Alþýðublaðið - 18.06.1921, Blaðsíða 2
ALÞYÐtJBLAÐÍÐ
Hér með tilkynnist, að skipstjóri Guðleifur Hjörleifsson andaðist
á Landakotsspitala i gærkvöldi.
Fyrir hönd vina hans og móðurbróður.
Gunnar Þórðarson.
biaðiins er í Aipýðuhúsiuc við
(ngóí/s«træti og HverfisgötB,
Sími 988.
Augíýsiaguiö sá skíisð þaiigsð
eða i Sutenberg í ííðasta iagi k
(O árðegis, þana dag, íchj þær
eiga sð koma í blaöið,
Áskriftargjald ein kcr• á
mánuði.
Augiýsingaverð kr. 1,50 csn.
eindálkuð.
Útsölumenn beðnir að gera skii
til afgreiðslunnar, að minsta kosti
ársfjórðungslega.
áttu þeirri, sem þeir nú hafa háð
i hálfan þriðja mánuð — ekki
eingöngu íyrir sjálfa sig heldur
og fyrir aila alþýðu manna í Bret
landi.
Enn er óséð hvernig koiverk’
fallinu lýkur og má þó búast við
að nú dragi að lokum þess, En
hart er að vita til þess að Tho-
mas og félagar hans skuli hafa
orðið þvf vaidandi með svikum
sínum við málstað verkalýðsins,
að námumennirnir hafa þegar orð'
ið að berjast í 11 vikur fyrir
réttiátum kröfum sfnum, sem að
öilum líkindum hefðu náð fram
að ganga á fáum dögum, ef .þrf-
veldasambandtð" hefði hafist
handa.
Á herðum Thomas, Wiiliams
og þeirra liða ásamt enskra kapi-
talista hvílir sú hin geysilega sök
fyrir alla þá afskaplegu neyð, sem
námumennirnir, konur þeirra og
börn hafa orðið að bera vikum
saman og enn er ekki séð fyrir
endann á. —
Landspítalinn.
í fljótu bragði séð, kann það
að virðast vera að bera f bakka-
fullan lækinn að bjóða Reykvík-
ingum upp á eun eina skemtun
ina. Mörgum mun virðast að fulí-
nóg sé að því gert, nú, er örðug-
leikarnlr eru margir hjá öllum þorra
manna, og þarfir margra meiri, en
gctan til að bæía úr þeim á sæmi-
Iegan hátt. En um skemtidaginn
sem konur þessa bæjar bjóða upp
á á morgun er eiginlega alt öðru
máli að gegna en um flesta aðra
siíka daga. Að baki liggur mikil
alvara, stórt hlutverk, sem kven-
þjóðin er að vinna að. í landi
voru skortir svo tilfinnanlega allar
þær stofnanir, er fyrirbyggi eða
bæti úr böli manna. Meira að
segja alment, fulinægjandi sjúkra
hús. Þörfia fyrir þá stofnun vex
með ári hverju. Það er hart fyrir
sjúka menn að verða að bíða
vikum og mánuðum saman eftir
að komast á spftaia og fá þar
bót meina sinna. Það er grátlegt
að heyra til þess að þeir skuli
þurfa að bíða þess með óþreyju
að rúm losni — og margur mað-
urinn verður að hverfa af sjúkra-
húsinu langt um fyr en æskilegt
væri, til að rýma fyrir öðrum, er
ekki þolir neina bið. En þannig
hefir ástandið verið síðustu árin
og engin von er á að það breyt-
ist til batnaðar, fyr en hér er á
fót kominn stór og fuilnægjandi
spítali. Og það á að vera metn
aðarmál allra okkar, karla sem
lcvenna að hann komist á fót sem
fyrst og verði innlend stofnun.
Konurnar, sem fengu takrnark-
aðan kosningarrétt 1915 ákváðu
að taka þetta mál að sér. Og
aldrei hefir nein hugsjón mætt
jafn almennu fylgi og þessi. Það
var eins og húa hefði »Iegið í
loftinu« svo víða, og beðið eftir
þeirri stund er hún fengi að fljúga
út í Ijósið og daginn. Fyrsta árið
var leitað almennra samskota og
varð sá árangur all góður. 19.
júoí 1916 var Iandspítalasjóðurinn
stofnaður og nam þá um 24.000
kr. Síðan hefir hann vaxið dag-
vöxtum og var í árslok 1920 orð-
inn fulíar 179,000 krónur. Þetta
er góður góður árangur af 5 ára
starfi og sýuir að vel er unnið,
þvf mest er þetta (é inn komið
í smá upphæðum sem ekki hafa
munað gefandann miklu, en hins
vegar orðið sjóðnum að góðu haldi.
Það er sama máli að gegnaum
þetta fyrirtæki og mörg önnur því
lík, það eru Reykvíkingar sem
mestan styrkinn veita. — Að-
staða þeirra er þannig að það
hlýtur svo að vera. Og það skal
sagt þeim til lofs að þeim hefir
jafnan veizt Ijúft og létt að styrkja
Landsspftalasjóðinn. Svo mun og
verða í þetta sinn. Á morgun
gefst ykkur kostur á að leggja
iítinn skerf f guðskistuna, fyrir
það fáið þið í aðra hönd ýmsa
góða skemtun. Þið kunnið ef til
vill að segja að skemtanir kærið
þið ykkur ekki um. En það sem
þið berið úr bítum verður meira
en stundar dægradvöl. Að lokinni
skemtun farið þið heim glöð og
ánægð yfir þvf að hafa styrkt
gott og þarflegt mál. Og það er
alis ekki tilætlunin að neinn þurfi
að eýða miklu fé. Inngangseyrir-
inn er hvergi hár. En hitt væii
æskilegt að allir vildu vera með.
Á morgun er sunnudagur, og
vonsndi verður veðrið gott, Þá
má enginn sitja heima. Við skul-
ura öll lyfta okkur upp, hrista af
okkur þreytuua ettir starisdaga
vikunuar þvf um leið styðjura
við ÖU LandspítaLasjóðinn.
L.
Eins og sjá má á öðrum stað
f blaðinu, verður landsspítalasjóðs-
dagurinn á morgun haldinn hátfð-
legur. Konurnar er vinna að und-
irbúningi dagsins hafa beðið Al-
þýðublaðið að láta þau orð berast
til allra kvenna, að þær trftysti
þeim til að mæta kl. 4 f Barna-
skólagarðinum, svo að fylkingin
sem þaðan gengur að Austurvelli
geti orðið myndarleg og allri
kvenþjóð bæjarins til sóma. Mun-
ið að koma stundvíslega, því nóg
verður við tímann að gera það
sem eftir er dagsins.