Alþýðublaðið - 13.12.1968, Qupperneq 8

iiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijjiiiiiiiiniifiiuiiiminiiiiimiiiuiiiiiniiiiinii .'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiuiiiiiut/iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
8 ALÞYÐUBLAÐIÐ 13- desember 1968
MHrf>UlllllllllllllllfllUllim......
HUGLEIÐING UM SJÓNVARPSÞÁTT
ers á b
ao gjalda?
SjónvarpiS er máttugt tæki
e ns og öllum er löngu orðið
Ijóst, og það verður að gæta
ítrustu varúðar í hlutleysis
stefnu sinni. Nú fyrir skömmu
varð mörgum gramt í geðj þeg
ar fréttamaður sjónvarpsins
fór á stúfana til að heilsa upp
á bóksala og heyra í þeim
hljóðið. í þessum þætti gerð
'ust atburðir sem þurfa nánari
athugunar við.
Mér er ljóst að sjónvarplð
hefur sent fréttamami sinn út
af örkinni vegna þrýstings frá
bókiaútgefendum og bóksölum
— þeir hafa haft löngun 11
þess að láta sjónvarpið segja
frá bókum sýnum á sama hátt
og blöðin gera, og einhvers
staðar sást á prenti þe'ssi upp
hrópun í garð sjónvarpsins:
Hvers á bókjn að Sjalda?
Það kom svo í Ijós að þess
um þætti loknum, að mörgum
bókaútgefendum fannst sér
stórlega misboð.ð, sérstaklega
af því að talsmenn bókabúð
anna fóru að mæla með á
kveðnum bókum af undarlega
miklu grandaleysi og auðvitað
kættust þeir bókaútgefendur,
sem fengu meðmæli með sín
um bókum, en öllum hinum
gramdist í geðj sem vonlegt
er. Lárus Blöndal bóksali var
aðist þó hina augljósu hættu
og fékkst ekki til að mæla
með neinni einstakri bók,
nema ef vera skyldi b blíunni
og sálmabókunum, sem eru
auðvitað friðhelgar í þessu
sambandi.
Þama var klaufalega að far
ið, hverjum sem það er svo
að kenna, en það sýnir bara
eitt, sem allir verða að gera
sér Ijóst, að sjónvarpið er aht
annað tæk; en blöð og tímarit.
Það hefur viðgengizt árum
saman að blöðin taki v‘ð
hvers konar fréttatilkynrúng
um um bækur vegna auglýs
ingaviðsk.pta sem fylgja í
kjölfarið. Á hverju ári koma
að sjálfsögðu út bækur sem
eru fréttaefni, góðar bækur
sem sjálfsagt er að segja frá
og gagnrýna. En megnið af
bókunum eru ætlaðar til
skemmtilesturs og marka eng
in spor í bókmenntasögunn ,
þær eru eins og hver önnur
vara sem selzt eftir lögmálum
auglýsingamáttar og auglýs
ingatækni.
Þó að ég sé blaðamaður og
lífsviðurværi mitt allmjög
tengt því að blað.ð fái ríflegar
auglýsingar, þá vil ég samt
rísa upp til varnar sjónvarp
inu í þessu máli. Ég get að
sumu leyti sætt mig við hlut
skipti blaðanna gagnvart bóka
útgefendum, en ég mótmæli
því kröftuglega að sjónvarpið
þurfí að segja frá hverri bók
sem út kemur, og ég mótmæl*
þó undarlegt megi virðast, í
nafni bókaútgefenda sjálfra.
Hugs.ð ykkur að sjónvarpið
xeiai ser sKyit ao segia ira
um bókum sem út koma. Hvað
haldið þið að fólk mynd,. horfa
lengi á slíka þætti?
Eruð þið ekki þegar búnir að
fá nóg af skyldurækni sjón
varpsins í garð allra sem
setja upp sýningar? Það er
ekkert eins drepleiðinlegt og
le'ðinleg.r sjónvarpsþættir, og
'það gæt. haft mjög hættuleg á
hrif að troða inn bókaumsögn
um í sjónvarpið — slíkt yrði-
gert í óþökk langflestra sjón
varpsnotenda. Mér finnst að
sjónvarpið eigi ekki að láta
hafa s*g út í ne tt sem það vill
ekki sjálft gera, slíkt myndi
hefna sín. Ef forráðamenn
sjónvarpsins telja bók svo
merka að einhverju leyti að
fjalla beri um hana í fréttum
eða þáttum sjónvarpsins, þá á
það að vera mat sjónvarps
manna sjálfra en ekki mat
bókaútgefenda.
Þessu máll skyldar eru auglýs
ingarnar í sjónvarpjnu. Marg-
ir hafa haft það á orði að aug-
lýsingarnar væru alltof dýrar
í sjónvarpinu. Mér fjnnst að
þær eigi að vera dýrar, því að
ef þær væru ódýrar, þá
myndu allir keppast við að
auglýsa í sjónvarpinu og ura
leið myndu flestir hætta að
horfa á auglýsingarnar. Kost
urinn við sjónvarpsauglýsing
arnar er einmitt sá, að menn
verða að leggja höfuðið í
bleyti til að ná góðum árangr
— annað mál er svo hvaða
brögðum men/n beita í því
sambandi.
Ég vildi gjarnan fá meivi
umræður um þetta mál og
hef því hripað n ður þessar
hugleiðingar í-flýti.
Sjgurjón Jóhannsson.

Ef Hitler heföi
• • •
Nýlega kom út í Danmörku
bók, sem á sennilega eftir að
koma af stað miklum umræðum
um hernám Þjóðverja þar í
landi og afstöðu Dana til þess.
Bókin hefur fengið góða
dóma, m.a. í danska blaðinu
Aktuelt, þar sem stóð t. d. að
hún væri spennandi eins og
bezta skáldsaga. En nokkur galli
þykir á bókinni, að í henni kem-
ur fram ofstæki, sem margir
gastu túlkaö sem ta;kiirarkálau,st
hatur. Bókin heitir „Vjð skráð-
um lögin”.
Höfundur bókarinnar, i. Carl
Madsen, héraðsdómslögmaður,
segir, aí5 bók saksóknarráðsins,
„Staðreyndir um hernánisárin”,
sé hlutdræg í iýsingu sinni. „Sig
urvegararnir, þrasgjarnir brask
arar í kaupmannastétt og ;stjórn-
málamenn — eiga nær undan-
tekningalaust að skrifa söguna”,
segir hann.
„Það skal breitt yfir hinn
beizka sannleika”, heldur hann
áfram. „Því skal gleyrpt, að
flestir borgarar, dómarar1' okkar,
lögregluembættismenn, yfínncnn
hersins, prestar okkar og kenn-
arar hefðu orðið nazistar, ef
Hitler hefði unnið stríðið. Auð-
sveip>ara ríki en Ðanmörk
hefði hann ekki fengið í Evr-
ópu. Þeir voru líka reiðubúnir
þessir bölvaðir eftirliðar og þeir
verða reiðubúnir næst”.
Carl Madsen er 65 ára gam.
all pg liefur verið héraðdóms-
lögm-aðúr að atvinnu með
rétt til að reka mál sín í hæsta
réttj. Þjóðverjarnir tóku hann
höndum 1941 og sat hann í dönsk
um fangelsum til 1943. Hann
tók þátt í riéðanjarðarstarfsem-
inni eftir að hann var látinn laus
og tók þátt í að ákvarða refsi-
lög frelsisráðsins. Hann var mála
færsiumaður ríkisins yfir föður-
landssvikurum frá 1945 til 1948.
„Striðið var á enda, —
ískyggilegur friður brauzt út”.
Þannig endaði hann bók sína.
Tíl viðbótar við þetta skrjfar
Anders Nörregárd í ritdómi
sínum: „Þessi beizku orð hans
eru sönn. Áður hafa verið skrif-
aðar bækur um lögleysið, sem
hernámið olli, hugsjónasvikj og
svikin loforð, hvað það kostaði
mörg mannslíf, óreiðuna og
bellibrögðin, og sannleikans
mismunandi mikið gætt. Enginn
skyldi draga orð Carls Madsen
í efa, heldur þugsjón hans. En
hann hefði getað haft heldur
minna af heiftarlegum lýsingum
á fólki, sem enn er lifandi.

Mynd af
Mona Lisa
gerð af
föngum
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiHi
RAUÐI KROSÍ
UMSLÖG MEE
LEIFS EIRÍKSS
✓
Agóðínn rennur til
A laugardag mun Rauði
kross íslands hefja sölu á tak
mörkuðu upplagi umslaga með
hinu bar.daríska frímerki. sem
tileinkað er Leifj- Eiríkssyni
og Vínla'ndsfundinum. Frí
merkið og umslögm eru póst
stimpluð á útgáfudegi, þann 9.
oktðber sl., í Seattle í Washing
tonríkj. Þessi fyrstadagsi
umslag nr. (tölustafur) af
um, að þau voru upphaflega
sérprentuð fyrir Biafrasöfnun
Rauða kross Islands, e-n hafa
svo þar að aukj ver>ð tölusett.
Aðeins 2700 ejntök hafa ’ver
ið gerð af þessum tölusettu
umslögum, en þau bera áletr
un na „Rauði kross íslands,
umslag nr. (tölustfaur) af
2700“. Er því .ekkj að eía, að
mörgúm mun leika hugur á
að eignast þessi merkílegu um
slög, og styðja um leið verð
ugt málef'ni með því að kaupa
þau. Verð hvers umslags er kr.
100.
// ■»niiMlimiirnlMiiiimmiiniiiiiiniiiiinimniiiiimiiiniHiiniiiiiiiiitniinimntiii,,iiiiiininiimiiiiimminiiitiiiui>liinnmi ........................................................................................................... ....................................................