Dagblaðið Vísir - DV - 07.04.1983, Side 18

18
FRAM BOÐSLISTAR
g Norðurlandskjördæmi vestra
til alþingiskosninganna 23. apríl 1983.
A Listi Alþýðuflokksins
1. Jón Sæmundur Sigurjónsson hagfr., Suöurg. 16, Sigluf.
2. Elín Njálsdóttir póstafgrm., Fellsbr. 15, Skagaströnd
3. Sveinn Benónýsson bakaram., Hvammstangabr. 17, Hvammst.
4. Pétur Vaidimarsson iöuverkam., Raftahl. 29, Sauðárkr.
5. Regína Guðlaugsdóttir, íþrkennari, Aöalg. 24, Sigluf.
6. Hjálmar Eyþórsson fv. yfirlögregluþj.
Brekkubyggð 12, Blönduósi
7. Axel Hallgrimsson skipasmiður, Suðurv. 10, Skagastr.
8. Baldur Ingvarsson verslunarm., Kirkjuv. 16, Hvammstanga
9. Sigmundur Pálsson húsgagnasmm., Smáragrund 13,
Sauðárkróki
10. Pála Pálsdóttir fyrrv. kennari, Suðurbr. 19, Hofsósi
B Listi Framsóknarflokksins
1. Páll Pétursson alþmaður, Höllustöðum
2. Stefán Guðmundsson alþmaður, Sauöárkróki
3. Sverrir Sveinsson veitustj., Siglufirði
4. Brynjólfur Sveinbergsson oddviti, Hvammstanga
5. Pétur Amar Pétursson deildarstj. Blönduósi
6. Sigurbjörg Bjarnadóttir húsfr., Bjarnagili
7. Gunnar Sæmundsson bóndi, Hrútatungu
8. Magnús Jónsson kennari, Skagaströnd
9. Skarphéðinn Guðmundsson kennari, Sigluf.
10. Gunnar Oddsson, bóndi, Flatatungu
BB Listi sérframboðs framsóknarmanna
1. Ingólfur Guðnason alþingismaður,
Hvammstbraut 5, Hvammstanga
2. Hiimar Kristjánsson oddviti,
Hlíðarbraut 3, Blönduósi
3. Kristófer Kristjánsson bóndi, Köldukinn II, A-Hún.
4. Björa Einarsson bóndi, Bessastöðum, V-Hún.
5. Jón Ingi Ingvarsson rafvm. Hólabr. 11, Skagastr.
6. Helgi Ölafsson rafvm., Brekkug. 10, Hvammstanga
7. Sigrún Björasdóttir hjúkrfr., Ytra Hóli, A-Hún.
8. Indriði Karlsson bóndi, Grafarkoti, V-Hún.
9. Eggert Karlsson vélstj., Hlíðarv. 13, Hvammstanga
10. Grímur Gíslason gjaldk., Garðabyggð 8, Blönduósi.
C Listi Bandalags jafnaðarmanna
1. Þorvaldur Skaftason sjóm., Hólabr. 12, Skagastr.
2. Ragnheiður Ölafsdóttir nemi, Gauksstöðum, Skagaf.
3. Sigurður Jónsson byggingafr., Smárahlíð 1F, Akureyri
4. Valtýr Jónasson fiskmatsmaður, Háv. 37, Sigluf.
5. Stefán Hafsteinsson Urðarbraut 7, Blönduósi
6. Vilhelm V. Guðbjartsson sjómaður,
Melavegi, Hvammstanga.
7. Friðbjöra Örn Steingrímsson íþróttakennari,
Varmahlíð, Skagaf.
8. Erna Sigurbjörnsdóttirhúsmóðir,
Hólabraut 12, Skagaströnd
9. Araar Björasson nemi, Reykjaheiðarv. 6, Húsavík
10. Ásdís Matthíasdóttir skrifstofum.,
Unufelli 48, Reykjavík.
D Listi Sjálfstæðisflokksins
1. Pálmi Jónsson ráðherra, Akri.
2. Eyjólfur Konráð Jónsson alþmaður, Reykjavík
3. Páll Dagbjartsson skólastjóri, Varmahlíö
4. Ólafur B. Óskarsson bóndi, Víöidalstungu
5. Jón ísberg sýslumaður, Blönduósi
6. Jón Ásbergsson framkvstj., Sauðárkróki
7. Knútur Jónsson skrifstofustj., Siglufirði
8. Pálmi Rögnvaldsson skrifstm., Hofsósi
9. Þórarinn Þorvaldsson bóndi, Þóroddsstöðum
10. Sr. Gunnar Gíslason fv. prófastur, Glaumbæ
G Listi Alþýðubandalagsins
1. Ragnar Arnalds fjármálaráðherra,
Varmahlíð, Skagafirði
2. Þórður Skúlason sveitarstjóri, Hvammstanga
3. Ingibjörg Hafstað húsfreyja, Vík, Skagaf.
4. Hannes Baldvinsson framkvstj., Siglufirði
5. Þorvaldur G. Jónsson bóndi,
Guðrúnarstöðum, A-Hún.
6. Steinunn Yngvadóttir, húsm., Hofsósi
7. Brynja Svavarsdóttir húsm., Siglufirði
8. Guðmundur Theodórsson verkam., Blönduósi
9. Anna Kristín Gunnarsd., kennari, Sauðárkróki
10. Kolbeinn Friðbjarnarson form. Vöku, Sigluf.
Yfirkjörstjórn á Norðurlandi vestra.
EGILL GUNNLAUGSSON
GUNNAR ÞÓR SVEINSSON TORFI JÓNSSON
BENEDIKT SIGURÐSSON GUÐMUNDUR Ó. GUÐMUNDSSON
_________DV. FIMMTUDAGUR7. APRIL1983.
STRÍPAÐIR
STÓRIÐJU-
POSTULAR
Sennilega hefur íslenska þjóðin
ekki átt jafnmikið undir nokkru máli
um langt skeið og þeirri þjóöfrelsis-
baráttu, sem nú hefur veriö háð á
undanförnum árum gegn auð-
hringnum Alusuisse og hérlendu
vamarliði hans, undir einarðri
forystu Hjörleifs Guttormssonar
iðnaðarráðherra. Sú sjálfstæðis-
barátta á sér kannski helsta hlið-
stæðu í baráttu herstöðvaandstæð-
inga gegn erlendri hersetu og
amerískri íhlutun í efnahags- og
stjórnmál þessarar þjóöar. Því ekki
leynir sér, ef grannt er skoöað, aö
þessi tvö mál eru greinar á sama
meiöi. Og það er sjálfsagt engin
tilviljun, hver viöbrögö ýmissa
íslenskra stjómmála- og hagsmuna-
afla hafa orðið í álmálinu. Þeir
aöilar, sem lotiö hafa því lánleysi að
leggjast flatir fyrir amerískri
hersetu og þrýstingi Nató-valdsins,
hafa nú á undanfömum misserum
hnappað sig saman með afar áber-
andi hætti, utan þings sem innan, og
fylkja nú liði gegn Hjörleifi
Guttormssyni og Alþýðubanda-
laginu.
Rógsherf erðin hafin
Það myndi æra óstöðugan að rekja
hér alla þá pólitísku kollhnísa og
heljarstökk, sem talsmenn Sjálf-
stæðis-, Framsóknar- og Alþýðu-
flokks hafa farið í þessu langdregna
máli. Allt frá því að Hjörleifur
Guttormsson upplýsti þjóðina um
bókhaldsbrellur þessa „leiöarljóss”
íslensks efnahagslífs (eins og Jón
Baldvin orðaði svo þekkilega) í des.
1980, hafa málgögn og málpípur
þessara stjómmálaflokka ekki linnt
látum í rógsherferð sinni á hendur
iönaðarráðherra, og verður slíkum
finnagaldri naumast fundinn sam-
jöfnuður í stjórnmálasögu síðustu
áratuga. Það leyndi sér ekki, að
Hjörleifur hafði þrýst á viðkvæma
kviku, og morgunblöð landsins hófu
þegar að slá sk jaldborg sína um auð-
hringinn, hvert með sínum hætti.
Efasemdir voru lagðar við öllu sem
Hjörleifur dró fram í dagsljósið um
starfsemi og augljóst samningsbrot
auðhringsins. Vönduðum rann-
sóknum fæmstu sérfræðinga, jafnt
innlendra sem erlendra, var vísað á
bug og slegið upp sem flokkspóli-
tískum áróðri Hjörleifs! Og það sem
merkilegra er, að meira að segja
gegn kröfu iðnaðarráðherra um
sanngjarna hækkun á raforku til ál-
versins var snúist heiftarlega af
skríbentum Morgunblaðsins, þ.á m.
Birgi Isleifi Gunnarssyni, allt þar til
á síðasta ári, að blaöinu var skyndi-
lega snúið við og Hjörleifur þá sak-
aður um linkind í því máli!
Staðreyndir sniðgengnar
Afstaða þríflokkanna er raunar
óskiljanleg meö öllu, þegar litið er til
þess aö í álviðræöunefndinni sálugu,
sem skipuö var fulltrúum allra
stjórnmálaflokka ríkti algjör sam-
staða um vinnubrögð og málsmeð-
ferö, þar til Guömundur G. Þórarins-
son gerði sitt makalausa upphlaup
sem frægt er af endemum. Með álvið-
ræðunefndinni var þríflokkunum
tryggður aögangur að öllum stað-
reyndum málsins sem þeir kusu að
sniðganga þar sem þær hentuðu illa
í rógsherferðinni á hendur ráð-
herra. Álviðræðunefndin vann mikið
og gott starf undir formennsku
Vilhjálms Lúðvíkssonar og hélt um
60 fundi þar sem farið var vandlega
ofan í alla þætti álmálsins, niöur-
stööur sérfræðinga og nefnda og öll
þau gögn sem stuðluðu aö sem bestri
samningsstöðu íslendinga gagnvart
auðhringnum. Þar varð mönnum
hinsvegar fljótlega ljóst að Alusuisse
ætlaði sér aldrei að semja við Islend-
inga um hækkun á raforku né annaö,
nema gegn því að fá það bætt upp
með öðrum hætti. Þar voru menn
sammála um aö faktúrufals og
svindl Alusuisse og álversins í
Straumsvík var staðreynd — og
meira að segja enn hrikalegri stað-
Kjallarinn
Gunnlaugur Haraldsson
reynd en endurskoðenaum tókst að
sanna vegna þess að bókhaldsgögnin
stóðu þeim ekki til boða. Þar voru
menn líka ásáttir um að hækkun
orkuverðs og endurskoðun á öðrum
þáttum samningsins við Alusuisse
var sjálfsögð réttlætiskrafa, sem
fullvalda riki hlaut að ná fram meö
einhliöa aðgerðum og lagasetningu,
næðust ekki samningar um hana viö
auðhringinn. öll grundvallaratriöi
málsins, sem Morgunblaðiö gekk
harðast fram í aö gera sem tor-
tryggilegust, voru því af þeim sem til
voru kjömir talin ótviræð og
óhagganleg.
En hvað rak þá Guömund G. til
þessara óyndisúrræða, sem urðu til
þess að rjúfa samstöðu flokkanna í
málinu og stórskaða vígstöðu íslend-
inga gegn auðhringnum? Hvaöa
ástæður eru fyrir því að ráðherrar
Framsóknarflokksins verða skyndi-
lega að falla frá samþykktum ríkis-
stjómarinnar í málinu og eru ofurliði
bomir í þingflokknum? Hvaða
ástæður og hvatir liggja að baki
hinni fáheyröu þingsályktun um
álmálið, sem þríflokkarnir samein-
uðust um aö bera fram á þingi fyrir
nokkmm dögum og frægust mun
trúlega allra ályktana, sem viðraöar
hafa verið á hinu háa Alþingi í gjör-
vallri þingsögunni? Hvað rekur
þessa þrjá flokka til svo ofstækis-
fullrar samfylkingar gegn Hjörleifi
Guttormssyni, að helst koma í
hugann galdraofsóknir miðalda?
Ástæður ofsóknanna
gegn Hjörleifi
Skýringarnar eru sjálfsagt
margar og ólíkar, eftir því hver í hlut
á. Hitt er hins vegar ljóst að af
„gagnrökum” og málflutningi ál-
flokkanna þriggja fæst ekki ráðin
nein skynsamleg skýring. Viö-
brögðin við rökfastri málsmeðferð
Hjörleifs og samstarfsmanna hans
hafa hingað til einungis verið í formi
upphrópana, persónulegs níðs og
snautlegs yfirklórs. I rökþroti sínu
hafa þessir aðilar því nú sem fyrr
notfært sér yfirburðastöðu í fjölmiðl-
uninni og þaö velþekkta áróöurs-
bragð, að hreinlega þegja yfir stað-
reyndum málsins og greina almenn-
ingi ekki frá því sem komið hefur
þeim illa. Þessi viðbrögð álflokkanna
segja þó meira en nóg um slæma
samvisku. Þessir stjórnmálaflokkar
hafa nefnilega orðið uppvísir aö
þeim verknaði, sem ekki samræmist
þjóðarhagsmunum íslendinga, og
því tekst þeim vömin svo óhöndug-
lega. Þetta sá hvert mannsbarn,
eftir að Hjörleifur tók að viðra hinn
óhreina þvott þeirra.
Hlnn óhreini þvottur
I fyrsta lagi hafa rannsóknir
Hjörleifs Guttormssonar staðfest að
samningurinn frá 1966 við Alusuisse
var óheillaspor og að aðvörunarorð
þingmanna Alþýðubandalagsins,
Eysteins Jónssonar og nokkurra
mætra manna í Framsóknarflokkn-
um á þeim tíma, varðandi þetta mál,
hafa öll gengið eftir.
I öðru lagi hefur Hjörleifur upplýst
meö óyggjandi hætti að auöhring-
urinn hefur haft stórfé af Islend-
ingum og svindlaö á þeim með marg-
víslegu móti: „Hækkun í hafi”, yfir-
verð á súráli og rafskautum og fleiri
sviksamleg atriði eru nú svo ræki-
lega staðfest aö meira að segja
íhaldið getur ekki borið brigður á
þau lengur.
I þriðja lagi hefur Hjörleifur gert
opinbert að upplýsingar um þetta
svindl lágu þegar fyrir árið 1975 en
voru þaggaðar niður af ísl. samn-
ingamönnunum, Steingrími
Hermannssyni, Jóhannesi Nordal og
IngólfiáHellu.
I fjórða lagi hefur Hjörleifur
upplýst að gegn því að hylma yfir
„hækkun í hafi”, með því að gefa
eftir skattinnistæðu ísl. ríkisins hjá
álverinu, með því að falla frá kröfum
um endurskoðunarákvæði samnings-