Dagur - 13.08.1918, Blaðsíða 3

DAGUR.
59
var að þrotum komið; aðeins gat
verið að ræða um fárra ára svarð-
arnám á þessum stað, og hvert átti
þá að flýja?
Þeirri spurningu er vandsvarað.
Jeg fæ ekki betur sjeð, en að
bæjarstjórnin og aðrir þeir, sem að
því hafa starfað að Flóinn yrði
ræstur fram, eigi þakkir skilið af
bkkur Oddeyringum fyrir verkið.
Með því ér leyst sú gáta, sem áður
var óráðin, hvort svörður væri í
Flóanum, og aðstaðan við svarðar-
tekjuna bætt svo mikið, að hjer
eftir ættu allir að geta komist að
svarðarnáminu, en áður hafa marg-
ir orðið frá að hverfa vegna þrengsla
og illrar aðstöðu.
F*eir, sem ekki kunna að meta
þetta, ættu ekki að fá að taka svörð
í bæjarlandinu. Það væri skapleg
hirting fyrir vanþakklæti og illmælgi
um vel unnið starf.
Oddeyringur.
Frá útlöndum.
Háft er eftir Rýskalandskeisara,
að Pjóðverjar muni leggja alt kapp
á að koma á friði, en áður verði
þó að berja duglega á bandamönn-
um, til þess að lægja í þeim rost-
ann. Nú um hríð sýnist Pjóðverj-
um þó ætla að veita þetta erfitt,
því símfregnirnar segja þá á und-
anhaldi fyrir ofurefli bandamanna.
Rað undanhald segja bandamenn að
fari fram með ágætu skipulagi, og
að þjóðverjar missi ekki nokkra
fallbyssu. Er talið Hklegt, að þjóð-
verjar eigi við ramman reip að
draga úr þessu, og hepnist þeim
ekki nú í sumar að hefja ný áhlaup
með góðum árangri, þá muni stríðs-
horfur þeirra í framtíðinni ekki
glæsilegar, þar sem her Bandaríkj-
anna sje nú fyrst fyrir alvöru að
koma á vígvellina, og vaxi þannig
óvinum þjóðverja stöðugt ásmegin
úr þeirri átt. Fara herflutningar
Bandaríkjanna sfvaxandi, þó seint
gangi að vísu. Er stærsta herflutn-
ingaskipið, sem Ameríkumenn hafa
yfir að ráða, þýskt og heitir »Vater-
land«. Er það 55 þús. smálestaskip
og stærst allra skipa í heimi.
Kólera drepur fólk í hrönnum í
Petrograd.
Blöðin í Noregi og Svíþjóð fagna
íslandi sem fjórða fullvalda ríkinu í
tölu Norðurlanda.
»Islendingur« — hvað?
»íslendingur« 12. júlí þ. á. tek-
ur klausu upp úr 27. tölubl. »Tfm-
ans,« úr grein er heitir *Berserks-
lundin, og er klausan á þessa leið.
»þau eru að skernta sjer að því
langsumblöðin og þingmenn þeirra
jafnvel líka að titla Tímann jafnan
sem stjórriarblað.* Er þeim ekki of-
gott að gera það að gamni sínu,
mótlætið er svo mikið. En þetta er
ekki hið eina sem haldið 'er nú á
lofti mót betri vitund í þeirri átt.
— Tíminn hefir ekki verið og verð-
ur ekÍo~stjórnarblað.«
þarna stingur svo ísl. fótum við
í Tímagreininni, enda nauðsynlegt
fyrir hann að nema þar staðar, svo að
tilganginum yrði náð, því í framhaldi
áminstrar greinar Tímans skýrir hann
niðurlagsorð tilfærðrar klausu og
gerir ljósa grein fyrir afstöðu sinnitil
núverandi stjórnar. í þess stað læt-
ur ísl. þá greinagerð fylgja frá eig-
in brjósti, að Tíminn þori ekki við það
að kannast, að hann sje stjórnarbl.
sje að klóra yfir sannleikann, að
sannfæring fylgi ekki vörninni o. s.
frv. Og til að ósanna enn betur
ummæli Tímans tekur ísl. þetta upp
úr »Rjetti«, eftir Jónas kennara Jóns-
son frá Hriflu:
»Snemma á árinu 1917 byrjuðu
vinstrimenn hið áformaða blað sitt
Tímann, til að styðja framsóknarfl.
og Sigurð Jónsson.*
þetta kallar ísl. »hjáróma« og
spyr: «Hver hefir rjett að mæla?«
»Hvað er sannleikur,* spurði
Pílatus forðum og þó vissi hann
sannleikann í deilumálinu, sem þá
var um að ræða. En hann var
lítilmenni, undirokaður og hræddur
við keisarann og hróp skrílsins
og kvað svo upp dauðadóm móti
betri vitund.
ísl. þarf ekki að spyrja, ef hann
er ótjóðraður af kaupmönnum og
langsumblöðum.
Tíminn getur þess í sömu grein-
inni og ísl tekur klausuna úr, að
hann telji stjórnina hafa stigið ýms
röng spor í einstökum atriðum og
að hann hafi vítt þau, en hann telji
hana hafa stefnt rjett í aðalatriðun-
um og vilji láta hana njóta sann-
mælis. Tíminn gerir þannig glögga
grein fyrir afstöðu sinni til núver-
andi stjórnar, svo að enginn með-
almaður að viti og sanngirni þarf
að ganga nokkurs dulinn um þetta.
Vel samrýmanleg eru ummæli
Tímans og Rjettar, þó að íslendingi
finnist annað og heimskist út af
því. Þó að Jónas Jónsson segi í
Rjetti, að Tíminn hafi verið stofn-
aður til stuðnings Framsóknarfl. og
Sig. Jónssyni, þá ber grein hans
með sjer og er Ijóslega tekið fram
í henni, að stofnun blaðs og flokks
var áður ákveðin. Tíminn hefði
því byrjað göngu sína engu að síð:
ur, þó að Framsóknarflokkurinn
hefði ekki myndast og þó að Sig-
urður Jónsson hefði ekki orðið ráð-
herra, en ef til vill nokkru síðar
Fyr tekið til starfa af því að þarna
var spor í áttina, en ekki aðalatrið-
ið sjálft: stofnun öflugs vinstrimanna
flokks. Hvergi heldur sagt að blað-
ið ætlaði að styðja alt í fari nokk-
urs flokks eða ráðherra, enda hefir
það ekki verið gert. En full
þörf á að láta ekki drengileg tilþrif
Framsóknarfl., svo sem umbætur
bankamála og landsverslunar, vera
ausin auri og öll færð til verri veg-
ar. Það hefir sýnt sig, að stofnun
Tímans var ekki að ófyrirsynju, enda
er hægri blöðunum ekki orðið sama
urn tilveru hans og er það að von-
um, því renna munu þau grun í,
að hann stendur fastari fótum með-
al þjóðarinnar en nökkurt þeirra.