Dagur - 21.12.1946, Blaðsíða 4

Dagur - 21.12.1946, Blaðsíða 4
D AGUR Laugardagur 21. desember 1946 DAGUR Ritstjórl: Haukur Snorrason Aígreiðsla, auglýsingar, innheimta: Marínó H. Pétursson Skrifstofa í Hafnarstræti 87 — Síml 166 Blaðið kemur út á hverjum miðvikudegi Árgangurinn kostar kr. 15.00 Gjalddagi er 1. júlí. Prentverk Odds Bjömssonar * Otraustur grunnur pÍMARNIR breytast úr haustnóttum í svartasta skammdegi, menn leggja land undir fót víða um álfur, söngflokkar ferðast 20000 kílómetra og kynna land og þjóð og koma heim heilu og höldnu, kosningar eru liáðar í ýmsum þjóðlönd- tun og ríkisstjórnir koma og fara. Sameinuðu þjóðirnar halda langt og erfitt allsherjarþing og allir þessir atburðir í ríki náttúrunnar og stjórn- málanna hefjast og ganga undir á meðan alltaf ríkir stjórnarkreppa á íslandi. Hún virðist við sömu heilsu í dag og hún var þegar karlakórinn lagði í söngförina og fulltrúarnir á þingi Samein- uðu þjóðanna flugu vestur um haf. Báðir þessir aðilar kvöddu höfuðborgina meðan svartasti skuggi stjórnar- og gjaldeyriskreppu grúfði yfir, og stórborgin við Faxa'flóa heilsar þeim aftur í þessum ham. jþAÐ ER nú orðin segin saga, að stjórnarkrepp- urnar á íslandi eru orðnar þær lengstu og ill- vígustu um víða veröld. Erfiðlega hefir þótt ganga að' mynda ríkisstjórnir í þjóðlöndum á borð við Frakkland og Egyptaland, en það virð- ast ekki nema smámunir einir hjá þeim miklu og flóknu samningum, sem íslenzkir stjórnmálaleið- togar þykjast þurfa að gera, áður en þeir geta tekið höndum saman við að stýra málefnum lands og þjóðar. Georges Bidault og Sidky Pasha hafa báðir orðið að þoka úr sæti fyrir nýjum mönnum. Leon Blum og Nakrashi Pasha hafa tekið við stjómarstýrinu í þessum löndum og öll þessi tíð- indi og allir þeir flóknu samningar hafa gengið fljótt og greiðlega samanborið við störf tólf- mannanefndarinnar sálugu. Ólafur Thors hefir þraukað það af, að slá út báða þessa fyrrverandi stjórnforseta í því að stýra kreppustjórn og verj- ast 'falli. Sundrungin og óeiningin hafa dugað til þess að halda lífinu í þeirri ráðleysissamkundu, sem hér hefir setið að völdum um tveggja ára skeið, löngu eftir að hún hafði sagt af sér og gef- ist upp við ,,nýsköpunina“. þETTA ástand allt og hin illvíga barátta forvíg- ismanna stjómmálaflokkanna, er fyrir löngu orðið fullkomið áhyggjuefni öllum þeim, sem unna þingræði og lýðræði. Virðing hins almenna borgara fyrir framkvæmd þeirra hugsjóna í hönd- um Alþingis og ríkisstjórnar fer síráinnkandi, og þegar þannig er á málum haldið af lýðræðisflokk- unum, er það næsta lítil furða, að einræðisstefn- an eigi verulegu fylgi að fagna í landi hér. Fylgj- endur hennar vita hvað þeir eru að gera og þeir vinna markvisst að því að ná sínu takmarki. Vissulega eru lýðræðisflokkarnir þeim þægilegir stuðningsmenn á þeirri braut, meðan svo er hátt- að stjórnarfarinu, sem nú hefir verið um alllangt skeið. T ANNAN stað er það vissulega lftill stuðningur við þingræði og raunhæft lýðræði í landi hér, að loftvog stjórnmálanna skuli standa í beinu sambandi við það stórpólitíska uppboð á afkomu- möguleikum þjóðarinnar, sem nú virðist standa yfir. Það er augljóst, að til eru í landi hér upp- boðshaldarar, sem eiga alla sína pólitísku gæfu undir því komna, hvort hærra er boðið í austri eða vestri. Athygli heimsins hefir verið beint að togstreitu stórveldanna með nýlegu Reuters- skeyti frá New York, þar sem því var haldið fram, að Sovét-Rússland sæktist til aukinnar íhlutunar Hvað líður sjálfvirku símastöðinúi? i Blaðinu er skriíað: JJVAÐ líður sjálfvirku símastöð- " inni hér á Akureyri? Þessi spurn- ing, sem sett var fram í „Degi“ í sum- ar er leið, vaknaði enn á ný við að hlusta á útvarpsauglýsingu frá síma- 1 málastjóminni, þar sem hún hvetur j mjög ákveðið þá Reykvíkinga, sem ' sótt höfðu um nýjan síma, að endur- ! taka nú beiðnir sínar, því að öðrum ■ kosti yrði símatækjunum ráðstafað til annarra. Þetta mun vera afgangur þeirrar aukningar, um 2000 síma í Reykjavík og Hafnarfirði, sem flutt: var inn frá Svíþjóð sl. ár, og þótti bera til svo brýna nauðsyn um heim- flutning þeirra, að kostað var til flug- sendingar frá Svíþjóð til skips í Eng- landi, en þó aðeins á 500 þeirra. En eins og áminnzt var í téðri fyrirspurn í „Degi“ í sumar, leikur sterkur grun- ur á, að þessi 2000 tæki, sem Reyk- víkingum og Hafnfirðingum voru fengin til viðbótar, hafi frá upphafi verið ætluð Akureyri í hina veglegu símahússbyggingu, sem nú er búin að bíða nærri tvö ár eftir því að geta sinnt hlutverki sínu, að taka við sjálf- virkri símastöð fyrir 2000 númer. — Þessari getsök hefir símamálastjóri ekki borið við að svara játandi né neitandi. Og hverju má trúa, þegar- ei- líf þögn ríkir um málið, þrátt fyrir fyrirspurnir um það, og almenna óá- nægju bæjarbúa út af silahættinum í framkvæmdum þeirra er ráða? Tilefnisrík afmælisveizla. jþAÐ vakti einnig nokkra athygli, að ekki var minnst á símahússbygg- inguna hér í hinni miklu afmælis- skýrslu símamálastjóra á fertugsaf- mæli símans, sem lesin var í útvarpi og birt í blöðum. Það er ekki fjarri að álykta, að skýrsluhöfundurhafikynok- um málefni íslands og var í þessu skeyti beinlínis hvatt til þess að Vesturveldin hækkuðu sitt boð. Sú virðist nú einnig ætla að verða raunin á, eftir nýjustu fregnum að dæma, að þau hafi tekið þessa hvatningu til greina. Hér erum við orðnir þátttakend- ur í hættulegum leik og nauðug- ir viljugir verðum við að dansa með og taka þakksamlega hverri nýrri hæk.kun, á meðan dýrtíðin hér og 'framleiðslukostnaðurinn útilokar okkur frá því, að taka þátt í heilbrigðri samkeppni á erlendum mörkuðum. Það er áreiðanlega hollast fyrír lands- menn að gera sér grein fyrir því, að þótt við kunnum að geta fleytt framleiðslu okkar enn um sinn, þrátt fyrir vaxandi dýrtíð, þá stöndum við á ótraustum grunni. Hinn vaxandi áhugi stórveldanna fyrir málefnum ís- lands um þessar mundir., er ekki eintómt gleðiefni, jafnvel þótt þau bjóði hátt og láti vel að okk- ur. Smáþjóð, sem vill vera sjálf- stæð, þarf að, geta staðið á eigin fótum og lifað á heilbrigðri framleiðslu. Pólitískur og liern- aðarlegur áhugi stórvelda hefír alla jafna þótt varhugaverður grunnur til þess að reisa á hús sjáifstæðra smáþjóða. Aðgerðir í dýrtíðarmálunum mega því ek.ki bíða, jafnvél þótt samkeppni austurs og vesturs geti haldið framleiðslunni á floti enn um sinn. að sér við að minnast á húsbygging- una, þar sem um leið varð að gera ein- hverja grein fyrir því, hvers vegna hún stendur enn auð og tóm, en það fnál hafi honum þótt erfitt að fóðra og því kosið að sleppa því að geta byggingarframkvæmdarinnar. — Og veizlur og hóf voru haldin til að heiðra 40 ára starfsemi símans. Hér á Akureyri var einnig setið hóf til að heiðra afmælisbarnið. Og annars stað- ar en hér mun varla meira tilefni slíks minningarsamsætis, þar sem símatæk- in á Akureyri munu að mestu leyti vera jafngömul símanum á Islandi, og eiga varla annars staðar heima en á forngripasafni. / Nauðsyn greinargerðar. JJVAÐ viðvikur töfinni á útvegun sjálfvirku- símastöðvarinnar hing- að, er varla nema um tvennt að ræða: Annað hvort hefir símastjómin sýnt alveg sérstaka vanrækslu í starfi sínu um símamálefni Akureyrar, vitandi hina brýnu þörf bæjarins fyrir aukið og siðmennilegt símakerfi, með því að gera ekki ráðstafanir til að fá tækin í nýju símabygginguna í tíma, jafn- snemma og hún lét reisa hið veglega símamusteri — sem nú stendur autt og tómt — eða hún hefir, eins og orðrómurinn telur, tekið hin fyrirhug- uðu, tilbúnu tæki fyrir hina fyrirhug- uðu, sjálfvirku símastöð á Akureyri, og þóknast Reykvíkingum með þeim. Hvort heldur sem er, er afleiðingin ein og hin sama: Akureyri býr enn við úrelt símatæki, frá fyrstu árum sím- ans hér á landi, en veglegt símahús stendur autt og tómt. Mundi nú ekki símamálastjóri, sem helzt mun kunn- ugur þessum málum, vilja gefa okkur Akureyringum einhverja hugmynd um, hvernig viðhorfið er í þessum efn- um nú, og ef hægt er, hreinsa síma- málastjómina af þeim orðrómi, sem á 'henni liggja í símamálum Akureyrar? Þ,“ Krossanes. HIN fyrirhugaða starfræksla Krossa- nessverksmiðjunnar, fyrir reikn- ing bæjarins, vekur mikið umtal í bænum. Munu menn yfirleitt bjart- sýnir um árangur kaupanna og starf- rækslunnar. — í hinu nýja blaði Verkamannafélags Akureyrarkaup- staðar, „Félagsmál“, er fróðleg grein um Krossanessverksmiðjuna, eftir Arna Þorgrímsson, sem mun henni mjög kunnugur. Arni segir m. a. svo í þessari grein: jAKLEGA gera Akureyrarbúar sér " ekki ljóst, hvaða þátt Krossa- nessverksmiðjan hefir átt í athafnalífi Akureyrar og síldarútgerðar hér við Eyjafjörð, siðan hún var byggð. Krossanessverksmiðjan er byggð 1912, og er því með elztu síldarverk- smiðjum hér á landi. Það var Andreas Holdö, norskur skipstjóri, sem átti frumkvæðið að því, og var hann jafn- framt framkvæmdastjóri hennar til 1939, er styrjöldin skall á. Lagði hann mikið kapp á að endurbæta verk- smiðjuna, enda bæði röskur og vin- sæll framkvæmdastjóri og slyngur kaupsýslumaður. p*RÁ árinu 1920 til ársins 1931, að Ríkisbræðslurnar voru byggðar í Siglufirði, stóð Krossanesverksmiðjan að miklu leyti undir síldarútgerð hér við Eyjafjörð. Voru eitt árið unnin þar 140 þúsund mál. Geta menn af því séð, hvers virði þetta hefir verið fyrir Akureyri fyrir utan það, að um 70 manns höfðu þarna þriggja mán- aða vinnu, og skipin höfðu viðskipti við Akureyri um kol, vistir o. fl. Þá var saltað hér á fjórum bryggjum, á Oddeyri og innri hafnarbryggjunni, og frystar um 1500 tunnur af beitusíld hjá Sameinuðu verzlununum á Odd- eyri. .. . “ (Framhald á 5. síðu). Líður að jólum \ÍN >4 í dag er stuttur dagur y - og jólin því ekki langt undan. Jólaannríkið er fyrir löngu orðið xnikið og jólaösin, svokallaða, enn- þá rneiri. Fólk kvartar undan því, að lítið sé fá til jólagjafa, en þó virðast allar verzlanir fullar af fólki! En kannske er það einmitt þess vegna — í stað þess að geta gengið að einhverjum hlut vísum á vísum stað, verður maður að rölta búð frá búð og leita. — Oftast fer svo, að maður leitar og leitar og finnur að lokum allt annað en það, sem leitað var að. — Ef þú ert ennþá að leita, þá Jangar mig til að benda þér á einn afar hversdagslegan hlut, en hentugan, og hóflegan hvað verð snertir, en þessi hlutur er sokkar, hvort heldur er fyrir kon- ur eða karla. — Sokkar eru ávallt kærkomin gjöf. Og fyrir börnin finnst mér tilvalið að gefa þeim skóladót hvers konar-, en þeim, sem ekki eru á skólaaldri liti-og litabækur. Vel á minnst, leyfið börnunum að lita og rissa snemma, það þroskar þau og .er ótrúlega góður undirbúningur undir skriftarnámið. Eg vona að þér hafi tekizt vel við valið á jóla- gjöfunum, og að jólahaldið sjálft takízt ennþá betur. Súkkulaði-rís Súkkulaði-rís getur þú sjálf gert og er hann ágæt- ur í jólapokana. Súkkulaðið er brætt í potti og „Rice-krispies“ )Kelloggs-vara) sett saman við og látið Vera ofan í súkkulaðinu um stund. — Síðan er það tekið upp úr og látið vera á smjör- pappír þar til súkkulaðið hefir storknað utan um grjónin. Eg notað er ósætt súkkulaði (t. d. Bakers) þarf að setja sykur saman við og helzt rjóma. Bæta má þetta .með möndlum og flórsykri og nota þá ,,Corn-Flakes“ líka. Ef þetta aHt er soðið saman, verður úr því ágætis mauk, sem gera má úr kúlur með teskeið og láta þær ,svo storkna á smjör- pappír. Kertastjakar úr flöskum Ef þú ert laghent getur þú gert skemmtilega kerta- 'itjaka úr kartöflum og prýtt með því jólaborðið. Veldu fyrst jafnstórar kartöflur og sem állra næst því að vera hnöttóttar og hafðu þær jafnmargar þeim, sem þú leggur á borð fyrir. — Kartöflurnar eru notaðar hráar. Flysjaðu þær af nákvæmni og skerðu svo sundur í miðj- unni, þannig, að þú fáir sléttan, jafnan flöt, sem þær eiga að standa á . Síðan skerð þú út stjörnu eða aðra „fígúru“ og gerir gat fyrir lítið kerti. Slíkur kertastjaki lijá hverjum diski, með mis- munandi kertum, gerir borðið jólalegt. Kertastjakar úr kartöflum Skemmtilega stjaka er hægt að gera úr flöskum og er bezt að nota flöskur, sem smámjókka upp. Kertastúfar frá síðustu jólum eru notaðir og valdið sem flestir litir og skrautlegastir. — Kveikt er á kertunum og vaxið látið drúpa í dropatali á flöskuna. — Þannig er brætt á hana ilag eftir lag af marglitum vaxdoppum og verður úr þessu állra skemmtilegasti kertastjaki. GLEÐILEG J Ó L! /

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.