Dagur - 19.11.1998, Blaðsíða 3
TJgwr
TIMMTVBfAG-UR T 9 N'Ó'V E'MRE'K’ 19 9 lP- 19
LÍFIÐ í LANDINU
um.
Eitt sinn voru allir læknar grasa-
læknar því meðölin voru sótt í
náttúruna og lítið annað að hafa
fyrir utan hreina töfra og ákall
til guðanna. Eftir því sem nú-
tíma læknisvísindum fleygði
fram var minni áhersla lögð á
þekkingu forfeðranna en þó hef-
ur upp á síðkastið komið í Ijós
hvílíkur fjársjóður er fólginn í
henni. Hér á landi er ein ætt
sem sérstaklega hefur lagt sig
eftir því að lækna með jurtum
Iandsins, en það er fjölskylda
Astu grasalæknis, Erlingsdóttur.
Faðir hennar, afi og langafi
stunduðu allir grasalækningar
og börn hennar hafa haldið því
við. „Maður er alinn upp útí í
móa við að tína jurtir," segir
Einar Logi Einarsson, einn
barna Astu, en hann hefur unn-
ið við grasalækningar í rúm 30
ár „Þetta þótti heldur hallæris-
legt á árunum 1950-1960 þegar
átti að vera búið að finnna upp
lyf við bókstaflega öllu, en sem
betur fer hefur það breyst."
Ráð vlð ófrjósemi
Einar segir náttúruna vita sínu
viti og eiga Iækningu við flestum
sjúkdómum. Meira að segja
ófijósemi og ógleði á meðgöngu
sem marga hrjái. Það vakti at-
hygli fyrir nokkrum árum að á
einum stað úti á landi voru
nokkuð margar konur ófrískar á
sama tíma, höfðu lengi reynt til
að verða barnshafandi án árang-
urs og leitað til Einars sem gat
orðið að liði. „Já, ég var því
fegnastur að þurfa ekki að borga
með öllum þeim börnum sem ég
hef aðstoðað við að verða til,“
segir Einar kíminn. „En án
gríns, þá eru til íslensk lyf sem
auka fijósemi og vegna þess að
ástæður ófrjósemi eru margar,
þá er misjafnt hver lyfjablandan
er. Flestir sem til mín leita hafa
gengið í gegnum margar rann-
sóknir og hafa þokkalega vit-
neskju um það hvers vegna þeir
ekki geta átt börn. Reyndar er
oft á tíðum gefin upp ástæðan
„það finnst ekkert" en auðvitað
er einhver ástæða. Stundum er
því þannig varið að fólk passar
bara hreint ekki saman og þá er
móðir náttúra ekkert að tvínóna
við hlutina. Hún bara neitar að
taka þátt í leiknum.“
Þegar hér er komið sögu vakn-
Trú á gmsalækna og
aðra þá erhafa náttúr-
una sér til aðstoðar við
lækningar hefur aukist
mjög hin síðari ár,
enda oftá tíðum
margra alda hefð fyrir
lyfjablöndum úrgrös-
ar upp hin óhjákvæmilega
spurning: Af hverju er maður
sem býr yfir slíkri þekkingu ekki
orðinn ríkur og heimsfrægur?
„Kannski mann langi bara
ekkert að vera ríkur," svarar Ein-
ar sem ber það með sér að vera
öruggur með sig hreint alveg
ánægður með lífíð eins og það
er. „Þó fólk eigi kannski erfítt
með að trúa því, þá er það nú
samt þannig að við eigum hérna
jurtir sem duga, meira að segja
mjög góðar jurtir sem hafa verið
þekktar um aldir. Og í gamla
daga var brúði oft gefinn poki
með ákveðnum jurtum, sem þá
voru notaðar sem getnaðarvarn-
ir, svona ef ske kynni að konan
vildi ekki eignast barn strax eða
hafa hemil á barnafíöldanum.
Þetta þótti sjálfsagður hlutur og
eins að leita til þeirra sem vit
höfðu á, grasakvenna og lækna
til að fá bót meina sinna.“
Morgunógleði og innantökur
Einar hefur Ifka á takteinum
góð meðöl við morgunógleði
sem margar konur þjást af.
Hann segir mataræði skipta
miklu máli og svo það að lifa
heilbrigðu lífi. En ógleðin komi
eigi að síður og sé ekki frekar á
morgnana, sumum konum sé
óglatt meira og minna allan dag-
inn. „Svona einskonar langtíma
sjóveiki," segir hann. Seyðið sem
hann gerir, er skaðlaust með
öllu, enda segir hann það vera
stefnu grasalækna að vinna úr
jurtinni heilli, en ekki taka virku
efnin útúr sem raski jafnvægi
jurtarinnar.
I framhaldi af meðgöngu kem-
ur barn í flestum tilfellum. Það
er ekki eintóm sæla því mörg
börn þjást af innantökum og
gráta sárt og mikið. Stundum
svo mikið að foreldrum þykir
nóg um og eru við það að gefast
upp. Einar segir vandamálið
margþætt, en oft mataræði móð-
ur um að kenna. „Algengar mat-
artegundir eins og appelsínur,
súkkulaði og kaffi valda oft og
iðulega kveisu í ungabörnum og
svo bætir ekki úr að móðirin
verður stressuð og út í mjólkina
fer streituhormón sem barnið
drekkur í sig. En \ið þessu er til
seyði sem hefur gagnast vel um
langan tíma og það hafa margir
foreldrar hringt til mín ánægðir
yfir umskiptunum, sagt að barn-
ið sé hreinlega allt annað. Það
finnst mér alltaf ánægjulegt,"
segir Einar að lokum, ánægður
með að geta orðið að liði. -VS
Einar Logi Einarsson er alinn upp við að tína jurtir og þurrka.
V,
«•••
Náttúran besti
lækniriiui
BÆKUR
Fyrsta skáld-
saga Sig-
urðar
Sigurður Páls- i -
son, sem eink-
um er þekktur
sem Ijóðskáld,
hefur sent frá
sér sína fystu
skáldsögu,
Parísarhjól.
Þar segir frá
sumri í lífi ungs íslensks
myndlistarmanns.
Hann tekst á við mikla
sorg þegar sú manneskja
sem stendur honum næst
deyr skyndilega. Á tímamót-
um heldur hann til Parísar
og kynnist þar sérkennileg-
um persónum. Ein þeirra
kennir honum morgunbæn
sem verður leiðarstefíð í leit
listamannsins að því sem
gefur lífinu gildi: „Guð gefðu
mér gleði, kjark og góða
samvisku..."
Forlagið gefur Parísarhjól-
ið út.
Suð í farteskinu
Tuttugu og þrjár smásögur á
190 blaðsíðum eru komnar
út undir sam-
heitinu
Flugnasuð í
farangrinum.
Höfundur er
Matthías Jo-
hannessen
skáld og rit-
stjóri og fetar
hann þarna
mjóan stíg milli veruleika
og skáldskapar og máir út
hefðbundin mörk, segir í til-
kynningu frá útgefanda, - líf-
ið verður að list og listin að
lífi.
I sögum Matthíasar er
hversdagsleg lífsbarátta
fólksins í fyrirrúmi, ýmist
barátta við náttúruöflin eða
firringu heimsins, íslenskur
veruleiki og samfélag er rík-
ur þáttur sagnanna og
draumar og sýnir skipa sinn
sess.
Vaka-Helgafell gefur út.
Minnisstæð
kona
Anna Sveinsdóttir var óskil-
getin, hórbarn.
Hún fæddist
árið 1867, ólst
upp hjá vanda-
lausum en varð
seinna sauma-
kona í Reykja-
vík og í ensku
hafnarborginni
Hull og fluttist
síðan til Vest-
mannaeyja þar sem hún var
kunn sem Anna í Björgvin.
Um konu þessa hefur
Björn Th. Björnsson skrifað
skáldsöguna Brotasaga, sem
nú er komin út hjá Máli og
menningu. Anna þótti ekki
tiltakanlega kvenleg, reyt-
andi lunda á milli þess sem
hún vafði sígarettur og pú-
aði. Hún varð minnisstæð
Eyjapeyjunum sem horfðu á
athafasemi hinna stóru og
úfnu konu.
Einn þessara peyja var
Björn Th. Björnsson, sem nú
hefur skrifað bók um
stormasama ævi þessarar
konu og styðst við bæði rit-
aðar og munnlegar heimildir,
þegar þær þrýtur skáldar
hann í skörðin, eins og hann
hefur gert í nokkrum fyrri
bóka sinna.