Alþýðublaðið - 04.06.1921, Blaðsíða 2

1
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Hringferð Hringsins
5. júni 1921.
Kl. Vh -
Kl. 2-3
Kl. 3-4
Kl. 4-5
Skemtiskrá:
- Hornablástnr á Austurvelli.
Hlutavelta í Bárunni.
Gamanleikurinn »Baðhúsdyrnar« leikinn í G.T.húsinu.
Hlutavelta í Bárunni.
Leikið í Templarahúsinu.
Fyrirlestur í K. F. U. M. (Próf. Guðm. Finnb.)
Leikið i Templarahúsinu.
Fyrirlestur í K. F. U. M. (Hallgr. Jónsson kennari.)
Hljómleikar í Nýja Bio: Fiðlusolo P. Bernburg, ein-
söngur operasöngvari Eggert Stefánsson.
Veitingar verða allan daginn í Templarah., frá kl. 2—5 uppi í
litla salaum, en eftir þann tíma niðri i stóra salnum, og verður
þar skemt með söng og hljóðfærasl., upplestri, listdans o. fl. —
Aðgöngumiðar á 3 kr. verða seldir í bókaverzlun ísafoldar og
Eymundssonar föstudag og laugardag, en í Bárunni á sunnu-
dagsmorguninn frá kl. 10—12.
Eiahverju siæsi er mð vorum á
gangi úti, kom stór og ijótur
huaidur hlaupandi og réðist gelt-
andi að okkur. Við aarðuna dauð-
Ihtæddar og stóðum sem sieini
iostnar. Okkur hefði Mka Ktið
íJfoðað að reyna til -sð vappa
burtu. Okkur lá við yfirliði” þá
kom ungur maður hlaupaadi og
gekk á milli okkar og hundsins
(*g rak hann á braut með staf.
Við vorum í svo mikilli geðs-
kræringu, að við höfðurn varla
rænu á að þakka bjálparmanni
okkar, sem tekið hafði ofan og
gtóð íyrir framan okkur. Loksins
asáðum við okkur og Jose, sem
aitaf virðist viía skii á þvi hvern-
sg við eigum að konsa fram,
tsatgöi: »Viö þökkum yður mikil-
lega fyrir það, að feafa bjargað
okkur." ,Ekkert að þakka, ‘ segir
haæn. „Það er ætíð óbiandin á
aægja að þvt', að geta orðið lag-
iegri konu að !iði, aei — konum
— meina eg auðvitað.* Hann
var svo háttprúður, að okkur féll
harm strax báðum vei í geð. Eg
held eg hafi við fytsísi fanö okk
ar orðið ásthrifin aí honum,*
segir Rosa sakleysislega.
,Auðvitað Eiafið þér getið yður
tííD að þetta var Fran* — Franz
okkar —• eða öIJu heldur sem
fsfðar varð — Franx tminn. Hann
var kaupmaður í næsta kaupstað.
Við buðum honum hesm og eítir
}.::.ð var haan dagiegur gestur
okkar. Fyrst spurði Ssarm mömmu
þegar hanm kom, hvort ,stúlk-
araar væru heimaP'
»Ó,“ greip jose íram í, .hann
gerði það ná ekki igngi. Bráðlega
varð það að: „Er ungfrú Rosa
hdoia?" Eg, sá strax að honum
féii betur viið Rosu — að hann
cískaði haaa, en leist veí á mig.“
.Hvernig sáuð þér það?“ spyr
blaðamaðurifflB..
.1 fytsXu i»zt hsuim kfit á stóin-
um meðau hann taiaði við okkur.
Því næst ték eg eftir því, að
fflann fór að flytja stol sinn nær
Rosu, og þegar hama settist í
iöfann hjá okkur, sat hann ætíð
við hiið Rosm.“
„Og hvaö gerðuð þér, þegar
jtór sáuð, a® uæfvera yðar var
ekki æskiíeg? Þér aarðrað vitanlega
r.ð vera kym.r?“ spjrr biaðamað-
urian.
„O—já,“ gríptvr Eosa íram í,
,hún er aitaf svo aærgætiu og
skýidi andiitinu bak við blævæng-
inn-------*
„Hvað er sonur yðar gamali?“
„Við skuium sjá,“ telur Rosa
á fiogrum sár, „við — eg á við
Frauz og mig, giftum okkur í
maí og drengurinn niinn fæddist
i apríl, þann 16. 1910. Hann
verður þá bráðum ellefu ára.
Hann er indæii strákur og lifandi
eftirmynd föður síns *
Hér endar samtalið, sem er
harðla merkilegt, og ósennilegt á
ýmsa lund, en það eitt er víst,
að systur þessar eru til og eru
sannaflega undariegir tvíburar.
jfýjostu simskeyti.
Khöfn 3. júnf.
iSehlesíamálin.
Símað er frá Beiifn, að Eng-
lendingar hafi hafið árás á mið-
vikudagka á Pólverja, en hafí
verið stöðvaðir vegna ósamkomu-
lags innsn eftiriitsnefndarinnar.
Eagl«M3mgar og 1’jóðYerjar.
Parísarfregn hermir, að Eng-
Iendingar hafi lagt það til, að
bandamenffl haldi burtu úr þýzk-
um bæjum austan Rínar. Frakkar
berjasf á móti tiilögunni.
3. flokks vornótið.
Það er nýafstaðið og bar K. R.
sigur úr bftum.
Fyrst keptu K. R. og Valur
og vann K. R. með 3 :1. Dóm-
ari var A. A. og var hann góður;
spenningur var meðal áhorfenda
og veitti K. R alt af betur.
II. Kappieikur var sama dag
milli Fram og Vikings. Dómari
vas E. O- P. Var sá leikur miklu
daufari og vantaði þar samleik.
Fóru svo leikar að Víkingur vann
réttilega með 2 : 1, en dómarinn
var eitthvað utan við sig og
dæmdi það jafntefli 2 : 2. Verður
vikið að dómnum sfðar.
III. Á þriðjudaginn keptu K.
R. og Vfkingur, var þá of mikill
stormur til að keppa í. K. R. átti
að vdja um mark og valdi að
spila undan vindi; byrjaði það
með sókn og gerði mörg hættu-
Ieg áhbup; markvörður Víkings
reyndist mjög góður og hratt
hann mörgum bættulegum áhlaup-
um. þar til Garðar Gfsla, ekki
heildsali — heldur sendill, spark-
ar knettinum til Gfsla Hall. sem
er i Mentó og Gisli hleypur með
knöttinn fram hjá meðframvörð-
um Vfkings og sendir hann inn
á miðju til Sigfried Björns, sem
iika er í Mentó og Sigfriður
sparkar honum í mark Víkings,