Dagblaðið Vísir - DV - 09.01.1984, Qupperneq 4

4
DV. MÁNUDAGUR 9. JANUAR1984.
Fasteignamat hækkar
umfram gangverð íbúða
Fasteignamat á öllum eignum á
höfuðborgarsvæðinu hefur verið
hækkaö um 57% en annars staöar á
landinu varö hækkunin 47%. Þessar
hækkanir voru gerðar samkvæmt úr-
skurði yfirfasteignamatsnefndar i
haust.
Rétt er aö taka fram aö til
höfuöborgarsvæðisins teljast Mos-
fellssveit, Hafnarfjöröur, Kópa-
vogur, Alftanes, Garðabær og Sel-
tjarnarnes.
,3á mismunur sem þarna kemur
fram milli höfuöborgarsvæöis og
landsbyggöar hefur vafist fyrir
mörgum, en hann er aö miklu leyti
sögulegur,” sagöi Stefán Finnboga-
son hjá Fasteignamati ríkisins er DV
ræddi við hann. „Fram til ársins 1982
var feikUega mikU verðþensla á fyrr-
nefnda svæðinu. Hún var þaö mikil
aö á árunum 1981—1982 hækkaöi
gangverö á íbúðum um 90%. Þá var
hækkun fasteignamats á svæöinu
ekki ákvarðaö nema 78%. Hækkun á
fasteignaverði hefur veriö meiri,
mörg undanfarin ár, en sem nemur
hækkun á almennu verðlagi. Viö
höfum reiknaö meö aö hér væri um
miklar timabundnar sveiflur aö
ræða. Þaö hefur ekki þótt rétt aö
hleypa þeim beint út í verölagiö á
hverju ári. En vegna þessa óeölilega
ástands hefur munurinn vaxiö milli
ára og hann er leiöréttur núna.”
Stefán sagöi aö hækkunarstuölar
fasteignamats á höfuðborgar-
svæöinu væru reiknaöir þannig út aö
tekiö væri visst meöaltal fyrir allt
íbúðarhúsnæöi. Vissulega væri
tæknilega hægt aö reikna út
ákveönar hækkanir fyrir 2ja, 3ja og
4ra herbergja íbúðir o.s.frv., en þaö
væri mjög flókið verk. ,,Þá ganga
veröhækkanir þannig yfir aö þær
haldast ekki í hendur viö mismun-
andi stæröir á íbúðum,” sagöi
Stefán.
„Ef ætti aö fara aö reikna út
fasteignamat á hverja stærö
húsnæöis fyrir sig myndi þaö aöeins
rugla fólk. Af þeim ástæöum er reynt
að finna eins konar samnefnara til aö
miöa viö.
En þvi er ekki aö neita aö fast-
eignamatið hefur hækkaö umfram
hækkanir á gangverði núna.
Almennar hækkanir á gangverði eru
á þessum tíma um 50%. En þegar viö
athugum einstaka stæröarflokka á
íbúðum kemur/annaö í ljós. 2ja her-
bergja íbúðir hafa hækkað mest á
milli ára en síðan veröur hækkunin
hlutfallslega minni eftir því sem um
stærri íbúöir er aö ræöa. Þetta er því
margflókiö mál og meðaltalshækkun
á fasteignum nánast eina leiðin sem
fær er,” sagði Stefán.
-JSS.
Á myndinni sést fulltrúi fatiaðra iþróttamanna Ungmennasambands Kjalarnesþings taka við DV-horninu úr hendi Sigurðar Magnússonar, for-
manns iþróttasambands fatiaðra. DV-mynd GVA.
; i m '•? t-ij. m *"* Wm. S , 7L ■' i' yHœMMP- ' '1 JHV • 9 1
'■> ; %. É * mggBBæm ** ÍB8
íslenskur
sigur
— ítrimmlands-
. keppnifatlaðra
á Norðurlöndum
Islendingar sigruðu í triimn-
landskeppni fatlaðra 1983 sem
fram fór tnilli allra Norðurlanda-
þjóðanna. Keppt var í þátttöku í
ýmsuin trimmgreinuni og tekið
mið af fjölda íbúa hvers lands við
útreikning stiga. Islendingar hlutu
um570þúsund stig.
Auk bikars, sem Islendingar
hlutu, var veitt DV-horn seni er
viðurkenning til þess iþrótta-
héraðs islensks sem aflaði flestra
stiga til keppninnar. Að þessu
sinni var þaö Ungmennasainband
Kjalarnesþings seiri hlaut hornið
og áttu vistmenn á Kópavogshæli
stærstan þátt í þeiiri sigri.
-SGV.
I dag mælir Pagfari______________I dag mælir Pagfari I dag mælir Dagfari
LAUNÞEGINN - MAÐUR ÁRSINS
Ekki er því aö neita aö þaö var vel
til fundið hjá DV aö útnefna launþeg-
ann sem mann ársins 1983 þótt sjálf-
sagt hafi margur góðborgarinn og
iaunagreiöandinn látiö sér fátt um
finnast. Yfirieitt hafa þessar útnefn-
ingar veriö tilraunir til að hampa
einhverjum misheppnuðum mann-
vitsbrekkum sem hafa unnið þaö eitt
til afreka aö baöa sig i sviösljósi
annarra. Stjórnmálamenn hafa
verið vinsælastir í þeirri feguröar-
samkeppni og þá oftast fyrir ákvarð-
anir sem bitna á öllum öðrum nema
þeim sjálfum.
Þannig voru þeir Andropov og
Reagan útnefndir menn ársins hjá
tímaritinu Time án þess aö sýna
aöra frammistööu en klúðra
afvopnunarviðræðum og auka
viðsjár með austri og vestri. Annar
þeirra hefur rcyndar ekki sést opin-
berlega síðan í ágúst og kann þaö svo
sem að vera sennilegasta skýringin á
útnefningunni.
Hann þjónar áreiðanlega sínu hlut-
verki best meö því að sjást sem
minnst. Hinn hefur reyndar mætt til
vinnu en hann þarf ekkl aö vera
minna veikur fyrir það. Ekki leggj-
ast allir sjúklingar í rúmið.
En meðan Time verðlaunar einn
fyrir að mæta í vinnu og annan fyrir
að mæta ekki í vinnu hefur DV sem
sagt tekið það til ráðs að velja sér
mann ársins fyrir það framtak laun-
þegans að taka minna fyrir vinnu
sína en áður. Þannig er nefnilcga
komið fyrir hinum íslenska launþega
að nú er hann sífellt lengur að vinna
fyrir kaupinu og auk þess hefur f jár-
málaráðherra bent á að launþeginn
þurfi einnig að vinna lengur til að
eiga fyrir sköttunum.
Auðvitað er þetta einstök skyldu-
rækni og þegnskapur sem rétt og
skylt er bæði að þakka og verðlauna.
Lengi hefur því verið haldið fram
að verkamaðurinn væri verðugur
launa sinna. Enginn hefur hins vegar
sagt neitt til um það hversu há þau
laun skuli vera og nú hafa mál
þróast á þann veg að laun hafa
rýmað jafnt og þétt á síðasta ári.
Þjóðviljinn segir að laun þurfi að
hækka um 41% til að ná meðaltals-
kaupmætti ársins 1982 og með sama
áframhaldi standa góðar vonir til
þess að kaupmáttur verði kominn
ofan í núll um næstu áramót, jafnvel
þótt vinnudagurinn lengist enn til að
eiga fyrir sköttunum. Hlýtur þá
aftur að koma að því að DV útnefni
kauplausan launamanninn sem
mann ársins, enda óneitanlega nokk-
urt og umtalsvert afrek að vinna
kauplaust i heilt ár í þágu ríkis-
stjórnar sem hefur fundið upp það
snjallræði að eyða verðbólgunni með
þvi að hætta að borga kaup.
Það er jú samdóma álit allra
helstu sérfræðinga, stjómmála-
manna, vinnuveitenda og verkalýðs-
foringja að á alvörutimum sem þess-
um sé mest um vert að allir hafi
atvinnu. Af þessari hávisindalegu
niðurstöðu má ráða að minna skiptir
þótt kaupmáttur komist á núllpunkt-
inn eða yfirleitt hvort laun séu
greidd, aðalatriðið er að fólk hafi
eitthvað að gera. Og eftir því sem
kaupmátturinn rýmar og launin
skeröast aukast likurnar fyrir þeirri
upphefð launamannsins að hann
verði maður ársins á nýjan leik.
Vinnuveitendur hafa af örlæti sínu
og miskunnsemi gert launafólki það
gyiliboð að greiða því út í hönd bæði
orlof og veikindadaga og atvinnu-
leysisiðgjaldið, enda er það rökrétt
ályktun af því forgangsverkefni að
allir hafi vinnu. Hvað eiga menn að
gera við orlof eða veikindi eða at-
vinnuleysisstyrki þegar þeir eru til-
ncfndir sem menn ársins fyrir þá
skyldurækni að mæta til vinnu fyrir
ekki neitt?
Dagfari.