Dagur - 21.09.1922, Blaðsíða 2

122
DAGUR
38. tbl.
sem augað sér.
Sól og jörð og svanir loftsins
syngja um þig,
Hvert fótspor, sem eg fserist nær þér,
friðar mig.
Eg læðist inn í garðinn gegnum
hið gamla hlið.
Við hurðina í húsi þinu
hika eg við.
Viðkvæmni og helgi grípa
huga minn.
Svo leysi eg skó af fótum mér
og læðist iun,
Mér finst eg koma'í kirkju og heyra
klukknahljóm.,
Svo krosslegg eg á hvílu þína
tvö klettablóm.
Eg fell á kné og kvrðin helga
krýnir mig.
Eg horfi á þig töfraður.
Eg tilbið þig.
Frá vitum þinum angar svefnsins
sæta vín,
og nætursólin signir nakin
svanbrjóst þín.
Um höfuð þér hún vefur gyltum
geisiahjúp.
En svefnin hylur augna þinna
undirdjúp.
Þú ert mín bjarta brúður
í bliðu og ást
og sólskinsbarn og systir allra
er syrgja og þjást,
sú dís, sem varpar dýrðarljóma
á draumkvöld löng,
sú guðsmóðir, sem fyllir líf mitt
ljóði og söng. . .
— Svo líður nótt, eg læðist út
eins létt og fyr
og innsigla með kossi minar
kirkjudyr.
Eg læðist eins og vofa gegnum
vígðan reit.
— Alt mitt líf er pílagrímsins
ganga og Ieit.
Ekki bætir, að fara mörgum orðum
um svona kvæði. Það mælir með sér
sjálft.
Davfð á marga strengi í hörpu sinni,
svo að fáir munu eiga um slíkan
kost að velja. Hann fer um mörg
svið hugsananna og á breiðu bili.
Hann kemst, þegar alt er skoðað,
undursamlega hátt f fegurðinni. En
hann fer eigi sfður undursamléga djúpt
ofan í heima illra hugsana. Bilið á
milli sýnir fjölhæfni hans. En þessi
leikur illra hugsana sýnir lfka athug-
unarverðan þátt f skapgerð hans. Hann
er öfgaskáld og virðist hafa nautn af
öfgunum. Sem skáldi er honum að
sjálfsögðu iftt viðráðanlegt það sálar-
ástand, sem orsakar slfk kvæði. Sem
útgefanda ætti honum að vera við-
ráðanlegt, að velja í bók sfna. Eg tel
sumu þar ofaukið, vegna þess hvað
það er Ijótt. Til þess að sýna íjöl-
hæfni Davfðs og til að sýna, f hvers-
konar ástand sál hans getur komist,
skal hér birt kvæðið >Óráð« í Svört-
um fjöðrum :
Ha, ha — nú sofna eg,
fyrst svona er dauðahljótt;
svo 'finn eg hana í draumi
drotninguna í nótt.
Þá gef eg henni kórónu
úr klaka á höfuð sér.
Hún skal fá að dansa
eins og drbtningu ber.
Svo gef eg henni svarta slæðu
að sveipa um Iíkamann,
svo enginn geti séð,
að svívirti hann.
Ingólfur Jónsson.
Sig. 0. Björnsson-
l^retitsmiðja (Ddds áSjöcnsfonar
Aöalstræti 17.
Akureyri.
Talsími 45.
Leysir fljótt og vel af hendi allskonar
prentun, og seiur áprentað: Hlutabréf
og bréfsefni í eins mörgum litum og
óskað er, umslög, nafnspjöld, daUskort,
þakkarkort, frumbækur, fisktökubækur,
síldarbækur, vinnubækur, reikninga, stóra
og smáa, víxla, kvittanir, þinggjaldaseðla,
hreppsgjaldaseðla, uppboðsreikninga og
yfirleitt öll önnur eyðublöð, sem menn
þurfa að nota. — Orafskriftir og erfiljóð
smekklega gerð. — Myndprentun og
litprentun viðurkend hin vandaðasta.
Pantanir afgreiddar um hæl,
::: hvert á land sem er.: : :
Skrifið sýnishornin greinilega.
Pantið í síma, liggi ykkur á.
Semjið við okkur um bókaprentun.
/. verð/aun fyrir prentun á Iðnáðar-
sýningunum á Akureyri /QOÖ og /Q/S.
Vönduð vinna. Greið viðskiffi. Sanngjarnf verð.
9rentsmiðja Ödds 2jörnssonar
Jngó/fur Jónsson. Sig. 0. Zjörnsson.
Símskeyti.
F r é 11 i r.
Svo gef eg henni helskó
hitaða á rist,
og bind um hvítan háisinn
bleikan þyrnikvist.
Svo rjóðra eg á brjóst hennar
úr blóði mínu kross,
og kyssi hana í Jesúnafni
Júdasarkoss.
Svo dönsum við og dönsum
og drekkum eitrað vín.
. . . Eg verð konungur djöfianna
hún drotningin mín.
Það er mjög vafasamt, hvort það
er rétt af höfundinum, að birta sllkar
hugsanir. Þetta er vitfirring, sem særir
og hrellir. Enginn græðir, ekki listin
heldur. Eg kysi fremur, að hann
þreytti flug móti birtunni og að við
roættum sjá sólblik á vængjum hans
yfir Suðurfjöllum, þegar styttir hinn
íslenzka dag, en að hann sýni okkur
niður f botnlaust helvíti illra hugsana.
Miklu er fórnandi íyrir listina, en þó
met eg sálarheill meira. L<kt þessu
kemur víðar fram í kvæðunum t. d.
Sjódraugar, Úlburðurinn og vfðar.
Ennfremur eru blótsyrðin í kvæðum
hans víðast hvar til óprýði.
Hver er þungamiðjan f kvæðum
Davlðs f Á hann sér grunntón, sem
ómar undir f margháttuðu sfrengja-
spili hansf Tæplega verður bent á
slíkt, svo að óyggjandi sé. Davlð er
ungur og ekki íullþroska. í ástinni
óma strengir hans hæst og fegurst, f
samúðarfuilum skilningi dýpst og sár-
ast, einkum samúð með þeim Hfsverum,
er eiga sér þvf nær engan málsvara-
Má benda á Hrafnmóðirin og Krummi
f Svöríum fjöðrum og Fjallarefurinn f
þessari sfðari bók.
Það mun aldrei leika á tveim tung-
um að Davíð Stefánsson sé skáld. Af
öllum þeim yngri skáldum, sem nú
gefa út ljóð sfn, hefir hann mestar
lfkur, tit að hljóta virðulegt sæti í
hópi skáldanna. En mikið á hann enn
ógert og óunnið á ieið sinni til þess
sætis.
Davið þarf að reynast listinni trún
en ekki fórna öllu vegna hennar. Hann
á líka þjóð, sem þarf að bera þess
menjar, að hann hefir lifað. Hún væntir
þess að finna, þegar stundir iíða, grunn-
tón í kvæðum hans, sem ómar gegn-
um aldirnar eins og lúðuthljómur vit-
ans til villuráfandi skipshafnar. Hann
á enn eftir að vinna sér skapgerðar-
festu og siðlegt stefnumið. Hann er
eins og iandnemi f ókönnuðu landi,
sem af mjög háum fjalistindi sér í
hillingum kosti og lesti vlðlendisins,
en á eftir að læra að þekkja til hlftar
þrautir og nautnir þeirra, sem brjóta
moldina til mergjar og kljúfa fjöll til
auðæfa. Sannieikur lffsins snertir sáiu
hans djúpt og heitt, en í molum.
Hann leikur sér að brotasiifrinu með
höndum sniilingsins, en hann á eftir
að raða brotunum; — finna sannleik-
ans stóra stefnumið í starfi og sið-
legri framsókn þjóðar, sem á að liía
eftir hans dag.
Lfklega verður Davfð sveltur til út-
legðar, en meginhlutanum af skáida-
styrknum verður varið til beitu fyrir
Guðm Hagaiín og önnur andleg smá-
menni, svo að þau haidi áfram að
kreista úr sér leirburðargaul það, sem
nú þjakar hlustum þjóðarinnar og gerir
bana smekkspilta. J. P.
Reykjavík, 20. sept.
Ófarir Orikkja fyrir Tyrkjum
virðast boða alsherjar ófrið á
Balkanskaga, par sem Búlgarar
eru með Tyrkjum, en Orikkir,
Serbar og Rúmenar saman.
Enskt stórblað segir að útlit
fyrir heimsófrið hafi ekki verið
verra í ágúst byrjun 1914 en nú.
Danski Landmandsbanken er í
mestu kröggum. Ríkið, Þjóð-
bankinn og ýmsar stofnanir
Ieggja honum 100 miljónir, sem
forgangshluti og láta nýja for-
stjóra taka við.
Lausafregnir telja vonlítið um
undanþágu norska kjöttollsins
nú í haust. Fremur von um af-
nám síðar.
Stjórnin veitir, að tillögum
fræðslumálastjóra, priðjung em-
bætta við barnaskóla Rvíkur í
trássi vlð skólanefnd bæjarins.
Fréttaritari Dags.
Tíöarfariö. tladat)famar tvær vikur
hefir tfðin verið alveg eindæma köld
um þetta leyti árs. Snjóað hefir f
fjöll margsinnis og stundum gránað á
láglendi. Hey eru enn úti víða og
hirðast ekki vegna tíðarvonzkunnar.
Göngur. Þingeyingar hafa lokið i.
og 2. göngum. Hreptu þeir dimm
veður og köld á fjöllum uppi. Sagt
er að íé komi yfirleitt vænt af afrétt-
um. Hér í sýslu var göngum frestað
um viku og byrja ekki fyr en næsta
mánudag.
Verzlunarólagið heitir rit, sem ný-
lega er komið út, eftir Björn Kri it-
jánsson fyrrum bankastjóra. Rit þetta
er gefið út og dreift út um landið á
kostnað bændavinanna, stórkaupmann-
ana í Reykjavik. Er þar enn ein árás
á S. í S. og kaupfélögin, alivel faliln,
til þess að vera fjörráð við láastraust
bænda, ef trúað yrði orðum banka-
stjórans. Bót í máli er, að tilraunin
er mishepnuð nokkuð, því þó lævís-
lega 8é skrifað, skfn árásarhugur og
óvild í gegn, eins og væntanlega verður
leitast við að sýna fram á hér ( blaðinu,