Alþýðublaðið - 02.06.1921, Blaðsíða 2

t
ialaðsins er i Alþýðuhiisinu við
Ingólfsstrseti Og Hvsrfisgötn.
Sími 088.
Auglýsingnm sé skílnð þangnð
i Gutenberg 4 siðasta lagi kl
m árdegis, þann dag, sem þær
«Sga að koma i blaðið.
Ásloiftargjald ®ijn lzr« á
itánuði.
Auglýsingaverð kr. z,SO cm.
elndálkuð.
Útsölumenn beðnir að gera skil
tii afgreiðslunnar, að minsta kosti
irsfjórðungslega.
(sbr. Svfþjóð, England, Danmörku,
Þýzkaiand, Frakkland o. fl. lönd),
; á«fíast eftir stéttahagsmunum. Út-
litið í keiminum er Bsvsrt“. Verk
ðil og þrætur milli auðvalds og
aiþýðu vaxa. Verkföliin eru stétta-
barátta. Alþýðae er efftir rfkjandi
þjóðfélagsskipun sett á skör með
dýrunt. Um hana má hafa orð
Tennysons «m ,!éttu hersveitina"
við Balaklava:
Theirs not to reason whyl
Theirs b«t to do and diel
„Þeim fear ekkí að brjóta heil-
ann, þeim fear aðeins að vinna
verk sitt og deyjai"
.Byltingin er staðreynd." AI-
þýðan vill ráða sínnm eigin mál-
m Hón verður því að láta skeika
að sköpuðu.
3. Internationale ií Moskva kallar
nó undir merki sitt hamarinn og
igðina, tákm vinnu og starfsþreks,
aia aiþýðu manna. Hávaði hennar
hefir þegas skipast £ fyllúnguna.
íslenzkir alþýðamennl! Hvert
verður svar yðar, þegar þér eigið
ið dætm núverandi þjóðfélags-
.dtipun. Svar margra er gefiðs
Umtahlamt dassiannS*
Með kommunistakveðjum til
itira flokksmannai
14. mal S92s.
Þeim, sseœ vifja fylgjast með
hréyfingumi. úti £ heimi og erlend
1) Þegar Sleyés ábóti var spurð-
ttr að hvetja refsingu hann kysi
handa Lúðvfk 16. Frakkakonungi
svaraði hanip. þessum orðum: La
SBKSrt sa» fhrases.
ALÞYÐUBLAÐIÐ
mál lesa, vil eg ráða tii að afla
sér einhverra þessara blaða: Ar-
hejdet (Kaupm.höfn), Soeial-Demo
hraten (Kústjanfu), Folkets Dag
blaá Politiken (Stokkhólnii), Daify
Herald (Londot ) eða Die Rothe
Fahne (Berlfn) Auk þess timaritid
Die kommunisttsche Intemationale
kemur m. a. út á skandmaviskum
málum.
Ritstj. Alþbl. eða undirritaður
munu geta útvegað þau.
H. % S. O.
Píllanð 0§ banðanenn.
Meðan stóð á .friðarsamníng
unum0 lá frönskum stjórnmála
mönnum það mjög þuagt á hjarta,
að gera Pólland að sem öðugustu
rfki. t sambandi við það komu
þeir fram með ákvörðunarrétt
þjóðanna og ýmislegt annað íag
urt. En tilætiunin var vitaniega
alveg sérstök. Pólland átti að
leysa tvö hlutverk af hendi: Þad
átti að vera einskonar flóðgarður
miili Sovjet Rússlands og Þýzka
lands, og jafnframt átti það að
verða sambandsland i stað Rúss-
lands, er gengið var úr skaftinu,
og taka þátt í væntanlegri árás á
Þýzkaland ef á þyrfti að halda.
Póllandi var ekki neitað um
neitt. Fyrst í stað fékk það Upp-
Schlesíu umtöluiaust, en sú aðferð
þótti þá ekki hlýta og var þjóðar-
atkvæðagreiðsla látin fram fara f
stað skilyrðislauss afsals.
Og Pólland hefir ekki heldur
haft yfir neinu að kvaita sfðar.
Því hafa i rfkum mæli verið gefin
vopn og skotfæri, þvf hafa verið
sendir herforingjar og stjórnmála-
menn.
t Parfs féll það heldur ekki f
áiiti fyrir það hve herskátt það
var. I stað þess að taka til óspiltra
málanna og taka fyrir það sem
næst lá fyrir, að endurreisa iand
ið, reisa við það sem eyðilagt
var, reyna að koma á réttlæti f
stað kúgunar, réðist hin ráðandi
stétt í iandinu í ránsferðir bæði
utan lands og innan. Hún hafði
á sér yfirskin allra góðra verka,
en braut þó f bága við öll lög-
mál réttlætis og sanngirni. En
vegna þess að þeir sem fyrir árás
unnm urðu vora verkamenn í Pól-
landi og Rússlandi, brostu stjórn-
máUskörungarnir f París út undir
eyru og sendu stöðugt nýjar faii-
byssur.
En kálfar launa oftast iila of-
eldið. Og fáir munu halda þvf
fram, að Pólverjar séu þar undan-
tekning.
Atávæðagreiðsian f Upp Schle-
sfu brást öllum vonum. £ Varsjá
höfðu menn taiið sjalfum sér og
öðram tiú um, að þjóðin biði að-
eins eftir póiska erninum.
Verkfaii var hafið. Og var þ&ð
f raun og veru ekki að ástæðu-
lausu Verkaroenn eru sognir þar
meira en f flestum öðrum lands-
hlutum En verkfallið snérist ekki
um það Því var komið af stað í
þjóðernistiigangi. Það lá á.
Forráðamenn þjóðarinnar vissu
hivern hug Frakkar báru i brjósti
f málinu, að þeir studdu kröfur
Póllands til Upp Sctilesíu; en á
hinn bóginn var þeim heldur ekM
ókunnugt um það, að í ítaifu og
Eoglandi voru menn á annari
skoðan Þar eð Frakkland á öðru
sviði hafði náð fram töiuverðum
ívilnunum hjá bandamönnum sfn-
ura, mátti búast við að það yrði
hér að láta undan. Hér voru góð
ráð dýr. Það er ekki ósennilegt
að komið hafi bendingar um þettá
atriði frá Parfs. Að minsta kosti
varaði íranska blaðið .Le Temps",
sem altaf er háifgert stjórnarblað,
mjög við ensk ftölsku pólitikinni,
vegna friðarins í Upp Schlesfu.
Þetta var rétt fyrir innrásina frægu.
Korfanty, pólskur þingmaður
og stjórnarmeðlimur, hóf strfðið.
A yfirboiðlnu var honutn vísað
burtu af stjórninni og hún sór
hann alveg af sér. En í raun og
veru var hann í þjónustu stjórn-
arinnar, þvf með honum börðust
óátalið bæði herforingjar og her-
menn úr pólska landamæraliðínu,
sem engar ákúrur fengu. Hann
var samstæður þeim Kamal pasha
og d’Annunzio. Hansi átti að sýna
trygð þjóðarinnar við Póliand,
svart á hvftu. Hann barðist með
frönskum byssum, frönskum fall-
byssum, frönskum skotfærum og
drap fjölda franskra hermanna.
Nú hefir hann orðið að leggja
niður skottið og Frakkar hafá
enn beðið ósigur í hernaðarbraski
sfnu I .Austurvegi" ég eiga
væntanlega eftir að verða betur
várir við brjóstmylkinginn sinn