Dagblaðið Vísir - DV - 11.03.1992, Blaðsíða 12

12
Spumingin
MIÐVIKUDAGUR 11. MARS 1992.
Ertu farin(n) að huga að
sumarfríinu?
Ester Sigurðardóttir starfsstúlka: Já,
en ég er ekki búin að ákveða hvert
á að fara.
Hrönn Sævarsdóttir húsmóðir: Nei.
Páll Gunnarsson, atvinnulaus: Nei,
ég er ekkert farinn að velta því fyrir
mér.
Aðalsteinn Flosason, atvinnulaus:
Nei, þetta er fullsnemmt.
Borgar Jósteinsson verslunarstjóri:
Já, já, ég ætla að fara eitthvað innan-
lands. Ætli ée fari ekki vestur.
Benedikt Sigurðsson, nemi og nætur-
vörður: Já, ég er á leiðinni út. Ég
ætla að dvelja á Indlandi í tæpar
þrjár vikur.
Lesendur______________ dv
Harmóníkutónlistin
og Ríkisútvarpið
Aðalbjörn Úlfarsson skrifar:
Föstudaginn 14. febr. sl. birtist í
DV lesendabréf eftir Jóhann Kristj-
ánsson, sem ég þekki ekki frekar, en
ég vil taka undir flest af því sem þar
var sagt. Ég vil einnig bæta við hug-
leiðingum mínum í nokkrum orðum
sem túlka hneykslun mína og jafn-
framt reiði.
Fljótlega eftir að Vilhjálmur Þ.
Gíslason varð útvarpsstjóri sagði
hann frá því, er hann kynnti vetrar-
dagskrá útvarps, aö hefjast myndi
harmóníkuþáttur í útvarpinu. Það
varð og þeim þætti stjómuðu þeir
Högni Jónsson og Henri J. Eyland.
Þessir þættir voru hreint ágætir,
þeir vömðu bara alltof stuttan tíma
í útvarpinu. Nokkra eftir að þessum
þáttum var úthýst úr útvarpinu fóru
L.G. skrifar:
í htlu bæjarfélagi þarf sveitarstjór-
inn að velja í barnaverndamefnd.
Þá er rætt um það á fundi hveijir
skulu valdir. Sjálfkjörinn er skóla-
stjórinn, síðan er það kaupfélags-
stjórinn eða frúin. Þá vantar þriðja
manninn og þá kemur til greina að
velja prestinn, en hann vill kannski
ekki fara í nefndina, þar sem ekki
er greitt fyrir þessi nefndarstörf,
þannig að ákveðið er að skipa í
nefndina hann Jón sem býr við hlið-
ina á Kaupfélaginu. Hann hefur alltaf
unnið vel fyrir byggðarlagið og m.a.
setið á Búnaðarþingi, verið hrepp-
stjóri, o.fl.
Svo er komið að þvi að það þarf að
taka á máli í byggðarlaginu. Jón og
Gunna hafa nefnilega ekki staðið sig
Páll skrifar:
í sambandi við mál Eðvalds Hin-
rikssonar hefur komið upp á yfir-
borðið plagg nokkurt með undir-
skrift. Sjónvarpsfréttir og eitt blaða
hér segja fullum fetum að undir-
skrift skjalsins sé „E. Mikson". -
Myndin sem birt var og fylgir hér
með í úrklippu sýnir greinilega að
hér er ekki um „E“ að ræða, miklu
frekar „W“ eða „M“.
Væri nú ekki athuyandi fyrir fjöl-
miðla hér að kanna þetta nánar,
heldur en að slá einhveiju fóstu með
þessa undirskrift? Jafnvel að athuga
milli kl. 14 og 16
-eða skrifið
Nafn og kfmanr. wrftur aft <ylR)a liréfum
harmóníkuleikarar að hugsa sér til
hreyfings. Fyrst var það í Reykjavík
og þá var stofnað Félag harmóníku-
unnenda. Síðan voru stofnuð félög
vítt og breitt um landið. Nú munu
félög harmóníkuunnenda vera til í
öllum kjördæmum landsins. Og það
sem meira er, þau hafa stofnað með
sér landssamband.
Það mun hafa verið fyrir þrýsting
frá félögum harmóníkuunnenda að
aftur hófust harmóníkuþættir í Rík-
isútvarpinu og ef ég man rétt mun
það hafa verið á 8. áratugnum. Þess-
um nýju harmónikuþáttum stjórn-
uðu þrír menn fyrst en það var okk-
ar gamli, góði Högni Jónsson frá fyrri
þætti og með honum voru þeir Bjami
Marteinsson og Sigurður Alfonsson.
Þeir voru allir í fyrsta þættinum en
í stykkinu með strákana sína þijá.
Ennefndarmenn eiga þaö sameigin-
legt að hafa allir áhuga á að koma
bömunum í vist á góðum stað og
málið verður að gaumgæfa vel og
vinna vandlega, enda aðilar alhr
hlutlausir.
Að vísu haíði Jón, faðir strákanna,
spilað bridge á móti skólastjóranum
og aðeins slest upp á vinskapinn eft-
ir misskilning í sögnum og hafa þeir
ekki spilað saman síðan. Gunna rek-
ur hárgreiðslustofu í byggðarlaginu
og hún setti einu sinni svo lélegt per-
manet í háriö á kaupfélagsstjóra-
frúnni að það gleymist ekki í bráð.
Gunna er líka svo ósvífm að hengja
þvottinn út á snúm þannig að kaup-
félagsstjórafrúin sér ekki þegar bát-
arnir koma í land af veiðum.
hvort ekki er um einhvem annan
Mikson aö ræða. - Mér er spum:
Getur einhver lesið „E“ úr þessari
undirskrift á meðfylgjandi mynd?
Nafnið Mikson kann að vera al-
gengt í Eistlandi án þess að ég viti
þaðnákvæmlega. Hins vegar er þetta
fljótlega fóm þeir að skipta þáttunum
á milh sín. Seinna komu svo frá
Akureyri þeir Jóhann Sigurðsson og
Einar Guðmundsson.
Nú vh ég nota þetta tækifæri th
þess að þakka öllum þessum góðu
drengjum hjartanlega fyrir aha þætt-
ina. Þeir voru ljómandi góðir hjá
þeim. Nú þarf bara að vinna að því
að við fáum slíka þætti aftur í útvarp-
ið og þrýsta fast á um það. En það
verður aldrei lag á þessum hlutum
fyrr en Landsamband harmóníku-
unnendafélaganna verður búið að fá
mann úr sínum hópi inn í tónhstar-
dehd Ríkisútvarpsins á fuhum laun-
um og meö fuh réttindi th starfa þar.
Að því þarf að vinna. Ég skora á alla
harmóníkuunnendur að láta frá sér
heyra séu þeir sammála mér.
En nú er komið að stærsta ágrein-
ingsefninu. Hvert strákarnir eiga að
fara. Jón fyrrv. hreppsstjóri vih að
þeir fari að bænum Horrima þar sem
hann Lahi, sem þar býr, hefur engar
tekjur haft síðan rohurnar hans vom
skornar vegna riðu. Það em greiddar
50 þúsund krónur með hveijum
strák. Kaupfélagsstjórafrúin er ekki
á sama máli þar sem systir hennar
og hennar maður em atvinnulaus
um þessar mundir og þetta gæti ver-
ið ágæt búbót fyrir þau. Skólastjór-
inn vih eindregið að hann Pahi sonur
hans fái strákana, enda konan hans
fóstra og þau eru staurblönk eftir
Glasgowferðina fyrir síðustu jól og
kreditkortareikningurinn kominn í
eindaga. - Og nú er spurningin þessi:
Hveijir em hlutlausir í máhnu?
mál aht þess eðhs að íslenskir fjöl-
miðlar ættu að sjá sóma sinn í því
að láta kanna sannleiksghdi þess og
aðstoða Eðvald sem íslenskan ríkis-
borgara, a.m.k. á meðan hann er
ekki fundinn sekur um þau óhæfu-
verk sem honum em eignuð.
Ásmundur skrifar;
Eftir að Þjóðviijinn liætti út-
komu hef ég ekki heyrt einn ein-
asta mann minnast á að nú sé
skarð fyrir skildi. Mér finnst
m.a.s. miklu fargi af mér létt að
þurfa ekki að lesa það sáluga
málgagn. En þurlti ég að lesa
það? myndi þá einhver spyrja. Jú,
ég er algjört þjóðmálafrík og les
öh dagblöðin upp th agna th sam-
anburðar á þjóðmálaumræðunni.
- En m.a.o„ saknar einhver Þjóð-
viljans í raun?
„Freisting“
kvennalistakonu
Frímann Einarsson skrifar:
í DV 2. mars sl. mátti lesa um
utandagskrárumræðu á Alþingi
um ferð Ðavíðs Oddssonar th ísrael
og haíöi sú umræða staðið i þijár
klukkustundir. Þar komu menn i
pontu hver af öðmm, m.a. kvenna-
listakona sem gagnrýndi í gríð og
erg. Hún lýsti t.d. pyndingum ísra-
elsmanna og fuh^Tti að þeir kreistu
eistu karhnanna o.s.frv. - Þá varð
þessi vísa th hiá mér.
Að halda ræðu er feiknar treisting
þótt flestar séu þær tæmandi.
En utandagskrár eistna kreisting
er ekki konum særaandi.
Þrýstihópur
sykursjúkra?
Ingibjörg Guðmundsd. skrifar:
Eg var að hlusta á morgunút-
varp nýlega en man því miður
ekki á hvaða stöö það var. Þar
var rætt við mann sem sagðist
vera sykursjúkur og býsnaðist
yfir hækkun lyfja sem hann not-
ar. Hann sagðist hafa verið
drykkjumaður og farið hla með
sig. Mér datt í hug hvort ástæðan
fyrir núverandi ástandí hans
gæti ekki einmitt stafað af
drykkjuskap og óreglu. Það má
samt ekki leíða th þess að menn
myndi þrýstihóp innan raöa
þeirra sem að ósekju bera erfiða
sjúkdóma. Nóg er böhð samt.
Emmess:
Frábærviðbrögð
Hannes Helgason skrifar:
Við, afmn og amman sem gæt-
um oft bamabama okkar, eigum
ávaht einhveija ístegimd í frysti-
kistunni. Sérlega vinsælt hefur
verið aö eiga vanihuísstangir. - í
síðustu viku brá svo við að ís-
stangirnar brögðuðust ekki sem
skyldi Ég fór með þær tíl versl-
unarstjóra Hagkaups í Hóla-
hverfi og greindi frá atbíugasemd-
um um ísinn og súkkulaðihjúp-
inn.
Verslunarstjórinn tók máhnu
meö afbrigðum vel og sagðist
koma þessu til réttra aðila.
Þriðjudaginn 3. mars er svo
hringt dyrabjöhunni og var þar
korainn maður frá Emmessís sem
íærði okkur nýjan og stóran
skammt af ís. Þetta kalla ég frá-
bær viöbrögð.
Reginu Thorarensen skrifar:
Styrktarfélag aldraöra á Sel-
fossi hélt sitt áriega þorrablót á
Selfossi. Á skemmtidagskrá var
upplestur, leikþáttur og hljóm-
sveitin Hirömenn Þóris tók iagið
hresshega. Þar söng og kór félags
eldri borgara af mikium krafti og
gleði’
Sigurveig Hjaltested stjórnaði
söngnum. Ég hef aldroi séð eins
mikið öryggi yfir eldri borgurum
eins og á þessu þorrabióti, enda
var Guðrún Eiriksdóttir ijósmóð-
ir, 88 ára, þar heiöursgestur. Það
ólíkiegasta getui- kotniö fyrir eins
og gerðist í Rússlandi er 100 ára
kona ól bam. Það var því mikið
öryggi aö iiafa liina reyndu og
virðulegu ljósmóöur því að aht
getur komið fyrir nú til dags.
Bréfritari vill fá fulltrúa harmóníkuunnenda inn á tónlistardeild RÚV.
Hverjir eru hlutlausir?
Undirskrift hvaða Miksons?
„Mér er spurn, getur einhver lesið „E“ úr undirskriftinni á meðfylgjandi
mynd?“ spyr bréfritari.