Dagur - Tíminn Reykjavík - 22.03.1997, Síða 8

Laugardagur 22. mars 1997 - VIII
MINNINGARGREINAR
Jlagur-^terimt
ANDLÁT
Anna Sigurbjörg
Lárusdóttir
frá Vaðli á Barðaströnd, síðast
til heimilis að Austurbrún 6,
lést á heimili sínu þann 3.
mars. Útförin hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Davíð Sigurjón Vigftksson
Lónabraut 20, Vopnafirði, lést
miðvikudaginn 12. mars.
Ebba Sigurbjörg
Eðvarðsdóttir
lóst á Landspítalanum að kvöldi
17. mars.
Eyþór Jón Kristjánsson
Borgarbraut 65 A, lést í Sjukra-
húsi Reykjavíkur 14. mars.
Guðmundur Þóroddsson
tollvörður, Kleppsvegi 128, and-
aðist 13. mars.
Guðrún Jónsdóttir
Tunguvegi 1, Reykjavík, lést á
Landspítalanum mánudaginn
17. mars.
Guðrún Ólafsdóttir
Austurbrún 6, lést á heimili
sínu 3. mars síðastliðinn. Útför-
in hofur farið fram í kyrrþey að
ósk hinnar iátnu.
Guðrún Þorbergsdóttir
Deildarási 6, Reykjavík, lóst á
hjúkrunarheimilinu Eir mánu-
daginn 17. mars.
Gyða Árnadóttir
áður til heimilis á Kleppsvegi
134, lést á hjúkrunarheimilinu
Skjóli laugardaginn 15. mars.
Gylfi Bjarnason
lést á sjúkrahúsi í Nuuk á
Grænlandi mánudaginn 3. mars
sl. Útförin hefur farið fram frá
Berufjarðarkirkju.
Hulda Valdimarsdóttir
Skipholti 18, Reykjavík, lést á
Vífilsstaðaspítala 6. mars. Út-
fórin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hinnar látnu.
Inga Jenný Þorsteinsdóttir
frá Ölverskrossi, síðast til heim-
ilis í Hraunbúðum, Vestmanna-
eyjum, andaðist mánudaginn
10. mars.
Ingvar Einarsson
lést 17 mars.
Ingvar Ragnar Ingvarsson
frá Hvítárbakka, Bergholti í
Biskupstungum, lést á heimili
sínu 12. mars.
Jón Eyjólfur Guðmundsson
bóndi, Þorfinnsstöðum, Þverár-
hreppi, Vestur-Húnavatnssýslu,
lést á Sjúkrahúsinu á Hvamms-
tanga sunnudaginn 16. mars.
Jósep Hannesson
Álfaskeiði 33, Hafnarfirði, lést á
Sólvangi sunnudaginn 16.
mars.
Júlíus Bjarnason
prentari andaðist að kvöldi
mánudagsins 10. mars.
PáU Garðar Andrcsson
Vesturbergi 94, lést af slysför-
um þann 9. mars.
Rannveig Jóna Elíasdóttir
Hjarðarholti 8, Akranesi, lést
miðvikudaginn 12. mars.
Sigmar Sigurbjörnsson
frá Syðstu-Grund undir Eyja-
íjöllum andaðist á heimili sínu í
Seattle, USA, 13. mars.
Sigríður Bjarnadóttir
er látin.
Stefán Guttormsson
Mánagötu 12, Reyðarfirði, lést
á heimili sínu fimmtudaginn 13.
mars.
Stefán Thoroddsen
Laugarnesvegi 102, andaðist á
heimili sínu laugardaginn 15.
mars.
Valtýr Sæmundsson
frá Stóru-Mörk, Hjallabraut 33,
Reykjavík, lést á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi 12. mars.
Þorvaldur Guðmundsson
prentari, Nóatúni 29, andaðist
á heimili sínu 11. mars.
Þórarinn Guðmundsson
lést á elli- og hjúkrunarheimil-
inu Grund 2. mars. Útförin hef-
ur farið fram.
Hrólfur Ámason
fráÞverá í Reykjahreppi, S-Þing
Sú kynslóð, sem kennd er
við aldamótin síðustu, er
nú nær horfin af vettvangi
h'fsins, en hefur skihð eftir sig
djúp spor í sögu landsins. Þessi
kynslóð átti hugsjónir, sem hún
barðist fyrir af fórnfýsi og dug
og gerði fyrst og fremst kröfur
til sjálfrar sín, en ekki annarra.
Við, sem á eftir komum eigum
þessari kynslóð ómælda þökk
að gjalda. Hrólfur Árnason fyrr-
um bóndi að Þverá í Reykja-
hverfi, sem nú er látinn í hárri
elli, var dæmigerður fulltrúi
þessarar kynslóðar, enda alinn
upp í ströngum aga og við
mikla vinnu.
Hrólfur var fríðleiksmaður
og góðu atgerfi gæddur til sálar
og líkama, enda af styrkum
stofnum kominn beggja megin í
ættir fram.
Ungur að árum stundaði
hann nám í Hvanneyrarskóla
og útskrifaðist þaðan sem bú-
fræðingur. Hann hafði skarpa
greind og var námsmaður góð-
ur. Námið á Hvanneyri nýttist
honum því vel, er hann gerðist
forsjármaður búskaparins á
Þverá við andlát föður síns árið
1938, en auk þessa náms var
hann búinn góðu fararnesti úr
foreldrahúsum, sem vel reynd-
ist á hfsins leið.
Búskapinn stundaði hann af
áhuga og trúmennsku eins og
allt annað, sem hann tókst á
hendur. Hann var raunar
hneigður til búskapar og jafnan
hollur bændastéttinni. Sjálfur
hefði hann kosið að stunda bú-
skap meðan kraftar leyfðu, en
örlög réðu að svo varð ekki, því
árið 1957 varð hann fyrir þeirri
þungbæru Iífsreynslu að missa
konu sína eftir aðeins 8 ára
sambúð. Það fór því svo, að
þrem árum síðar brá hann búi
og lá leið hans þá til Húsavíkur
og átti þar dvalarstað æ síðan.
Á Húsavík starfaði Hrólfur jafn-
an á vegum bæjarfélagsins og
naut alltaf mikils trausts og
trúnaðar í sambandi við alt,
sem honum var falið. Löngum
stjórnaði hann hópum ung-
menna og fórst það vel úr
hendi, enda var hann maður
barngóður og hafði gott lag á
börnum og unglingum. Öll börn
og ungmenni, sem hjá honum
dvöldust að Þverá bundust hon-
um ævilöngum vináttuböndum
og var það honum tU gæfu og
mikillar ánægju er á ævina leið.
Hrólfur var maður glaðsinna
og oft skemmtilegur þótt var-
lega beitti hann skopskyggn-
inni, því engan vildi hann
meiða. Heiðríkjan hvarf aldrei
úr svip hans, enda trúmennska
og strangur heiðarleiki hans
aðalsmerki frá vöggu tU grafar.
Ég þori að fullyrða að allir,
sem hann þekktu að einhverju
marki, hefðu óttalausir trúað
honum fyrir aleigu sinni og vel-
ferð, ef þurft hefði. Slíkir menn
eru ekki á hverju strái og því
minnisstæðir.
í eðli sínu var hann maður
félagslyndur og naut sín vel
innan um fólk, en skyldurækni
hans við heimili sitt og búannir
ollu því, að hann blandaði sér
minna í félagsmál, en hann og
margir aðrir hefðu kosið.
Eigi að síður var honum
margs konar trúnaður falinn af
sveitungum og samferðamönn-
um. Hann var m.a. deildarstjóri
KÞ-deildar Reykjahrepps um
ára raðir og gegndi því af alúð
og fór ekki dult með, að sam-
vinnumaður var hann af hug-
sjón. Þá var hann stjórnarfor-
maður Garðræktarfélags Reyk-
hverfinga í hálfa öld og segir
það nokkuð um það traust, sem
til hans var borið. Félag þetta
bar hann mjög fyrir brjósti og
vann því vel, því öll sín hlutverk
tók hann alvarlega.
Þegar kraftar þurru hætti
Hrólfur störfum og vistaði sig á
heimili aldraðra að Hvammi á
Húsavík þar sem hann átti frið-
sælt ævikvöld sáttur við lífið og
óttalaus við komu dauðans.
„Dauðinn er bara lögmál,"
sagði hann eitt sinn við mig.
Hrólfur var maður bók-
hneigður og fylgdist alltaf vel
með öllu, sem fram fór í um-
hverfinu og utan þess. Hann
var ótrúlega harðfylginn að
fylgjast með Qölmiðlum, þótt
sjón og heyrn dvínuðu mjög, en
það var hans mesta fötlun á
seinni árum. Sú fötlun hafði þó
ekki áhrif á skaplyndi hans, því
alltaf var hann glaður og reifur
er hann fékk heimsóknir vina
og kunningja að Hvammi. Mér
varð stundum hugsað til þess á
seinni árum, hver væri hans
gleðigjafi, en það er ef til vill
gömlum mönnum nóg til gleði
að hafa aldrei sagt ósatt orð né
nokkuð gert, sem stríðir gegn
samviskunni og eiga sér enga
óvini heldur aðeins vini.
í hinni helgu bók Biblíunni
stendur eitthvað á þessa leið:
„Gott þú dyggi og góði þjónn,
yfir htlu varst þú trúr og yfir
mikið mun ég setja þig. Gakk
inn til fagnaðar herra þíns.“
Þessar setningar koma mér í
hug, er ég minnist Hrólfs. Hann
var trúr yfir smáu og stóru og
slíkir menn hljóta að eiga góð
fararefni til hinstu farar. Um
leið og ég þakka Hrólfi kærar
stundir og kynni góð óska ég
honum yndis á ókunnri strönd
handan hins mikla djúps, sem
aðskilur lifendur og dauða.
Ég og kona mín Sigríður
Atladóttir sendum vinum hans
og vandamönnum hugheilar
samúðarkveðjur.
Vigfús B. Jónsson
HAGYRÐINGAR
Frétt barst um að kona mataðist á kútmagakvöldi hjá Lions-
klúbbi í fyrsta sinn.
Flest okkar karlanna vígi og völd
virðast núfalla sem óðast.
Því munu varla nein kútmagakvöld
kvenmannslaus alla tíð bjóðast.
Samgönguráðherra neitar að gefa Alþingi upplýsingar um
kjör æðstu yfirmanna hlutafélagsins Pósts og síma.
Veist getur erfið hin árlega glíma
við íslensku fjárlögin,
ef neita sumir hjá Pósti og sína
að sýna í umslögin.
Sigurður Jónsson, tannlæknir.
Áfram Aiþýðublað
Það er okkar aðalvon,
að Alþýðublaðið dafhi,
og hann Mundi Mundason
mörgum krónum safni.
Krati Kratason.
Ekki er hægt að una því að mörlandar framleiði slakara ung-
viði en mongólar, eða lélegri reiknibækur.
Þunga raun í raun og veru
reynir þjóðin, fýld og súr.
Klárir mjög í kolli eru
krakkarnir í Singapúr.
Samt er ekki vert að vera
vonlaus, bráðum rœtist úr.
Nýjar bœkur börnin gera,
betri en þau í Singapúr.
Forvitni þingmanna
Inná póstogsímasvið
setja klókir háeffið,
það mun lœkka launaskrið,
en líka hressa toppgengið.
Efstu gœja gróðahlið
gefur hnýsnum engan frið,
en Dóri segir „Þegið þið,
þetta kemur engum við. “
Samkvæmt nýlegum heimildum eru frændur vorir Danir í
miklum vanda staddir. Billi Klinton væntanlegur í heimsókn,
haldinn ofnæmi fyrir tóbaksreyk, svo miklu, að hann verður að
hafa hausinn út um glugga ef reykt er í návist hans.
Öllum kœr, af engum nídd
ógnar Klinta sœlu
Magga drottning, dyggðum prýdd,
með danskri reykjarbrœlu.
Búi.