Alþýðublaðið - 14.10.1967, Qupperneq 6

urfall í sex til sjö metra fjar-
lægð og gerði sér grein fyrir
'því, að eina leiðin til að forða
stórslysi, er sprengjan springi,
var að ná til niðurfallsins í tæka
tíð og láta hana falla niður um
opið. Á leiðinni skynjuðu fing-
ur hans að öryggishnappurinn 'á
sprengjunni hafði ©kki verið
dreginn út. Arahinn hafði í flýt-
inum gieymt þessu mikilvæga
at»-iði svo að sprengjan var
hættulaus.
— Allt í lagi! hrópaði Bogan
til félaga sinna. — Hún er hættu
laus. Eltum manninn.
Bogan stakk á sig sprengjunni
og þeir félagarnir hófu æðisgeng
inn eitingaleik við tilræðismann
inn eftir myrku strætum Sjeik
Othman-hverfisins í Aden. Ar-
í'lvnn hafði hins vegar verið svo
vi°s um öriög Bretanna þriggja,
að begar beir komu að honum
nokkru síðar, var bann á leið
inni í matsöluhús í mestu mak-
indum. — Bogan miðaði byssu
sinni á manninn og vænti þess
að geta handsamað hann átaka-
laust. En er Arabinn varð dul-
búnu Bretanna var, tók hann á
BOB BOGAN tók undir sig
stökk með báðar hendur upp-
réttar, er hann sá handsprengj-
una koma svífandi í átt til
þeirra félaganna. Á því augna-
bliki vissi hann að líkurnar á
því, að sprengjan tortímdi þeim
ekki, voru harla litlar. Tíu sek-
úndur voru liðnar frá því að Ar-
abinn á moskutröppunum hafði
þrýst á hnappinn og varpað
sprengjunni. — Honum tókst að
liafa hendur á sprengjunni og
í örvæntingu svipaoisí hann um
eftir stað, þar sem -hún gerði
hvað minnstan skaða er hún
springi. — Nokki-ir vegfarenda
höfðu uppgötvað hættuna og
leituðu skjóls, en hinir störðu
aðeins í forvitni á mennina þrjá
í Arabakiæðunum, sem hegðuðu
sér svo ólíkt því sem Arabar
hefðu annars gert.
— Varpið ykkur niður! hróp-
aði Bogan til félaga sinna.
. Peter Slade liðþjálfi og Nich-
'olas Richardson hermaður vörp-
uðu sér á grúfu, þrýstu andlit-
um sínum í skítugt strætið og
biðu sprengingarinnar.
Bogan uppgötvaði nú opið nið
4
Arabi sem grunaSur er um hermd
arverk tekin til yfirheyrslu, og
heldur ómjúklega meðhöndlaður.
>
Mynd af Nasser forseta Egypta-
lands haldið hátt á loft af FLOSY
mönnum.
Rán, morð og brennur voru dag
legir viðburðir í Aden. Og það var
enginn hægðarleikur að hafa
hendur í hári illræðismanna.
issinnaða frelsishreyíingin (N-
LF).
NLF og FLOSY eru andstæð-
ingar, en cæði féiögin vinna að
sama markmiðinu: Flæma Bret-
ana frá Aden og öðlast yfirráð-
in í borginni. 1 duiargervum sín
um urðu Bogan og félagar hans
að láta stm þeir tilheyrðu hvor-
ugri hreyfingunni, en það eitt
var harla iítil trygging þess að
falla ekld þá og þegar fyrir
handsprengju eða leyniskyttu,
en slík örlög bíða sérhvers ó-
varkárs Araba eða hvíts manns
á þeirri ógnaröid er ríkir í Ad-
en í dag.
Seinni hluta árs 1965 auglýsti
brezki berinn eftir sjálfboðalið-
um til að starfa í því markmiði
að vera á ferii í Aden, sérstak-
lega að nóttu til, dulbúnir sem
Arabar með vopn falin innan
klæða, og handiaka eða drepa
sérhvern arabisican ofbeldis-
mann.
Bogan liðþjálfi, sem var einn
þeirra fyrstu sem um starfann
sóttu, hafði ýmsa eiginleika sem
gerðu honum kleift, öðrum frem
ur að falla inn í væntanlegt hlut
verk sitt. — Hann hafði numið
rás svo Bogan var neyddur til
að senda honum kúlu í annan
fótinn.
Er Arabinn í örvæntingu fálm
aði inn undir skyrtu sína varp-
aði Riehardson sér yfir hann og
dró undan skyrtu hans aðra
handsprengju, smíðaða í Rúss-
landi. Tilræðismaðurinn læsti
tönnunum af heift í annan hand
legg Bretáns, en Slade spyrnti
þá með þungu herstígvéli áínu
í höfuð hans svo hann lá með-
vitundarlaus á götunni.
Brezk Landroverbifreið kom
nú á staðinn og hermenn með
reiddar vélbyssur héldu fjand-
samlegum lýðnum, sem safnazt
hafði umhverfis þá, í skefjum.
Skyndilega var hrópað: — Lítið
upp! Leyniskytta á hægri hönd.
Vélbyssurnar geltu og kúlna-
regn skall á nálægum húsþök-
um. Litlu seinna féll mannslík-
ami af einu þakinu og skall í
götuna, líflaus og blæðandi.
— Þér eruð neyddir til að
handtaka okkur, herra, sagði
Bogan við yfirmann herdeildar-
innar. Ef þér ekki gerið það,
munu Arabarnir fá vitneskju um
að við erum brezkir hermenn
eða ofbeldismenn frá óvinunum.
Bogan og félögum hans var
nú varpað inn í bifreiðina á-
samt tilræðismanninum og gátu
þeir síðan halaið áfram hinu
hættulega verkefni sínu: að
veiða skemmdnrverkamenn og
launmorðingja sem færðu dauða
og ótta yfir Aden.
í sjö mánuði, árið 1966, var
Bogan liðþjálfi á ferð með flokk
manna, dulbúna sem Araba, um
sóðalegt hverfi Adenborgar. —
Oft og Uðum notuðu þeir hol-
ræsi borgarinnar til að kom-
ast leiðar sinnar, og sum þeirra
þekktu þe;r betur en göturnar
sjálfar. í hverju skrefi þeirra
íolst lífsiiætta, ásamt því að
verða skotnir af eigin mönnum,
sem kynnu að balda þá vera
arabiska íkeinmdarverkamenn.
Þá var FLÖ9Y mikill ógnvaldur
þeim félopum, en sá blóðþyrsti
félagsskapor er í fylkingar-
brjósti í baráttunni fyrir frelsi
hins hernumda Suður-Jemen
svo og suður-arabiska bandalag-
ið, þekkt u.’idir nafninu Þjóðern-
g 14. okióber 1967 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ