Dagur


Dagur - 05.09.1935, Qupperneq 2

Dagur - 05.09.1935, Qupperneq 2
154 DAGUR 36. tbl. Sjálfstæði þjóðarinnar og S. í. S. a lilaðið »Islendingur« á Akur- eyri birtir þá fregn 26. júlí s. 1., að Sambandið sé orðið enskt úti- bú. Skrifar ritstjórinn nokkrar hugleiðingar um þetta og þykir tíðindin stór og ill. Segir hann meðal annars: »Menn geta hú nokkurn veginn gert sér í hugarlund, hversu sjálf- stætt S. í. S. muni verða úr þessu. Enski kaupfélagshringurinn er einhver stærsti og voldugasti auð- hringur Bretlands, er heldur deildum sínum í járngreipum, og vissulega mun S. í. S. ekki í'á meira sjálfsforræði en þær. Er því enskum auðvaldshring afhent hér það vald yfir verzlnn lands- manna, sem beinlínis stefnir sjálfstæði þjöðarmnar í voða. Og hvernig finnst nú íslenzkum samvinnubændum málum þeirra komið, er þeir hafa þannig verið ofurseldir ensku auðfélagi. Jarð- írnar þeirra og aðrar eignir veð- settár C. W. S. íyrir skuldum S. í. S. og framhaldsviðskiptum þess við enska hringinn«. Svo mörg eru þessi orð. En hvað er það, sem gerzt heíir? Ritstjórinn byggir fréttaburð sinn og hugleiðingar á því, að Sigurður Kristinsson forstjóri skýrði frá því, á síðasta aðalfundi S. í. S., að Sambandið hefði gerzt meðlimur í enska Kaupfélaga- sambandinu C. W. S. (Coopera- tive Wholesale Society, Ltd., Man- íchester). C. W. S. er stofnað áf ensku kaupfélögunum árið 1863. Það annast innkaup á vörum um all- an heim fyrir þau, og starfrækir fjölda af verksmiðjum til að framleiða iðnaðarvorur, sem kaupfélögin selja. Starfsemi þess hefir aukizt jafnt og þétt, og nú er það sterkasta vopnið, sem enska alþýðan hefir í baráttunni við hina fésterku auðhringa og kaupmenn. Enska alþýðan myndi undrast, ef hún frétti, að biað- kríli norður á íslandi hefði skipað C. W. S. á bekk með hinum illa þokkuðu auðRringum. C. W. S. hefir á boðstólum alls konar vörur, sem keyptar eru víðsvegar um heim, og framleidd- ar í verksmiðjum þess. Vörurnar selur það með gangverði, en skiptir síðan nettó-tekjuafgangi milli meðlima sinna, í hlutfalii við gerð kaup. Öll samvinnufélög i Engiandí eru í C. W S. Þær skyldur, sem meðlimir þess taka á sig, eru að kaupa eitt stofnbréf, að upphæð 1 sterlingspund, í C. W. S. fyrir hverja tvo meðlimi sína. En ekki þurfa þeir þó að greiða nema 1 shilling í hverju stofnbréfi. Af- gangurinn er greiddur með út- hlutuðum tekjuafgangi. Meðlim- irair bera ábyrgð á skuldbinding- um C. W. S. aðeins með stofn- bréfum sínum, og engin skylda hvilir á þeim að kaupa vörur þar. C. W, S. hefir enga heimild til að hlutast til um stjórn eða rekstur meðlima sinna, svo að ritstjóri »íslendings« getur verið óhrædd- ur um sjálfsforræði Sambandsins þess vegna. Hver maðlimi|r í C. W. S. hefir heimild til að senda fulltrúa á fundi þess og hafa þar áhrif á afgreiðslu mála og stjórnarkosn- ingar o. s. frv. Þeir fá útlalutað- an tekjuafgang, s.em er greiddur út að fullu í peningum, strax og stofnbréfin eru greidd. Þegar meðlimur segir sig úr C. W. S., eru stofnbréfin greidd honum út að fullu. Útlend samvinnufélög geta gerzt meðlimir í C. W. S. með sömu kjörum og ensk kaupfélög. Hafa ýms samvinnusambönd, sem skipta við England, notfært sér þessa heimild. Síðustu árm hefir S. 1. S. keypt allmikiö af vörum frá C. W. S. Vörur þess hafa reynzt vel og ó- dýrar samanborið við gæði. Það þótti því sjálfsagt, að S. í. S. gerðist meðlimur í C. W. S. til að njóta þar beztu kjara um vöru- kaup. Þegar S. í. S. sótti um upptöku i C. W. S. voru 39 félög í Sam- bandinu. S. i. S. þurfti því að kaupa tuttugu stofnbréf og greiða 1 shiliing í hverju eða samtals 1 sterlingspund, sem gerir í íslenzk- um peningum kr. 22.15. Afgang- urinn af stofnbréfunum verður greiddur með úthlutuðum tekju- afgangi, og mun því nú bráðum lokið. S. I. S. á því ekki á hættu að tapa öðru en þessu eina ster- hngspundi, og mun sjálfstæði landsins varla stofnað í stóran voða með því. Hins vegar skapar þetta ster- lingspund Sambandinu betri kjör um vöruinnkaup hjá C. W. S. Ekki þurfa samvinnubændur heídur að vera hræddir um, að C. W. S. gleypi jarðir þeirra upp í skuldir S. i. S. öll viðskípti við C. W. S. fara fram gegn stað- greiðslu, og Sambandið skuldar því ekki einn einasta eyri. í félagsdeildum C. W. S. í Eng- landi eru nu um 7 millj. manna, iðnaðarmenn, verkamenn, bænd- ur og sjómenn, — konur og karl- ar um allt England. Það er von, að lítill karl, kaupmannasinnl norður á Akureyri, verði hrædd- ur, ef hann heldur, að sameinuðu afli þessa mannfjöida verði beint gegn skjólstæðingum hans. En ís- lenzkir samvinnumenn skilja, hvað gerzt hefir. Þeir þakka Sig- urði Kristinssyni og stjórn Sam- bandsins fyrir að hafa tryggt þeim beztu kjör um vöruinnkaup hjá samvinnumönnum Englands. Og þeir undrast brjóstheilindi ritstjórans, sem er málsvari um- boðssala og heildsala, sem margir fá allt sitt rekstursfé frá erlend- um sölufélögum og sumir eru beint í þjónustu þeirra sem lepp- ar, — að hann skuli dirfast að Hvernig á að bæta úr því? Því verður ekki neitað, að aldrei hefir verið jafnljótt útlit með atvinnulífið hér á Akureyri sem nú. Fjöldi duglegra manna bjóða fram vinnu sína, en fá enga vinnu. Þeir vilja vinna fyrir sér og sínum, en verða að sitja auðum höndum. Þá eru og aðrir, sem reyna að skapa sér atvinnii, ráðast í bygg- ingar, ræktun, útgerð, smáa eða stóra, iðnað o. fl, Þessi viðleitni skapar atvinnu. Hvað sú atvinna er mikil, fer auðvitað eftir því hvað fyrirtæk;ð er stórt og hver á heldur. Það, sem mestu skiptir fyrir okkur nú, er að leggja grundvöll að varanlegri, curðgæfri framtíð- aratvinnu„ Það þýðir ekkert fyrir »islend- ing« að halda því fram að það þurfi engar atvinnubætur, á með- an fjöldi fólks býður fram starfs- krafta sína, en fær lítið eða ekk- ert að starfa. Það eru engin bjargráð, þó »Verkamaðurinn« blað eftir blað krefjist þess, að allt verði tekið af þeim, sem eitthvað eiga, og lagt í óarðberandi fyrirtæki, svo sem kirkjubyggingu, götur, hol- ræsi, gangstéttir, gamalmenna- hæli o. fl. Þó þetta séu allt nauð- synlegir hlutir, þá tryggja þeir ekki framtíðaratvinnulífið í bæn- um. Þá á framtíð þessa bæjar held- ur ekki langan aldur, ef tillögur »Alþýðumannsins« eru teknar al- varlega, þar sem hann virðist ekki sjá lengra fram á leið en yf- ir næsta vetur og þá helzta úr- ræðið að róta í einhverjum ösku- haugum og byggja kirkju, til þess að bjargast yfir næsta vetur. halda fram, að sjálfstæði landsins stafi hætta frá þeirri stofnun, sem meira en nokkur önnur hefir unnið að því, að verzlun lanðsins yrði frjáls og kæmist í hendur innlendra manna. Ragnar ólafsson. (»Samvínnan«, ágúst 1935). Hvað sem hinum mikla trúará- huga »Verkamannsins« og »A1- þýðumannsins« líður, þegar um kirkjubyggingu er að ræða, og hvað sem »íslendingur« vonzkast yfir kröfum um aukið atvinnulíf, þá vita það allir menn, er heil- sýnir eru á þessi mál, að atvinnu- leysið er okkar mesta böl, því það orsakar andlegt og efnalegt heilsutjón þeirra, er fyrir því verða, það skapar trúleysi á land og þjóð, sem er öllu trúleysi verra, það lamar starfslöngun og starfsþrek hvers einasta manns, sem á við það að búa, og skilur eftir vonlausa framtíð. Það er annað og meíra, sem nú þarf að gera, en að grípa til bráðabirgðaráðstafana um óarð- gæfar framkvæmdir. Það þarf að gera ráðstafanir um varanlega atvinnu-aukningu í þessum bæ, en varanlegar atvinnubætur eru aðeins þær, sem gefa arð. Það, sem nú þarf að gera, er að auka gjaldeyrismáttinn, því á honum byggist framtíðaratvinna og með honum er hægt að leggja út í hin óarðberandi fyrirtæki, en sem nú verða að bíða, þangað til gjaldeyrismátturinn er það traust- ur, að hann þoli það. Skal hér leitazt við að sýna nokkuð fram á hvað hægt er að gera, til þess að draga úr at- vinnuleysinu eða jafnvel leysa upp með öllu hinn stóra, ógæfu- sama atvinnuleysingjahóp þessa bæjar. Það er á hvers manns vitund, að mikið af þeim hráefnum, sem við framleiðum, svo sem skinna- vörur allar, ull, lýsi, síld, fiskur o. fl., er flutt út úr landinu ó- unnið. "Síðan fáum við margt af þessu heim aftur í allskonar myndum, með álögðum tvöföldum flutningskostnaði, tollum og er- lendum vinnulaunum. Mikið af þessu má vinna í landinu sjálfu og auka á þann hátt atvinnuna. Hér í bænum eru starfandi iðn- fyrirtæki, sem veita fjölda fólks atvinnu, og héfir Kaupfélag Ey- firðinga og Samband íslenzkra ■HIWWWWWHWWWWg Em í 3 1 w \ xj i d y d i 11•« WB* £ höfum við nú fengið altur. 3 aS E Kaupfélag Eyfirðinga. S m* Sh Járn- og glervörudeild.

x

Dagur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.