Dagur - 01.04.1942, Side 3

Miðvikudaginn 1. apríl 1942
DAGUR

3
útvarpið kl. 8,35 að morgni. Þetta
kom reyndar ekki að öllu leyti til af
góðu Alllan janúarmánuð var vinnu-
stöðvun í prentsmiðjum í REYKJA-
VÍK, svo að fréttablöðin komu ekki
út daglega. En fólk vill fréttir, miklar
og fullkomnar og glœnýjar — ekki
sízt á þessum viðburðaríku tímum,
sem nú líða. . . . “
Kemur þetta vel heim við það, sem
sagt var um „Útvarp Reykvíkinga“
hér í blaðinu fyrir skemmstu. (Letur-
breytingar ,,Dags“.)
Smiöur hengdur íyrir bakara.
YRIR nokkru siðan birtist i„ísl.“
greinarstúfur eftir Karl nokkurn
Friðriksson hér í bæ, þar sem hann
lýsir yfir því, að brauðgerðarhús það,
er hann hefir skipt við hér í bæn-
um hafi allt í einu neitað að selja hon-
um brauð ófram. Finnst Karli þetta
sízt athugavert. En hann ræðst með
dylgjum að K. E. A. fyrir það að
vilja ekki samdægurs taka við stórri
brauðapöntun hjá honum og
finnst slíkt í hæzta máta undarlegt at-
hæfi. Má segja að Karl hafi hér ráðizt
á smið í staðinn fyrir bakara.
Karli mun hafa verið sagt afdrátt-
arlaust af framkvæmdastjóra K. E.
A. að brauðgerð félagsins annaði ekki
meiru en hún hefði þegar skuldbund-
ið sig til að afgreiða og gæti af þeim
ástæðum ekki tekið pöntun hans.
í sambandi við hneykslun Karls á
því, að brauðgerðarhúsin selji setu-
liðsmönnum brauð og vilji ekki rifta
samningum þar um í einni svipan til
þess að þóknast honum, má beina
þeirri fyrirspurn til hans hverjum
hann sjálfur selji brauð og aðrar góð-
gerðir í Hressingarskála sínum.
Ennfremur væri gaman, ef Karl
vildi upplýsa hvar hann hefir keypt
brauð handa þessu ástandsfyrirtæki
sínu síðan honum var neitað um
brauðin, að sjálfs hans sögn? — Það
mun þó ekki hafa verið hjá K.E.A.?
Verzlunin
LONDON
hefir á boðstólum alls konar
vörur við hvers manns hæfi,
svo sem:
Hreinlætisvörur
Sælgætisvörur
Vefnaðarvörur
Barnaleikföng o. m. fl.
Komið og reynið viðskiptin.
Leikfélag Akureyrar
(Framhald af 1. síðu.)
væntanleg strax upp úr páskum.
— Og verður nú mikið um
dýrðir hjá ykkur að þessu sinni?
— Ja, því ekki það. Á mæli-
kvarða okkar hér að segja. Eg
hygg t. d. að óhætt muni að full-
yrða, að leiktjöldin og búning-
arnir verði með því fegursta,
sem hér hefir sézt af því tagi.
Dansarnir verða og mjög fagrir,
hvað sem öðru líður, en þá hefir
frú Jórunn Geirsson æft, og
samið suma þeirra sjálf. Meðal
dansanna verður sýndur „sóló-
dans“ sá, er dóttir höfundarins,
leikkonan frú Guðrún Indriða-
dóttir, dansaði, er leikurinn var
síðast sýndur í Rvík.
— Og hvað um leikkraftana.
— Sama sagan eins og alls
staðar og æfinlega í litlum bæj-
arfélögum: Engir atvinnuleikar-
ar, en aðeins áhugamenn, sem
gjarnan vilja á sig leggja mikið
og erfitt starf í næstum því öll-
um sínum tómstundum svo
mánuðum skiptir, aðeins vegna
trúnaðar síns og hollustu við
listina, án allra launa og þakka,
annarra en misjafnra og stund-
um ómildra og skilningslítilla
dóma. En þarna verða þó flestir
kunnustu leikarar bæjarins á
sviðinu, auk fjölda nýliða,
sumra mjög efnilegra að mínum
dómi. Hlutverkin eru um 30
alls.
— En vel á minnzt. Oss hafa
borizt til eyrna þau ótrúlegu tíð-
indi, að þú eigir sjálfur 25 ára
leikaraafmæli á þessum vetri.
— Já, ekki verður heldur
fyrir það þrætt. Svona er maður
allt í einu orðinn gamall, fyrr en
nokkurn varir. En eg held, að eg
sé nú samt býsna ungur enn!
Enda var eg bara stráklingur
þegar eg fékk mitt fyrsta hlut-
verk í „Skugga-Sveini“, í jan.
1917. — Það var annars púki,
og eg hefi stundum unað mér
Elsku litli drengurinn okkar Árni, andaðist 28.
marz.
Siáurveió Árnadóttir. lón Odrlxxnr,
Innilegt, hjartans þakklæti til allra þeirra, nær og fjær, sem
við andlát og jarðarför sonar okkar og bróður Halldórs Krist-
ins Haraldssonar, auðsýndu okkur samúð og hluttekningu með
mjirgvíslegum minningargjöfum, blómum, skeytum og á allan
hátt reyndu að létta okkur hina þungu sorg. — Sérstaklega
þökkum við ungmennafélögum Þorsteins Svörfuðs fyrir þá
virðingu, sem þeir sýndu hinum látna.
Guð blessi ykkur öll.
Ytra-Garðshomi, 29. marz 1942.
Foreldrar og systkini.
ið upp nokkrum smámyndum
af starfi hersins.
* * *
Við stigum á land á smáeyju
undan vesturströndinni. Nokkr-
ir foringjar úr sjóliðinu voru
leiðsögumenn. Eyjan er venju-
leg, sænsk klettaeyja, og úr
bátnum gátum við ekki komið
auga á nokkra lifandi veru þar.
Við vorum meira að segja búnir
að vera góða stund í landi, þeg-
ar við urðum þess varir, að þar
væri manna , von. Því eyjan
geymir strandvarnarliðsdeild og
þungum fallbyssum er fyrir
komið þar. Allt er falið í hellum
og gljúfrum svo að það má heita
ómögulegt fyrir sóknarher að
finna fallbyssuvígin á löngu
færi og auk þess eru þau algjör-
lega óhult þarna fyrir stórskota-
hríð fjandmanna. Við gengum
um eyna alla og skoðuðum
þetta dásamlega vígi. En stór-
skotaliðið er ekki þarna til þess
eins að verja eyjuna; það á
einnig að verja siglingaleiðir í
nágrenninu og varna árásarliði
að ná fótfestu á meginlandinu.
Og ekki er nóg að hafa góðar
byssur og ramger vígi. Skytturn-
ar þurfa aðvera starfi sínu vaxn-
ar, Á því veltur mjög mikið. —
Eiga Svíar gott stórskotalið?
Skyttuliðið þarna á eynni er
sýnishorn af því. -— Framund-
an er sjórinn, spegilsléttur og
fagur, í glampandi vorsólinni.
Eins langt og augað eygir er
ekkert annað að sjá, — en einn
af leiðangursmönnum fær mér
sjónauka og nú sé ég hvar skot-
markið flýtur á sjónum, í um
það bil 6 enskra mílna f jarlægð.
Á næsta augnabliki skelfur jörð-
in undir fótum okkar, eins og
af landskjálfta. Ein fallbyssan
er að verki. Vatnssúla segir okk-
ur hvar skotið hittir sjóinn, um
það bil tíu metrum frá mark-
inu. í reyndinni hefði þetta dug-
að til þess að granda skipi. —
En skytturnar eru ekki ánægð-
ar. Annað skeyti flýgur út yfir
sjóinn og markið hverfur sjón-
um umlukt háum strókum; —
skotið hafði komið í mark.
Þetta var heimsókn á stór-
skotaliðsstöð.
Eg get ekki sagt hve margar
fallbyssur sænski herinn á, —
en þær eru margar, og þeim er
haglega fyrir komið meðfram
ströndinni.
* * Jþ
Einn þekktasti flugskóli
sænska hersins er við Ljungby
vel við svipuð heygarðshorn
síðan!
— Þú munt vera orðinn
býsna veraldarvanur í þessum
sökum.
— Eg hefi leikið óslitið síðan
á hverju ári að kalla, og farið
með 52 hlutverk alls, minni og
stærri, — allt frá Turmann pró-
fessor í „Landafræði og ást“,
Fristedt í „Dún-unganum“, Þóri
viðlegg í „Fróðá“ og Friðþjófi í
„Skrúðsbóndanum11, svo að eitt-
hvað sé nefnt af hinu alvarlegra
tagi, og allt niður í „gleiðgosa“
og „apaketti"; að eg nefni ekki
fjandann sjálfan í „Akureyrar-
revyunni“, sællar minningar!
Auk þess hefi eg „komið á svið“
24 sjónleikjum ,stærri og minni,
sem leikstjóri.
— Slíkt mun þó ekki heigl-
um hent.
— Nei, kannske ekki. En í
fásinninu verða menn að notast
við allt, svona í viðlögum a. m.
k. Og þótt eg hafi eftir beztu
getu reynt að hnýsast í þessi
fræði bæði innan lands og utan,
er þó engum betur ljóst en mér,
hve fákunnandi eg er þó enn,
jafnvel í þessum sökum, sem
alltaf hafa þó verið mín helztu
hugðarefni. Eg ætla mér að
hætta, þegar mér finnst að eg
eigi ekki fleira ólært. En það
verður langt þangað til, vona
eg!--------
„Dagur“ þakkar leikaranum
margar ánægjustundir í leikhús-
inu, og árnar honum allra heilla
í tilefni afmælisins. — Leikfé-
lags Akureyrar og hins merka
þáttar, sem þáð hefir spunnið í
hinum fábreytta menningar- og
listaheimi bæjarbúa, verður
væntanlega síðar minnzt hér í
blaðinu, og þá helzt í tilefni af-
mælisins sjálfs og hátíðasýning-
ar fél. á „Nýársnóttinni“.__
KVENSKÍÐAFÖT
(svört, meðalstærð) til
sölu. — Tækifærisverð.
Gufupressun Akureyrar.
á Skáni. Nokkrir blaðamenn
eru saman komnir á flugvellin-
um. Yfir höfðum okkar svífa
flugvélar eins og suðandi bý-
flugur, — það má með sanni
segja að þær séu mýmargar. —
Þær fljúga í hópum, — steypa
sér niður og bruna síðan hátt
upp aftur. Hávaðinn er ógurleg-
ur; blaðamennirnir á vellinum
heyra varla til sjálfra sín.
Þenna dag voru 100 flugvél-
ar að æfingum við Ljungby.
Þær voru allar æfingaflugvél-
ar, — notaðar eingöngu til þess
að æfa flugmenn. Þetta getur
gefið lesendum hugmynd um að
sænski flugherinn er meira en
nafnið eitt, — því Ljungby er
aðeins einn flugskóli af mörgum.
* * *
Vetrarnóttin er niðadimm.
Við erum staddir langt norður í
landi, allskammt frá landamær-
um Noregs. Ungur liðsforingi
fylgir okkur blaðamönnunum í
ófærðinni og myrkrinu. — Við
vitum að tvær skriðdrekadeildir
eru á næstu grösum. En allt sem
við sjáum er að skugga bregður
fyrir, og um leið og leiðsögu-
maður okkar reynir að ná í
hann, er hann horfinn í myrkr-
ið. Við sjáum ekkert til her-
Arsfundur . .
(Framhald af 1. síðu.)
vegna verðhækkananna, sem
orðið hafa a þessum tíma, en ef
tekið er meðaltal vísitölunnar á
sama tímabili, kemur í ljós, að
salan hefir í raun og veru aukizt
um 37,3% að magni. Er þetta
stórfelld aukning á einu ári. Fé-
lagiðernú orðinn stór þáttur í
verzlun höfuðstaðarbúa; t. d.
seldi félagið 24% af þeim korn-
vörum, sem seldar voru á árinu
í Reykjavík.
Félagsmenn eru nú 3812 og
hefir þeim fjölgað um 304 á ár-
inu. Starfsmenn eru 78 talsins.
Hagnaður af vörusölunni varð
310 þúsund krónur og nægði
það til þess að greiða félags-
mönnum 7% arð á viðskipti
þeirra á árinu.
Félagið kom upp myndarlegri
bóka- og ritfangaverzlun á ár-
inu og hefir hún átt miklum vin-
sældum að fagna.
Þá var saumastofu félagsins
komið í nýtízku horf, nýtízku
verzlunarhús var reist í Kefla-
vík o. fl. byggingaframkvæmdir
hafnar eða ráðgerðar.
Skýrslan ber vott um vaxandi
gengi félagsins og verður þess
væntanlega ekki langt að bíða
að það setji enn meiri svip á
verzlunarlíf höfuðstaðarins en
nú er, og má um það segja, að
þess sé full þörf.
Frá Ungmennasam-
bandi Eyjaíjaróar
(Framhald af 1. síðu.)
Fulltrúar á sambandsþing U. M. F.
í. voru kosnir:
Helgi Símonarson, Dalvík. Páll
Helgason, Þórustöðum. Hjalti Har-
aldsson, Garðshomi.
Að loknum þingfundum bauð U. M.
F. „Þorsteinn Svörfuður" fulltrúum
að vera gestir þess á leiksýningu er
það hafði þá um kvöldið. Var að
henni lokinni skemmt sér við dans
lengi naetur. p.
Helzlu frétfir
(Framhald af 1. síðu.)
SIR STAFFORD CRIPPS,
stríðsstjórnaráðherra, sem
nú dvelur í Indlandi og ræðir
við indverska þjóðleiðtoga,
flutti útvarpsræðu í New-Delhi
í fyrradag og gerði grein fyrir
tillögum brezku stjórnarinnar
um skipun Indlandsmálanna. —
Samkvæmt þeim fær Indland
sömu réttindi og Kanada,
Astralía og Suður-Afríka innan
brezka ríkjasambandsins, — þ.
e. a. s., fullt sjálfstæði, — og er
þá á valdi Indverja sjálfra hvort
þeir segja sig síðan úr lögum við
brezka veldið. Þá er gert ráð fyr-
ir að Indverjar fái strax sæti í
stríðsstjórninni og Kyrrahafs-
ráðinu.
j^LEXANDER ALJECHIN,
skákmeistarinn heimsfrægi,
en hann er nú búsettur í hinum
hernumda hluta Frakklands,
hefir snúist til fylgis við nazista
og er farinn að skrifa um „Gyð-
ingaskák“ og „Aríaskák“ í þýzk
og hollenzk blöð. Segir hann
Gyðinga tefla af undirferli og
slóttugheitum, en Aría leika
djarfmannlega og drengilega!
Skákmeistarar, búsettir í
frjálsum löndum hafa lýst yfir
því, að þeir muni ekki framar
þreyta skák við Aljechin.
JOSÉ R. CAPABLANCA, er
var heimsmeistari í skák á
árunum 1921—1927, er nýlát-
inn, 53 ára gamall. Hann var
Kúbamaður og háttsettur em-
bættismaður í utanríkisráðu-
neyti lands síns. Capablanca
þótti framúrskarandi skákmað-
ur,
deildanna og heyrum ekkert.
Þó vitum við að þær eru á ferð
örskammt frá okkur. — Herinn
stendur hljóðlátan, öruggan
vörð við landamærin.
* * *
Eg gæti sagt langa sögu af
nýrri tegund stórskotaliðs, sem
hefir öflugar dráttarbifreiðar til
þess að koma byssum af einum
stað á annan á skömmum tíma,
— en slíkur útbúnaður hefir
ekki þekkst fyrr á Norðurlönd-
um. Eg gæti bætt við mörgum
sögum af þungum skriðdrekum,
— nýjum loftvarnabyssum og
af hinu þrautreynda skipulagi,
sem kallar allan herinn til
vopna á ótrúlega skömmum
tíma.
Þá mætti nefna sjúkrahús
hersins og hinn framúrskarandi
útbúnað þeirra. — Allt er vel og
traustlega skipulagt og ekkert
til sparað til þess að gera herinn
sem bezt úr garði.
Já, Svíþjóð á vel útbúinn, vel
æfðan og traustan her. — Til
hvers munum vér nota hann?
— Því er fljótsvarað. Hann
verður notaður til þess að verja
frelsi landsins gegn hverjum
þeim, sem dirfist að seilast til
þess. —