Dagur - 31.05.1934, Blaðsíða 3

60. tbl.
DAGUR
167
Framboðsfundir
í Eyjafjarðarsýslu verða haldnir sem hér segir:
í þinghúsi Hrafnagilshrepps fimmtudaginn 7. júní
- —»— Olæsibæjarhrepps föstudaginn 8. —
Á Dalvík.............laugardaginn 9. —
í Hrísey.............sunnudaginn 10. —
í Ólafsfirði.........mánudaginn 11. —
Á Siglufirði.........þriðjudaginn 12. —
Fundirnir hefjast á hádegi, nema á Siglufirði kl. 8 e. m.
Bernharð Stefánsson. Einar G. /ónasson. Einar Árnason.
Garðar Þorsteinsson. Pétur E. Stefánsson.
tialldór Friðjónsson. Stefán Stefánsson.
Barði Guðmundsson.
(Niðuvlag).
Ef verkalýðurinn þykist ekki
bera úr býtum það, sem hann tel-
ur sig eiga skilið, þegar hann
vinnur við eitthvert fyrirtæki, þá
á hann að gera skynsamleg sam-
tök um að ná fyrirtækinu í sínar
hendur og reka það sjálfur, milli-
liðalaust, svo hagnaðurinn, ef
nokkur getur orðið af rekstri
þess, lendi hjá verkalýðsfélögun-
um sjálfum og hver einstaklingur
þeirra geti svo fengið það sem
honum ber. ,
Verkamenn þurfa líka að hugsa
út í það, að ef þeir vinna alla æfi
hjá öðrum og upp á ábyrgð þeirra
en ekki sína, þá verða þeir hálf-
gert að skynlausum skepnum, sem
aldrei hugsa um annað en að hafa
nóg í munn og maga, með sem
allra minnstri fyrirhöfn og án
þess að bera ábyrgð á öðru en
því, að vinna tiltekinn tíma á dag,
sem oft getur þó verið gert með
hangandi hendi.
Ekki er þetta þó fyrir það, að
verkamannaflokkurinn vilji ekki
alþjóðlegar framfarir, en hann
hefir allt að þessu verið svo ó-
heppinn, að geta ekki eígnast for-
ingja, sem nógu vel hafi skilið,
að samvinna byggð á lýðræðis-
grundvelli, er eina Örugga hjálpin
fyrir verkamenn og aðrar vinn-
andi stéttir. Samvinnufélög og
samhjálpar, sem sjá um, að sann-
arlegt lýðræði nái til allra með-
lima sinna, geta varðveitt vinn-
andi stéttir og framleiðslu þeirra
fyrir yfirgangi og ásælni hinna,
sem ekkert vinna og ekkert fram-
leiða, en eftir ýmsum krókaleið-
um tína í sinn sjóð mikinn hluta
af arði þeim, sem framleiðslan
skapar, oftast þó án þess, að það
komi þeim sjálfum eða öðrum að
því gagni, sem þyrfti og ætti að
vera.
Þeir menn, sem stofnuðu Fram-
sóknarflokkinn, sáu það og skildu
að samvinna og samhjálp væri
það eina, sem útrýmt gæti fátækt
og eymd vinnandi stéttanna, og
með þeim samtökum, ef þau væru
nógu almenn og öflug, væri hægt
ið í veg fyrir þetta hvorttveggja.
Afleiðingarnar eru vonleysi
bænda um bætta afkomu sína og
öngþveiti, óreiða og stórdeilur í
sambandi við kaupgjald í opin-
berri vinnu. Þetta hvorttveggja
er til niðurdreps fyrir atvinnulíf-
ið í landinu og lokar fyrir bjarg-
ráð og umbótaviðleitni hinna
framsæknari manna.
Þarna sést árangurinn af klofn-
ingsiðju »bændavinanna«.
Og eftir allt þetta hafa þeir
brjóst til þess að ganga fram fyr-
ir bændur og biðja þá að kjósa
sig til Alþingis 24. júní.
Eitt allsherjar hryggbrot eiga
klofningsmenn skilið frá bænda
hendi fyrir öll sín tilræði, veil-
ræði og vélræði. Ekkert annað.
að láta ofbeldi og yfirgang hinna
iðjulausu snýkjudýra þjóðfélags-
ins detta hljóðalaust úr sögunni,
án þess að beita ofbeldi á nokkru
sviði, bareflum eða verkföllum.
Stefna Framsóknarflokksins er
því sú og hefir ætíð verið sú, að
vinna jafnt, aö vellíðan allra
þegna þjóðfélagsins. Hann, vill,
að allir séu jafnir fyrir lögunum,
allir nái rétti sínum eins og lög
standa til og að allir sæti ábyrgð
gerða sinna, eins og lögin ákveða.
Hann vill, að embættismönnum
þjóðfélagsins líði vel, eins og
öðrum, að þeir hafi sæmileg
laun fyrir störf sín, ekki of
lág og ekki óhæfilega há held-
ur. Hann vill, að gjöld til þarfa
ríkisins séu hlutiallslega jöfn á
öilum gjaldendum, eftir getu
þeirra og efnahag. Hann yill að
allir þeir, sem falin eru trúnaðar-
störf fyrir þjóðfélagið, leysi þau
af hendi eins og vera ber, en ef
misbrestur verði á því, þá séu
þeir sömu leystir frá starfinu
tafarlaust og það falið öðrum,
sem betur má trúa fyrir því.
Hann vill að stöðugt og kappsam-
lega sé unnið að alhliða framför-
um þjóðfélagsins, bæði andlegum
og líkamlegum, en þó stillt í hóf
eftir getu og þörfum. Hann er
umbótaflokkur, stofnaður í því
augnamiði að bæta úr öfgum og
misbrestum hinna flokkanna
tveggja, íhaldsmanna og jafnað-
armanna, og reynir því að halda
íhaldsflokknum í skefjum, Svo að
hann skaði sem minnst að hægt
er líðan og getu framleiöendanna.,
Jafnaðarmenn vill hann leiða af
þeirra villubraut verkfalla og of-
beldis, inn á braut samvinnu og
samhjálpar. Þessa stefnu flokks-
ins hljóta allir skynsamir og góð-
ir menn að skilja og vilja styðja.
Allt að þessu hefir mestur hluti
bænda, sem eðlilegt er, verið í
þessum flokki, því bændur hafa
hvorki ástæðu né innræti til þess
að fylgja hinum flokkunum.
Bændur eru að eðlisfari engir
öfgamenn og atvinna þeirra allt
annars eðlis en hinna flokkanna,
og þó stöku bændur hafi fylgt
þeim, verður aldrei hægt að skoða
þá öðruvísi en frávillinga frá sínu
rétta eðli og þeirri ákvörðun, sem
bændur hljóta að hafa í sínum
verkahring, þótt þeir vinni og
striti ekki síður en verkalýðurinn.
Þá er að minnast lítilsháttar á
aukaflokka þá,' sem myndazt hafa
nú i seinni tíð.
Bændaflokkurinn, nýstofnaði, er
að mestu klofinn úr Framsóknar-
flokknum, og vitanlega myndaður
til þess eins að skaða hann, og þó
hann nefni sig bændaflokk, þá er
það auðvitað argasta rangnefni,
fyrst og fremst fyrir það, að það
voru ekki bændur, sem stofnuðu
hann, og að hann var heldur ekki
stofnaður til heilla þeim, heldur
þvert á móti þeim til tjóns. Það
er ekki til neins fyrir stofnend-
urna að bera á móti þessu, því
það var jafn augljóst og tveir og
tveir eru fjórir, að það hlaut að
verða bændum til tjóns að sundra
þeim og hindra þannig, að þeir
gætu samhuga og samhentir stutt
sín nauðsynjamál. Stofnun þessa
flokks er því bæði brosleg og
grátleg. Brosleg á þann hátt, að
það væri óviti næst að ætla sér
að telja sæmilega skynsömum
bændum trú um það, að þeim
væri sundrung nauðsynleg, sínum
málum til heilla. Að hinu leytinu
er grátlegt til þess að hugsa að
þeir, sem áður voru bændum og
hamingju þjóðar sinnar til heilla
og stuðnings, skuli nú, vera orðn-
ir jafn háskalegir fyrir þetta
hvorttveggja eins og krabbamein
er fyrir líf og heilsu manna. En
við þessum ósköpum er ekkert
hægt að gera annað en það, að
reyna af fremsta megni að koma
í veg fyrir það, að þessi flokkur
komi nokkrum þingmanni að,
svo að meðlimir hans geti þegj-
andi og hljóðalaust oltið út úr
stjórnmálunum, og það er líka
bezt fyrir þessa menn sjálfa. —
Þetta þurfa' bændur landsins að
skilja og muna við kosningarnar
í sumar. Og um fram allt þurfa
Strandasýslukjósendur að skilja
þetta og muna, enda er vonandi
að þeim megi treysta, því þeir
hafa áður sýnt, að þeir eru mörg-
um kjósendum þroskaðri um
skilning á stjórnmálum, þótt erf-
itt sé þar um samgöngur og þar
þar af leiðandi um samstarf. Þeir
eru líka svo heppnir, að þeim
býðst nú einn af áliijegustu þing-
mannaefnum þessa lands, en
hinn fráfallni þingmaður þeirra
er í raun og veru búinn að segja
skilið við þá, þótt hann nú bjóði
sig fram sem bændaflokksmaður.
Strandamenn! Látið ekki ginnast
af neinu táli, heldur sýnið það,
við kosningarnar í sumar, að þið
eigið það traust skilið, sem lands-
menn yfirleitt bera til ykkar, um
réttan skilning og öruggan stuðn-
ing við hamingj u- og velferðar-
mál þjóðarinnar.
Um flokkana, sem enn er eftir
að nefna, þarf ekki að eyða mörg-
um oi’ðum. — Kommúnistaflokk-
urinn er, eins og menn vita, —
klofningur út úr Jafnaðarmanna-
flokknum, og heimskar sig allra
mest á því, að láta sér detta í
hug, að bolshevisminn rússneski
eigi svipað erindi. til okkar fs-
lendinga, og hann átti til Rúss-
anna um árið. En það er, eins og
öllum ætti að vera ljóst, langt frá
öllum sanni. Það er líka vonandb
að þessi flokkur fái aldrei þann
byr í seglin, sem hann nú virðist
gera sér vonir um.
Nazistaflokkurinn, sem til sjálfs-
blekkingar — aðra getur hann
ekki blekkt — nefnir sig þjóðern-
issinna, vill vera ofbeldisflokkur,
ef hann gæti. Hann vill reyna að
leika þýzku ofbeldismennina, sem
nú undanfarið hafa vaðið uppi
með óstjórnlegum ofsa á móti
þeim löndum sínum, sem ekki
hafa viljað sömu stjórnmála-
stefnu og þeir. óþarfi er að telja
hér upp þau hryðjuverk, sem
þessi flokkur hefir unnið á and-
stæðingum sínum, því þau munu
kunn öllum fslendingum, bæði frá
blöðum og útvarpi.
Vonandi er að þessi flokkur fái
ekki að skaða okkar þjóð að öðru
leyti en máske því, að styðja á
einhvern hátt íhaldssjálfstæðið,
og mætti þá segja að eplið félli
ekki langt frá trénu.
Góðir og þjóðhollir íslendingar!
Gætið þess vel og vandlega við
kosningarnar 24. júní næstkom-
andi að verja og varðveita far-
sæld og hamingju ykkar þjóðfé-
lags, fyrir hinum skaðlegu öflum,
sem ógna þeim nú, og það gerið
þið bezt með því að sameina
krafta ykkar á móti flokkum
þeim, sem ógnirnar stafa frá, og
það er, eins og ykkur ætti og
þyrfti að vera Ijóst, fyrst og
fremst íhaldsflokkurinn, og svo
að einhverju leyti hinir þrír
klofningsflokkarnir, sem íhaldiö
hlýtur að hafa stuðning af, þó ó-
beinlínis sé.
Á annan í hvítasunnu 1934.
Guðlcmgur í Fremstafelli.
Frá Amtsbókasafninu: Þeir, sem hafa
bækur að láni'úr Amtsbókasafninu, eru
beðnir að skila þeim sem allra fyrst.
Safnið er opið frá kl. 4—7 daglega, á
öðrum tímum dagsins má skila bókun-
um í íbúðinni niðri í bókasafnshúsinu.
— Áríðandi að allir skili, áður en safn-
inu verður lokað.
ÚTVARPIÐ.
Fimmtud. 31. maí: Kl. 19.20 Dagskrá
'næstu viku. Kl. 20 Stjórnmálaum-
ræður.
Föstud. 1. júní: Kl. 19.25 Islenzk lög.
Kl. 20.30 Jón Norland: Frá Noregi,
Kl. 21 Grammófóntónleikar.