Dagur - 21.03.1935, Qupperneq 4

48
DAGUR
12. tbl.
söng í samkomuhúsi bæjarins
fimmtudaginn .7. þ. m., með góðri
aðstoð hr. Gunnars Sigurgeirs-
sonar við hljóðfærið.
Ég hefi ekki alls fyrir löngu
skrifað um söng ungfrú Guðrún-
ar, og vildi því nú aðeins bæta
þessu við, eða endurtaka: Rödd
og framganga eru í eðli sínu að-
sópsmikil á söngsviði. Framburð-
urinn er yfirleitt ágætur og sömu-
leiðis virðast meðfæddir hæfileik-
ar til túlkunar vera ágætir, er
betur mun sjást, þegar vaninn við
söngsviðið hefir náð fullum höml-
um á taugaspenningnum, sem
byrjendum er svo erfiður, jafn
sjálfsagður og nauðsynlegur sem
hann er hverjum íþróttamanni.
Hversu hreimfögur — víða ó-
venju falleg — rödd ungfrú Guð-
rúnar er, heyrist gerla þegar hún
hlýðir fyllilega vilja söngkonunn-
ar. Röddin hefir líka yfirleitt
íengið góða þjálfun, sem meðal
annars leiðir oft ákjósanlega í
Ijós ágætan hæfileika til blæ-
brigða, til þess að lita röddina að
vild, eftir efni Ijóðs og lags, en
sá hæfileiki er einmitt ljóðsöngv-
ara (koncert«-söngvara) óum-
ræðilega dýrmætur, en ekki nærri
öllum gefinn. Nái söngkonan
fullu valdi yfir röddinni, hvað
sem hún vill túlka, og auðnist
henni að stilla svipbrigðum sín-
um í samræmi við blæbrigði
raddarinnar, verður árangurinn
tvímælalaust glæsilegur.
Að þessu sinni tókst það ekki
alltaf eins vel og söngkonan vildi,
en henni til afsökunar var salur-
inn, illa fallinn til söngs, og hið
gamalkunna »tómlæti Mörland-
ans«, sem virðist eiga bágt með
að gefa lausann tauminn inni-
byrgðum tilfinningum sínum;
láta á sér sjá og heyra, að hann
hafi komizt verulega við, nema
sefjunarmagn meðbræðranna t
troðfullum áheyrendasal fái
svift af honum stillingarblæjunni.
Hér var þetta því ergilegra, sem
áheyrendur voru áreiðanlega á-
nægðir í sínu hjarta, en salurinn
var ekki alveg fullur, og sé ekki
svo, er sem við íslendingar
kveinkum okkur við að klappa af
þeirri hrifningu, sem þarf til þess
að gefa listamanninum þann byr
undir vængi, sem hefur hann til
æðra flugs, lokar sjónum hans
gagnvart starandi sjónum áheyr-
enda, unz hann óvitandi um stað
og stund, syngur af öllu hjarta,
og Ijóðar á okkur alla sorg og
alla sælu.
Þess vegna náði ungfrúin ekki
fyllilega tökum á áheyrendum
fyrr en í síðasta þætti, söngleika-
lögunum. Ef til vill hefði hún átt
að setja þau fyrst á söngskrána.
En hér virðist vera um svo ó-
tvíræða hæfileika að ræða til feg-
urðarsöngs og túlkunar, að eig!
sé nema herzlumunurinn, að með
ágætum verði.' — Þessa herzlu-
munar verður að leita með stöð-
ugri tamningu, í hvíldarlausri
glímu við æ stærri viðfangsefni,
og á stærra sviði en hér íæst.
Ég er þeirrar trúar, að með því
geti þessi hugþekka unga söng-
kona og tilvonandi áheyrendur
hennar með tímanum átt mikinn
fögnuð í vændum.
S. H. f. H.
Sfúrlíðindí.
(Framh. af 1. síðu)
stefnu sömdu þeir Sir John og
Ramsay MacDonald forsætisráð-
herra og sendu til Berlínar fyrir
hönd brezku stjórnarinnar, yfir-
lýsingu á þá leið, að samkvæmt
hennar áliti hefði engin þjóð leyfi
til þess að segja upþ Versala-
sanrningunum, og að slíka ráð-
stöfun hefði ekki átt að gera
nema á þeim fundi, þar sem allir
ir aðilar hefðu verið saman
kcmnir. — Ennfremur harmaði
stjój’nln það mjög, að með bess-
ari yfirlýsingu Þjóðverja væri
lcippt í burtu undirstöðunni undir
samræður erindreka brezku
stjómarinnar við stjórnina í Ber-
lín að svo stöddu.
Er nú talið alveg óvíst að Sir
John Simon fari nokkuð til Ber-
línar, en Anthony Eden mun fara
til Moskva, eins og fyrirhugað
var.
George Lansbury, verkamanna-
leiðtoginn brezki, hefir gert fyr-
irspurn til stjómarinnar, hvort
hún hyggist eigi að kalla saman
fund aðila Versalasamninganna.
Franska st/órnin
hefir þegar æskt þess, að enska
og ítalska stjórnin sendi þegar
fulltrúa sína til Parísar, til þess
að ræða þessar aðgerðir Þjóð-
verja, og frönsk blöð kveða hisp-
urslaust upp úr með það, að nú
sé bráðnauðsynlegt, að Frakkar,
Bretar og ítalir geri þegar með
sér samband, vegna þessarar yf-
irlýsingar Þjóðverja.
Þjóðverjar segjast aftur á móti
líta svo á að viðræður um þessi
mál geti alveg eins fram farið,
þótt þýzka stórnin hafi gert þessa
sjálfsögðu yfirlýsingu.
Sir /ohn fer samt
til Berlínar að því er síðustu
fregnir henna, og verða Bretar
fyrir þungum ámælum bæði í
frönskum og ítölskum blöðum,
fyrir að taka ekki fastar á þess-
um málum. Frönsku blöðin telja
það löðrung í andlit Frakklands
og ítölsku blöðin eru sízt mýkri í
máli. Vísa þau til þess, hvemig
Englendingar myndu hafa svarað
slíkri yfirlýsingu á dögum Wil-
liam Pitt’s, og kveða nú mjög
dregna úr þeim dáð og hug síðan
þá. —
Nýlátirm er í Kaupmannahöfn Guð-
mundur Guðmundsson stúdent frá As-
láksstöðnm í Arnarneshreppi, aðeins
25 ára að aldri. Hann stundaði há-
skólanám og vap námsmaður með af-
brigðum og á allan hátt líklegur tö
dáða. Er því- mikill mannskaði orðinn,
þar sem hann er fallinn fyrir sigð
dauðans í blóma aldurs síns og áður
en hinn eiginlegi starfsdagur hófst. —>
Ranameip Jþnns var bráð berklaveiki.
IILKYNNING.
Þeir útgerðarmenn og síldarsaltendur, sem
óska eftir löggildingu sem síldarútflytjendur á
þessu ári, þurfa að sækja um löggildingu til
síldarútvegsnefndar fyrir 1. apríl n. k.
Athygli skal vakin á því, að enginn má bjóða
síld til sölu erlendis án leyfis nefndarinnar og
þurfa þeir, er hafa ætlað sér að gera fyrirfram
samninga, að sækja til nefndarinnar um leyfi til
þess, fyrir sama tíma, og skal tiltekið hversu
mikið útflytjandi hugsar sér að selja og á hvaða
markaði.
Umsóknir. skulu sendar til varaformanns
nefndarinnar Sigurðar Kristjánssonar, Siglufirði.
Síldarútvegsnefnd.
Heli íbúðir og herbergi
fyrir einhleypa til leigu.
Ingimundur Árnason.
Ábyrgdarleysi.
Síðasti »fslendingur«, er út
kom þann 15. þ. m. og er 11. tölu-
blað þessa árgángs, flytur dóna-
legar svívirðingar um ríkisstjórn-
ina, fræðir lesendur sína á því,
að framferði hennar í fjármála-
stjóm landsins sé að leiða til
gjaldþrots og glötunar fjárhags-
legs sjálfstæðis, og að fjármál
þjóðarinnar séu komin undir
enskt eftirlit.
Að öðru leyti er megnið af les-
máli blaðsins árásir á samvinnu-
félögin.
Nafn ritstjórans er horfið af
blaðinu, nafn meðritstjórans líka
horfið, og meira að segja nafn
prentsmiðjunnar einnig horfið.
Blaðið er með öðrum orðum á-
byrgðarlaust á allan hátt.
Ritstjórinn vill ekki við það
kannast og prentsmiðjan ekki
heldur.
Auk þess, sem þetta framferði
mun vera skýlaust lagabrot,
spyrja menn unnvörpum:
Skammast nánustu aðstandend-
ur »íslendings« sín svo mikið fyr-
ir blaðið sitt, að enginn þeirra
vilji eða þori við það að kannast?
Menntaskólinn hér efnir til skemmt-
unar næstk. laugardags- og sunnudags-
kvöld. Ágóðanum verður varið til bygg-
ingar skíðakofa fyrir skólann.
Málfundur í Skákfélagi Akureyrar
annað kvöld. Fréttir af skákþingi la-
lendinga og fl.
Dánardægur. i gær andaðist að
heimili sínu Norðurg. 13 hér í bæ hús-
frú Ósk Jónsdóttir, kona Gunnlaugs
Gunnlaugssonar ökumanns.
Fréttaritstjóri;
Sigfús Halldórs frá Höfnttm.
Hótel Akureyrí
Munið!
Fyrst um sinn verður
Piano-dansmúsik á fimtu-
dags- laugardags- og sunnu-
dagkvöldum og byrjar í
kvöld fimtud. 21. þ. m.
Hver ánægjustund er
gulli betri.
Ágætt kynbótauaut
vill undirritaður selja nú
þegar. Einnig vil ég selja
3 ungar kýr nú með vor-
inu.
Jóhann Sfeinsson,
Grundargötu 3. Akureyri.
Epli,
Appelsínur,
Citronur.
Kaupfélag Eyfirðinga.
Nýlenduvörudeildin.
»J6laleyfið« verður sýnt að Munka-
þverá laugardaginn 23. mars n. k. kl,
9 s. d. — í siðasta sinn. Dans á eftir,
Ritstjóri: Ingimar Eydal.
Prentsmiðja Odds Bjömssonar,