Alþýðublaðið - 16.05.1968, Blaðsíða 11

Framhaldssaga eftir
JÖNSÐÖTTUR
Teikningar eftir
RAGNAR LAR.
ÁSTÆÐURNAR FYRIR
MORÐI:
Bjössi álítur að spákon-
an, sem nú er- látin, hafi spillt
hjónabandi sínu.
TÍMATAKMÖRK :
Gæti auðveldlega hafa
komið aftur og myrt Magda-
lenu meðan hann kveðst ekk-
ert muna sakir ofurölvunar.
SANNANIR :
Magdalena hefði aldrei
hleypt inn manni, sem hún
þekkti ekki, eftir að hún var
háttuð. Bjössi er eini maður-
inn í húsinu, sem sannað er
að hafi komið í heimsókn,
rifizt við Magdalenu og það
Sem meira er, sá’ eini af þeim,
sem við vitum, að hún hafi
þkkkt, aem reykir VIKING
sígarettur.
BELTIog
BELTAHLUTIR
á BELTAVÉLAR
BERCO
Keðjur Spyrnur Framhjól
Botnrúllur Topprúllur
Drifhjól Boltar og Rær
jafnan fyrirliggjandi
BERCO
er úrvals gæðavara
ó hagstæðu verði
EINKAUMBOÐ
ALMENNA
VERZLUNARFÉLAGIÐ f
SKIPHOLT 15 —SfMI 10199
(Allar athugasemdir
innan sviga, eru mínar).
Frlðrikka bilaði alveg í
kvöld, skömmu eftir að Gvend-
ur fór aftur í vinnuna. Hún
segist ætla að drepa sig og að
lífið sé sér einskis virði eftir
að hún missti hann Bjössa. Ég
er fegín því, að Dísa, konan
hans Ófeigs á annarri hæð, tók
að sér að passa hana Frið-
rikku.
Ófeigur hringdi í mömmu
hennar Friðrikku og bað hana
um að koma hingað.
Mér finnst að þau hafi bæði
reynzt Friðrikku reglulega vel.
Ég vorkenni henni hræðilega
mikið, en samt vorkenni ég
börnunum meira.
Þau geta ekki fariö í skólann,
því að það er bæði í útvarpinu
og sjónvarpinu, að pabbi þeirra
sé morðingi.
Ég bauðst til að taka þau til
mín á meðan.
Ég gætí ekki heldur borið
noina ábyrgð á henni Friðrikku.-
Hún segist ætla að drepa sig
og ekki gæti ég aftrað henni
frá því.
Hún segir, að lífið sé sér
cinskis virði án hans Bjössa.
Bjössi er bifvélavirki og
hann starfar sjálfstætt í bíl-
skúr. Hann hefur meira en nóg
að gera og gæti fengið enn
meira að gera, því að hann er
sanngjarn í kröfum um laun
og það eru ekki alltof margir
bifvéiavirkjar.
En hann drekkur svo skelfi-
lega mikið, að hún Friðrikka
fær rétt nóg til að gefa börn-
unum að borða og klæða þau.
Það er ekki heldur svo lítið að
klæða alla þessa krakka og það
þótt tvö séu dáin.
Fyrst var hann Gunnsj litli,
sem fékk heilabólgu eða eitt-
hvað svoleiðis og svo var það
litla barnið, sem dó rétt eftir
að það var skírt og það S spit-
alanum.
Nei, það er mikil mæða, sem
á hana Friðrikku hefur verið
lögð — og ég skil vel, að hún
er alveg búin að gefast upp.
En krakkamir fá að borða og
það skiptir þau ekki svo miklu
þó að húsgögnin séu fá.
Þau eru alltaf hrein. Ég held
að það, sem þau vildu helzt
eignast væri sjónvarp.
Já, mér finnst þetta hræði-
legt fyrir börnin hennar Frið-
rikku og hans Bjössa og því
bauðst ég til að taka öll börnin
að mér, ef Friðrikka vildi að-
eins leyfa Dísu og Ófeigi að
hugsa um sig.
Hann Óféigur hefur verið al
veg einstakur maður og hjálp
að henni Friðrikku mikið.
Hann keypti til dæmis allt í
matinn og gaf börnunum öllum
gjafir strax og hann vissi, að
Bjössi hafði verið handtekinn.
Það hefðu ekki margir gert
þetta í hans sporum.
Ég skil ekki, hvernig stendur
á því, að ég kann svona illa
við hann.
Eins og hann er almennileg-
,ur.
En Dísu leiðast börn. Ég hef
ánægju af þeim. Eg gæti hins
vegar aldrei hugsað um tauga
veiklaða og móðursjúka konu
eins og Friðrikka er nú.
Mig langar til að eignast
börn, en Dísa vill ekki eiga þau.
Og þess vegna tók ég krakkana
til mín, þegar Ófeigur sagði,
að mðrikka þyrfti að komast
á sjúkrahús.
Óíeigur var hins vegar góð-
ur við krakkana, Hann gaf
Sigga nýjar stælbuxur og
Möggu litlu hreina úlpu. Frið-
rikka átti nefnilega þvottahús
ið núna og hún á ekki meira en
rétt til skiptanna á bömin.
Hann keypti líka tvo pakka
af þurrbleyjum á litla bamið,
svo ég þarf ekkert að þvo af
því og svo kom hann með barna
mat í dósum.
Heilan kassa.
Samt get ég ekki að því gert,
að ég kann ekki vel við hann
Ófeig, en það er vitanlega vit
leysa úr mér. Eg sé það enn
betur núna, hvað það er rangt
að láta sér líka illa við fólk.
Að vísu er Ófeigur heldur þurr
á manninn, en hann hefur
reynzt Friðrikku og börnunum
hennar afskaplega vel í dag.
Ég sé það á öllu eins og ég
lief séð það áður, að hún Frið
rikka er einstaklega myndar-
leg. Henni finnst að vísu gam-
an að drekka kaffi og kjafta
pínulítið, en hún talar ekki illa
um fólk eins og svo margir
hérna í húsinu, þó að ég hirði
ekki um að nefna nein nöfn.
Ég vil alls ekki að þeir sem
eiga heima í húsinu taki þessi
orð mín til sín, ef ég gætj ein
hvern tímann gert úr þessu bók
og gefið hana út.
Friðrikka á fjögur börn nú-
na. Siggi er elztur, svo eru tvær
stelpur og pínulítill angi, sem
ekki heitir neitt og er yngst-
ur .
Ekkert barnanna vill fara út
nema sá litli, sem skilur það
ekki enn, að það var sagt nafn
ið hans pabba þeirra í útvarp-
inu og birt mynd af honum ó-
rökuðum í sjónvarpinu og ságt
að hann hefði drepið Magda-
lenu og væri þar með morð-
ingi.
Hinir krakkarnir stríða þeim.
Eða þau gætu gert það. Börn
eru bæði tillitslaus og forvitin.
Kannski það sé ekki beint
grimmd, sem fær þau til að
ráðast alltaf á þann sem ligg
ur vel við höggi.
Kannski er það bara for-
vitni.
Ég man alltaf eftir stelpunni,
sem var með mér í skóla. Hún
var tökubarn og allir vissu það
og mér var uppálagt að minn-
ast ekki á' það.
Ég gat samt ekki stillt mig
um að tala um það og ég er
sannfærð um að það var aðeins
af forvitni.
Því þegar hún játaði fyrir
mér eftir að ég hafði talað um
framhjáhaldsbörn og tökubörn
9
í lengri tíma, að hún væri
tökubarn, sagði hún:
— Og viltu nú ekki vera
með mér lengur, þegar þú
veizt, hvernig ég er. .
Þá verkjaði mig í hjarta-
stað og ég reyndi að vera eins
UTIHURÐIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKOLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
HOLLENZK GÆÐAVARA
IIRA
PLÖTUSPILARAR
SHGULBANDSTÆKI
^/ux££a^(A&£a^ A /
RAFTÆKJADEILD — HAFNARSTRÆTÍ 23
SlMI 18395
16. maí 1968
AIÞÝÐUBLAÐIÐ 1|,