Dagblaðið Vísir - DV - 30.07.1982, Blaðsíða 21

DV. FÖSTUDAGUR 30. JULl 1982.
21
Sérstæð sakamál — Sérstæð sakamál — Sérstæð sakamál — Sérstæð sakamál — Sérstæð
FORDÆMDU
en gátu þó sagt löreglunni frá því
hvernig þeir komust í samband viö
Hamid. Starfsfélagi Hamids hét Zia
Ghavam og þaö var í gegnum hann
sem þeir Rashid og Mohamed höföu
kynnzt halta Hamid. Og Zia var góö-
kunningi lögreglunnar.
Eftir nokkurra daga leit fann lög-
reglan dvalarstaö Zia. Hann bjó þá í
smáþorpi norðan viö bæinn.
Klukkutima síöar var Abbas Eqbal,
lögregluforingi ásamt 40 vopnuðum
lögreglumönnum á leið til þorpsins þar
sem Zia bjó. Nágranni Zia fullvissaöi
lögregluna um aö í heimsókn hjá Zia
væri haltur náungi. Eqbal lögreglu-
foringi gaf mönnum fyrirskipun um aö
umkringja hús Zia sem var í útjaðri
þorpsins.
Maðurínn á þakinu
Þegar Eqbal kallaði til halta Hamids
og bað hann um aö koma út var honum
svaraö meö kúlnahríö. I staö þess aö
æða aö húsinu leitaði lögreglan skjóls á
bak viö steinvegg þann er umlukti hús
Zia. Þeir ætluöu sér aö bíða rólegir þar
til halti Hamid héldist ekki lengur viö
inni sökumhungurs og þorsta.
Stundirnar liöu og rökkriö færöist yf-
ir. Sólin hvarf af sjóndeildarhringnum
og þaö sáust ekki handaskil.
Þá kom Eqbal lögregluforingi auga
á mann uppi á þaki hússins. Maðurinn
byrjaöi aö skjóta. Lögrelgan skaut á
móti. Kúlurnar hvinu í loftinu og einn
lögreglumannanna særöist á fæti,
annar á öxl.
Sökum myrkurs var næstum ómögu-
legt að greina manninn á þakinu.
Eqbal lögregluforingi tók samt þá
áhættu að standa upp og miöa rifflin-
um vandlega aö manninum. Kúlna-
regniö var allt í kringum hann.
Skotið reiö af og skyttan á þakinu f éll
niður af þakinu.
Þögnfæröistyfir.
Nokkrum mínútum seinna ruddist
lögreglan inn í húsiö. Razmara skip-
stjóri lá særöur í stofunni. Hann haföi
fengið skot í öxlina. Uti viö húsvegginn
lá Zia Ghavam meö kúlu í gagnaug-
anu.
En halti Hamid var hvergi sjáanleg-
ur. Haföi maöurinn á þakinu aöeins
veriö tálbeita fyrir lögregluna svo halti
Hamid gæti flúiö?
Ef svo væri þá hlyti hann aö vera
staddur suðvestur af bænum. En þar
var veiki hlekkurinn í varnarkerfi lög-
reglunnar. Þaö svæöi var klettabelti
mikiö og þakiö runnum. Ef halta
Hamid haföi tekizt aö sleppa þangaö
átti hann mikla möguleika á því aö
komast undan. Lögreglan myndi
veigra sér viö aö skjóta af ótta viö að
hæfa einhvem úr sínum rööum.
Abbas Eqbal gaf mönnum sínum
fyrirskipun og hljóp af staö. Lafmóöur
náöi hann loks áfangastaö sínum. Viö
klettana var lögreglumaöur á verði.
Hann haföi orðið einhvers var skömmu
áður en hann haföi ekki gert neitt
veður út af því þar sem hann taldi að
þar hefði veriö refur á ferð.
Eqbal lögregluforingi var nú viss í
sinni sök. Hamid haföi komizt undan.
En hann hlaut þó aö vera í klettunum
ennþá. Þaö mátti teljast í hæsta máta
óeðlilegt aö hann heföi náö lengra á svo
skömmum tíma. Fullur eftirvæntingar
og óþolinmæöi beið Eqbal nú þess aö
fyrirskipanir hans yröu settar í fram-
kvæmd.
Ég.. .égjáta
Á næsta andartaki lýsti logandi
neyöarblys upp landið umhverfis þá.
Stuttu síöar var ööra skotiö á loft, svo
því þriöja.. . Eqbal skipaöi sex af
mönnum sínum að fylgja sér í gegnum
klettabeltiö. Eqbal ætlaöi sér aö finna
Hamid.
Og honum varö aö ósk sinni. I næst-
um hálftíma leituöu lögreglumennirnir
í runnum og klettum og stööugt komu
fleiri og fleiri lögreglumenn til hjálpar.
Kúla small á klettasnös skammt frá
Eqbal.
Lögreglumennirnir dreiföu sér,
skriöu eftir jöröinni og reyndu aö nálg-
ast klettinn þann sem Hamid faldi sig á
bak viö. Af og til lýstu blysin upp klett-
ana og skothvellir heyröust.
Þar kom að aö blysin voru uppurin
og einn lögreglumannanna fór tO þess
aö ná í nýjar birgðir. Þegar síðasti
geislinn frá blysunum var aö deyja út
sá lögreglustjórinn halta Hamid
standa viö klettinn meö byssu í hend-
inni.
Halti Hamid náði ekki aö skjóta því
áöur en hann gat hreyft sig fékk hann
skot í mjöðmina. Hann missti byssuna
úr höndum sér. Nokkrum sekúndum
síöar haföi lögreglan yfirbugað hann.
Þegar aö glæpamennirnir þrír voru
orðnir þaö hressir aö hægt væri að yfir-
heyra þá játuöu þeir án allra mála-
lenginga. Lögregla keisarans var
nefnilega ekki þekkt f yrir að nota vettl-
ingatök á fanga sína. Hótanir um
pyntingar nægöu til þess aö Hamid og
félagarhans játuöu samstundis. I fjög-
ur ár höfðu þeir stundaö þá iöju að
flytja landa sína til eyjunnar Babuian,
út í opinn dauöann. Síöustu fórnar-
lömbin voru send til Bubian aðeins
þrem vikum áöur en lögreglan náöi
Hamid.
Réttarhöldin yfir halta Hamid og
kumpánum hans drógust á langinn,
þar sem erfitt var aö finna lögfræöing
sem vildi taka aö sér að verja þá.
Aðalvitnin í málinu voru Rashid
/tmini og Mohamed Watwat. I júní 1961
voru halti Hamid og félagar hans
ákærðir fyrir f jöldamorö og dæmdir til
dauöa. Skömmu síöar voru þeir hengd-
ir opinberlega á torginu i Ahwas,
höfuöborg Khuzistans-héraðs.
A þessari mynd sést eyjan Bnbian. A þessum stað dóu 200 manns. Allt voru þetta
. Persar en land þeirra nú nef nist tran.
Halti Hamid kvartar undan verkjum i fctinum. Þessi mynd var tekin er h»nn beið aftöknnnar
Rashid Amlnl (fyrir mlðju). Það gekk kraftaverU nsst að honum tókst að lifa af
dvölina ó eyju danðans. t dag er hann ávaxtasall í Teheran.
lengur vera hæf til neyzlu og þá var úti
um þá. Þeir höföu ekki lengur þrek til
þess aö tala saman.
I þessu ásigkomulagi fann araba-
höföinginn, Ahmed Kamal, þá næsta
morgun. Hann kom til eyjarinnar
ásamt fylgdarliöi sínu til þess að biöja
viö gröf hins heilaga manns. Þetta var
kraftaverk því Kamal tók sér þessa
ferð á hendur á aðeins tiu ára frestL
Hann skipaði mönnum sínum aö bera
mennina í bátinn sinn og fór með þá
heim til sín. Hann sá um aö veita þeim
læknisaöstoð og kom þeim síöan heim
tilPersíuaftur.
Fjórum mánuðum eftir þennan
örlagaríka atburð komu Rashid og
Mohamed til Khorramshahr. Þeir
gengu á fund lögreglu og kæröu halta
Hamid. Þeir vissu ekki hvar hann bjó