Dagblaðið Vísir - DV - 08.12.1984, Side 28

76
DV. LAUGARDAGUR 8. DESEMBER1984.

Sérstæð sakamál
Hin miðaldra frú Beatrice
Toombe skalf frá hvirfli til ilja af
hræðslu og var í svitabaði þegar
iiún reis upp í rúininu. Hún gaf
inanni sínum olnbogaskot og haiui
heyrði hana hvísla iiásri röddu:
„Nú veit ég að Gordon er dauður.
Eg veit líka hvar við getum fundið
hann... ”
Gregory Toombe, eiginmaður
iiennar, fimintugur prestur frá
Oxford í Englandi, reyndi að róa
konu sína sem var í uppnámi.
Hann fór á fætur, hitaði te og gaf
henni höfuðverkjartöflur. Svo bað
hann hana að segja sér drauminn
sem hana hafði dreymt.
Frú Toombe sagði svona frá:
„Eg stóð á stað þar sem ægöi sam-
an alls konar drasli. Eg liorfði á
gangstíg sem var næstuin gróinn
upp. Þar sá ég Gordon okkar eins
greinilega og ég sé þig núna. Hann
horfði beint á mig og benti á
ákveöinn stað. Það leið dálítil
stund þar tii mér varð Ijóst að
hann benti á gamlan, næstum upp-
gróinn brunn.
Andlit hans var hræðilega út-
leikið. Það var eins og höfuöið á
honum hefði verið skotið af með
haglabyssu. Hann benti aftur í att
að gamia brunninum og svo gufaði
hann upp á staðnum sem liann
haföi bentá.
Eg veit aö Gordon er dáinn. Og
ég veit að hann liggur grafinn á
staðnum sem hann benti á.
Frú Toombe var 48 ára. Hún
svaf' ekki ineira þessa nótt. Hún
var svo æst og hrædd að hún kaus
að sitja í hægindastól í dagstof-
unui. Strax morguninn eftir kall-
aði séra Toombe á f jölskyldulækn-
inn og sá gaf konunni æstu róandi
meöal.
Ungi prestssonurinn, Eric Toombe
til vinstri, og Eric Dyer til hægri
Samstarf þeirra varð öriagarikt.

Slæmur félagi?
Séra Toombe var rólegur og
ákaflega guðhræddur maöur.
Iiann hafði gerst prestur eins og
faðir hans og afi. En hann var um
leið efahyggjumaður sem ekki
trúði á yfirnáttúrlega hluti. Ilann
hafði tilhneigingu til að vísa
ilraumi konu sinnar á bug sem
martröð og henni eölilegri. En
** hann var nógu skynsamur til að
liafa þessa skýringu fyrir sjálfan
sig.
Það voru liðin meira en tvö ar
frá því aö eina bam prestshjón-
anna, liinn 23 ára gamli Erie
Gordon Toombe, hafði gengið til
samstarfs við Ernest Dyer sem
var 35 ára. Þeir hugðust reka
tamningastöð i Weleome Farm í
Kenley í Kent. Þetta varáriö 192.3.
Þeir voru ekki búnir aö vera
félagar nema í tvo mánuði þegar
Erie Toombe hvarf. Ernest Dyer,
félagi hans, hélt því fram aö hann
hefði stungið af með 3000 pund úr
c sameiginlegum sjóði þeirra og
hefði haldiö til Parísar. Dyer
sagði ennfremur að liann hefði til-
kynnt bæði þjófnað og hvarf
Toombe til lögreglunnar. Hvorki
foreldrar hans né Edith Jones,
tvítug unnusta hans, trúöu því.
Erie Toombe var allt of sómakær
maðurtilþess.
Auk þess var frú Toombe alveg
sannfærð um að sonur hennar
hefði skrifað henni og útskýrt mál-
ið ef hann hefði eitthvað gert af
sér. En það kom aldrei bréf frá
Eric Gordon Toombe.
Vegna þess að félaginn hafði
stungið af með peningana hætti
Dyer rekstrí tamningastöðvarinn-
ar. Hann flutti frá Kent og hvarf
sporlaust. Lögreglan, sem stund-
aði eftirrannsókn eftir þjófnaðinn,
fann hann ekki heldur. Weleome
Farm varð brátt niðurníddur
staður sem enginn heimsótti.
Byggingarnar urðu skakkar og ill-
gresið teygöi sig uin allt.
Þá var þaö 25 inánuðuin eftir að
sonurinn var horfinn að frú
Toombe dreymdi drauin sinn.
Næstu nætur á eftir þorði hún
varla í rúmið af hræðslu við að
hana dreymdi sama drauminn
aftur. Læknarnir urðu að láta
henni í té kröftug svefnlyf.
Morðharm-
leikur í
prestsQöl-
skyldunni
Sami draumur
Vesalings prestskonan svaf
þungum og draumlausum svefni.
En þá fór ekki betur né veir en svo
að séra Toombe dreymdi sama
draum og kona hans hafði sagt
honuin. Þaö getur verið aö það
hafi verið frásögn konunnar sem
blundaði í undirmeðvitund
hans. . . en alténd sá séra
Toombe soninn sinn horfna í
draumi. Höfuð lians var hræðilega
leikiö af haglskotum og hann stóö
á sama uppgróna gangstígnum og
benti á brunninn. Þar hvarf hann
nákvæmlega eins og hann hafði
gert í draumsýn frú Toombe.Séra
Toombe sagði konu sinni ekki
drauminn. En hann talaöi við
ungfrú Jones, stúlkuna sem sonur
hans hafði verið trúlofaður. Hann
spurði hvort kona sín mætti ekki
búa hjá henni í nokkra daga með-
an hann svipaðist um á Welcoine
Farm.
Málin skýrast
Hvorki herra né frú Toombe
höfðu áður verið á sveitabænum.
En séra Toombe þekkti samstund-
is svæðið úr draumi sínum. Harm
rölti pm og virti fyrir sér niður-
níðsluna. Eftir nokkra stund sett-
ist hann inn í bíl sem beið og
keyrði til lögregluþjóns staðarins
sem tók honum vingjamlega.