Dagur - 20.12.1945, Qupperneq 1

t
Frú

liigibjörg Björnsson
ekkja Odds Björnssonar, prentmeistara,
lézt afí lteimili sínu hér í bænum hinn
15. þ. tn. Hún verður jarðsungin n. k.
laugardag.
Frú Ingibjörg Björnsson var fædd 10.
scptember 1861 að Mörk í Laxárdal í
Austur-Húnavatnssýslu. Foreldrar hennar
voru Benjatniín Guðmundsson og Ragn-
heiður Árnadóttir Jónssonar, hjón í hús-
mennsku þar. — Foreldrar Ragnheiðar
bjuggu i Mörk, og var móðir Ragnheiðar
Ketilríður Ketilsdóttir, systir Guðinundar
og Natans Ketilssona. — Ingibjöig missti
móður sína 5 ára, og ólst síðan mest upp
á lirakningi. Á unglingsaldri vistaðist hún
að Hólanesi, í danskt verzlunarstjóraheim-
ili, og var þar lögð traust undirstaða að
hinni óvenjulegu verk- og siðmenningu
frú Ingibjargar. Á þrítugsaldri sigldi hún
til Kaupmannahafnar til að leita lækn-
ingar, og er hún liafði fengið hcilsubót,
gcrðist hún ráðskona hjá íslenzkum
manni, er var nitddlæknir hirðarinnar og
átti glæsilegt hcimili. Eftir það lauk hún
prófi í karlmannafatasauin og stundaði þá
atvinnu unz hún giftist. Rúmlega þrítug
giftist hún Oddi Bjömssyni, prentara, og
eignuðust þau þrjú böm í Kaupmanna-
höfn, þau sr. Björn, riutjóra Jarðar og
settan prest í Hálsprestakalli, Ragnheiði,
kaupsýslukonu hér lí bæ, og Sigurð, prcnt-
meistara í Prentverki Odds Björnssonar,
en Þór, deildarstjóri í K.E.A., fæddist hér
á Akureyri. Á meðan þau hjón bjuggu í
Kaupmannahöfn, kom út tneiri og merk-
ari hlutinn af „Bókasafni alþýðu,“ og var
Ingibjörg rnanni sinum til ómetanlegrar
að'stoðar við afgreiðslu bókanna hcim til
íslands. Árið 1901 fluttust þau hjón til
Akureyrar, og setti Oddur þá á stofn
prentsmiðju sína hér, en 1910 flutti frú
Ingibjöig til Reykjaviíkur með bömhi; var
það bæði vegna nánts Bjamar og fjárhags-
erfiðleika. Eftir það fluttu þau hjónin
ekki saman aftur, en voru ntjög samrýmd
hin síðari ár. Framan af Rcykjavíkurár-
unum bjó frú Ingibjörg við mjög þröng-
an kost, enda kont fágæt fómfýsi hennar
og hagsýni þá fagurlega lí ljós. Og alltaf
var lieimili hennar fagurt og hún sjálf
manna gestrisnust, mannúðarrikust og
skemmtilegust í viðræðu, enda gerðust
ntargir vinir hennar, og ungt fólk kom
mjög á heimili hcnnar, en síðustu ára-
tugina var Ragnheiður ein barna hennar
í því með henni. Árið 1937 fluttust þær
til Akureyrar og hafa verið hér slíðan.
Á fyrri dvalarámnt sínum hér var frú
Ingibjörg meðal hinna atkvæðamestu í
félagslífi kvenna. Eftir það sinnti hún
ekki félagsmálum, en hafði næroan og
vakandi áhuga á gangi almennra mála
hérleridis og erlendis allt þangað til krafl-
amir voru gersamlega þrotnir. Vini eign-
aðist lnin mai-ga, karla sent konur, unga
sent gamla, fátæka scm ríka. Eiga ntargir
þeirra flciri og færri útsaumsmuni eftir
hana, og var listfengi hcnnar og afköst á
þvlí sviði með afbrigðum, cnda aflaði hún
sér drjúgra tekna með útsaumi fram á
síðasta aldujsár. Frú Ingibjörg Björnsson
var hin ágætasta móðir og yfirleitt óvenju-
leg kona.
DAGUR
XXVIII.
arg.
Akureyri, fimmtudaginn 20. desember 1945
51. tbl.
G. Karl Pétursson yfirlæknir fer væntan-
lega til Svíþjóðar í erindum sjúkrahússins
Á fundi bæjarstjórnarinnar í
fyrradag var Lil umræðu svo-
hljóðandi fundargerð sjúkra-
liúss- og byggingarnefndar spítal-
ans:
Jakob Frímannsson skýrði frá, ;
að heilbrigðismálaráðherra hefði ,
stungið upp á við sig, að bygg-
ingarnefrid sjiikrahússins sendi j
yfirlæknir til Svíþjóðar ásanrt1
arkitekt, sem ríkið sendi, til að
kynna sér byggingar og útbúnað
nýtízku sjúkrahúsa. Yrðu í því
ferðalagi gerðar athuganir í sam-
bandi við byggingu jjúkrahúss-
ins hér og undirbúinn uppdrátt-
ur, sem síðan yrði fulfgerður
strax eftir heimkomu þeirra.
Nefndirnar voru sammála um
að fara þess á leit við yfirlækni,
Guðnr. Karl, að lrann tækist
þessa ferð á hendur og var sam'
þykkt að senda heilbrigðismáia-
ráðherra svohljóðandi símskeyti:
Ríkið vill kaupa
tunnuverksmiðju
bæjarins
Nýlega er komið franr á Al-
þingi frumvarp um tunnusmíði
og er ætlast til, að starfræktar
verði tvær tunnuverksnriðjur í
landinu. Sé Örínur í Siglufirði en
Irin á Akureyri. Nú er svo ráð
fyrir gert, að ríkið eignist tunnu-
verksmiðjuna í Siglufirði, og í
tilefni þess lrefir atvinnumála-
ráðherra spurst íyrir unr það,
livort Akureyrarbær nrundi fús
að selja ríkinu sína verksmiðju,
eða kjósa lreldur að reka hana
sjálfur. Fjárhagsnefnd kaupstað-
arins lagði til á lundi sínunr 10.
þ. m., að þar senr eðlilegast
nrætti teljast, að sanri aðili starf-
rækti báðar verksmiðjurnar,
nrundi rétt að selja ríkissjóði
tunnuverksmiðjuna hér og leigja
lóð fyrir rekslurinn. Bæjarstjórn-
in liefir nú staðfest þetta álit.
„Byggingarnefnd sjúkrahússins á
Akureyri samþykkir uppóstungu yð-
ar, að hún sendi yfirlækni, Guðm.
Karl Pétursson, ásamt arkitekt, er
ríkisstjórnin eða húsameistari ríkisins
sendi, til Svíþjóðar til að kynna sér
byggingar og útbúnað nýtízku sjúkra-
húsa og undirbúa um leið uppdrætti
að bvggingu sjúkrahússins hér. Bygg-
ingamefndin leggur áherzlu «, að í
ferðalag þetta verði farið strax úr ný-
ári og uppdráttum sjúkrahússins verði
hraðað svo, að þeir verði fullgerðir
ekki síðar en í aprílmánuði næsta árs.
Vegna undirbúnings óskast svar yðar
sem fyrst.“
Bæjarstjórnin staðfesti þessar
ráðstafanir.
Svar mun ennþá ókomið frá
ráðherranum.
Falleg bók um ís-
lenzku hreindýrin
Rétt þegar blaðið er að fara í
pressuna berst oss í hendur ein-
j hver fallegasta bók, sem vér höf-
j um lengi séð: Á hreindýraslóð-
um — öræfatöfrar íslands. —
| Helgi Valtýsson ritaði textann,
Edvard Sigurgeirsson tók mynd-
irnar. Bókin er prentuð í P,rent-
verki Odds Björnssonar, en
Bókaútgáfan Norðri h.f. gefur
hana iit. Hefir forlagið gert út
tvo leiðangra til lireindýranna
upp á hálendi Austurlands, og
birtast í bók þessari myndir og
frásagnir af lifi þessara lítt
þekktu dýra, sem lifað hafa á ör-
æfum íslands frá því árið 1787,
að þau voru fyrst flutt út hingað
(Framhald á 8. síðu).
Iðnaðarmannafélag Ahureyrar skorar á
bæjarstjórnina að hraða framhvæmdum
hafnargerðarinnar við Glerárósa
Á fundi Iðnaðarmannafélags
Ákureyrar 16. þ. m. var rætt um
framkvæmdir bæjarins við Gler-
árósa. Henry Olsen járnsmíða-
meistari hafði framsögu í málinu
og lagði áherzlu á, að hraða
þyrfti byggingu liafnargarðsins
og dráttarbrauta.
Taldi hann víst, að ef Akur-
eyrarbær bætti ekki úr aðkall-
andi þörf Norðurlandsins fyrir
stórar dráttarbrautir, mundi
það verða verða gert á öðrum
stað og þannig mundi frama-
kvæmdaleysi hér verða til þess að
torvelda þróun iðnaðarins og
jafnvel verða til þess að iðnaðar-
menn leituðu burt úr bænum.
Aðrir ræðumenn bvöttu og ein-
dregið til bess, að verkinu yrði
hraðað sem mest. Svohljóðandi
tillaga var samþvkkt í einu
hljóði:
„Fundur í Iðnaðarmannalé-
Iagi Akureyrar, haldinn 16. des.
1945, lýsir sig samþykkan fyrir-
huguðum haf narmannvir k j u m
norðan á Oddeyrartanga, og
skorar á hafnarnelnd og bæjar-
stjórn, að flýta, svo sem auðið
er, framkvæmdum við þann
hluta þeirra.er varðar dráttar-
brautir og bátahöfn."
Hreindýr á
Vestur-afrétti
Á sfðastliðnu vori fóru tveir
Bárðdælingar til grenja fram á
Engisbrúnir, sem eru á austan-
verðum Mjódal, eyðidal í afrétt-
inum suður af Bárðardal vestan
Skjálfandafl jóts. Þegar þeir
komu þangað lram eftir, sjá þeir
hrcindýr á beit á sandtöðutorf-
um ;i brúnunum. Var sú sjón
nokkuð nýstárleg á þeim slóðttm,
þar sem ekki er vitað að hrein
dýr hafi nokkru sinni konrið á
þann afrétt Þegar það varð
mannanna vart, brá það við og
Tölurnar tala!
U mh leðslukos tnaðurinn
er meira en orðin tóm.
Degi hefir nýlega borizt
sýnishorn af því, hvernig um-
hleðslukostnaðurinn í Reykja-
vík bitnar á landsmönnum
utan höluðstaðarins. Á þessu
skipulagi, sem nú er í al-
gleymingi, læst engin leiðrétt-
ing, en höfuðstaðarblöðin
sum hver státa af því, að
„bezt sé að lifa í Reykjavík“.
Fyrirtæki hér í bænum lekk
pappírssendingu frá Dan-
rnörku. — Flutningsgjald frá
Danmörku til Rvíkur var kr.
1338,41.
Vörunni var síðan skipað
þar í land, sett í geymsluhús
skipafélagsins, skipað fram
aftur, greitt af henni hafnar-
gjald o. s. frv. Kostnaður við
þetta varð kr. 870.53 og var
fyrirtækinu hór gert að greiða
þetta. — En þetta var ekki nóg.
Flutningsgjaldið frá Reykja-
vík til Akureyrar var, sam-
kvæmt þessum reikningum,
kr. 1935,75 og er þá um-
hleðslukostnaðurinn allur af
;; þessari einu vömsendingu orð-
inn kr. 2,806,28, eða með öðr-
um orðum, helmingi meiri en
kostnaðurinn við að koma
vömnni til íslands.
Þannig vitna tölurnar um
þá byrði, sem landsmönnum
utan Reykjavíkur er gert að
bera af völdum þessa skipu-
lags. — En það er „bezt að lifa
í Reykjavík“, segja þeir, sem
völdin liafa.
fór með fasi miklu inn til fjalla.
Hreindýrið var grátt að lit með
stuttum hornum. Hvarf það
brátt sjónum grenjamannanna.
í haust sáu svo gangnamenn
spor eftir breindýr fram á Fljóts-
dal, en hann er meðfram Skjálf-
andafljóti alllangt fram á fjöll-
um.
Fyrir fáiun dögum var Karl
(Framhald á 8. síðu).

A HREINDYRASLOÐUM
eftir
Helga Valtýsson og Edvard Sigurgeirsson
fallegasta bók ársins 1945
er komin í bókaverzlanir