Alþýðublaðið - 25.11.1967, Síða 12

■■■pa
! 1! I
SkBH ■dtfkdkaaH
AD RENNA SÉR Á
RASSINUM
ENGUM sem á 'horfir dylst hve '
það veitir börnum mi'kinn unað
að renna sér á rassinum niður hól,
t.d. Arnarhóli.
En þó að fullorðinn mann lang
aði til þess að renna sér á rass-
inum þá mætti hann ekki láta það
eftir sér, sízt af öllu þarna á vitðu
•legasta stað landsins, mitt á milli
Stjórnarráðsins og Arnarhvols,
(því að þá 'hryndi utan af honum
virðuleikinn, og hamingjan hjálpi
þeim manni sem verður að gjalti
á slíkum stað frammi fyrir ráð-
herrum og ráðherrabílum.
Hins vegar er ekki þar með
isagt að íullorðið fólk langi ekki
stundum rtil að renna sér á rass-
inum niður hóla, en þá löngun
verður það ibara að bæla niður,
eins og svo margt annað sem það
má ekki af kurteisisástæðum.
Og allir vita hvað gerist ef
menn bæla niður eitthvað sem þá
langar til aS gera, af því að þeir
sfeammast sín fyrir það. Um það
fræðir sálfræðin okkur. Þá getur
'komið fram alls konar ógeðfell
^Mórátta sem engin ieið er að ráða
við: Sagt er að börn nagi á sér
ineglurnar og pissi á sig af því að
eitthvert ólag hefur ‘komizt á sál-
arlífið. Og sjálfsagt gegnir svip-
uiðu máli um fullorðið fólk er
það neitar sér um að gera eitt-
hvað af kurteisisástæðum, þó að
það hafi betri stjórn á vatnssyst-
«minu í líkama sínum en lítil
f)örn.
Nú er mannlífið fullt af vanda-
málum sem hreinn ógerningur
virðist vera að leysa, því að þeg-
or á að fara að leysa þau þá reyn
<ast þau eitthvafá allt annað en
menn Ihéldu. Eitt af þessu er það
<að menn skuli halda áfram að
stela löngu eftir að þeir eru orðn
Sr forríkir. Á þessu er engin skýr-
fng til, stendur líklega í sambandi
■við eitthvert ólag á sálarlífinu.
Og eitt vandamálið hér á þessu
landi er smygl.
tfm smygl virðist nú gilda það
Bama og Iður í sveitum um að
stela undan skatti. Góður bóndi
tgat ekki, hvernig sem liann
reyndi, komizt hjá að stela pínu-
titlu undan skatti, skrifaði kannski
98 sauði þegar hann átti 99, ekki
taf því að 'liann munaði neitt um
(þetta, toeldur rnátti hann bara til.
l»að hefur líklega verið eitUivert
Móiag á sálarlífinu.
Og nú geta íslendingar ekki að
sér gert að smygla, helzt brenni-
víni, má vera sénever, og þó er
yfirfljótanlegt af brennivíni í
landinu. f
Þetta hlýtur að hafa einhverja
sálfræðilega skýringu.
Vísindin eru það sem blífur í
dag. Og vísindum er beitt við allt
annað en fullorðið fólk. Ef krakki
grenjar meira en það sem þykir
vera prósentvis í góðu me'ðallagi
þá er hann rannsakaður vísinda
lega. En hver rannsakar fullorð-
ið fólk? Hver segir hvað passlegt
er að grenja mikið? Kannski þeir
sem ekki geta sofið fyrir orgun-
um? Og hver rannsakar þá sem
rannsaka börn?
Ég vil leggja til að reynt sé
a<5 vinna bug á smyglinu með sál
fræðilegum aðferðum. Kannski
smygláráttan stafi af langvinnri
niðurbælingu þeirrar hvatar að
hafa gaman af að renna sér á rass
inum niður hóla? Og hvers vegna
ekki að snúa blaðinu við og Ieyfa
mönnum að láta þessa saklausu
löngun fá útrás án þess að missa
andlitið?
Og til þess er aðeins eitt ráð:
Það verður að löggilda hana sem
íþróttagrein sem í eru staðfest
met og svoleiðis. Skringilegir tií-
burðir verða aldrei látnir njóta
scmasamlegrar vrðingar nema
þeir séu kallaðir íþróttir.
íþróttir eru eins og allir vita
þjóðþrifastarfsemi. En þær eru
þa/ð ekki af því að sá verknaður
sem inntur eru af hendi í íþrótt-
inni sé út af fyrir sig gagnlegur.
T.d. að grýta kúlu langar leiðir,
eða hoppa upp í loftið, þetta hef
ur ekkert gildi í sjálfu sér fremur
en t.d. að keppa um hversu djúþa
holu maður getur sparkað í mjúk
an • jarðveg. Gagnsemin íiggur
ekki í tilburðunum heldur í mann
inum sem tilburðina hefur í
frammi.
í eðii sínu er ekkert verra að
renna sér á rassinum niður Arn-
arhól á plastplötu en t.d. að hoppa
upp í loftið, eins og bezt sést á
því að ef menn færu unnvörpum
að hoppa upp í loftið niðri á
Lækjartorgi þegar þeir koma út
úr bönkunum mundu þeir vera
taldir hringlandi-bandvitlausir og
fengju ókeypis flutning inn á
Klepp.
Þess vegna legg ég til, með það
fyrir augum að veita útrás ein-
hverjum bældum löngunum, svo að
menn hætti að smygla og stela
eftir að þeir eru orlðnir ríkir, að
ÍSÍ gangist fyrir rassrennukeppni
á Arnarhóli, og mætti gefa stig
fyrir liraða, vegalengd og stíl,
einkum stíl. Og svo mætti fara
með þetta í sjónvarpið.
LANDSLIÐSMENN MED
KONUM Á LÚKSUSHÓTELI
UM HELGI.
Fyrirsögn í Mogga.
Þetta liafa leikmennirnir vit
að fyrir fram að þeir fengju
aff fara á kvennafar, ef þeir
stæffu sig. Þess vegna hafa
þeir allir lagt sig fram. . .
Ekkert þýddi nú aff beita
svona fyrir íslenzku íþrótta-
gæjana. Hér komast allir á
kvennafar sem vilja. . .
Og nú er gengiff falli,ff. En
þaff er þó ekki aff sjá aö him
inninn hafi hruniff.