Dagur - 25.10.1945, Blaðsíða 4

Dagur - 25.10.1945, Blaðsíða 4
4 ÐAGUR Fimmtudaginn 25. október 1945 DAGUB Ritstjórl: Haukui Snorrason. Afgreiðslu og innheimtu annast: Marinó H. Pétursson. Skriístofa í Hafnarstraeti 87. — Sími 166. Blaðið kemur út á hverjum fimmtudegi. Árgangurinn kostar kr. 15.00. Prentverk Odds Bjömssonar. Þegar Kolka vildi láta »festa upp« fulltrúa lýðræðisflokkanna jgLAÐALESENDUM mun enn í fersku minni, hve hreykið „Morgunblaðið“ var í sumar yf- ir frammistöðu „riddarans með niðurfelldu and- litshlífina“ — eins og hann nefndi sig sjálfur — mannsins, sem ritaði „hundaþúfu- og Kengálu- greinarnar“ frægu í blaðið um það leyti. „Dag- ur“ gerði hinum nafnlausa riddara þann óleik að svifta af honum „andlitshlífinni" og sjá: Undir grímunni leyndist Páll Kolka, áður í Vestmanna- eyjum sællar minningar, nú á Blönduósi. „Mogg- inn“ ætlaði klárlega að ganga af göflunum, þegar „Tíminn“ og „Dagur“ bentu á pólitíska verðleika þessa manns og rifjuðu í því sambandi upp for- sögu hans á þjóðmálasviðinu, svo að landslýðnum veittist auðveldara en ella að átta sig á því, hversu mikið mark myndi á honum og skrifum hans tak- andi. Kallaði „Mogginn“ það svívirðilegt siðleysi að orða lækninn við nazisma, enda átti blaðið engin orð nægilega sterk til þess að vegsama leið- togahæfileika Kolka læknis á þjóðmálasviðinu, en sverta þá, sem dirfðust að malda í móinn og ve- fengja spádómsorð þessa afburðamanns! „Tím- inn“ taldi óþarft að þegja við hinum sífelldu sið- leysisbrigzlum Mbl. í þessu tilefni og greip til þess nærtæka ráðs, í því skyni að sanna það, að nazistastimplinum hefði ekki að ósekju verið þrýst á enni læknisins, að prenta upp orðrétt for- spjallsorð úr blaðinu „Gesti", er það hóf göngu sína í Vestmannaeyjum á mestu uppgangsárum nazismans, en höfundur greinar þessarar og rit- stjóri blaðsins var enginn annar eða minni mað- ur en hin nýja stjarna ,Morgunblaðsins“, Ken- gáluriddarinn Páll Kolka. £JKKI ER HÉR RÚM til að rekja hina ófögru lýsingu, sem þarna er gefin á þingræðinu, „þar sem gamall, rótgróinn og daunillur óþverri safnast saman ár eftir ár“ né heldur leiðir þær, sem greinarhöfundur telur einar færar til úrbóta. Svo getur farið, segir þar, að eina ráðið sé bylt- ing, og mælir læknirinn með því, að umbæturn- ar séu hafnar með því, að festa upp einn úr hverjum hinna þriggja þingræðisflokka hér á landi og vita „hvort það hefði ekki heilsusamleg áhrif á þá, sem eftir lifðu“. En með sérstöku tilliti til lofgerðar þeirrar, sem „Morgunblaðið" hefir að undanförnu kyrjað þessum rithöfundi, þykir rétt að birta hér örfá sýnishorn af lýsingu hans á stuðningsflokki blaðsins, Sjálfstæðisflokknum: - „Sjálfstæðisflokkurinn er með sama marki brenndur og allir aðrir lýðræðisflokkar", stendur þar. „Tiltölulega fámenn klíka hefir á sínu valdi blöð flokksins, fjármagn það, sem þarf til kosn- ingabaráttu nú á tímum og alla kosninga- „maskínuna. .. . Þessi klíka hefir á sínu valdi þingmenn flokksins, sem fyrst og fremst nota at- kvæði sín í hennar þarfir. Þeir og hún í samein- ingu hindra eftir mætti, að nýtt og hreint blóð geti streymt um flokkslíkamann". CJÁLFSTÆÐISFLOKKURINN siglir - eins "ö og aðrir lýðræðisflokkar" - segir læknirinn ennfremur í nefndri grein — „með lík í lestinni, ekki eitt, heldur mörg. Það eru þeir mörgu, sem eru svo miklir einstaklingshyggjumenn, að tillit- ið til heildarinnar, þjóðfélagsins eða bæjarfélags- ins má sín einskis hjá þeim í samanburði við eig- inhagsmuni þeirra sjálfra. . . . Þeir eru á móti öllum framfaramálum, verklegum og menning- arlegum.... Þeir eru félagslega óþroskaðir en liðsmenn A1 Capone eða sjóvlkinga á 17. öld. ... FORSETI OG HERRÁÐSFORINGI Myndin er af Truman forseta Bandaríkjanna (t. v.) og Marshall herráðsforingja, æðsta manni Bandaríkjahersins (t. h.) Forsetinn og herráðsforinginn heilsa Omar Bradley hershöfðingja (í miðið), er hann kom í heimsókn frá hernámssvæði Bandar. í Þýzkal. Tveir nienn — ein jarðýta. •plNHVER hafði orð á því við mig nú eftir helgina, að tveir menn væru farnir að vinna við nýja spí- talagrunninn á Eyrarlandstúni, og taldi hann þetta merki þess, að lítil al- vara væri í framkvæmdunum þar efra. Mér fannst sagan ekki trúleg, en rölti þó upp eftir til þess að sjá hvað þar væri að gerast. Eg verð að segja það, að eg varð ekki fyrir vonbrigð- um. Eg sá að vísu tvo menn þar við vinnu, en eg sá líka jarðýtu og mynd- arleg vinnubrögð. — Vegargerðinni frá Spítalavegi upp á túnið hefir mið- að vel áfram nú á fáeinum dögum, og eg sannfærðist um það, að nú á tím- um verður ekki dæmt um afköst við nein slík verk með því að nefna tölu handanna, sem haldið gætu um rek- una eða pálinn. Ýtan vinnur þarna á við mikinn fjölda-manna og líklegt er, að mönnum þyki mikil breyting verða á þarna efra á næstu dögum. Góð málalok. jj^GREININGURINNum stað fyrir spítalann virðist nú óðum að hverfa, og er það gott. Flestir, sem ganga þarna um, sannfærast um, að staðurinn er fagur, vel settur og eng- ar hindranir frá náttúrunnar eða manna höndum í vegi fyrir því, að þarna rísi nýtízku, veglegt spítala- hverfi. Mörgum hefir hætt við, að ein- blína á nauðsyn þess, að koma upp spítalahúsinu, og víst verður ekki deilt um nauðsyn þess, en hitt er þó einnig mikilvægt, að-umhverfi allt og aðstaða við húsið eða húsin, sé vel skipulagt frá upphafi og búið þannig, að það auðveldi afnot spítalans, sé Þeir gerast hlífiskildir skattsvik- ara, ef þeir hafa aðstöðu til þess“ o. s. frv., o. s. frv. Hér hefir að- eins verið stiklað mjög lauslega á fáeinum lýsingum Kolka á fyrr- verandi og núverandi flokks- bræðrum sínum, sem öll er í þessum dúr, og er vissulega fróð- lega frá sagt, þar sem vitað er, að greinarhöfundur er þrautkunn- ugur fólki því, sem hann er hér að lýsa af svo mikilli hreinskilni og skörungsskap. „Morgunblað- ið“ ætti nú að taka rögg á sig og birta greinina í heild um leið og það lætur næst frá sé.r fara nýja lofgerð um afrek „Kengáluridd- arans“ og nýjar fullyrðingar um hina dæmalausu ást hans og trú á þingræði og lýðræði! Blaðið gæti þá jafnframt látið þess getið, hver oddvita flokksins muni verða fyrir valinu, þegar fulltrú- ar lýðræðisflokkanna verða „fest- ir upp“, til „heilsusamlegra áhrifa á þá, sem eftir lifðu." sjúklingunum til gleði, veiti þeim svigrúm til útivistar og hressingar, en sé bænum til sóma og fegurðarauka. Allar horfur eru á því, að þetta megi takast þarna. Á skipulagsuppdrætti þeim, sem samþykktur hefir verið fyr- ir þetta hverfi, er gert ráð fyrir breið- um vegi heim að byggingunum frá torgi, sem myndast við uppfyllingu við Spítalaveg, en heima við bygg- ingarnar verður rúmgott bílastæði auk svigrúms norðan við spítalann og austan hans. Vestan og sunnan við byggingarnar verða grænar grundir, sem væntanlega verða prýddar trjá- gróðri, sem þrífst vel þarna á brekk- unni, svo sem Lystigarðurinn sýnir. Væntanlega getur blaðið gefið ná- kvæmari mynd af útliti þessa framtíð- arhverfis áður en langt um líður. Lystigarðurinn ekki homreka! þAÐ ER ástæða til að leiðrétta þann misskilning, sem virðist all- útbreiddur, að spítalahverfið verði til þess að rýra Lystigarðinn. Þvert á móti mun hið nýja skipulag þessa svæðis allt verða til þess að bæta að- stöðu garðsins um landrými, og ekki er ólíklegt, að nágrennið við spítalann verði til þess að auka áhugann fyrir því, að efla garðinn og prýða ennþá meira en nú er. — Sá eini flugufótur er fyrir því, að gengið sé á garðinn með skipulagi nýja sjúkrahússins, að nauðsynlegt er, að taka 1 metra af suðausturhorni hans fyrir hið nýja vegarstæði. Verða ein 2 lágvaxin birkitré fyrir barðinu á þeim fram- kvæmdum og verða þau vitaskuld flutt, en ekki eyðilögð, en garðurinn stendur í allri sinni prýði eftir sem áður. Margar hendur vinna létt verk. TARÐÝTAN, sem vann að vegagerð- ^ inni á brekkunni sl. mánud.,ermerk- isgripur fyrir margra hluta sakir. Þetta er skriðbeltaýta og má beita henni fyrir margs konar jarðyrkjuáhöld, svo sem plóga, herfi o. s. frv. og vinna með henni stórfelldar ræktunarfram- kvæmdir. Verkfærið er nýtt og ný- lega tekið í notkun hér. — Eg held, að ekkert sé á móti því, að benda á, hvernig stendur á því, að þetta ágæta verkfæri er komið hingað, því að ýms blöð bæjarins gera nú mikið að því, að ófrægja þá stofnun, er verkfærið keypti og starfrækir. Það eru sam- vinnumenn, sem eiga álialdið í gegn um samtök sín í KEA. Félagið keypti það til þess að gefa bændum hér um slóðir tækifæri til þess að brjóta land með stórvirkum verkfærum, miklu stórvirkari en litlu traktorunum, sem margir bændur eiga nú og hafa reynst ágætlega. Vinnan er seld með kostn- aðarverði og á þennan hátt geta jarð- ræktarmenn í samvinnu og samein- ingu notið afkastamöguleika þessa áhalds, sem væri þeim ógjörlegt nema á þann hátt. Það er skemmtilegt til (Framhald á 5. síðu). Gleðilegan vetur! Það er dálítið einkennilegt, að tala um vetur í annarri eins veðurblíðu og verið hefur að undan- förnu. En ef við gætum í almanakið, sjáum við að veturinn er skammt undan. Og það þarf ekki almanak til. Litaskiptin í náttúrunni tala sínu máli og eitt var það, sem minnti mig á vetrar- koniu, er ég gekk í bæinn í gær. Það voru áteikn- aðir jóladúkar í glugganum á hannyrðaverzlun ungfrú Ragnheiðar. „Ekki er ráð nema í tíma sé tekið" er haft að orðtæki, og víst er um það og mörg orðtök munu ósannari en þetta. Það er því afar hyggilegt, að hafa slíkt til í tíma, og ekki veitir af að rninna okkur á hlutina við og við. Það er varla von, að við áttum okkur á því, hve liðið er á árið, því að undanfarið hefir veðráttan verið miklu líkari því, að vor væri í aðsigi en vet- urnætur. En ef við lítum út um gluggann okkar munu litirnir í görðunum segja okkur hið rétta, og við lítum í glugga áðurnefndrar hannyrðaverzlunar, munu jóladúkarnir undirstrika það. Sumarið er að kveðja og frá því eigum við, von- andi allar, góðar minningar frá hlýjum og sólrík- um dögum, sem munu ylja okkur, þegar kólna tekur. Sumarið var gott og höfum við ástæðu til að vera þakklátar fyrir það. Vonandi verður vetur- inn einnig góður. Víst er um það, að hann verð- ur betri hér en víða annars staðar, hvernig sem annars viðrar. Mig langar til að þakka ykkur fyrir sumarið og bjóða ykkur gleðilegan vetur! Puella. ★ Nýjasta töskutízka Hinar svonefndu hliðartöskur, þ. e. a. s. töskur með langri ól, sem höfð er yfir öxlina, hafa verið afarmikið í tízku undanfarið og eru enn. Enn nýjasti mátinn að bera þær ,er að smeygja ólinni utan um hálsinn og láta töskuna hanga á bakinu. Ólin er látin undir kragann, svo að hún meiði ekki. Þetta er komið frá París, eins og margt annað nú á tímum, og er þannig til komið, að stúlkur þar í borg fara mikið á reiðhjólum, og þótti þá óþægilegt að hafa töskuna á annarri öxlinni, svo að það ráð var tekið að bera hana á bakinu. Síðan er þetta tízka! ★ Eldhúsið Kartöfluterta. 200 gr. soðnar, kaldar kartöflur. 200 gr. smjörlíki. 200 gr. hveiti. Kartöflurnar eru hakkaðar og síðan er allt hnoðað saman. Flatt út. ★ Hveitikex. 500 gr. hveiti. 250 gr. smjörlíki. 7—8 matskeiðar vatn. Örlftið salt. 1 matskeið sykur. Hnoðað eins lítið og hægt er. — Deigið látið bíða í ca. 12 klst. ★ „Það komast fyrir margir vinir f litlu húsi“.

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.