Dagblaðið Vísir - DV - 16.06.1984, Side 10

A t~\*T * r
h\»Vn f
forót^nn
„Fékk hreint
ógeðá
brauðsúpunni”
— segir kylf ingurinn Ragnar Ólafsson sem
sýnir á sér hina hliðina að þessu sinni
Ragnar Ólafsson ásamt eiginkonu sinni, Hólmfríði Jónu Guðmundsdóttur. Með þeim á myndinni er dóttir
þeirra, Björg Kristin Ragnarsdóttir.
Þaö er oröiö nokkuö langt síðan
Ragnar Olafsson gat sér gott orö sem
golfleikari. Um árabil hefur hann verið
í fremstu röð íslenskra kylfinga og sá
eini sem hef ur verið valinn til að keppa
með Evrópuúrvali og það er ekki lítill
heiður. Ragnar er ekki aðeins snjall
golfleikari, hann lék um nokkurt skeið
meö HK í handknattleik og einnig á
þeim vígstöðvum fengu hæfileikar
hansaðnjótasín.
„Ahugamálin eru kannski ekki mjög
mörg en eitt þeirra er elda-
mennska. Mér hefur samt aldrei dottið
í hug að fara út í að læra kokkinn. Það
eru misjafnir snillingar sem þaöan
koma. Ég hef mjög gaman af aö elda
mat og að sjálfsögðu er sá matur sem
ég bý tö sjálfur mun betri en hjá
öðrum. Það má segja að við skiptum
eidamennskunni á milli okkar, hjónin.
Hún sér um fiskréttina og ég um kjöt-
réttina. Ég geri mest aö því aö grilla
og allur grillmatur finnst mér hrein-
asta hnossgæti. Jafngóður og mér
finnst til dæmis brauðsúpa vond. Eg
fékk hreinlega ógerð á henni í æsku.”
I ábyrgðarmiklu starfi hjá
Landsbanka íslands
„Eg vinn hjá Landsbanka Islands, í
birgöavörslu og sé um eyðublaðalager
Landsbankans. Það er því eins gott að
hafa alltaf nóg til af öllu því ekki yrði
viðskiptavinurinn ánægður ef hann
gæti ekki tekið út eyrinn sinn en til þess
þarf hann aö nota eyðublöð sem við
sjáum um. Ég byrjaði í Landsbankan-
um 1979 og líkar alveg stórvel. Vinn
með góðu fólki og það er mikið og stórt
atriði.”
Vil helst ekki vita hvað al-
þingismenn heita
Fylgist þú mikið með þjóömálum
eða pólitík?
„Eg fylgist með því sem fram fer
hverju sinni og les blöð og hlusta á
fréttir. Um pólitík vil ég ekki hugsa og
ég get sagt þér eins og er að ég vil helst
ekki vita hvað alþingismenn okkar
heita.”
konr tT^Ttr tir mrnArrrr
DV. LAUGARDAGUR16. JONl 1984.
Hvað ætlar þú að bedrífa í sumarfrí-
inu?
„Þaö er nokkuð víst að ég tek mitt f rí
í kringum Islandsmótið í golfi. Konan
ætti ekki aö taka því svo illa því hún er
Hótel Búðir

Bezt er að hafa sem flestar kokkahúfur og fæstar krónur
Vmbcer
matur
Beztan mat á íslenzku veitingahúsi
á þessu ári hef ég fengiö á Hótel
Búðum hjá Rúnari Marvinssyni og
kunningjafólki hans, sem hefur átt
og rekið staöinn í nokkur sumur.
Enda er frægð þessa veitingahúss
oröin slík, aö menn eru farnir að aka
útlendingum þangaö í stað þess aö
faratilGullfoss ogGeysis!
Landslagið að Búöum er fallegt og
dulrænt. Sérstaklega er skemmtilegt
að ganga Klettsgötu um hraunið að
Búöakletti og skoða burkna á leið-
inni. Hvergi er útsýni til Snæfells-
jökuls betra en einmitt frá Búðum.
Það er því engin furða, þótt 36 ár séu
liðin, síðan hér var opnað gistihús
fyrir ferðamenn.
Einkum vinalegt
Sjálft hótelið er ekki merkilegt. En
setustofan er einkar notaleg, laus við
einhæf húsgögn nútímans. Enda
hefur einn kerfiskarlinn, svonefndur
formaður matsnefndar vínveitinga-
húsa, undirritað bréf, þar sem fullt
vínveitingaleyfi að Búðum er háð því
skilyrði, „að húsgögn í setustofu
verði endurnýjuð eftir þörfum með
tilliti til þess, að þau verði sam-
stæðari en nú er”.
Ekki er einleikið, hversu mikið af
undirmálsmönnum hleðst upp í
nefndum og ráðum hins opinbera,
varpandi með ýmsum hætti skugga á
líf okkar hinna. Við megum ekki einu
sinni hvíla okkur í fallegum húsgögn-
um, án þess að þeir séu að heimta
stöðluð nútimahúsgögn í staðinn.
í borðsalnum eru falleg húsgögn
frá fyrri timum. Þar á meðal er
skatthol, sem er notað fyrir eins
konar vínskáp. Þá er þar fallegt
saumaskrin með ótal hólfum. Ekki
má heldur gleyma firnalöngu skenk-
borðinu með skúffum allt í kring.
Þar er sjálfsagt komið hlaðborðið,
sem Lóa hótelstýra gerði landsfrægt
á fyrra blómaskeiði Hótel Búða.
Hin litlu hlutföll í matsalnum,
smáir gluggar og renndir stólar við
dúkuð borð veita gamaldags
stemmningu, sem fyrst og fremst er
vinaleg. Þaö orð á einnig við starfs-
fólkiö, sem flest er hluthafar í hótel-
rekstrinum. Þannig er þjónustan í
matsalnum í stíl við matreiðsluna og
andrúmsloftið á staðnum.
Ölkelduvatn á borðum
Ölke'duvatn úr nágrenninu var
borið gestum. Svo og heimabakað
brauö úr eldhúsinu, volgar heil-.
hveitibollur og þéttar hveitibrauðs-
flautur. Hrásaiatið var gott, olíuvætt
og vel kryddað með pipar og
hvítlauk. Vínlistinn að Búöum er
hins vegar ómerkilegur.
Sérgrein Rúnars er sjávarréttir,
enda eru þeir fyrirferðarmestir á
handskrifuðum og listskreyttum
matseðlinum, sem breytist dag frá
degi. Hann sækir daglega fisk til
Olafsvíkur, fær silung í nágrenninu,
rær til fiskjar úr Búöaós og fær send-
ar kinnar frá Eskifirði, svo að dæmi
séu nefnd.
Grafinn lax var sérlega vel
verkaöur og laus við seltu, meyr og
bragðgóöur. Hið sama var að segja
um grafinn silung. Sinnepssósan,
sem fylgdi þessum réttum, var mjög
mjúk og fín, að vísu í meira lagi
sykruð, en laus yið majonesið, sem
flestir ímynda sér ranglega, að hæfi
gröfnum fiski.
Fiskisúpan var eiginlega frekar
seljurótarsúpa en fiskisúpa. Þetta
var tær súpa meö margvíslegu græn-
meti, en frekar litlu af fiski. Seljurót-
a rbragðið var f yrir ferða rmest.
Smjörristaðar rækjur reyndust
vera smáar úthafsrækjur, sem höfðu
verið legnar, svo að rauði liturinn
var orðinn rauðbrúnn. Þeim var
fallega raðað á disk með karríhrís-
grjónum.
Hörpuskelfiskur var meyr og fínn,
nákvæmlega eins og hann á að vera,
laus viðallaseigju.
Sítrónulegin vatnableikja, ekkert
elduö, var mjög góður réttur. Til
hliðar fylgdu heimabakaöar fransk-
brauösneiðar með hvítlaukssmjöri,
hitaöar í álpappír í ofni.
Fínleg kryddun
Kæfa hússins var fremur feit,
fínlega krydduö og viökunnanleg á
bragðið, borin fram með olífu-
sneiðum. Það er einmitt hin næma
og fínlega kryddun, sem einna mest
einkennir matreiðsluna að Búðum.
Steikt vatnableikja með banana
var ofnsteikt í álpappír, kviðarholið
fyllt meö banana. Þetta var frábær
matur. Sama var aö segja um smjör-
steiktar þorskkinnar, pönnusteiktar
íraspi.
Skarkolarúllur, vafðar utan um
krækling, gráöaost og hvítlauk, voru
fínn matur. Enn betri var þó heili
skarkolinn, fylltur gráðaosti og
rækjum og síðan smjörsteiktur.
Kryddlegin lúðusneið var meyr og
fín, pönnusteikt, hóflega krydduð,
frábær matur. Soðin ýsa var svo
hreinlega fullkomin.
Rauövinssoðinn kjúklingur var
mjög góður, borinn fram með
mildum karríhrísgrjónum og brok-
káli. Lambalundir með púrtvíns-
sveppum voru meyrar og góðar,
bomar fram með sterkri vínsósu,
bakaðri kartöflu og blómkáli. Allt
eldað grænmeti að Búðum var afar
hóflega eldað, al dente eins og Italir
mundusegja.
Ýmsir skemmtilegir eftirréttir
voru í boði á Búðum. Mjög góö var
fíkjuterta með þeyttum rjóma, enn-
fremur Sigríöarterta hin meiri,
appelsínur í rauðvíni og ferskar
perur með koníaki og rjóma. Þá var
heimalagaður bananais einnig
góöur.
Ekki lærður___________________
Rúnar Marvinsson er ekki lærður
kokkur og hefur sér til aðstoðar í eld-
húsinu stærðfræðinginn Matthías
Jóhannesson frá Frakklandi. Þaö,
sem öörum mistekst að læra í kokka-
skólum, hafa þeir í eðlinu og ná því
betri árangri en flestir aðrir.
Astæða er til aö vona, aö
Búðverjum eða Búðingum, eins og
þeir kalla sig, gangi vel reksturinn á
þessu gamla hóteU, sem hefur
sjarmann fram yfir nýju haUirnar.
Vont er þó, að Reykvíkingar þurfa að
aka í þrjá og hálfan tíma hvora leið
tU að komast í ógleymanlegan mat.
Og verst er, að þessi Mekka skuli
ekki vera opin nema þrjá og hálfan
mánuö á ári.
Jónas Kristjánsson.
Þjónustan í matsalnum er i stíl við matreiðsluna og andrúmsloftið á
staðnum. Rúnar Marvinsson ber hór kræsingar á borð fyrir gesti.