Dagur - 06.09.1923, Blaðsíða 2

138
DAOUR
38. tbl.
Jarðarför Jóhanns heitins Stefánssonar er ákveðin
laugardaginn 8. þ. m. og hefst kl. 1 e. h; með
húskveðju frá heimili hins látna, Hafnarstræti 100.
Anna Pétursdóítir. Lísbet Jónsdóttir.
ii----------------------------n
Ef þér viljið fá ódýran akstur
— — — þá akið í — — —
ÍÖT BIFREIÐ A-10. -&l
Mig er að hitta við Torfunefs-
brúna eða í mr Síma 17.
Snæbj. Þorleifssorj.
ii----------------------------ii
Hljómleikar.
Nýlega hafa bæjatbúar fengið að
heyra tvenna hljómleika: Benedikts
Elfar og Dóru og Haralds Sigurðs-
sonar.
Hr. Elfar hefir góða rödd, þrótt-
mikla, háa og hreimþfða, þótt hún
geti eigi talist með þeim allrafeg
urstu; til þess er hún eigi nógu skær.
Bezt er rödd hans á háum tóaum,
þegar hann syngur fremur sterkt. Lág-
ir tónar eru einnig góðir, en þó tæp-
lega eins þfðir. Meðalháu tónarnir
virtust mér heldur síðri. Veikum tón-
um er dálftið áfátt (of dumbir) og
sterkRStu tónarnir ekki nógu þfðir.
Nokkuð skortir enn á fult vald yfir
röddinni, þannig að allir tónar, háir
sem lágir, séu sungnir með sama
þrótti og sama hljómblæ; hefir hr.
Elfar þó farið mjög mikið fram að
þessu leyti, sfðan eg heyrði til hans
hér fyrir nær þvf þrem árum, og von-
andi fer honum mikið fram enn. Eng-
inn taki orð mfn svo, að eg vilji með
þessu gera lftið úr rödd hr. Elfar; eg
álft hana góða, eins og eg tók fram
f upphafi máls míns, þótt galla megi
finna, sem sumir eða ef til vill allir
lagast og hverfa með vaxandi lær-
dómi og æfingu.
Framburður tex'tans var allgóður,
þótt misfellur mætti finna, t. d. var
s f fslenzku textunum lfkast enskri z.
Um meðferð laganna er það að
segja, að allmikið virtist skorta á ná-
kvæmni f hljóðfalli og vandvirkni yfir-
leitt, þótt miklu betra væri en sumt
það, sem hér hefir verið boðið af
söng. Bezt þótti mér Romance úr
Liebestrank eftir Donizetti. Hr. Elfar
er þegar kominn langt á braut sinni,
þegar miðað er við þekkingu og kunn-
áttu almennings hér heima; en hann
á enn ófarna langa leið og bratta upp
á hátind listarinnar. Það er ósk mfn
og von, að sú leið verði honum sem
greiðust, og að hann megi ná þangað
heilu og höldnu.
Hljómleikar Dóru og Haralds Sig-
urðssonar eru það langbezta, sem eg
hefi heyrt hér að undanteknum hljóm-
leikum hr. Kurt Haesers.
Hr. Haraldur er fullkominn snill-
ingur (virtuos), svo að eigi var að
finna blett né hrukku á iögum þeim,
er hann lék, og voru þó mörg þeirra
mjög erfið viðfangs. Leikur haas er
unaðslega fagur. Yfirleitt virtist mér
yndisleikur, blfða og viðkvæmni vera
það, sem mest einkendi list hans;
aftur á móti íanst mér hið mikla á-
stríðuafl og þungi f sónötu Beethovens
og hin hátíðlega alvara í preludiu
Rachmaninoff3 eigi njóta sín svo sem
eg hefði kosið. Bezt þótti mér Nott-
urno eftir Chopin.
Frú Dóra hefir eigi sterka rödd cn
mjög fallega og ágætlega tamda Rödd
hennar nær yfir mikið tónsvlð og er
jafn fögur hátt sem lágt. Tónhæfin er
hún f bezta lagi. Allur söngur hennar
lýsti hinni mestu vandvirkni og sam-
vizkusemi f meðferð laganna og ó-
vanalega góðum skilningi á anda
þeirra. Fágætt er það, að heyra fs-
lenzku lögin jafn vel sungin. Bezt
þótti mér Ein sit eg úii á sleini eftir
Sigfús Einarsson. Ekki get eg skilið,
að nokkur söngnæmur maður hafi
hlýtt á það an þess að verða snortinn.
íslenzkuna bar frúin ágætlega fram;
aðeins á stöku stað mátti finna smá-
galla á hljóðstöfum, en þeir voru
hverfandi. Á. S■
»Bíður nokkur betur?«
Á síðastliðnu hausti skýrði >Dagur«
frá þyngd einnar dilksugu ásamt dilk-
um hennar, frá Lundi. — Vænleik-
inn skaraði fram úr því, sem þekkist
hér um slóðir um vigt sauðfjár, og
þvf þess vert, að skýrt væri frá þvf,
mönnum til uppkvatningar f fjárrækt-
inni, sem vissutega þarf og getur
tekið miklum framförum.
Fyrirsögnin hér að ofan stóð und-
ir skýrslunni, sem kvatning til manna,
um að birta f blaðinu skýrslur um
fyrirtaks afurði búfjár.
Nú með þvf að »fleira er matur en
feitt ket«, eins og gamta máltækið
segir, þá dettur mér f hug að senda
blaðinu skýrslubrot yfir nythæð einn-
ar belju á Láttaströnd stðastliðinn
vetur. Tel eg mig að minsta kosti
bjóða eins vel hlutfallslega, eins og
Guðna í Lundi. Kýrin er í Svfnárnesi
og heitir »Glámac, 7 ára, er amma
hennar Göngustaðakots »Grönc f
Svarfaðardal, sú, er gefið hefir hæðsta
6 ára nyt og feitasta mjólk, eftir þvf,
sem birtist í Búnaðarritinu fyrir nokkr-
um árum.
Gláma bar 26/n 1922 eftir aðeins
eins m. geldstöðu. Hæðst komst hún
í 46 merkur á dag, og hélt þeirri nyt
f 2 vikur. í 5 vikur var hún daglega
f 44 merkum. A sumardaginn fyrsta
22 vikureftir burð var hún f 34 merk-
um, hafði þá mjólkað 3000 potta. í
30 vikur mjólkaði hún 36 merkur að
meðaltali á dag, eða ails 3780 potta.
Feitimagn með minna móti, um 4%
en nythæðin mun hærri en nokkru
sinnl áður. Gjöfin var altaf 32 pund
af töðu á dag og 3 pund steinbftstros.
Næstl. skýrslu ár, var Gláma geld-
mjólk (bar aldrei á árinu) en mjólkaði
þó yfir árið 3657 potta. — Fjórar
kvfgur hafa verið aldar upp undan
Glámu, þijár nú mjólkandi, sem allar
eru líklegar til að nái móðurinni að
gæðum. Þannig mjólkaði sú elstaþeirra,
Gjöf, 3234 potta yfir árið að öðrum
kálfi. Lét þó kálfinum 6 vikum fyrir
tal og heildist ekki með burði. Var f
6 merkum f mál þegar hún lét og
græddi sig svo upp f 14 merkur.
Nú er á boðstólum nautkálfur und-
an Glámu, sem yrði rúml. 40 vikna um
göngur og á þá að kosta 250 kr.,
sem ekki er lfkt þvf það, sem eldi
hans hefir kostað. En kálfurinn þykir
of dýr og gengur ekki út. Svona er
nú mikill áhugi bænda, fyrir kynbót-
um nautgripa. Ekki er von til að vel
gangi með nautgriparæktina.
P. G.
Alþýðuskóli »Kynningar«
veturinn 1923.
Nokkur ungmennaíélög hafa um
nokkurra ára skeið haft samband sfn
á millum. Nær það yfir fjóra hreppa:
Glæsibæjar-, Öxnadals-, Skriðu- og
Arnarneshreppa. Hefir það verið efst á
stefnuskrá sambandsins að efla þjóð-
lega alþýðumenningu, og hefir það
vakað fyrir sambandinu að koma á
fót skóla, er gæti orðið vfsir fullkom-
ins alþýðuckóla f Eyjafirði.
Var samþykt á fundi sl. haust, að
stofna skóla næsta vetur, Samb. íekk
lánað hjá G'æsibæjarhreppi barnaskóla-
hús, sem jafnframt er þinghús hrepps-
ins. — Lengi var tvfsýni á, hvort
fyrirtæki þetta yrði framkvæmt, stóð
á nemendafjölda o. fl.
Fiamkvæmdarstjóri sambandsins,
Marinó L Stefánsson, sýndi dugnað
og röggsemi f þessu máli og kom
skólanum á fót þrátt fyrir ýmsar hindr-
anir.
Hófst svo skólinn skömmu eftir
nýjár. Réð fiamkv.slj. til forstöðu-
manns fyrir skólann, Jóhann Sveins-
son frá Fiögu, og auk þess kendu
Einar Jónasson barnakennari stærðfr.
og Stefán Árnason organleikari frá
Svalbarði söng.
í hverri grein var kent og lesið,
er nú skal greina:
ísienska: Lesin Lesbókin 3. hefti
og úr Skólaljóðum og Fornsöguþátt,
um. Málfræði Halidórs Briem höfð við
kensluna, 1 ritgerð á viku.
Danska: Lesbók Jóns Ófeigssonar
1. hefti alt og nokkuð framan af 2.
hefti. Gerðir nokkrir stflar.
Stærðfræði: (Alm. reikn. flatar og
rúmmálsfr.); ýmsar bækur hafðar við
kensluna.
Saga: íslendingasaga Boga Th. Mel-
steds og saga Jónasar Jónssonar
halðar við kensluna. í mannkynssögu
var Iesin saga Þorleifs Bjarnasonar öll
og aukin munnlega. Til hliðsjónar
höfðu nemendur mannkynssögu Páls
Melsteds.
Landafræði: Notuð Landafræði Karls
Finnbogasonar. Nokkrir nemendur lásu
Landafr. Bjarna Sæmundssonar,
Grasafræði; Stefán Stefánsson:
Plönturnar. Lesið frá bls. 1 til bls.
106 að undanteknum kaflanum um
gerð plantanna. Þurkað plöntusafn
sýnt og drepið á einkenni helztu ætta.
Dýrafræði: Bjarni Sæmundsson:
Kenslubók í dýrafr. að mestu lesin
frá byrjun til bis. 111. Lesinn kafl-
inn um maurinn aftan við dýrafræð-
ina. Þá var nemöndum skýrt frá
helztu steina- og bergtegundum og
þeim sýndir ýmsir steinar og berg-
tegundir.
Söngur: Nemendur æfðir f að
syngja ýms Iög.
í stað leikfimi voru mést ýmsir úti-
leikir.
Kenslan fór fram f frásögnum og
spurningum af hálfu kennara og f
samtali við nemendur. Stundum voru
nemendur látnir segja sjálfir frá f
kenslustundunum.
Til að ha'.da fyrirlestra fyrir nem-
endur voru fengnir: Kristján Sigurðs-
son kennari frá Dagverðareyri og
Árni Ólafsson sýsluritari. Skömmu
fyrir skólalokin fór forstöðum. með
nemendur til Akureyrar. Sýndi Guðm.
Bírðarson kennari þeim náttúrugripa-
safn gagnfræðaskólans, skýrði það
fyrir þeim og sagði þeim margt jarð-
fræðilegt.
Nokkra málfundi héldu nemendur
yfir skólatfmann með leiðbeiningum
kennara.
Kensluáhöld fékk skólinn iánúð hjá
farskóla hreppsins, sömuleiðis fékk
hann nokkuð (dýra- og grasamyndir)
bjá barnaskóla Akureyrar. Þá tékk for-
stöðum. ýms ritverk lánuð af amts-
bókasafninu á Akureyri.
Skólinn byrjaði með 13 nemöndum.
Einn þeirra varð að hætta námi vegna
veikinda. Sumir nemendur fengu fbúð
f skólahúsinu, hinir gengu f skólann.
— Þurfti Samb. að kosta allmiklu til
að gera húsið vistlegt.
Skóiinn stóð til aprfiloka.
Prófdómendur við skólann voru
skipaðir: séra Theódór Jónsson á
Bægisá og Stefán Marsson bóndi f
Spónsgerði.
Á prófinu hlutu nemendur þessar
aðaieinkunnir:
Nöfn neinenda. Stig. Aðale.
I. Agnar Jónsson 45.50 6,50
2. Anna Benediktsd. 50,50 7,21
3- Baldvin Árnason 47,00 6,71
4- Frfða Austmann 53,oo 7,57
5- Gatð Vilhjátmsson 55,oo 7,86
6. Jóhann Guðjónsson 50,50 7,21
7. Jóhann Jóhannsson 55,oo 7,86
8. Jóhannes Jóhanness. 51,00 7,29
9- Sigríður Ásgeirsd. 41,00 5,86
10. Snjólaug Benediktsd. 51,00 7,29
II. Sumarrós Snorrad. 5L5o 7,36
12, Svava Stefánsdóttir 55,50 7,93
Að endingu þakka eg öllum þeim,
sem sýnt hafa skólanum velvild á
einhvern hátt, en mér samúð f staifi
mfnu.
Brakanda, 10. júli 1923.
Jóhann Sveinsson
(forstöðum. skólans.)