Dagur - 24.01.1935, Qupperneq 3

4. tbi.
DAGUR
15
Akureyrardeild K. E. A. «*■ tam
Félögum lieíir ijölgað og' við-
skipti auki§t á §íða§ta ári.
Akureyrardeild K. E. A. hélt
aðalfund sinn í Nýja-Bíó 21. þ.
m. Fundarstjóri var kosinn Ingi-
mar Eydal og ritari ólafur Magn-
ússon sundkennari.
Skipaðir voru í kjörstjórn við
kosningu fulltrúa á aðalfund fé-
lagsins Vilhjálmur Þór, Lárus
Rist og Hannes Magnússon.
Deildarstjóri Sigtryggur Þor-
steinsson flutti skýrslu um hag
deildarinnar á liðnu ári. i árslok
1933 voru félagar í deildinni 523,
en við síðustu áramót voru þeir
592 og’ hafði þannig fjölgað um
69 á árinu. Viðskipti deildar-
manna við félagið höfðu aukizt
?.ð verulegum mun á liðnu ári.
Skuldir deildarmanna við félagið
á ábyrgð deildarinnar voru í árs-
lokin 14 þús. kr., en deildarstjóri
taldi líklegt, að sú upphæð yrði
komin niður í 5 þús. kr. um það
að reikningsskilum væri lokið.
Skuldtryggingars j óöu r deildar-
innar er nálægt 9 þús. kr.
Framkvæmdastj óri, Vilhj álmur
Þór, flutti ræðu um ýmsar fram-
kvæmdir félagsins á liðnu ári.
Kosnir voru í deildarstjórn í
stað Lárusar Rist og Jóns Guð-
laugssonar, er úr gengu, , þeir
Snorri Sigfússon og Lái*us Rist
(endurkosinn).
Fulltrúi í félagsráð var endur-
kosinn Snorri Sigfússon.
Síðan fór fram listakosning á
29 fulltrúum, auk deildarstjóra,
til næsta aðalfundar K. E. A. og
auk þess sex varafulltrúum. Að-
eins einn listi kom fram, og lýsti
kjörstjórn því þá menn, er á hon-
um voru, rétt kjöma.
Samkvæmt því eru fulltrúar
Akureyrardeildar, á næsta aðal-
fundi K. E. A. þessir:
Sigtryggur Þorsteinsson,
(sjálfkjörinn).
Vilhjálmur Þór.
Böðvar Bjarkan.
Árni Jóhannsson.
Snorri Sigfússon.
Jakob Frímannsson.
Halldór Ásgeirsson.
Brynleifur Tobiasson.
Dr. Kristinn Guðmundsson.
Steingrímur Jónsson.
Þorlákur Jónsson.
Bogi Ágústsson.
Sr. Friðrik Rafnar.
ólafur Tr. ólafsson.
Ingimundur Árnason.
Hallgrímur Jónsson, járnsm.
ólafur Magnússon.
Þorsteinn M. Jónsson.
Haraldur Þorvaldsson.
Jóhannes Jónasson.
Kristján Sigurðsson, kennari.
Jónas Þór.
Þorsteinn Davíðsson.
Jónas Kristjánsson.
Finnur Agnars.
Hallgrímur Traustason.
Helgi Tryggvason.
Pétur Tómasson.
Eggert Guðmundsson.
Garðar Sigurjónsson.
Varcmenn:
Jón Þórðarson.
Ármann Dalmannsson. ■
Björn Þórðarson.
Tryggvi Jónsson.
Árni S. Jóhannsson.
Björn Sigmundsson.
Útg/aldaupphœð
f/árlaganna.
Stjórnarandstæðingar halda því
fram í blöðum sínum, að út-
gjaldaupphæð ríkisins á árinu
1935 sé samkv. fjárlögum þess
árs óvenjulega og ófyrirgefanlega
há, en hún er rúmlega 14 milj. kr.
En ef gerður er samanburður við
útgjaldaupphæðir síðustu ára
kemur þó annað í( Ijós. Það sýna
lándsreikningar þessara ára.
Árið 1931 reyndust útgjöldin
18.2 milj. kr.
Árið 1932 reyndust útgjöldin
13.9 milj. kr.
Árið 1933 reyndust útgjöldin
15.0 miljón kr.
Þessi samanburður sýnir, að
tvö árin, 1931 og 1933, hafa út-
gjöldin verið til muna hærri, en
þau eru í fjárlögum þessa árs,
en þriðja árið aðeins lægri.
Um útkomu ársins 1934 er enn
ekki vitað, en miklar líkur eru
taldarfyrir því, að útgjöldin á þvl
ári muni reynast fullt svö há og
gert er ráð fyrir í fjárlögum
þeim, er nú gilda.
Af þessu er Ijóst, að ásakanir
st j ór narandstæðinga í þessum
efnum, eru gripnar úr lausu lofti
og hafa ekki við rök að styðjast.
Auk þess situr það illa á íhalds-
mönnum að vera með ásakanir
um of há útgjöld í fjárlögunum,
þegar þess er gætt, að útgjöld rík-
isins, samkv. fjármálastefnu
þeirra, hefðu orðið um 15.2 milj.
kr., en eru samkv. nýlega af-
greiddum fjárlögum ekki nema
rúmlega 14 miljónir.
Hvernig hyggjast íhaldsblöðin
geta komið lesendum sínum í
skilning um það, að þeim þyki
14 milj. kr. útgjaldaupphæð of
há, þegar íhaldsmenn sjálfir börð-
ust fyrir því, að upphæðin yrði
15.2 miljónir króna?
Kvöldskeimntun. Ungmennast. Akur-
lilja nr. 2 heldur almenna kvöld-
skemmtun í Samkomuhúsi bæjarins n.
k. laugavdag kl. 9 síðd. Verður þar til
skemmtunar ræða, upplestur, gaman-
leikur og vikívakasýning undir stjórn
ólafs Daníelssonar. Má því búast við
að menn fjölmenni þangað.
Geysir. Söngæfíng í kvöld í Skjald-
borg, á venjulegum tima. 2ja og 3ja
króna sektir framkvæmdar.
söng síðastl. fimmtudag, undir
stjórn Björgvins Guðmundssonar
tónskálds, í Nýja Bíó. Er þetta
fyrsti konsert kórsins á þessum
vetri. Verkefni voru 5 kórar úr
Hátíðarkantötu Björgvins Guð-
nnmdssonar »íslands þúsund ár«,
og Hreinn Pálsson aðstoðaði með
einsöng. Undirleik önnuðust Vig-
fús Sigurgeirsson og Sveinn
Bjarman.
Það dylst engum, sem að kór-
söng vinna, að margskonar erfið-
leika er við að stríða í því sam-
bandi. Mun Björgvin Guðmunds-
son ekki fara varhluta af eríið-
leikum þessum, fremur en aðrir.
Þrátt fyrir það varð ég fyrir von-
brigðum, þegar söngskráin boðaði
aðeins tónverk, sem kórinn hefir
sungið hér öðru hvoru síðastliðin
tvö ár. Ég átti von á að heyra ný
tónverk, þar sem úr afarmiklu er
að velja, þegai' um söng fyrir
blandaðan kór er að ræða.
Kórinn. Flutningur tónverksins
frá hans hendi var að þessu sinni
tilfinnanlega gallaður. Söngurinn
víða mjög óhreinn og grófur, mis-
styrks milli radda gætti mjög til-
finnanlega, og gera slíkir gallar
tónverkum ómögulegt að njóta
sín, hvað góð sem þau eru. Sop-
raninn er vafalaust bezta röddin,
víða blæfagur og samfelldur, en
gætti þó í »forte« nokkurrar yf-
irspennu- (forzeringar). Altinn er
viðast. fremur veigalítill og í
»forte« nokkuð flár og' tónhæfni
ekki í bezta lagi. Þó eru sumar
raddirnar allgóðar. Tenonnn var
að þessu sinni langsízta röddin.
Sérstaklega gætti þess hve radd-
irnar voru ósamhljóma og ósam-
felldar, sem m. a. gerði það að
verkum að söngurinn varð sum-
staðar mjög falskur (neðan við
rétta tónhæð). Einnig varð rödd-
in víða alltof sterk (og gróf)
samanborið við hinar raddirnar,
svo nærri lá að hún yfirgnæfði
þær með köflum. Ennfremur eru
sumar söngraddirnar hreint og
beint ljótar, og gerðu fremur að
spilla söngnum en bæta. Bassinn
var oftast of veikur og hljómlítill,
og var alls ekki sá »grundvöllur«
(basis) sem hann ætíð þarf að
vera. Gerir það sönginn mun erf-
iðari og svipminni,
Allir þessir gallar kórsins eru
á verksviði söngstjórans, og því
miður verður maður að viður-
kenna, að framfarir hjá kórnum
eru litlar eða engar á þeim tveim
árum, sem liöin eru síðan hann
lét fyrst til sín heyra. Hins vegar
ber að virða þá viðleitni söng-
stjórans, að koma upp og halda
saman svo stórum kór, og þakka
þá tilraun sem gerð er í þá átt,
að auðga músíklífið hér í bænum,
en maður verður að gera þær
kröfur — þrátt fyrir erfiðleika
— að mn framfarir sé að ræða
frá ári til árs. Vonandi tekst
Björgvin Guðmundssyni að lag-
færa þessa höfuðgalla kórsins, áð-
ur en hann lætur til sín heyra
næst.
Hreinn Pálsson söng nokkur
lög sem að ofan getur. Hann naut
sín ekki vegha kvefs, og fer ég
því ekki út í einstök atriði í söng
hans að þessu sinni. Rödd Hreins
er frá náttúrunnar hendi frábær,
en nýtur sín ekki í flestum atrið-
um sökum vöntunar á tækni.
Verður honum því oft á, að grípa
til ýmissa ráða með að túlka það
efni sem í lögunum og ljóðunum
felst, sem valda því oft að lögin
»missa marks«. Helzt gætir þessa
i lögum, sem mikil viðkvæmni er
í. Kemur þá oft fram yfirborðstil-
finningaviðkvæmni, sem ekkert á
skylt við sanna list. Hins vegar
leynir sér ekki, að Hreinn Páls-
son býr yfir góðum gáfum á sviði
tónlistar, sem því miður hafa
ekki hlotið þá aðhlynningu, sem
þær og rödd hans á skilið. Söng-v-
aranum var vel tekið af áheyr-
endum og varð hann að endur-
taka flest lögin.
Aðsókn að konsertinum var
góð, miðað við getu manna á þess-
um erfiðu -tímum.
Blandaður kór er það fyrir-
brigði í tónlist, sem fjöldi stærri
og smærri tónskálda allra þjóða
hafa samið fyrir ódauðleg lista-
verk. Hafa þau verið flutt og eru
ílutt mikið um allan heim, og þá
oftast með undirleik hljómsveitar.
Er hér um að gera hina mestu
fjársjóðu á sviði tónlistarinnar.
Mér virðist sú skylda hvíla á
hverjum söngstjóra sem að þessu
vinnur, að hann kynni þessa fjár-
sjóðu alþýðu manna, eftir því sem
kringumstæður leyfa. Hitt sýnist
mér mjög vafasamt, hvort okkar
fátæka músíklífi sé holt, að binda
sig við flutning tónverka eftir að-
eins eitt tónskáld (eða því sem
næst), að ég ekki tali um eitt tón-
verk. Hefir slíkt í för með sér
alltof einhæf áhrif á hæfileika
þeirra og tækni, sem að því vinna.
Hins vegar er ekki nema sjálf-
sagt að hlynna að því sem íslenzkt
er og fram kemur í tónlist á
hverjum tíma með því að flytja
það og gagnrýna. En það má
ekki verða til þess að skyggja á
og útiloka aðgang að miklu meiri
verðmætum á sviði tónlistar þó
útlend séu. Væri því óskandi að
Björgvin Guðmundsson taki sér
fyrir hendur að flytja tónverk
eftir fleiri tónskáld en sjálfan
sig, og auka með því víðsýni á-
heyrénda sinna á tónlist.
Gnnrnr Sigurgeirsson.
Pað tilkynnist að Sigurfljóð Einarsdóttir andaðist að heimili
sínu Hafnarstræti 97 á Akureyri, þann 18. þ. m. Jarðarförin er
ákveðin fimmtudaginn 31. s. m. að Laufási og hefst með hús-
kveðju kL 9 árdegis frá heimili hennar sama dag.
Kransar afbeðnir. Aðstandendur.