Dagblaðið Vísir - DV - 11.04.1986, Page 14

14
DV. FÖSTUDAGUR11. APRÍL1986.
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaöurog útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
rramkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÓNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og ÓSKAR MAGNÚSSON
Auglýsingastjórar: PÁLLSTEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiðsla, áskrift,
ÞVERHOLT111, SlMI 27022
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð: HILMIR HF„ ÞVERHOLT111
Prentun: ÁRVAKUR H F. - Áskriftarverð á mánuði 450 kr.
Verð í lausasölu virka daga 45 kr. - Helgarblað 50 kr.
Ódýr olía í nokkur ár
Kostnaður okkar af olíukaupum verður sennilega
einum milljarði króna minni á þessu ári en var í fyrra,
þrír milljarðar í stað fjögurra. Á næsta ári ætti kostnað-
urinn að geta farið niður í tvo milljarða og haldizt slíkur
í um það bil fimm ár, en ekki miklu lengur.
Tveggja milljarða króna árlegur sparnaður á kostn-'
aði þjóðfélagsins er engin smáupphæð. Gagnið felst í
ótal atriðum, meiri hagvexti, minni verðbólgu, meiri
greiðslugetu viðskiptalanda okkar og almennri þátt-
töku okkar í vaxandi velgengni vestrænna iðnaðarríkja.
Beggja vegna Atlantshafsins eru þjóðhagsstofnanir
sem óðast að endurnýja hagspár sínar til að taka tillit
til aukinnar bjartsýni. Verð hlutabréfa hefur farið ört
hækkandi í flestum vestrænum kauphöllum. Verðbólga
er víða horfín eða hefur breytzt í verðhjöðnun.
Jafnvel í þriðja heiminum er búizt við góðum árum.
Hagvöxtur í Afríku er talinn verða 3% á þessu ári og
5% í Rómönsku-Ameríku. Einu ríkin, sem ekki njóta
þessa hvalreka, eru þau, sem flytja út olíu. Þar í hópi
er Nigeria, sem tæpast mun hafa efni á skreiðarkaupum.
Olíuverð hefur hækkað lítillega aftur vegna verk-
fallsins á norsku Norðursjávarpöllunum. Að því verk-
falli loknu mun lágt verð vafalítið festast í sessi, þó
með einhverjum sveiflum. Ekki er fráleitt að vænta 15
dollara meðalverðs, það er helmings fyrra verðs.
Meðal áhrifa varanlegs lággengis á olíu er alvarlegt
hrun á útflutningstekjum Sovétríkjanna. Stjórnvöld þar
eystra munu á næstu árum hafa minni ráð en áður á
að kosta aðgerðir til að grafa undan hagsmunum og
öryggi Vesturlanda. Þau verða hrumara heimsveldi.
Fátt er svo með öllu gott, að ekki boði nokkuð illt.
Lækkun olíuverðsins leiðir til, að erfiðum borholum
verður lokað og minna fé lagt í rannsóknir og annan
undirbúning olíuvinnslu. Því er hætt við, að framboð á
olíu muni smám saman ná samræmi við eftirspurn.
Enn hættulegra er, að versna mun samkeppnisað-
staða annarra orkugjafa, svo sem kola, kjarnorku og
vatnsafls. Til dæmis veldur verðhrun olíunnar því, að
verðgildi íslenzks vatnsafls rýrnar. Þetta dregur úr
möguleikum og vonum okkar á orkufrekum iðnaði.
Vesturlöndum í heild væri hættulegast, ef botninn
dytti úr ráðagerðum um kjarnorkuver. Framsýnir menn
ættu að minnast þess, að húseigendur nota góðviðris-
daga sumarsins til að gera við þakið fyrir veturinn. Og
olíuvetur kemur, þótt síðar verði.
Þegar dregur nær aldamótum og olíuframleiðslan
hefur lagað sig að eftirspurninni, er nauðsynlegt að ris-
ið hafi kjarnorkuver til að framleiða ódýra samkeppnis-
orku. Olía er takmörkuð auðlind, sem verður um síðir
gulls ígildi, ef hún fær litla sem enga samkeppni.
Kjarnorkuvinnsla hefur gengið vel í sumum löndum,
en verið erfiðleikum bundin í öðrum. Að fenginni
reynslu ættu kjarnorkuver að reynast vistfræðilega
heppilegri til orkuvinnslu en olíuborholur og kolanám-
ur, ef rétt er að staðið, eins og Frakkar hafa gert.
Við verðum eins og aðrir Vesturlandabúar að nota
sumartíma lágs olíuverðs á næstu árum til að búa okk-
ur undir olíuvetur, sem getur orðið harður, ef við
verðum orðin of háð olíunni. Við eigum líka að nota
tækifærið til að byggja upp miklar öryggisbirgðir olíu.
Um leið og við gleðjumst yfir lukkupottinum, sem
við höfum dottið í, er ráðlegt, að sofna ekki í honum
og fljóta ekki í honum alla leið að feigðarósi.
Jónas Kristjánsson
í kjallaragrein í DV 1. apríl sl. eft-
ir Alffeð Þorsteinsson, formann
Framsóknarfélags Reykjavíkur og
annan mann á lista Framsóknar-
flokksins við borgarstjómarkosn-
ingar nú í vor, er m.a. gagnrýnd sú
ákvörðun borgaryfirvalda að sam-
eina íþróttaráð og æskulýðsráð í eitt
ráð, íþrótta- og tómstundaráð, eftir
komandi kosningar. Greinilegt er
að Alfreð Þorsteinsson er búinn
að gleyma tillögu og ræðu sem
hann flutti á borgarstjórnarfundi
3. febrúar 1977, en þá lagði hann
til, sem þáverandi borgarfulltrúi
Framsóknarflokksins, að störf
þessara ráða yrðu sameinuð og
sagði m.a. er hann fylgdi tillögu
sinni úr hlaði:
Ræða Alfreðs 1977
„Um sameiningu þessara tveggja
ráða mætti tala langt mál. En ég vil
minna á það, að hvarvetna í ná-
grannalöndum okkar hefur orðið sú
þróun, að aðskilja ekki íþrótta- og
annað almennt æskulýðsstarf. Mjög
víða á Norðurlöndunum em starf-
andi svokölluð tómstundaráð sem
Kolröng stefna
Sjálfstæðisflokksins
í íþróttamálum
aAÍKDokkunnn i Keykjavik
| liefur li’kið ii|i|i ny.m slefnu i iþrólla-
g a-skulyðsnialum sem er Imi'i vit-
iii.' og 'iorha-iiulig Hun nmVtr að
I þvi nð ,'|n n'a saman slarfkenú lunn-
ir Irjiil'U og 'iaH'lai'u ijinillahrtnf
ngar og liorgarrekins ut-kulvð'ruðs
I Þelia kiinur m a fram i þvi að nu
I |»gar er lanð Slarlra kia '.imeig
i nokknim iliniliasvitðum
I 'larl-i 1111 .E-kuh ð-rai's og viðkom-
] amh i|<n«lalelaga Þar n«»'eni fam
ir að -tarta hhð \«' hl«' laiin.iðir
'larfsn«T>n .+’.'kul>ð-rai'' nc ólaun-
aðir 'larl-nwnn iþioliahni lir.gar
innar Sin allir i hvert i»fni 'lefnir
| I»*gar|iannii>er -laðið»ðinalum.
‘vo illa «-r Imið að iþroltalelogun
i Keykjavik að þau eni lilnexdd
I að hiðja um -am-lart \ ið .KskulýtV
| rað el |vm standa i fmmkva-mdum
upl’byggiinru felag-heimila
i Þ.i f\ rst tara hjohn að -núitst.
I enda vin'isi .Ki-kulýðsrnðhafnfull.ir
I hendurfjárnn-ikin iþniitafclogunum
• haldið i svelli. Þeltn er mjog
ALFREÐ
ÞORSTEINSSON
FORMADUR FRAM-
SOKNARFELAGS
REYKJAVIKUR
• M að hugsa -t-r. Og ekki er deill
um þýðingu siarfa |«-irra lyrir hnm
ig unghnga horgannnar. ,\f hverju
.■r þessiun aðilum ekkl tniiti iðlili-g
og sahngiom aðsii«'a í slað |«-s' að
liusa Ijarmagni nl launaðra slarfs-
ipaniia E-kuluV-mð-' \eit Davið
(Mil—oii l»iigar-ljon hvenug Iniið
er að |»‘ii ii iveiimir iþroMalelogimi
M-m slarfa i l<reiðholishveríiim
l.ingfjoliiM-nnusiu hurluni Uirgar-
innar. þar sem llesi Uirn ung'ling
ar eru? í .-tuliu mah ina -egia uð |uu
. 'ina. Sliki er -kilmngsleysi KeyKja-
vikurhorgara |iýðingu ijmitliiMartk-
in-á]i\ iherr.iii'an ÞMi
Sjálfstæði
íþróttahreyfingarinnar
stefnt i hættu
Keykvikmgar geta ver«' stoltir af
íþrotlafélogum sinuni stm mort' hver
hafa starfað allar goiur siðan um
„Ljóst er á greininni að Alfreð gerir ekki ráð fyrir því að Framsóknar-
flokkurinn verði það burðugur eftir kosningar í vor að flokkurinn
muni hafa veruleg áhrif á gang mála í íþrótta- og tómstundamálum...“
Valhopp Framsóknar-
flokksins í íþróttamálum
annast þessa þætti.“ Og síðar í ræðu
sinni sagði Alfreð:
„Til að mynda held ég að mjög
æskilegt væri, ef hægt væri að koma
málum þannig fyrir, að fjölskyldu-
meðlimir, böm og foreldrar, ættu
kost á sameiginlegu tómstunda-
starfi. En til þess að svo geti orðið
þá þarf að styrkja einstök félög, sem
boðið geta upp á slíkt starf. Ég skal
Með eða á móti?
Tillaga Alfreðs Þorsteinssonar
náði ekki fram að ganga 1977 en
hins vegar hefði Framsóknarílokk-
urinn átt að hafa alla möguleika á
að fylgja eftir tillögu Alfreðs þegar
flokkurinn hafði formann íþrótta-
ráðs og varaformann æskulýðsráðs
á árunum 1978-1982. En ekkert varð
úr slíkri tiliögu. Ætla má að Fram-
sóknarflokkurinn hafí á yfirstand-
andi kjörtímabili enn betur
sannfærst um nauðsyn þess að sam-
eina rekstur íþróttaráðs og æsku-
lýðsráðs því að á stefnuskrá
flokksins við borgarstjómarkosn-
ingamar 1982 sagði m.a.: „Stofnað
verði nýtt ráð, tómstundaráð, og taki
það við verkefnum íþrótta- og æsku-
lýðsráðs og öðrum tómstundaverk-
efhum sem nú em á vegum annarra
nefnda borgarinnar. Sé tómstundar-
áð skipað fulltrúum borgarstjómar
og áhugamannafélaga."
Þegar litið er á þessi tvö mál, tii-
lögu og ræðu Alfreðs Þorsteinssonar
og stefnuskrá Framsóknarflokksins
frá síðustu kosningum, og grein Al-
freðs Þorsteinssonar í DV 1. apríl sl.
er ótrúlegt að um sé að ræða tals-
mann sama stjómmálaflokksins og
að sami maður hafi flutt ræðuna á
borgarstjómarfundinum 1977 og
skrifi nú kjallaragrein í DV. Því að
athuguðu máli kemur í ljós að Al-
freð er fyrst á móti sameiningu,
síðan með sameiningu og svo nú
aftur á móti sameiningu. Mætti
því spyija, hvaða skoðun mun Alfreð
Þorsteinsson hafa á máiinu á morg-
un?
Eitt og sama málið
Hins vegar má segja að ræða Al-
freðs Þorsteinssonar frá 1977 sé ágæt
greinargerð og góður rökstuðningur
íyrir þeirri ákvörðun núverandi
meirihluta í borgarstjóm að sameina
rekstur íþróttaráðs og æskulýðsráðs
„því að hér er um eitt og sama mál-
ið að ræða, og þar er beinlínis
hættulegt að skipta þessum mála-
flokk of mikið niður. Þessi stjóm
þarf að vera á einni hendi í undir-
nefnd hjá borgarstjóm. Stjómunar-
kostnaður aliur mun minnka og með
þessum hætti ætti að vera auðveld-
ara að hafa heildaryfirsýn yfir þessi
mái og gæta þess jafnvægis, sem
nauðsynlegt er,“ eins og Alfreð Þor-
steinsson sagði forðum.
Vantraust á íþróttahreyfing-
una?
Fullyrðingar Alfreðs Þorsteins-
sonar um að í forsvari fyrir nýju
íþrótta- og tómstundaráði verði aðil-
ar úr „æskulýðsgeiranum" þannig,
að áhrif íþróttahreyfingarinnar
verði enn minni en verið hefúr og
að sjálfstæði íþróttahreyfingarinnar
sé stefnt í hættu vegna samstarfs
íþróttamanna og launaðra „æsku-
lýðspostula", er vísað á bug, enda
marklaus fullyrðing. Hvemig ætlar
Alfreð Þorsteinsson að ieiða rök að
því að eftir kosningar muni stjóm-
málaflokkarnir skipa aðila úr
„æskulýðsgeiranum" í forystu nýja
ráðsins? Um það hvað aðrir en fram-
sóknarmenn ætla að gera að kosn-
ingum loknum veit Alfreð Þorsteins-
son ekkert. Ummæli Alfreðs um að
áhrif íþróttahreyfingarinnar muni
minnka og að sjálfstæði hennar sé
stefnt í hættu er eins og annað í
grein Alfreðs, órökstutt og hrein
markleysa. Það er aftur á móti
umhugsunarefni fyrir íþróttafólk
í Reykjavík og forystumenn
íþróttafélaganna í Reykjavík að
hugleiða hve mikið vantraust á
íþróttahreyfmguna feist í um-
mælum Alfreðs Þorsteinssonar.
Ljóst er af greininni að Alfreð gerir
ekki ráð fyrir því að Framsóknar-
flokkurinn verði það burðugur eftir
kosningar í vor að flokkurinn muni
hafa vemleg áhrif á gang mála í
íþrótta- og tómstundamálum, en ef
svo færi að Framsóknarflokkurinn
fengi mann eða menn kjöma í borg-
arstjóm 31. maí nk. og þannig e.t.v.
möguleika á að tilnefna fulitrúa í
nýtt íþrótta- og tómstundaráð verður
að vonast til að hann beri gæfu til
að tilnefna fulltrúa í ráðið scm hafi
yfir að ráða meiri víðsýni og skiln-
ingi á öllu íþrótta-, æskulýðs- og
tómstundastarfi en Alfreð Þorsteins-
son.
Vinnum saman
Sameiginlegur rekstur íþróttaráðs
og æskulýðsráðs síðastliðið ár hefúr
þegar gefið góða raun og eytt að
hluta til þeirri tortryggni sem gætt
hefúr á milli þeirra sem unnið hafa
að þessum málaflokkum hvorir í
sínu lagi. Hins vegar er það alveg
ljóst að nauðsynlegt er að styðja enn
frekar við bakið á íþrótta- og æsku-
lýðshreyfingunni með aðstoð við
upphyggingu og framkvæmdir við
félagsaðstöðu hvers konar og auka
enn frekar samstarf á milli allra
þeirra sem vinna að þessum málum.
En það verður ekki gert með því að
etja saman til orrustu öflugum fylk-
ingum sem geta unnið saman, og
eiga að vinna saman, og stutt hver
aðra til heilla fyrir æsku borgarinn-
air.
Júlíus Hafstein

viðurkenna það, að ég hef ekki
verið fylgjandi þvi, að íþróttaráð
og æskulýðsráð yrðu sameinuð.
En eftir því sem ég hef hugleitt
þetta mál betur - hef ég sann-
færst betur um réttmæti þess.
Því að hér er um eitt og sama
málið eða málaflokk að ræða.
Og það er beinlínis hættulegt að
skipta þessum málaflokk of mik-
ið niður. Þessi stjóm þarf að vera
á einni hendi í undirneíhd hjá borg-
arstjóm. Og ég vil minna á það, að
ef málum yrði þannig fyrir komið,
að þá myndi stjómunarkostnaður
allur minnka, ef hægt væri að sam-
eina þetta undir einum hatti. Nú, ég
er ennfremur þeirrar skoðunar, að
með þessum hætti ætti að vera auð-
veldara að hafa heildarsýn yfir þessi
mál og gæta þess jafnvægis, sem
nauðsynlegt er.“
Kjallarinn
JULIUS HAFSTEIN
FORMAÐUR ÍÞRÓTTARÁÐS
REYKJAVÍKUR OG 8. MAÐUR Á
BORGARSTJÓRNARLISTA
SJÁLFSTÆÐISFLOKKSINS
a „Greinilegt er að Alfreð Þorsteinsson
™ er búinn að gleyma tillögu og ræðu sem
hann flutti á borgarstjórnarfundi 3. febrúar
1977, en þá lagði hann til, sem þáverandi
borgarfulltrúi Framsóknarflokksins, að
störf þessara ráða yrðu sameinuð.“