Dagur - 11.06.1931, Qupperneq 3

31. tbl.
DAGUB
119
Kosningarathöfnin.
Þegar kjósandi á^Akureyri kemur inn i kjörstjórnarklefann, fær hann i
hendur kjörseðil, sem lítur þannig út:
Einar Olgeirsson
Erlingur Friðjónsson
Guðbrandur ísberg
Kristinn Guðmundsson
Með þenna seðil fer kjósandinn inn i kjörklefann, tekur stimpil, er
liggur þar á borði, og stimplar yfir hvíta depilinn, framan við nafn þess
manns, er hann vili kjósa; síðan þerrar hann með þerriblaði, sem er við
hendina, brýtur seðilinn í sama brot og áður og stingur honum niður i
atkvæðakassann hjá kjörstjórninni.
Peir kjósendur, sem kjósa vilja Kristinn Ouðmundsson, stimpla yfir
hvita depilinn framan við nafn hans. Litur þá seðillinn þannig út:
Einar Olgeirsson
Erlingur Friðjónsson
Guðbrandur ísberg
Kristinn Guðmundsson
Oleymið ekki að þerra, svo svertan úr stimplinum klessi ekki út frá sér.
Litill madur hreykinn.
Litli máðurinn við »fslending«
glennir sig yfir því. í gær, að
Jónas Jónsson hafi verið dæmdur
í lítilfjörlega sekt fyrir blaðaum-
mæli um Jón Þorláksson, og sem
J. Þ. höfðaði mál út af. Það er
auðvitað engin nýjung, þó menn
verði að greiða ofurlítið gjald fyr-
ir að segja sannleikann. Það er
kunnugt, að menn í íhaldsliðinu
hafa tekið upp þann lítilmannlega
ósið að elta andstæðinga sína
með málaferlum, einkum þó J. J.
Hitt er og á allra vitund, að Jón-
asi Jónssyni hefði verið það inn-
an handar og auðvelt verk að
höfða 10 meiðyrðamál móti
hverju einu frá andstæðingum
sínum og fá þá dæmda í stórsekt-
ir fyrir rógburð og mannorðs-
þjófnað, en hann er upp úr því
vaxinn . að hefna sín á andstæð-
ingum sínum með málaferlum og
sektum. En stórt skarð mundi
höggvið í eigur litla mannsins við
Isl., ef J. J. hefði farið þá leið.
Á þrá kommúnista
að rœíast?
Kommúnistar þrá byltingu, en
sú þrá þeirra hefir enn ekki orð-
ið að virkileika. Nú glæðist von
þeirra, því Jak. Möller hótar bylt-
ingu, ef Framsókn komist í meiri
hluta við kosni'ngarnar. Sýnist
því ekki um annað að ræða fyrir
kommúnista, en styðja að því með
atkvæðum sínum að þetta megi
verða. Annars eru þeir byltinga-
hugsjón sinni ekki trúir.
---o---—
Á víðavangi.
Byltingarhótun Ihaldsins.
Eins og kunnugt er reyndu í-
haldsmenn með tilstyrk jafnaðar-
manna og Gunnars frá Selalæk að
koma á stjórnarbyltingu í Reykja-
vík í aprílmánuði síðastl. En þetta
fór allt út um þúfur fyrir þeim
og reyndu þeir þá að hylja skömm
B. S. O SlMl 260 B. S. O.
AÐ FAGRASKÓGI
hefjum við fastar ferðir laugardaginn 13. júní og framvegis á
Iaugardögum og sunnudögum, farið verður frá bifreiðastöðinni
kl. 6 e. h. — Athygli skal vakin á því, að vegurinn frá Akur-
eyri að Holtavörðuheiði er nú þegar orðinn bílfær og munum
við aka vesturum framvegis, ef farþegar fást.
Munið, ef yður vantar bíl, að hringja í síma 260.
pr. ‘BIFREIÐASTÖÐ ODDEYRAR
Vilhiálmur fónsson.
sína bak við fyrnefndan Gunnar.
Nú hefir hræðsla mikil gripið
um sig í forustuliði íhaldsins yfir
því, að Framsókn nái hreinum
meirihluta við kosningar þær, er
nú fara í hönd. Hefir því Jakob
Möller, fyrsti frambjóðandi í-
haldsins í Rvík, verið látinn birta
þann boðskap í Vísi, að verði úr-
slit kosninganna á þessa leið,
skuli stofnað til nýrrar byltingar
og handaflið látið ráða. í þessum
byltingarboðskap íhaldsins felst
það, að forvígismenn flokksins
kalli saman götuskríl sinn í höf-
uðstaðnum, til þess að hindra það
með líkamlegu ofbeldi að þingið
geti komið saman og sinnt störf-
um í friði.
Ætlast er til, að þessi hótun f-
haldsblaðsins skjóti. kjósendum
landsins skelk í bringu, svo að
þeir þori ekki annað en kjósa
frambjóðendur Ihaldsflokksins. Á
síðustu stundu á að hræða menn
til fylgis við Morgunblaðsliðið
með hótun um líkamlegt ofbeldi
og hryðjuverk frá þess hendi.
Geta leiðtogar stjórnmálaflokks
sokkið dýpra en þetta í aumlegum
og lágum hugsunarhætti ? Hvað
segja kjósendur að fela slíkum
leiðtogum forsjá þjóðmálanna eft-
ir svo skammarlega. framkomu ?
Á bak við byltingarhótunina
býr ekkert annað en látalæti sam-
vizkubitinna lítilmenna, sem ör-
vænta um illan málstað sinn
frammi fyrir þjóðinni, þegar að
úrslitum dregur. Hótunin er
smánarleg lítilsvi'rðing gegn kjós-
endum, því hún gerir ráð fyrir
þeim sem huglausum ræflum, er
leggist í duftið fyrir stóryrðum
smámenna.
Minnist þess, kjósendur, við
kjörborðið, að Reykjavíkurvaldið
hefir gert tilraun til að hræða
ykkur frá sannfæringu ykkar
með hótun um ofbeldi. Minnist
þess og, að Héðinn Valdimarsson
og flokksmenn hans á þingi hafa
tjáð sig reiðubúna að mynda
stjórn með þeim mönnum, sem nú
hóta að troða lög landsins undir
fótum, ef þið ekki reynist hlýðnir
og auðsveipir Reykjavikurvald-
inu. Sýnið með atkvæðum ykkar,
að þið þorið að kjósa andstæðinga
hótunarmannanna — frambjóð-
endur Framsóknarflokksins.
Breiðu bökin.
Jafnaðarmenn lýsa því marg-
oft yfir, að stefna þeirra í tolla-
og skattamálum sé sú, að afnema
tolla á neyzluvörum almennings,
en hækka í þess stað skatta á há-
tekjum og stóreignum. Á þenna
hátt létti á fátækri alþýðu, en
gjöldin færist yfir á hið breiða
bak auðmannanna. Aðaltekjustofn
framtíðarinnar á samkvæmt þess-
ari kenningu að vera hátekjur og
stóreignir auðmanna. Þetta er nú
allt gott og blessað, það sem það
nær og lætur vel í eyrum. En hér
kemur annað til greina. Jafnaðar-
menn vilja ennfremur afnema
alla auðmenn, allar hátekjur og
stóreignir. Sýnist það ekki sem
heilbrigðast að byggja aðaltekjur
ríkisins þannig á feigum stofni,
kippa »breiða bakinu« burtu og
setja ekkert í staðinn.
Rétta leiðin í þessu máli virð-
ist óneitanlega vera sú, að stefnt
sé að því að gera allan almenning
að bjargálna mönnum, sem í sam-
einingu geti myndað hið »breiða
bak«, er borið fái uppi nauðsyn-
legar tekjur handa ríkissjóðnum.
Stefna samkeppnismanna er
þessi: Fámenn auðmannastétt og
fjöldi öreiga, sem eiga að fá að
draga fram lífið af náð auðmann-
anna.
Stefna sameignarmanna: Ein-
tómir öreigar, sem ríkið á að
veita atvinnu og ala önn fyrir.
Stefna samvinnumanna: Hvorki
auðmenn eða öreigar, held/wr
bjargálnamenn, studdir til sjálf-
bjargar af frjálsum, félagslegum
samtökum.
Niðurrifsstefna Ihaldsins.
Framboðsfundir hafa verið
haldnir í öllum kjördæmum lands-
ins síðustu vikurnar. Sérstaka
eftirtekt hefir það vakið hvar-
vetna um landið, að frambjóðend-
ur íhaldsflokksins hafa ekkert
fram að bera, er varðar framtíð-
ina. Hvergi bólar á neinni nýrri
hugsjón í ræðum þeirra eða fram-
faraviðleitni, heldur sífelt vol yfi'r
því, hvað mikið fé hafi farið í
framkvæmdir á síðasta kjörtíma-
bili, og hve mikið tómlæti Fram-
sóknarstjórnin hafi sýnt í því að
greiða þær eyðsluskuldir, er f-
haldið lét eftir sig. Á þenna hátt
er stefna íhaldsmanna auðsýni-
lega orðin hrein niðurrifsstefna
og annað ekki. Þykir kjósendum,
sem von er, sú stefna 'fremur ó-
frjó og lítt aðlaðandi, og mun
fylgi þeirra við niðurrifsstefnu í-i
haldsraanna laga sig eftir því.