Dagur - 05.05.1938, Blaðsíða 2

84
D A G U R
21. tbl.
Fimmtudagskvöld kl. 9*
Rússneski kvetið.
(Ryska Snuvan)
Sænsk háðmyinl
frá
Svensks Filmin-
dusfri.
Aðalhlutverkin leika:
EDWIN ADOLPHSON, KARIN
SWANSTRÖM og f. I.
Opið bréf.
Herra ritstjóri Jakob Árnason.
Eg hefi verið ávarpaður í blaði
yðar Verkamanninum 4. jan. þetta ár,
og aftur 23. f. m. Par sem höfundur
hefir ekki skrifað nafn sitt undir grein*
arnar, hljótið þér, sem ritstjóri, að
bera alla ábyrgð á þeim.
Eg hafði ekki ætlað mér að svara
neinu þeim ásökunum, sem þar eru
færðar á hendur mér, en síðari greinin
er þannig, að mér virðist að athug-
uðu máli, réttara að láta hana ekki
afskiftalausa með öllu, og líta þá um
leið yfir meginatriði þessarar herferð-
ar, og hefi þá einnig hliðsjón af grein
Porsteins Símonarsonar símstjóra í
Orímsey, sem út kom í 18. töluhl.
Dags þ. á., og ber fyrirsögnina: »Peir
gutla mest, sem grynnst vaða«.
Biað yðar segir söguna svo, að
ekkja Sig. heitins hafi, fáum dögum
eftir andlát hans, sent skeyti »hingað
inneftir* og beðið þess að iíkið yrði
flutt út til Grímseyjar. Hins er ekki
getið, hver hali verið móttakandi þess,
en engum getur blandast hugur um
að blaðið telur, að eg hafi tekið á
móti þvf, en hrosið hugur við kostn-
aðinum, sem af því mundi leiða að ílytja
líkið til Orfmseyjar og þá fengið
tengda öður hins látna í lið með mér
um að komast með brögðum undan
þessu kvabbi. Við vorum upp úr því
vaxnir að gefa gaum vonbrigðum,
sorg og tárum, fyrst spara mátti
»nokkrar krónurc.
Þorsteinn símstjóri upplýsir, að þetta
hafi verið talsvert öðruvísi. Mér hafi
verið sent skeyti um það, að láta
ekki flytja líkið út, og að ekkert
annað skeyli hafi verið sent frá
Orímsey um þetta efni, né heldur
ráðstafanir gerðar til að fá prest út,
— eins og lýst hafði verið í blaði
yðar, - nema í samtáli til Húsavíkur
— áieiðis til mín að morgni þess
dags, sem jarðarförin fór fram
Blaði yðar 23. f. ra. finnst ekki
bera sérlega mikið á milli. Að fengn-
um upplýsingum Porsteins sé það
ekkerl annað en þetta, að
varahreppstjóri framkvæmdi ráðstafan
irnar en ekki konan sjálf,
Eftir því er það alveg sama hvort
skeytið til mín mæli svo fyrir að
flytja skyldi líkið út, eða flytja það
ekki út. Alveg sama, hvort ráð-
slafanir voru gerðar til þess að
fáprestút, eðaengarráðstafanir hefðu um
það verið. Alveg sama, hvortekkjan hafði
viðbúnað að taka á móti líkinu, eða
að hún vissi fyrir að það kæmi ekki.
Alveg sama, hvort við Þorkell Árnason
höfðum nokkur skilyrði til að vita um
það, daginn sem jarðarförin var ákveð-
in og undirbúin, að hugum væri breytt,
og þess óskað að líkið flyttist út, eða
að við höfðum engin skilyrði til að
vita það fyr en morguninn eftir. Alveg
sama, þótt ekkjan vitni gegn blaði yð-
ar. Pað ber ekkert á milli samt, af
því, að skipverjar á »Ernu« heyrðu »í
móttökutæki sínu« — samtal milli
Grímseyjar og Húsavíkur. þess efnis,
að nú væri óskað eftir því að líkkistan
flyttist út og þá auðvitað að prestur
kærni einnig.
Fyrst skipverjar á »Ernu heyrðu
þetta, og geta vitnað um að það er
satt, þá er með öllu ómöglegt annað
en að skiiaboð um þetta hafi komist
til mín nógu snemma, hvort sem eg
hafði móttökutæki — eins og þeir á
»Ernu« — eða ekki, hvort sem eg var
við síma eða ekki, og hvort sem f mig
náðist eða ekki.
Blað yðar staðhæfir aðeins, að eg
hafi hlotið að vita um skilaboðin, en
rekur það ekki, með hvaða hætti það
mátti verða.
Pá á það að vera sterk sönnun fyr-
ir sekt minni, að einhver hafi minnst
á þetta við mig einslega, og eg hafi
ekki gefið honum neitt upp um það.
Eg ætla ekki að fara fram á mikið,
og það ætti ekki að verða yður erfitt
að leysa úr því ef að dæmt er eftir
ummælum blaðs yðar. Eg ætla að
fara fram á það, að þér, við allra
fyrsta tækifæri, gefið af því lýsingu í
blaði yðar, hversu mikill raunaléttir
ekkjunni hafi orðið að samúð blaðsins,
sem grundvallaðist á því, að svívirða
föður hennar saklausan. Pá vona eg
einnig að það verði nánar rakið,
hvað eg hafi sparað margar krónur
með því að seija tár hennar. . — Og
ennfremur, að þér birtið skeytið, sem
sent var »hingað inneftir«, þar sem
um það er beðið að líkið verði flutt
út til Grímseyjar. Og í því sambandi
mætti ekki vanta, að rekja sig eftir
þeim ráðstöfunum, sem gerðar voru
til þess, að prestur fylgdi með. Pá
er vonandi að þér látið fólk ekki
lengur í óvissu um það, hvað klukk-
an var þegar eg fékk skilaboðin góðu
daginn sem jarðarförin fór fram. Blað
ýðar hefir sýnt svo mikla yfirburði
fram yfir alla aðra í vitneskju um
þessa hluti, að yður ætti að vera það
bæði létt og Ijútt að sanna nú
eitthvað af stóru orðunum.
Og eg skal reyna að létta undir
með yður.
Eg vil hérmeð mælast til þess við
símstjórann á Húsavík, símstjórann á
Akureyri og þann, sem fengið heíir
skeytið, sem sent var »hingað inn-
eftirc um að flytja líkið út, að þeir
gefi yður, ef þér farið fram á það,
allar þær upplýsingar þessu viðkom-
andi, sem þeir geta gefið.
Vonandi dragið þér lesendur yðar
ekki lengi á því, að flylja þeim sann-
anirnar, og haia þær þá staðfestar.
Verið þér sælir.
Kristján Eggertsson.
Nýlátinn er síra Arnór Árnason, síð-
ast prestur að Hvammi í Laxárdal um
langt skeið, kominn hátt á áttræðisaldur.
Ungfrú Kristín Sæmunds frá Reykja-
vík hefir kristilega samkomu í Verzlun-
armannafélagshúsinu í kvöld kl. 8%.
AUir ve|komnir.
Niðurlaosorð.
Hinn 17. þ. m. er Áskell Sigur-
jónsson á ferðinni í Degi með greinar-
stúf, er hann beinir tii mín. Ekki tekst
þar frekar en áður, að nálgast aðal-
deiluatriði okkar, heldur gutlar hann
sitt á hvað, hleypur úr einu í annað
og tekur hvarvetna á með lausatökum.
— Ef til vill notar hann slíka aðferð,
af því að hann skilur það nú orðið, að
hann hefir hlaupið á sig: tekið að sér
vörn í máli, sem honum er SVO IDÍkíð
Qlureili, þegar á reynir, að hann telur
sér skárstu leiðina að dreifa hugsun Ies-
andans sem |engst frá aðalefni málsins
með þrálátu tafsi um aukaatriði. — Slík
frammistaða er ekki dæmalaus, þar sem
kapp er meira en forsjá, getan tak-
mörkuð og málstaðurinn miður góður.
— En aliir aðrir en Á. S. sjá það
og skilja, að úr því hann þvældi sér
út á þá braut, sem hann nú er kom-
inn á, þ. e. verja hin ósæmilegu skrif
Arnórs bróður síns um þingmann Suð-
ur þingeyinga og skólaráðsmenn Lauga-
skóla, þá var honum ekki annað stætt,
en að ganga inn á aðalelniö í bréfum
Arnórs. Og frá sjónarmiöi Áskels
sjHfs átti honum að vera það Ijú't að
sýna fram á það með lÖKum, að Arnór
færi með rétt mál í bréfum sínum til
áðurnefndra manna og að yfirlýsing
okkar Ljósvetninga frá 17. júní f. á.
væri ekki á rökum byggð Vegna ann-
ara út í frá var honum skylt að færa
slík rök fram, ef þau hefðu verið fyr-
ir hendi. Og því frekar bar A. S. að
gera þetta, og því iéttara og auðveld-
ara var honum slíkt að gera, þar sem
eg hefi í grein, er birtist í Degi 19.
ág. f. á. og var undirrituð Ljósvetn-
ingur, gefið honum beioa áslæðu til að
gefa svör við nokkrum spurningum,
sem stóðu í beinu sambandi við bréf
Arnórs, og voru þess eðils og þannig
framsettar að jafnvel Á. S. hefði ekki
átt að vera ofraun að svara þeim, el
aðrar ástæður hefðu verið til staðar,
eins og t. d. ofurlítili vilji og dálítið
þrek til að horfast í augu við sann-
leikann m. m. En ekkert af slíku hefir
verið hægt að knýja fram af munni
Á. S.
Og þar sem nú Áskell hefir valið
sér þann kost að sneiða algerlega hjá
aðalatriðunum í deilumáli okkar, þá
mun eg hér eftir ekki hirða um að
svara honum frekar en orðið er. Qeta
Iesendur okkar giskað á, að eg muni
ekki svo sérstaklega harma það, þó Á.
S. hafi brostið viðeigandi hreinskilni
og karlmannslund til að rökræða elnÍS-
legu hlið áður nefndra bréfa Arnórs.
Sú frammistaða gefur nægilega útsýn
ylir það, hvers virði málaflutningur
Arnórs er í bréfum hans til Þingey-
inga og varnarmái hins ólánssama
bróður, er hugðist af einfaldleik sálar
sinnar geta hvolft grímu yfir sannlefk-
ann.
30 mars 1938.
Baldvin Baldvinsson.
Deilugreinum um þetta mál er hér
með lokið í þessu blaði.
Ritstj.
Eg sá fyrir nokkru síðan grein eftir
þig í blaði Stalins og félaga hans, sem
gefið er út á Akureyri. Virtist mér
grein þín eiga að vera svar við
greinum sem birtust í »Degi« og
»Nýja Dagblaðinu* í vetur, þar sem
minnst er á oddvitakjörið landskunna
hér í Húsavík í jan. s. I.
Eg ætla ekki að fara að svara fyrir
þessa greinarhöfunda, því þess gerist
ekki þörf. Grein þín er frá upphafi
til enda samhljóða báðum hinum fyrri
greinum.
En það er annað, sem eg vil tala
um við þig í sambandi við grein þína,
og það er, hvað tíðrætt þér verður þar
um Mörð Valgarðsson — Lyga-Mörð.
Pú hefir sennilega ekki athugað það,
þegar þú skrifaðir greinina, í hvað
háskalegu glerhúsi þú varst þá stadd-
ur. Og skulum við athuga það svo-
lítið nánar.
Pað er alkunna hér í Húsavík og
víðar, að hér er maður, sem er mjög
andlega skyldur Lyga-Merði. Hann
virðist hafa ræktað hjá sér lundarfar
og hugsunarhátt þessa óheillamanns.
Það er alkunna hér í Húsavík, að
þessi félagi þinn hikar eigi við að
Ijúga upp sögum um menn og mál-
Ljósmyndastofan
í Uránuíéiagsgötu 21
er opin ,frá kl. 10—6.
HVERGI ÓDÝRAR.
Guðr. Funch-Rasmussen.
taWMHHHfWIHlWMW
Sumarkió
í fjölbreyttu úrvali tekin upp í dag.
Kaupfélag Eyfirðinga.
Vefnaðarvörudeildin.
HHHHIMMMlMmiHÍi