Dagur - 02.10.1998, Síða 3
MENNINGARLÍFIÐ í LANDINU
FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBER 1998 - 19
Hagyrð-
ingakvöld
eruþær
samkomur
sem hvað
mestra vin-
sælda njóta í dag. Ein
slík varhaldin áAkur-
eyri í síðustu viku þar
sem menn reyttu afsér
vísurum dægurmálin.
Dagurmætti á staðinn
ogfylgdist með vísna-
smiðum.
Óhætt er að segja að orðið og
andinn hafi verið alls ráðandi á
hagyrðingakvöldi því sem efnt
var til í Verkamenntaskólanum á
Akureyri í síðustu viku. Þangað
mættu til leiks fjórir ágætir hag-
yrðingar og sýndu hvað i þeim
býr þegar þeir fyrir troðfullu
húsi iðkuðu: forna listgrein
sem hagmælska og vínsagerð er.
Hagmæltur er sá sem getur bók-
að bugsun sfna hnitmiðað í fjór-
um línum sem uppfylla reglur
bragfræðinnar. Ef þær eru ekki
uppfylltar þá yrkir maður rangt
og er það einsog að syngja
falskt. Brageyra og tóneyra eru
afar merkileg líffæri," sagði Pét-
ur Pétursson, læknir við Heilsu-
gæslustöðina á Akureyri, sem
var í forystu hagyrðinganna fjög-
urra. Hinir voru Hjálmar Frey-
steinsson læknir á Akureyri,
Stefán Vilhjálmsson matvæla-
fræðingur við Kjötiðnaðarstöð
KEA og Ólafur Þórðarson kenn-
ari við Verkamenntaskólann á
Akureyri.
Ég er svona bögubósi
í upphafi bað Pétur Pétursson
hagyrðingana þrjá um að gera
nokkra grein fyrir sér og sínu í
bundnu máli. Allir gerðu þeir
það og það var Hjálmar Frey-
steinsson sem reið á vaðið.
Hagyrðingi hér þið mætið,
harðsheyttum og afar slingum.
Hæverskuna og lítillætið,
lærði ég af Þingeyingum.
Stefán Vilhjálmsson kom svo
næstur og hann orti svo um
sjálfan sig og uppruna sinn.
Ekki sæmir að mér hrósi,
andagift er lítt til byrði.
Ég er svona höguhósi,
frá Brekku austur í Mjóafirði.
Ólafur kom svo næstur og hafði
nokkur orð um að sér líkaði bet-
ur við matinn frá Kjarnafæði en
það sem framleitt er hjá Kjöt-
iðnaðarstöð KEA, þar sem Stef-
án Vilhjálmsson starfar. Hann
orti svo:
Ásýnd mín er unaðsblíð,
og enginn efar andans snilli.
Eg kann best við klám og níð,
og Kjamafæðis-magafylli.
Hnitmiðað
íprumlínum
Á hagyrðingakvöldinu sem haldið var í Gryfjunni í Verkmenntaskólanum á Akureyri. Næst er Pétur Pétursson, læknir á Akureyri, þá Úlafur Þórðarson, kennari
við VMA, næst Stefán Vilhjálmsson, matvælafræðingur hjá KEA og fjærst er Hjálmar Freysteinsson, læknir við Heilsugæslustöðina á Akureyri. mynd: brink.
Það var svo Pétur Pétursson
sem næstur kom og sagði að í
vetur sem leið hefði Ólafur lent
í slysi sem hefði leikið hann
nokkuð grátt. Hann hefði hins-
vegar ekki látið það á sig fá og
því til staðfestingar sagði Pétur:
Þótt legðist síst í leti og sukk,
larður Ólafs st'kkaði.
En eftir hann lenti undir
trukk
afar mikið frtkkaði.
„Frábæra andlega
fullnægju veita“
Næst kom Pétur Pétursson með
fyrripart um uppvaxtarskilyrði
unglinga, þá andlegu fullnægju
sem garganpopp útvarpsstöðv-
anna er sagt veita. Fyrripartur-
inn var svohljóðandi:
Frábæra andlega fullnægju
veita,
Frostrásin, Mónó og Sýn.
Botn Stefáns Vilhjálmssonar var
svohljóðandi:
En hér sitja karlar og rím af
sér reyta
það rís varla neitt, elskan mtn.
Hjálmar Freysteinsson botnaði á
þessa lund:
En öldungar hrömandi
huggunar leita,
t hestamennsku og grín.
Ólafur Þórðarson botnaði svo:
Þessvegna þurfa ekki bömin
að leita,
þroska sinn lengur til mín.
Pétur Pétursson botnaði eigin
fyrripart með eftirfarandi orðum:
Ærandi glymur til sjávar og
sveita,
stbyljan miðlungi fín.
„Samt er frí í september“
Hjálmar Freysteinsson orti út
frá þeirri umræðu sem var hér í
Degi á dögunum þegar forystu-
menn vinnumarkaðarins og
reyndar fleiri vöktu máls á því
að gott mál gæti verið að færa
fríið sem gefið er á sumardaginn
fyrsta fram í september. Fyrir
vikið yrði til dæmis skólastarf á
vormánuðum heilstæðara. Vísa
Hjálmars var svohljóðandi:
Kappsfull bæði og iðin er,
æskan menntaþyrsta.
Samt erfrí t september,
á sumardaginn fyrsta.
Einnig var mikið ort um það
sem á sér stað neðan beltis og
þannig komst Stefán Vilhjálms-
son að orði:
Æskan kemur ekki á ný,
á ellinnar vit ég reika.
Innan stundar stefnir í
stinningarörðugleika.
Pétur Pétursson orti um þá uppá-
komu sem átti sér stað í sumar
þegar út kom tölublað af Play-
boy með myndum af íslenskum
konum. Hann komst svo að
orði:
Ekkert illt vil segja,
en á þvifurðar mig.
Hve fósturlandsins Freyja,
erfljót að hátta sig.
„Clinton slefaði í kjólinn“
Þá flutu einnig með ýmsar vísur
um kvennamál Bandaríkjafor-
seta, en það mál hefur reyndar
verið það helsta sem Iandinn hef-
ur gamnað sér við að undanförnu
hvort heldur er á mannamótum
en ekki síður með gagnvirkum
hætti; það er á Netinu. Tvær
ágætar vísur um þetta mál komu
frá Hjálmari Freysteinssyni.
Þetta finnst mér ekkifrétt,
ogfráleitt að gera mál úr
sltku.
Þó einhver setji blautan blett,
í bláan kjól íAmeríku.
Sú síðari var svohljóðandi:
Nú espast andskotans fólin,
sem ágimast forsetastólinn.
Og meta ei þau rök,
að það var Móntku sök
að Clinton slefaði í kjólinn.
Ólafur Þórðarson komst svo að
orði um þetta mál:
Banginn hvergi Clinton er,
karl með limi stinna.
En Mónika hefur í hendi sér,
heimsins stýripinna.
Kvalinn Keikó
Ymsar vísur voru einnig látnar
fljóta um hvalinn Keikó sem
kom til Vestmannaeyja á dögun-
um. Pétur Pétursson varpaði
fram fyrriparti um þetta mál og
botnaði einnig sjálfur. Vísa
Hjálmars var svohljóðandi:
Dýrka af auðmýkt hvalinn
Keikó,
Kanaflón og Græningjar.
Aldrei fá að illum leik nóg,
auðvaldsklúrir ræningjar.
Ólafur Þórðarson gat ekki stillt
sig um að bauna á forsprakka
Keikó-málsins hér á landi, þann
víðfræga Hall Hallsson:
Jónas einn í iðrum hvals,
vildi ei beinin bera.
Þó þar vilji Hallur Halls,
helst af öllu vera.
„Það eru örlög þessa manns“
Hagyrðingarnir fylgjast vel með
því sem skrifað er í Dag því oftar
en ekki var vitnað til blaðsins í
sambandi við það sem ort var.
Þannig voru nokkrir þjóðþekktir
Islendingar að því spurðir á dög-
unum hvort þeir hefðu sofið á
fundi, en þetta mál kom til
vegna yfirlýsingar George Bush
Bandaríkjaforseta um sendi-
nefnd Islands sem átti að hafa
sofið á fundi á vegum RÖSE.
Meðal þeirra sem spurðir voru í
Degi um hvort dottað hefðu á
fundi var Hjálmar Jónsson,
þingmaður og prestur, sem neit-
aði því staðfastlega að nokkru
sinni hefði sigið blundur á brá
sína á fundi. Um þetta orti Stef-
án Vilhjálmsson í orðastað sr.
Hjálmars.
Áfundum sumirfara úr stuði
ogflögra inn i draumaheim.
Eg vil þakka góðum Guði
sem gjörði mig ei líkan þeim.
Hjálmar Freysteinsson átti
ágætan sprett þegar gagna-
grunnsmálið bar á góma. Benti
hann á að í því sambandi að illa
er erfðafræðin á vegi stödd þeg-
ar og ef börn eru rangfeðruð
einsog alltaf á sér stað. Um
þetta orti Hjálmar:
Löngum elskað t leyni var,
svo lítið sem ekki á neinu bar.
En ást t meinum,
er eitur t beinum,
íslenskrar erfðagreiningar.