Dagur - 20.11.1941, Side 2

188
DAQUB
4t>. Uti,
• ** • « » * * •-• • • ■
Hvað hefir áunnist?
Jón Benediktsson lögregluþjónn
spyr í 46. tbl. íslendings, hvað
hafi áunnizt með skrifum Dags
um peningahvarfsmálið á Mold-
haugahálsi, og kemst að þeirri
niðurstöðu eftir miklar málaleng-
ingar, að ávinningurinn sé allur
neikvæður (negativ); með skrif-
um blaðsins hafi verið auglýst
„þrekleysi“ piltsins, er játað hafi
á sig verknað, sem hann hafi
verið saklaus af, ennfremur hafi
afgreiðslustúlkunni í K. E. A.
verið gerður óleikur með því að
upplýsa að maður sunnan úr
Reykjavík hafi fundið peningana,
því að það komi í bága við fram-
burð hennar fyrir rétti, og loks
hafi Dagur orðið þess valdandi, að
komizt hafi í „hámæli“, að deild-
arstjóri „hafi brotið lagalega og
sjálfsagða skyldu“ með því að til-
kynna ekki lögreglunni peninga-
fundinn.
Hverskonar réttarfars- og sið-
gæðisreglur eru þetta, sem þjónn
réttvísinnar er hér að prédika fyr-
ir öllum landslýð? Hann talar í
sterkum umvöndunartón til Dags,
af því að blaðið hafi með skrifum
sínum orðið þess valdandi, að
sannleikurinn um ýms atriði þessa
máls hafi komið í ljós, svo sem
það, að pilturinn hafi játað sig
sekan af hræðslu, að afgreiðslu-
stúlkuna hafi misminnt fyrir rétti,
og að deildarstjórinn hafi, að
dómi lögregluþjónsins, vánrækt
skyldu sína við lögin. Það er m. ö.
o. að dómi J. B. negativ árangur,
að sannleikurinn verði opinber, ef
það kemur einhverjum illa. Þá
á að hylma yfir sannleikann.
Það er ekki sérlega ánægjulegt,
ef þessi skoðun verður ríkjandi í
lögregluliði Akureyrar.
En það er eitt atriði í þessu
máli, sem J. B. minnist ekki á,
líklega af því að honum þyki það
svo lítilfjörlegt.
Það var á vitorði margra, að
Ingvar Axelsson hafði játað á sig
peningaþjófnað. Meira vissu þeir
ekki. — Síðar sannaðist, að
pilturinn var hafður fyrir rangri
sök, og ekki var kunnugt
um, að réttvísin gerði neinar ráð-
stafanir til þess, að almenningur
fengi að vita hið rétta. Sýnileg
hætta var á því, að þetta gæti
haft spillandi áhrif á framtíð
piltsins. Með skrifum sínum hefir
Dagur upplýst fyrir almenningi,
að Ingvar var hafður fyrir rangri
sök, að hann var saklaus borinn
þjófnaði. Ekki er að vita nema
Jón Benediktsson kalli þetta
„negativan“ ávinning. Hann um
það. Allir aðrir munu viðurkenna,
að hér sé um jákvœðan (posi-
tivan) ávinning að ræða.
Á sjónarmið Jóns Benediktsson-
ar gagnvart afgreiðslustúlkunni
og deildarstjóranum hefir nokkuð
verið minnst hér að framan.
Hann bendir á það, að stúlkan
hafi haldið fram ósannindum í
lögreglurétti Akureyrar, þar sem
fundið umslagið með peningunum
í, en þó hafi komið í ljós, að mað-
ur sunnan úr Reykjavík hafi
fundið peningana. Að vísu er hér
ekki um nákvæmlega réttan
framburð að ræða, því maður úr
Reykjavík tók umslagið upp af
búðargólfinu, rétti stúlkunni það
samstundis, og hún afhenti það
tafarlaust deildarstjóranum, án
þess vitanlega að koma til hugar
að hún þyrfti að rifja þenna at-
burð upp fyrir rétti, taldi sig að
sjálfsögðu engan veg eða vanda
hafa af þessu framar. Peningarnir
komu þannig fyrst í hennar hend-
ur af starfsfólkinu, og í framburði
sínum fyrir réttinum gætir hún
þess ekki að skýra frá því, að
annar maður hafi rétt henni pen-
ingana. Þetta er yfirsjón hennar.
Engum, sem þekkir þessa stúlku,
kemur til hugar, að hún hafi vís-
vitandi skýrt rangt frá. Það er
því alveg óþarfi og óverðskuldað
að bera hana brigzlyrðum um
ósannindi, þó að henni yrði þessi
yfirsjón á.
Lögregluþjóninn er svo naergæt-
inn við stúlkuna að taka það
fram, að hún hafi í lögreglurétti
fengið „mjög alvarlegar áminning-
ar um sannsögli“. (Leturbr. Dags),
og' gefur þar með í skyn, að
þeirrar áminningar hafi verið full
þörf.
J. B. hefir tvívegis haldið því
fram, að deidarstjórinn hafi brotið
einhver lög með því að tilkynna
ekki lögreglunni peningafundinn,
en hafi í þess stað haldið hjá sér
peningaupphæðinni. Fyrir hverj-
um hélt hann peningunum? Hann
auglýsti þá í bæjarblöðunum, eins
og lög mæla fyrir, og lét þá strax
af hendi, þegar réttur eigandi
kom í ljós. Þessi aðdróttun lög-
regluþjónsins er því rakalaus. J.
B. hefir heldur ekki vitnað til
neinna sérstakra laga máli sínu til
stuðnings; ætti það þó að vera
auðvelt fyrir hann, jafn lögfróður
maður og hann þykist vera. Það
skyldi þó aldrei vera að hann
hengi hatt sinn á vafasaman
lagabókstaf ,en gangi fram hjá
skýlausum lagaákvæðum um þessi
efni?
J. B. hótar Degi stefnu fyrir
rógskrif, „sýni framtíðin að þau
hafi einhver spillandi áhrif haft á
starf mitt eða framtíð“, segir
hann. Þá er að taka því. En
hvernig stendur J. B. sjálfur að
vígi? í íslendingsgrein sinni frá 14.
þ. m. segir hann um frásögn Ing-
vars Axelssonar, er birt var í
Degi 6. nóv. sl.: „Það sem Dagur
tilfærir síðan um hugsanagang
piltsins og ástæðuna til þess að
hann játaði á sig verknaðinn, er
augsýnilegan saman sett af tíð-
indamanninum“. (Leturbr. blaðs-
ins).
J. B. ber þannig á Dag, að blað-
ið hafi falsað skýrslu Ingvars, þar
sem hann fullyrðir, að nokkur
hluti hennar sé samsetningur
getur á engan hátt staðið við,
enda uppspuni einn og rætinn
rógur. Handritið af skýrslu Ing-
vars er vel geymt með eiginhand-
ar undirskrift hans. Og það skal
Jón Benediktsson lögregluþjónn
vita, að ef nokkuð verður annað
úr því en orðafleipur, að hann
stefni Degi, skal hann tafarlaust
fá gagnstefnu fyrir rógburð sinn
um blaðið og jafnvel hvort eð
er, sýni framtíðin, að rógur hans
hafi einhver spillandi áhrif haft á
framtíð blaðsins.
Kennarafélag Eiljiar
10 ára.
Hinn 4. október 1931 komu
nokkrir kennarar saman í barna-
skólanum á Akureyri í þeim til-
gangi að stofna til félagssamtaka
er létu sig einkum varða uppeld-
is- og skólamál.
2. grein félagslaganna, sem
þarna voru samþykkt, hljóðaði
svo:
„Tilgangur félagsins er að efla
kynningu og samstarf á milli allra
kennara á félagssvæðinu um
hverskonar stéttarmál, og vinna
að alhliða framförum í öllu er
varðar uppeldi barna, svo sem
kraftar þess leyfa“.
Á þessum fundi var svo félagið
stofnað með 17 félögum, 6 af Ak-
ureyri, en hinir voru utan Akur-
eyrar. í stjórn félagsins voru
kosnir: Snorri Sigfússon, formað-
ur, Hannes J. Magnússon, ritari
og Ingimar Eydal, gjaldkeri.
Hafa tveir hinir fyrrtöldu setið í
stjórn félagsins öll þessi 10 ár, en
gjaldkera skipti hafa orðið tvisvar
sinnum.
Það hefir verið því nær föst
venja að halda tvo fundi á ári,
vor og haust, og hafa þeir venju-
lega staðið í tvo daga. Þar hafa
verið rædd uppeldis- og kennslu-
mál, og hefir það ætíð verið mál
manna, er þessa fundi hafa setið,
að þeir hafi farið þaðan ríkari en
þeir komu.
Starf félagsins þessi 10 ár hefir
því nær eingöngu beinst inn á
við, með umræðufundum, með
því að samræma kennsluaðferðir
og kennsluhætti á félagssvæðinu,
og með því að gera tilraunir með
að skipuleggja kennsluna í hinum
ýmsu námsgreinum, og þá einkum
í móðurmálinu. Þarna hafa ýmsir
lagt sinn skerf fram, og eigi
sjaldan hafa starfað millifunda-
nefndir til að vinna að 'slíkri
skipulagningu. Stundum hafa ver-
ið send verkefni til allra skóla á
félagssvæðinu, er síðan hefir ver-
ið unnið úr til að fá yfirlit yfir
ýms mikilsverð atriði móðurmáls-
námsins.
Þá hefir félagið gengist fyrir
kennaranámsskeiðum hér á Ak-
ureyri þrisvar sinnum, og hafa
þau venjulega verið fjölmenn og
sótt af kennurum víðs vegar af
Norðurlandi, og jafnvel af Aust-
fjörðum. Á námsskeiðum þessum
hefir verið leiðbeint í byrjunar-
kennslu, skrift, stafsetningu,
vinnubókagerð, reikningi, teikn-
ingu, leðuriðju, útskurði, pappírs-
°g pappavinnu o. fl. og hafa oft
verið fengnir til þessara leiðbein-
inga úrvalskennarar, t. d. einn
hinn þekktasti skólamaður Svía,
L. G. Sjöholm frá Gautaborg. í
sambandi við námsskeið þessi
hafa svo jafnan verið flutt erindi
með umræðufundum á eftir.
Geta má þess, að félagið hefir
komið sér upp vísi að bókasafni
um uppeldis- og kennslufræðileg
efni, og eru bækumar lánaðar út
meðal félaga.
Þess var áður getið að félagið
hefði því nær eingöngu unnið inn
á við þessi 10 ár, sem það hefir
starfað. En á síðasta haustfundi
var samþykkt að hefja útgáfu á
alþýðlegu mánaðarriti um uppeld-
ismál, upp úr næstu áramótum, og
hefst væntanlega með þeirri
ákvörðun nýr áfangi í sögu fé-
lagsins.
Félagar í Kennarafélagi Eyja-
fjarðar eru nú 38.
H. J. M.
□ Rún 594111267 = Frl/.
I. O. O. F. =12311219 =2
Ljósmyndasfofan
í GRÁNUFÉLAGSGÖTU 21
er opin frá kl. 10—6.
HVERGI ÓDÝRAR.
GUÐR. FUNCH-RASMUSSEN.
hún hafi þorið það, að hún hafi Dags, Þetta er áhurður, sepi J. B-
■ffnmmHnmnmB
i ,flristBC‘ 09 ,Bondor‘ I
silkisokkar ávalt fyrirliggjandi.
Kaupfálag Eyfirðinga.
Vefnaðarvörudeild.