Dagur - Tíminn Akureyri - 12.03.1997, Blaðsíða 3
|Dítgur-'3Bnrám VÍKUR Miðvikudagur 12. mars 1997 - III
M \ BLAÐIÐ
Þingeyskir hagyrðingar í ham
„Gott er að sofna við sjónvarpið -
þegar samfaramynd er að ljúka“
Ingibjörg, Ósk, Örn, Þorsteinn og Njáll.
Kveðandi, vísnafélag Þing-
eyinga, var með hagyrð-
ingakvöld á Húsavflc í
fyrri viku. Fjöldi vísnavina
mætti á staðinn og 11 manna
harðsnúið lið hagyrðinga sat á
palli og kvað um afmörkuð yrk-
isefni sem lögð voru fyrir þá.
Hagyrðingarnir voru þessir: Jó-
hannes G. Einarsson, Sigvaldi
Jónsson, Kristján Jónsson, Jón-
as Egilsson, Guðmundur G.
Halldórsson, Hreiðar Karlsson,
Ingibjörg Gísladóttir, Ósk Þor-
kelsdóttir, Örn Jensson, Þor-
steinn Bjarnason og Njáll Þórð-
arson, sem var fyrirliði liðsins.
Víkurblaðið var á staðnum
og nam vísur og við skulum líta
á nokkrar sem valdar voru af
handahófi.
Spurt var um umdeilt fiug
ráðherra yfir gosstöðvarnar í
Vatnajökli. Hreiðar Karlsson
kvað:
Ríkisstjórn sem hefur allt á hreinu,
hrapar vœntanlega ekki að neinu.
En komi aftur gos,
þá kemur á hana los
og þá er best að allir fari í einu.
Njáll hafði séð Halldór Blön-
dal í sjónvarpinu segja yfir gos-
stöðvunum að þarna væri „voða
gos til vinstri.“ Og Njáll kvað:
Herrum vorum halda ei bönd,
hart í jökul klóra.
Voða gos á vinstri hönd,
vellur upp úr Dóra.
Útgerðarstjóri í
Senegal
Spurt var um álit manna á því
að Sigurjón Benediktsson yrði
bæjarstjóri, en það var í um-
ræðunni fyrir nokkru. Kristján
Jónsson sagði:
Allt mun verða á uppleið þar,
enginn niðurdreginn.
Þá mun Jlokkur Framsóknar
fara breiða veginn.
Jónas Egilsson kvað:
Efvœri nú þessi saga sönn,
að Sigurjón langaði á pallinn,
þá hlýtur að vanta vísdómstönn
vinstra meginn í kallinn.
Guðmundur G. Halldórsson
hafði þetta að segja:
Þó vermi ei stólinn, ég vona að
hann tóri,
víðsýni Sigurjóns fagna skal.
Hann œtti að verða útgerðarstjóri
í Uganda eða Senegal.
Ganga hommar í
spyrðuband?
Hvað fannst hagyrðingum svo
um hjónabönd homma? Ingi-
björg hafði þetta á takteinum:
Drottin mun varla dœma þig,
hann deildi út þessum fógum.
Þeir mega gjarnan gifta sig
fyrir guðs og manna lögum.
Jónas hafði áhyggjur af vexti
og viðgangi ættar sinnar og
kvað:
Ef þjóðkirkju verður á þvílíku
stœtt,
þá yrðu hér döpur kvöldin.
Og halla mun undan Hraunkotsœtt
ef hommarnir tœkju völdin!
Jói Einars tók þennan pól í
hæðina:
Við drottins tróm og trúarmátt
tryggðabönd sín ófu.
Fljótt úr því, í fullri sátt,
fóru í rass og rófu.
Hreiðar var á þessum nótun-
um:
Hin íslenska þjóð er loksins búin að
leyfa
og lögfesta reglur um samkynjað
ektastand.
En fyrst að engri frjósemi er til að
dreifa
finnst mér við hœfi að tala um
spyrðuband.
Rætt var um fyrirbærið
„ferska" bændur sem dúkkuðu
upp með sitt kjöt í Hagkaupum.
Ósk kvað:
Kostafœði á karl í vœndum,
kistan frystir endalaust.
Hún er full afferskum bœndum,
- ég fór í Hagkaup, nú í haust.
Jóhannes sat millum Keld-
hverfinganna Valda og Krist-
jáns, fitjaði upp á trýnið og
kvað:
Víða í sveitum fúlir frœndur
fastir eru í sínu kerfi.
Finnst mér Ijóst að ferskir bœndur
finnast varla í Kelduhverfi.
Njáll Þórðarson liðsstjóri.
Fallin spýta
Og aðspurðir um áramótaheiti
nýgefin, kvað Jói:
Efia skal reykingar, auka þœr má,
ölglas á dag bœtir haginn.
Konuna skal ég úr fötunum fá,
fimm sinnum yfir daginn!
Hreiðar gladdist ógurlega yf-
ir heiti Jóa og taldi fagnaðar-
efni að enn væru slíkir kjarn-
orkukarlar með þessari þjóð.
Og Hreiðar vék að Jóa:
Þó fiólni með aldrinum flestir menn
og fiórlist starfsemin neðan þindar,
Jóhannes virðist ungur enn
og öðrum til sérstakrar
fyrirmyndar.
Og Jóhannes fékkst þá til að
viðurkenna að hvað heitið
áhrærði þá væri auðvitað hæg-
ara að gefa loforð en halda
þau.
Njáll Þórðar gerði þetta heiti:
Nakinn mun ég naflann skoða,
nœgan hefi drykk og mat,
ístru minni œtla að troða
undir belti og minnka um gat.
Guðmundur leit til baka með
söknuði og kvað:
Veika þrá í brjósti ber,
bágt er á að líta.
Mitt gamla áhald orðið er
eins og fallin spýta.
Ilagyrðingar voru beðnir að
úrskurða um það hvort nektar-
dans væri list:
Jóhannes kvast hafa séð
nektardansmær í sjónvarpinu,
sem ók sér á framleiðslutækj-
unum upp og niður rör með du-
litla skinnpjötlu milli fóta:
Kona með kroppinn í standi,
og klofbót sem hangir í bandi,
kófsveitt af jjöri,
klofvega á röri,
köllum finnst listaukandi!
Valdi hafði einnig séð meyjar
mjaka sér á súlu í sjónvarpinu:
Af súlnadansi eignast aura,
er úr þœr fara kjólunum.
Þœr gœtu brúkað styttri staura
og stundað list í bólunum.
Njáll orti um spurninguna
hvort skólakerfið hefði fengið
falleinkunn:
Núna heyrist neyðarkall
nœstum enginn reiknað getur.
Skólakerfið feiknafall
fékk í Síngapúr í vetur.
Krafist var umfjöllunar um
hugmyndina um fljóitandi veit-
inmgahús í Húsavíkurhöfn, sem
var til umræðu í vetur. Guð-
mundur kvað:
Senn dregur að menn náðar njóti
nýsköpunar fyrirheita.
Þó Húsvíkingar fullir fljóti,
finnst mér ekki miklu breyta.
Hreiðar hafði þetta svona:
Geturðu svarað
grundvallarspurningu minni,
hvort verður það staður á floti,
úti eða inni?
Sigvalda þykir vænt um veit-
ingastaðinn Bakkann og sagði
því:
í landi er víða veglegt slot
með vínbörum og konum.
En ef að Bakkinn fœri á flot,
fer ég þá með honum.
Undirgögn ráðherra
Um íjölmiðla og notagildi þeirra
hafði Kristján þetta til málanna
að leggja:
Fjölmiðlum vil ég leggja lið
og lœt það nú bara fjúka.
Gott er að sofna við sjónvarpið,
þegar samfaramynd er að Ijúka.
Örn Jensson rifjaði það upp
þegar konur í FH kvörtuðu yfir
kulda við Pétur gæðastjóra og
spurðu hvort hann gæti ekki
hlýjað þeim. f tilefni að þessu
kvað Örn í orðastað kvenna:
Hér er orðið heldur svalt,
hroll að okkur setur.
Er „elementið“ ekki falt
elskulegi Pétur?
Þorsteinn heyrði nýyrði á
dögunum þegar Ingibjörg heil-
brigðisráðherra talaði um
„undirgögn" sem hún þyrfti að
senda sjúkrahúsunum og voru
einhverja skýrslur:
Að Ingibjargar eigin sögn
er hún núna búin,
öll sín helstu undirgögn
út að senda, frúin.
Við setjum punktinn með
þessari vísu liðsstjórans Njáls
um íjölmiðlana:
Nú liðið er feikilegt fjölmiðlaár,
fátt nema gott um að segja.
Ég stend eftir heimskur og helvíti
sár
og held það sé langbest að þegja.
js
Jóhannes, Sigvaldi, Kristján, Jónas, Guðmundur og Hreiðar.
1