Dagur - 13.01.2000, Qupperneq 4

20 — FIMMTUDAGUR 13. JANÚAR 2 000
LÍFID í LANDINU

Nú halda flskamir
mér föngnum
Teikningarog málverk
Jóns Baldurs Hlíðberg
affuglum ogfiskum
eru vandaðarog list-
rænar. Hann hefur
myndskreyttfjölda
fræðirita og kennslu-
bóka og hlaut nýlega
viðurkenningu ogfjár-
styrk frá Hagþenki,
fyrirað miðlafræðum
á trúverðugan og heill-
andi hátt í myndum.
„Mér er þessi heiður afar mikils
virði. Þeir sem standa að Hag-
þenki, félagi höfunda fræðirita
og kennslugagna er fólk
sem ég ber virðingu fyrir og
ég met þetta framlag þeirra
mikils," segir Jón Baldur og
heldur áfram: „Með því lít
ég svo á að myndlýsingar í
náttúrufræði sé orðið fag
hér á Islandi eins og hún
hefur lengi verið víða er-
lendis.“
- Ertu búinn uö úkveöa
hvernig þú verð þessari
hdlfu milljón sem Hag-
þenkir lét þér í té?
„Hún fer í að reyna að
bæta aðstöðu fjölskyldunn-
ar sem býr við þröngan
húsakost. Það stendur til að
koma húsnæði fjölskyldunnar og
vinnustofu minni undir sama
þak. Eins og er leigi ég vinnu-
stofu í sama húsi og Náttúrfræði-
stofnun. Það er gott að því leyti
að ég hef milda og góða sam-
vinnu við þá fræðimenn sem þar
eru.“
- Ertu núttúrufræðingur sjúlf-
ur?
„Nei, ég er algerlegar ómennt-
aður. Eg var kominn með fugla-
delluna áður en ég byrjaði í skóla
og hef alltaf verið mjög upptek-
inn af náttúrunni. Venjulegri villtri
náttúru alveg stöðugt og á tíma-
bili annars konar náttúru - eins
og gengur, það er fasi sem flestir
fara í gegn um! Eg fór í Mynd-
lista-og Handíðaskólann á sínum
tíma en stóð stutt við enda
kannski ekki kennd sú vinna sem
ég var spenntastur fyrir.“
Best að eiga hræ
- Þií ert semsagt sjúlfmenntaður.
Eftir hverju vinnur þií teikningur
þínar?
„Fyrst og fremst eftir eintök-
um. A Náttúrufræðistofnun er
gríðarlega mikið safn af fuglum
og fiskum og öðru slíku. Og ég er
lengi búinn að safna að mér bók-
um um þessi efni. Þegar ég vinn
að myndunum er vinnustofan
þakin efni um þá tegund sem ég
er að teikna, ljósmyndum, bók-
um og hömum. Best er að eiga
hræ. Þau eru betri en hamirnir.
Ég.skýt mér samt ekki fugla í því.
Gísli Sigurðsson afhenti Jóni Baidri Hiíðberg viðurkenningu og fjárframiag frá Hagþenki, féiagi höfunda
fræðirita og kennsiugagna.
Kattartunga er algeng jurt í fjörum og hrjóstr-
ugu landi.
Straumöndin er með skrautlegri fuglum.
skyni að teikna þá. En í sumum
frystikistum Ieynist ýmislegt!"
- Gauka einhverjir að þér hræj-
um?
„Nei, það sankast samt ýmis-
lengt bæði á mig og Náttúru-
fræðistofnun. Síðan ferðast ég
mikið á sumrin því ég er leið-
sögumaður og geri út eigin bíl og
það er iðulega sem útlendingarn-
ir horfa á mig skringilega þegar
ég stöðva bílinn í skyndingu,
stekk út og kem hlaupandi með
einhvern ákeyrðan fugl til haka
og sting honum undir stól! Þeir
halda að ég sé svona þrifinn. En
ég á það til að taka svona hræ og
skyssa þau upp. Um leið og mað-
ur teiknar eitthvað er maður að
brenna það í kollinn á sér. Það
verður ekki frá manni tekið frek-
ar en að kunna að skauta eða
hjóla."
Óstöðvandl dellukall
- Skríður þú um í núttúrunni við
fuglaskoðun?
„Eg geri orðið minna að því en
áður. Eg var óstöðvandi deílukall
í fuglaskoðun í eina tíð. Það voru
gerðir út leiðangrar til að Ieita að
mér, bæði á heimaslóðum í
Garðabænum og þar sem ég var í
sveit austur á Héraði. Frænku
minni þar leist ekki alltaf á þegar
ég var ekki kominn í kvöldmatinn
um háttatíma en hún vandist
þessu fljótt og foreldrar mínir
líka.“
- Tekurðu Ijósmyndir af fugl-
um?. . ......................
Trjónukrabbi er algengastur krabba við ísland.
Silkitoppa er skemmtilegur flækingsfugl á
íslandi.
Bleikja úr Mývatni. Hængur í rifabúningi.
„ Ljósmyndun er fag sem krefst
þolinmæði, yfirlegu og þekkingar
en ég á góða vél og hef tekið
myndir af blómum, steinum og
ýmsu skrauti í náttúrunni til að
nota í bakgrunna á fuglamynd-
um.
Eg ferðast mjög mikið, hef
verið í leiðsögn síðustu 12 árin
með erlent áhugafólk um ís-
lenska náttúru og þá gerir mað-
ur ekkert annað á meðan. Eg er
hættur að taka myndavélina
með mér í göngutúra. Þegar ég
er með þýskumælandi ungahóp-
inn minn í göngu inni í Þórs-
mörk þá krefst hann 100% ut-
hygli og ég veiti honum hana.
Eg er ekki að trufla þá stemmn-
ingu með því að vera eitthvað að
gaufa einn með myndavélina.
-Það biður bara betri tíma.- .
En ég er orðinn hálfgerður
hálendisfíkill eins og við verð-
um mörg sem förum þarna upp
að staðaldri og ég kem aldrei til
með að hætta því. Kannski hill-
ir undir fjárhagslegan grundvöll
þess að ég geti farið að sinna
meira teikningum á fjöllum eft-
ir einhver ár. Annars á ég nú
konu og börn í byggð þannig að
ég gerist ekki alger útilegumað-
Fuglabókin tók fleiri ár
- Hefur þú fjármagnað teikni-
vinnuna með leiðsögumannsvinn-
unni?
„Já, lengst af. Eg geri út minn
eigin bíl á sumrin og það hefur
verið mér ansi drjúgt. Svo hef ég
stokkið í önnur verk líka. En
- þotta er mikið-að lagast eftir að-
stóru bækurnar komu út, ís-
lenskir fuglar og Sjávarnytjar
við Island. Fuglabókin var búin
að vera í vatninu í 10-12 ár og
samtals er í henni nokkurra ára
vinna frá minni hendi. Vetur-
inn ‘97-98 fór að drjúgum hluta
í bók Máls og Menningar, ís-
lenskar sjávarnytjar, þar fékk ég
það verkefni að mála eitthvað
um 30 fiska og málaði þá alla
eftir ferskum eintökum. Þar fyr-
ir utan hef ég teiknað mikið íyr-
ir Námsgagnastofnun í hin og
þessi kennslurit fyrir grunn-
skóla. Fyrirferðarmest |jar er
bæklingaröð um sjávarlífverur
sem sérfræðingar við Hafrann-
sóknarstofnun eru höfundar að.
Með íslenskum sjávarnytjum
urðu dálítil kaflaskil. Kannski hef
ég verið orðinn pínluítið leiður á
fuglunum því nú halda fiskarnir
mér föngnum.
En loksins eru líkur á því að ég
geti helgað mig þessu starfi að
mestu leyti. Eg hef starfað mik-
ið einn og sér og á ekki marga
kollega. Sú viðurkenning sem
Hagþenkir veitti mér staðfest-
ingu á því að ég eigi erindi og
hún eflir mig verulega í að halda
áfram á sömu braut."
-GUN-