Dagur - 18.02.1999, Síða 3

Dagur - 18.02.1999, Síða 3
l^wr- FIMMTUDAGUR 18. FF.BRÚAR 1999 - 19 LÍFIÐ t LANDINU Ránshrim hefurverið í höfuð- borginni að undan- fömu, fimm rán það sem afer árinu, þar afþrjú upp- lýst. En hvað á 17 ára staifsmaður að gera í ráni? Því er ekki ein- faltað svara. Sigrún Jóhannsdóttir, 18 ára í mars, var að vinna í söluturnin- um á horni Grundarstígs og Skálholtsstígs þegar ræningi kom þar inn í byrjun febrúar og heimtaði alla peninga úr kassan- um. Sigrúnu brá fyrst og hélt að maðurinn væri að grínast eða að sig væri að dreyma en skildi svo að honum var fúlasta alvara. Hún brást þá róleg við og rétti honum alla peningana í þeirri von að hann færi strax. Þegar hann var að ganga út úr dyrun- um ýtti hún á neyðarhnappinn sem var við höndina í verslun- inni. Hefðu ekki vitað annað „Eg ýtti strax á hnappinn. I stað þess að koma strax var hringt um tveimur mínútum eftir að ég ýtti á hnappinn og spurt hvort einhver hefði verið að ýta á neyðarhnappinn í versluninni. Ef ræninginn hefði verið á staðnum hefði hann getað bijálast með ófyrirsjáanlegum afleiðingum eða hann hefði get- að svarað og sagt að það væri allt í lagi og þeir hefðu ekkert vitað annað en að það væri rétt,“ segir Sigrún. Strax eftir ránið hringdi hún í móður sína sem kom strax á staðinn en hún varð að sitja úti í bíl og fékk ekki að hitta dóttur- ina fyrr en lögreglan hafði lokið sér af. Sigrúnu var brugðið eftir ránið. Hún er enn að vinna í versluninni en ætlar hugsanlega að endurskoða sín mál ef aðeins einn unglingur verður á vakt á kvöldin eins og henni skilst að verði. Foreldrar hennar hafa leyft henni að ákveða sjálf hvað hún gerir. Draga úr hættuuni Forvarnadeild Lögreglunnar í Reykjavík mun standa fyrir fræðslunámskeiði fyrir eigendur og starfsfólk söluturna á laugar- daginn í samvinnu við VR og Kaupmannasamtökin. Sams konar námskeið var haldið fyrir tæpum tveimur árum og var þá mikið reynt að ná til eigenda og starfsfólks í söluturnum enda talin full þörf á því að fræða þetta fólk til að draga úr hættu á ránum og stuðla að öryggi starfsfólksins. Guðmundur Gígja lögreglufulltrúi segir að það hafí gengið mjög illa. „Við náðum ekki nema í af- skaplega lítið af þessu fólki. Nú Sigrún Jóhannsdóttir var að vinna í söluturni þegar ránsmaður heimtaði alla peninga úr kassanum. Hún ýtti á öryggishnapp þegar hann var farinn. Mörgum hlýtur að finnast undarlegt að öryggisfyrirtækið skuli hafa hringt skömmu síðar til að fullvissa sig um að ekki væri um fölsk öryggisboð að ræða. - mynd: teitur höfum við ákveðið að auglýsa vel til að reyna að draga þetta fólk inn,“ segir hann og telur að þeir hafí auglýst nægilega vel fyrir tveimur árum. „Við auglýst- um rækilega og það var sent út bréf til þessa fólks en sumt af þessu starfsfólki er lausafólk, kannski námsmenn, og ekki eins fast og í verslunum. Kannski eru eigendurnir líka sífellt að breyt- ast, ég skal ekki segja um það. Það gekk allavega mjög illa en nú ætlum við að reyna aftur, kanna hvort þessir atburðir und- anfarið hafí ýtt við fólki," segir hann. Try^ja ðryggi sitt Á fundinum verður meðal ann- ars farið yfir það hvað hægt er að gera til að draga úr hættu á ránum og hvað starfsfólk eigi að gera ef ránsmaður birtist. Guð- mundur segir að viðbrögðin fari mjög eftir kringumstæðum hveiju sinni en undirstrikar að starfsfólkið eigi ekki að leika „hetju“, ekki að sýna mótþróa þó að ránsmaðurinn sé með hníf í höndunum heldur kappkosta að tryggja öryggi sitt, afhenda bara peningana og kalla á lögregluna þegar hann er farinn. „Við viljum ekki að stúlkur á aldrinum 17-18 ára séu einar við afgreiðslu í söluturnum á kvöldin og nóttunni. Það finnst okkur fráleitt. Það er sama hvort þú spyrð mig hjá lögreglunni, VR eða Kaupmannasamtökin, við erum alveg sammála um það. Við viljum að það sé eldra fólk og helst að það séu tveir saman að vinna þó að það dugi kannski ekki alltaf til,“ segir hann. Binda 18 árí lðg Inga Gunndórsdóttir verslunar- eigandi var erlendis þegar rán átti sér stað í verslun hennar. Hún segist hafa fengið áfall þeg- ar hún fékk fréttirnar. „Það verður auðvitað að gera eitt- hvað. Það er ekki eðlilegt hvern- ig þetta gerist dag eftir dag. Ég er með stelpur sem eru 17 ára og það er ekki hægt að hafa þær einar héma á kvöldin. Frá því þetta gerðist hafa alltaf verið tvær á kvöldin og þannig verður það. Maður vill ekki að þetta endurtaki sig,“ segir hún og tel- ur rétt að binda í lög að af- greiðslufólk sé ekki yngra en 18 ára. Sigrún Guðmundsdóttir er verslunarstjóri 11-11 verslunar- innar við Norðurbrún þar sem rán átti sér stað um síðustu helgi. Sigrún segir að alltaf séu tveir starfsmenn á vakt í versl- uninni á kvöldin, í þessu tilfelli 18 og 20 ára. Verslunarstjórar á hveijum stað hafí hlotið þjálfun í þvf hvernig eigi að bregðast við ránum og það sé í þeirra verka- hring að þjálfa og fræða starfs- mennina. Annar starfsmaðurinn hafí haft reynslu af verslunar- störfum og vitað hvernig ætti að bregðast við en hinn ekki. Stjómendur fyrirtækisins ræði þetta mál fljótlega. Eiturlyf eru ástæðan Bragi Guðbrandsson, forstöðu- maður Barnaverndarstofu, telur óeðlilegt að leggja þá ábyrgð á barn yngra en 18 ára að vera eitt á svona vinnustað að kvöldlagi með tilliti til þeirrar ábyrgðar sem fylgir og þeirrar hættu sem getur verið um að ræða. Varnar- laus unglingur eigi erfiðara með að veijast en fullorðinn einstakl- ingur. „Mér fínnst það svolítið ábyrgðarleysi af hálfu verslunar- eigenda að ráða til slíkra starfa unglinga sem ekki hafa náð sjálfræðisaldri. Það er mitt álit í málinu en ég er ekki að draga úr því að ungu fólki sé treyst til þess að bera ábyrgð," segir hann. Rætt hefur verið um ránin sem faraldur að undanförnu og segir Bragi að tilefnið sé gjarnan vímuefnaneysla. Stundum verði svona rán „smitandi", einhver byrji og fleiri fylgi í kjölfarið en svo detti bylgjan niður. Hann telur hugsanlegt að faraldurinn tengist fíkniefnum, meiri neyslu á götunni og segir vitað að neyslan sé mun harðari en verið hefur. Aðsókn að meðferðar- stofnunum sé miklu meiri og biðtími eftir meðferð hafi stöðugt verið að lengjast. Háð samkomulagi „Við erum að fá tilvik um miklu harðari neyslu, allt niður í 14-15 ára krakka í sprautum, og þetta höfum við aldrei séð fyrr. Það segir manni að efnin, sem eru notuð í yngstu aldurshópunum, eru miklu sterkari og hættulegri en þau sem áður hafa verið not- uð þannig að það má alltaf búist við því að við slíkar aðstæður fjölgi afbrotum sem eru neyslu- tengd. Það er alveg klárt sam- hengi milli neyslu og afbrota- tíðni en birtingarformið getur verið breytilegt frá einum tíma til annars,“ segir hann. Dagur leitaði eftir svörum hjá öryggisfyrirtækinu Securitas við því af hverju hringt var í versl- unina í stað þess að senda lög- reglu og öryggisverði á staðinn og sagði Árni Guðmundsson að viðbrögð fyrirtækisins væru háð samkomulagi hverju sinni. I sumum tilfellum vildu kaupend- ur þjónustunnar að hringt væri áður til að fullvissa sig um að boðin væru ekki fölsk. Oft sé um fölsk öryggisboð að ræða, stundum ræki starfsfólk sig óvart í hnappinn, og því hefðu viðbrögðin ef til vill sljóvgast í sumum tilfellum. Má ekki leika „hetju“

x

Dagur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/251

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.