Dagblaðið Vísir - DV - 09.09.1989, Blaðsíða 8
34
LAUGARDAGUR 9. SEPTEMB^R 1989.
Sérstæð sakamál
Leyndarmál
frá fortíðinni
var þó eitt af því sem þjáð hafði
Dee Washington í mörg ár en hún
hafði ætíð leitast við að láta það ekki
hafa of mikil áhrif á líf sitt þótt þvi
væri líkt farið meö hana og aðrar
konur með svipaða reynslu að á viss-
um stundum voru áhrif þess meiri
en á öðrum. Það átti líka eftir að
koma á daginn að það átti þátt í því
sem olli þáttaskilum í lífi hennar.
Dee Washington hafði tvívegis
gengið í hjónaband og átti eina dótt-
ur, Joanne, sem var tvítug. Dóttirin
var hins vegar ekki andlegur jafnoki
jafnaldra sinna og hafði verið komið
fyrir á stofnun er hún var tólf ára.
Síðan hafði ekkert samband verið
milii móður og dóttur en Joanne leit-
aði til móðurömmu sinnar í Devon
þegar hún fékk aö fara af stofnun-
inni.
Uppeldisstofnun
í góðu áliti
Joanne Washington var á einka-
heimili, svonefndri uppeldisstofnun
fyrir vangeíin böm, en hún var rekin
af fyrrverandi sjómanni, Vic Copper-
man sem var íjörutíu og fimm ára,
og vinkonu hans, Anetu Trevelian
sem var þrjátiu og fimm ára. Hún
haíði fyrrum verið mjög lagleg en var
fyrir löngu farin að láta á sjá og
reyndi að bæta sér upp horfna fegurö
með óhóflegri notkun andlitsfarða
og fegrunarlyfja.
Heimilið var til húsa í gamalii
byggingu. Af því fór það orð að þar
færi vel um vangefin böm og marg-
ir, víðsvegar að á Englandi, höfðu
sent böm sín þangað.
1987
var árið þegar þessi saga gerðist.
Þá hafði enginn haft minnsta grun
um að ekki væri allt með felldu á
uppeldisheimili Coppermans. Þar
kom hins vegar að vinkona hans,
Aneta, varð að leita aðstoðar sakir
óhóflegrar áfengisdrykkju. Var
henni um stundarsakir komið fyrir
á dvalarheimiii fyrir áfengissjúkl-
inga en hún hafði ekki lengi verið
þar er hún létti á samvisku sinni við
læknana. Þeir urðu skelfingu lostnir
er þeir heyrðu frásögn hennar því
hún var á þá leið að þau Copperman
hefðu misnotað bömin kynferðislega
og staöiö að gerð klámfenginna
myndbanda.
Frásögn Joanne
Ekki leið á löngu þar til Joanne
varpið. Haglabyssuna hafði hún þá
hreinsað og lagt á sinn stað.
Aneta Trevelian hafði, eins og áður
sagði, dáið samstundis en Vic Cop-
perman var fluttir í sjúkrahús þar
sem hann lést þremur vikum síðar.
Fyrir rétti
Dee Washington var ákærð fyrir
tvö morð og kom fyrir rétt í Nor-
wich. Ákærunni var síðar breytt svo
sakargiftin hljóðaði upp á manndráp
og ýmislegt gerðist fyrir réttinum
sem sýndi að hún naut talsverðrar
samúðar.
Sálfræðingar sem veriandinn hafði
fengið til að kanna andlegt ástand
Dee lýstu yflr því að kynferðisleg
misnotkun stjúpföður hennar á
henni er hún var ung heföi valdið
því að hún hefði ekki getað haft á sér
stjórn er hún hafði frétt hvernig far-
ið hafði verið með dóttur hennar.
Jafnframt sögðu þeir að skotfimin
hefði lengi hjálpað henni til að hafa
hemil á árásarkenndinni sem verkn-
aður stjúpfóðurins hefði vakið með
Vic Copperman er efst til vinstri á þessri mynd og Anita Trevelian fremst til hægri. henni.
hún frá því að hún hefði verið kyn-
ferðislega misnotuö á heimili Cop-
permans. Hún væri þó ekki ein um
að geta sagt þá sögu því það gætu
vafalaust flest ef ekki öll börnin sem
lent hefðu í klóm hans og vinkonu
hans, Anetu.
Hjúin handtekin
Frásögn Joanne var tekin alvar-
lega og því leið ekki á löngu þar til
haft var samband við lögregluna en
einmitt um sama leyti höfðu lækn-
arnir á dvalarheimilinu fyrir áfeng-
issjúklinga samband við yfirvöldin
til að skýra þeim frá því sem þeir
höfðu fengið að heyra hjá Anetu.
Nokkrum dögum síðar voru svo Vic
Copperman og Aneta Trevelian
handtekin. Þau voru síðar látin laus
gegn tryggingu.
Frásögn Joanne fékk mikið á
ömmu hennar og þótti henni nú sem
dóttir sín, Dee, hefði brugðist illa í
móðurhlutverkinu. Hún heföi snúið
baki við dóttur sinni tólf ára og sent
hana á heimili þar sem hennar hefði
ekki beðið ekki annað en kynferðis-
leg misnotkun og niðurlæging sem
hefði nær kostað hana lífið. Sakaði
móðir Dee hana nú um að hafa fóm-
að velferð dóttur sinnar fyrir skot-
þessar ásaknir móður sinnar var
hún næstum að því komin að svipta
sig lífi. Til var skýring á þvi hvers
vegna hún hafði helgað sig skot-
íþróttinni og að mati móður hennar
tekiö hana fram yfir venjulegt heim-
ilislíf.
Sjálfri hcifði henni verið kynferðis-
lega misboðið af grimmlyndum
stjúpfóður þegar hún var stúlka. Hún
hafði aldrei getað losnað við áhrifm
sem það hafði haft á hana og oft hafði
hún þjáðst vegna minningarinnar
um þau atvik.
Dee fannst nú sem hringurinn væri
að lokast er dóttir hennar, sem var
vangefin og hafði litla sem enga björg
getað veitt sér uppeldisheimihnu,
hafði orðið fyrir sams konar reynslu.
Eftir nokkra íhugun ákvað Dee þó
að binda ekki endi á líf sitt.
Tóktil
sinna ráða
Þess í stað sótti hún eina af hagla-
byssunum sínum, lagði hana í bílinn
hjá sér og ók síðan til uppeldisheimil-
isins. Bæði Vic Copperman og Aneta
Trevelian voru heima þegar hana
bar að garði. Dee lét ekki á neinu
bera en sagðist vera komin til að
sækja föggur Joanne. Hjúunum létti
er þau gátu ekki greint neina reiði
eða hneykslan í fari Dee og buðu
henni til tedrykkju. Um hríð sátu þau
þrjú, drukku te og ræddu saman.
Að henni lokinni hjálpuðu hjúin
Dee við að bera eigur Joanne út í
bílinn. Hún raðaði þeim vandlega í
hann en greip síðan skyndilega
haglabyssuna sem hún hafði komið
með hlaöna.
Hún skaut Copperman tveimur
skotum í magann og féll hann þegar
á jörðina. Hann reyndi að skríða í
skjól en þá skaut Dee hann þriðja
skotinu í höfuðið.
Aneta æpti en gat sig hvergi hreyft
því það var sem hræðslan heföi gert
henni ómögulegt að færa sig úr stað.
Og nokkrum augnablikum síðar fékk
hún tvö skot í bijóstið. Hún kastaðist
aftur á bak inn í runna og lést sam-
stundis.
Héltheim
Enginn asi var á Dee Washington
þegar hún tíndi upp tóm skothylkin,
lagði haglabyssuna í bílinn og ók
heim. Til hennar sást er hún skaut
hjúin og leið þvi ekki á löngu þar til
lögreglan var komin heim til hennar.
Þá sat hún róleg fyrir framan sjón-
Óvenjuleg
málalok
Helst var að sjá, er dómur var upp-
kveðinn, að lítil eftirsjá hefði verið
talin í Vic Copperman og Anetu Tre-
velian.
Dómarinn beitti ekki því ákvæði
sem leyfði honum að kveða upp
þungan dóm yfir Dee Washington en
hann hefði haft í fór með sér að hún
hefði orðið að dveljast á hæh fyrir
andlega sjúkt fólk í óákveðinn tíma
eða þar til sérfræðingar hefðu komist
að því að hún hefði öðlast jafnvægi
á nýjan leik og mætti fá frelsi.
Þá tók hann greinilega tillit til þess
að dóttirin, Joanne, hafði nú meiri
þörf fyrir umhyggju móður sinnar
en nokkru sinni fyrr.
Dómurinn varð því á þann veg að
Dee Washington skyldi fara til með-
ferðar á lokaðri geðdeild þar til hún
hefði náð sér. Er gert ráð fyrir að hún
losni þaðan í sumar en þá fær hún
frelsið á ný og getur tekið að halda
heimili með Joanne því það er ætlun
þeirra mæögnanna að búa framvegis
saman. Þar með lauk þessu máli sem
fengið hefur talsverða umíjöllun
ytra, bæði vegna þeirrar reynslu sem
móðir og dóttir hafa orðið fyrir og
svo að sjálfsögðu vegna dómsins.
skyttunnar
I þessu húsi var uppeldisstofnunin.
Dee Washington með einn verðlaunagripa sinna.
Dee Washington var öðrum konum
fremri í skotfimi. Það þurfti hins
vegar sálfræðing til að skýra hvers
vegna hún helgaði sig íþróttinni eins
og hún gerði. Dag einn kom hins
vegar að því að hún beitti vopni í
öðrum tilgangi en þeim að skjóta
sundur leirdúfur.
Byssusafnið
á heimili Dee Washington, sem var
fjörutíu og tveggja ára er þeir at-
burðir gerðust er nú segir frá, var
mikið og hefði skotið ýmsum skelk í
bringu hefðu þeir ekki haft fyrir aug-
unum alla verðlaunagripina sem
hún hafði unnið til á mótum víða um
lönd. Flestar voru byssurnar hagla-
byssur en sérgrein Dee var að skjóta
leirdúfur. Hún bjó í St. Osynth á
Englandi og var af þeim sem til henn-
ar þekktu talin mjög rólynd og yflr-
veguð. Á meginlandi Evrópu var hún
vel þekkt fyrir afrek sín.
Washington staðfesti við ömmu sína
að frásögn Anetu væri rétt. Um sum-
arið er hún kom í heimsókn til henn-
ar fékk þessi tvítuga, vangefna stúlka
snert af taugaáfalli. Er læknir hafði
verið kvaddur til gekk hann á hana
og viðurkenndi hún þá fyrir honum
og ömmu sinni aö hún hefði tvívegis
reynt að svipta sig lífi eftir að hafa
fengið óviðráðanleg móðursýkisköst.
Er skýringarinnar var leitað skýrði
íþróttina. dafnframt hélt hún því
fram að óvíst væri hvort Joanne
myndi nokkru sinni ná sér eftir það
sem hún hafði orðið að þola.
/
Sagan
endurtók sig
Er Dee Washington fékk að heyra
Hefnd meistara-