Dagur - 07.05.1937, Blaðsíða 3

19. tbl.
ÐAGUR
77
Skynsamleg fjármálastjórn
eða Kveldúlfsstjórn!
Lyðræði eða iasismi!
Síðustu fregnir herma, að nú
hafi Sjálfstæðisflokkurinn gleypt
hinn svokallaða „Bændaflokk“
með húð og hári á sama hátt og
hann gleypti „Frelsisherinn“ fyrir
nokkrum árum. En að þessu sinni
á „Bændaflokkurinn" þó að halda
nafni sínu og sá hluti liðsins, sem
Þorsteini Briem er eftirlátastur, á
að veiða sem flest atkvæði frá
bændum landsins, til þess að
koma íhaldinu að völdum. Og ef
skuldakónginum, Ólafi Thors,
tekst að komast til valda, þrátt
fyrir hina viturlegu(M) fjármála-
stjórn á Kveldúlfi, þá á hann það
að þakka liðhlaupurunum úr
Framsóknarflokknum, sem með
blekkingum einum tæla bændur
landsins til fylgis við svartasta í-
haldið.
Hinn 20. júní n. k. verður því
gengið til kosninga um það 1 sveit-
um þessa lands, hvort Framsókn-
arflokkurinn eigi að hafa þá af-
stöðu áfram, sem hann hefir haft
undanfarin þrjú ár, að vinna sem
miðflokkur að umbótamálum á
Alþingi, eða hvort eigi að gefa í-
haldinu vald til að stjórna land-
inu eftir kröfum nokkurra heild-
sala 1 Reykjavík. Framsóknar-
flokkurinn hefir með miðflokksaf-
stöðu sinni komið í veg fyrir, að
stórefnamennirnir og braskararnir
hafi getað hagnazt á almenningi
eftir eigin vild, og bjargað land-
inu frá miljónalántökum erlendis,
eftir að sósíalistarnir fengu hina
fáránlegu hugmynd að þjóðnýta
í einni svipan alla stórútgerðina.
Bændur landsins eiga að svara því
við þessar kosningar, hvort þeir
vilji heldur að stjórn Hermanns
Jónassonar haldi áfram að fram-
kvæma afurðasölulögin, eða hvort
þeir trúa Ólafi Thors betur til
þess. Þeir eiga að svara því, hvort
sé skynsamlegra að gefa Kveldúlfi
stórfé eftir af skuldum hans við
Landsbankann, eins og fyrsta til-
boð Thorsbræðra hljóðaði upp á,
eða knýja fram veðsetningu á
eignum þeim, sem þeir höfðu
dregið út úr fyrirtækinu, og setja
það undir strangt eftirlit. Það er
kosið um það, hvort sé rétt að
kaupa erlendar vörur yfir efni
fram og auka skuldasöfnun er-
lendis, eins og íhaldið vill með af-
námi innflutningshaftanna, eða
hvort eigi að takmarka innflutn-
inginn og hafa hagkvæman
greiðslujöfnuð við útlönd. Bænd-
ur hér í Eyjafirði eiga að segja til
um það, hvort þeir trúi íhaldinu
til að úthluta réttlátlega innflutn-
ingsleyfum til K. E. A. og annara
samvinnufélaga landsins. Þeir
eiga að segja til um það, hvort
þeir trúi betur samvinnubændun-
um, Bernharði Stefánssyni og Ein-
ari Árnasyni, til að fara með um-
boð sitt á Alþingi, eða Garðari
Þorsteinssyni og öðrum eins eink-
isnýtum manni, sem aldrei hefir
gert neitt gagnlegt fyrir þetta
Hvenær kemur vegur
um Fljít?
Tvö ár eru liðin síðan lokið var
við að undirbyggja akveg fram
Fljótin, frá Ketilás til Gilslaugar,
en undirbygging þessi stóð yfir í
3—4 ár, og þó er þessi vegalengd
ekki nema sem svarar y3 vega-
lengdar frá Hraunum að Þrasa-
stöðum.
Það er ekki að furða þegar svona
gengur, þó menn spyrji sjálfa sig
og aðra, með áhyggjusvip: Hve-
nær kemur vegur eftir Fljótum?
Vegleysið er áreiðanlega orðið
öllum bændum og búaliðum í
Holtshreppi mikið áhyggjuefni, og
ofan á þetta bætist svo það, að
þessi undirbyggði vegur er að
verða að troðningum á stórum
pörtum.
Eins og nú standa sakir má
heita nær ómögulegt að fara með
klyfjahross eftir sveitinni vor og
haust og einnig líka um sumar-
tímann, þegar rigningar eða ó-
þurrkar ganga, sem oft er títt í
Fljótum, því að þar sem eiga að
heita götur, eru þær niður grafn-
ar, og vaða þá hestar oft milli
hnés og kviðar í aur og bleytu.
Oft verða menn að fara langa
króka fyrir verstu slörkin og er
þá ekki um annað að gera en að
fara yfir tún og engjar bænda og
er slíkt ætíð neyðar-úrræði, enda
illa séð, sem von er. Svo er nú
þessi möguleiki að hverfa líka,
sökum þess, að bændur eru nú
óðum að girða tún sín og engjar.
Það er því ekki annað sýnilegt,
e'f ekki verður bráðlega ráðin bót
a vegleysinu, en að þeir, sem búa
fyrir framan Miklavatn, verði úti-
lokaðir frá öllum aðdráttum, með-
an jörð er auð.
Nú um undanfarin ár hafa skap-
a'zt allmikil viðskipti milli Fljóta
og Ólafsfjarðar, sérstaklega úr
„Stíflu“. Stíflumönnum hefir þótt
eins þægilegt eða jafnvel þægi-
legra að sækja vörur og sjómat
þangað sem til Haganessvíkur,
sem stafar eingöngu af því, að
vegurinn var snöggtum betri til
Ólafsfjarðar.
hérað. Þjóðin á að segja til um
það, hvort hún vill framvegis hafa
tekjuhallalaus fjárlög, eða hvort
hún vill hafa svipaða fjármála-
stjórn á ríkisskútunni, eins og Ól-
afur Thors hefir á Kveldúlfi, þar
sem allt gengur niður á við. Hún
á að segja til um það, hvort eigi
að fela landhelgisþjófunum í
Sjálfstæðisflokknum landhelgis-
gæsluna.
Sá hluti íhaldsins, sem kallar
sig „Bændaflokk“, þykist vera
hlyntur samvinnumálum. En
hvernig er hægt að sameina það,
að vera samvinnumaður og ganga
En nú á síðastliðnu vori braut
Ólafsfjarðará farveg sinn og lagði
undir sig svokallaðar „Hringvers-
kotseyrar11 og má nú kalla alófær-
an veg milli Kvíabekkjar og
Hringverskots, en það er alllöng
bæjarleið.
Vegurinn um Fljót og Ólafs-
fjörð er þjóðvegur. Það er ríkið,
sem á að sjá um vegagerðir á
þessum slóðum, og verður nú
gaman að sjá hvað þing og stjórn
verður ör á fé til að hrinda vega-
málum sveitarinnar í sæmilegt
horf. Ég trúi því ekki fyrr eh ég
tek á, að hið háa Alþingi sjái sér
fært að láta veg, sem búið er að
undirbyggja fyrir á annan tug
þúsunda króna, troðast sundur og
verða gjöreyðilagðan. Ég held
sannarlega að það séu hyggnari
menn, sem sæti eiga á Alþingi, en
svo.
Ég hefi heyrt, að ætlaðar hafi
verið á fjárlögum 4000.00 krónur
til Fljótavegar, en Fljótavegur er,
að því er ég bezt veit, vegur sá,
er liggur frá Stafá til Hrauna —
og þaðan til Siglufjarðar. — En
þessi vegur, sem hér ræðir um,
hefir aldrei verið talinn með hin-
um svonefnda Fljótavegi, þessi
vegur liggur af honum við Fljót-
árbrú fram Austur-Fljót um
Stíflu til Ólafsfjarðar. Ætti þvi
að leggja sérstaka fjárhæð til
hans, því þó þessar áðurnefndu
4000 krónur gengju allar óskiptar
til hans, sem þær auðvitað ekki
gera, þá gerðu þær ekki betur en
hrökkva til aðgerðar á því, sem
orðið er eyðilagt og að, steypa
ræsin, sem eru á þessum nýja
vegi, og yrði þá ekkert eftir til
malburðar.
Það er mjög dýrt og erfitt að
leggja veg eftir Fljótum, sökum
þess að hvergi er um mal að ræða,
sem víða annarstaðar flýta mjög
fyrir vegalagningu, og einnig er
hér mjög illt til malar
Nei, í þennan veg, sem vel mætti
kalla Stífluveg, þarf að leggja all-
verulega fjárhæð, svo koma megi
að notum.
Það virðist svo að heppilegra
væri að gera þjóðinni kleift að
komast eftir byggðum landsins,
áður en farið væri að leggja stór-
til samstarfs með fjandmönnum
samvinnustefnunnar? Ef kúgun
fasismans, sem er sterk í íhaldinu,
verður sett í hásæti, þá verður
bæði lýðræðið og samvinnufélög-
in afnumin hér eins og í Þýzka-
landi. Hver sem greiðir íhöldunum
atkvœði í þessum kosningum,
hann styður að því að koma fas-
isma á hér á landi.
Bændur! Látið ekki grímu-
klæddu íhaldsmennina úr „Bænda-
flokknum,11 sem gengið hafa í
fylkingar Kveldúlfsmanna, villa
ykkur sýn með rógi sínum. —
Þeir eru aðeins leiksoppar í hönd-
um pólitískra spákaupmanna í-
haldsins, útsendir til að blekkja
ykkur til að koma fasismanum að
völdum í landinu.
Bóndasonur.
verður, vegna farðar-
farar, lokað laugar*
daginn 8. þ. m.
Akureyri 7. maí 1937.
Bernh. Stefánsson.
ié til vegagerðar yfir fjallgarða,
milli útsveita, sem ekki er sýni-
legt að verði notaðir nema tvo til
þrjá mánuði af árinu; á ég þar við
veginn yfir Siglufjarðarskarð, því
það er ekkert aðalatriði fyrir
Fljót að fá þann veg. Hitt er aðal-
atriðið að fá veg eftir sveitinni
sjálfri og hafnarbætur á Haganes-
vík, það er það, sem mun skapa
bændum í Fljótum meiri afkomu-
möguleika en verið hefir.
H. H.
Sveitaljóð
eftir
Aleksander Pusjkin.
Ég heilsa þér, þú friðarbjarta byggð,
er bíður mér til starfs og nýrra dáða.
Hér elfa lifs míns rennur óttalaust.
Ég yfirgefinn er; það er mitt yndi.
Ég er sonur þinn, sem flýði holdsins
hirð,
írá heimsku glaum, og ýmsu öðru verra,
t'.l eikarþytsins, út á engi, í skóg,
td ótakmarkaðs frelsis, frjálsra huga
frænda.
Ég er sonur þinn, sem elska þennan
lund,
úrsvala þykknið, fagra blómabreiðu,
kornöx á akri, seni blaktandi í blænum,
brosa mót læk, er liðast silfurtært
og létt um slétta grund og holt.
Ég sé svo ótal margt og merkilegt!
Himinblá vötn, með hvítum seglum
þöndtim.
Engi og ása, sem breiða út faðminn
blítt
l.angt í burtu gráir kofar birtast.
Bjart er í lofti; vítt sér yfir byggðir.
Seinn og silalegur er búsamlinn á beit,
en beint í loft upp reykir bláir stíga,
og mylluvængir hvísla: Velkominn!
Slíkt vottinn ber um bezta starf.
Geir Jónasson þýddi.