Dagur - 24.06.1953, Blaðsíða 2

2
D AGUR
Miðvikudaginn 24. júní 1953
Konni skrifar sjálfur
Þjóðvarnarflokkurinn, sem ætl- j ist her í landi við vörzlu flug-
ar nærri því að tvöfalda áhrif
Reykjavíkur á Alþingi íslend-
inga, hefur gefið út sérstakt
kosningablað. Ekki var nú anda-
gifíin meiri en það, að tekið er
upp nafn á gömlu, þekktu blaði,
sennilega í leyfisleysi?
í þetta blað skrifar Stefán
Halldórsson greinarkorn, sem
fjallar aðallega um mig. í grein-
inni kemur fram greinilegur
umkvörtunartónn. Fyrir það
fyrsta vegna þess, að hreinn
meiri hluti kjörinna fulltrúa úr
öllum hreppum Eyjafjarðarsýslu,
skyldi greiða mér atkvæði í ann-
að sæti á lista Framsóknarflokks-
ins. Og í annan stað vegna þess
að blaðið Dagur hefur látið falla
nokkur vinsamleg orð, persónu-
lega, í minn garð.
Þá segir í greininni „að hann
(undirritaður) hafi notað mestan
part ræðutíma síns til að ráðast á
mig (Stefán Halldórsson) per-
sónulega.... “ Eg læt Eyfirðinga
um að dæma, hvort þetta sé rétt.
Eg man ekki til, að eg viki per-
sónulega að Stefáni, nema hvað
eg sagði að Sjálfstæðismenn not-
uðu þá Valdimar Jóhannsson og
Stefán Halldórsson á svipaðan
hátt og þá BaJdur og Konna við
seinustu kosningar. Líkti eg Stef-
áni við Konna, sem er uppstopp
aður tuskukarl, sem Baldur
töb'amaður lætur tala, en Valdi-
mar við Baldur.
Gjörðir Stefáns Halldórssonar
seinustu mánuði vitna hins vegar
nokkuð um stöðuglyndi hans.
Hann hefur sjálfur sagt frá því
að hann hafi flutt tillögu í vaíur
um það, hvernig framboðslisti
þess flokks (Framsóknarfl.), sem
hann var þá í, skyldi vera. Að 2.,
3. og 4. maður listans skyldu vera
búsettir í Eyjafjarðarsýslu. Og
raunar einnig 1. maður, ef Bern-
harð Stefánsson hefði ekki gefið
kost á sér. Nú býður Stefán sig
fram á lista, þar sem 2. maður er
bókaútgefandi úr Reykjavík og 3.
maður frá Akureyri.
Stefán tók þátt í því, sem vara-
maður að vísu, að ákveða fram-
boð Framsóknarflokksins hér í
sýslunni. — Hann lýsti því þá
yfir í áheyrn alls fulltrúaráðsins,
að þótt hann væri ekki ánægður
með skipan listans, myndi hann
styðja hann. Sérstaklega lýsti
hann fylgi við Bernharð Stefáns-
son. Þrátt fyrir þessi heit býður
hann sig nú fram á öðrum lista.
Mun það fátítt, að efsti maður á
lista við kosningar, hafi heitið
öðrum lista stuðningi. — Um 2Vz
mánuð eftir að framboð Fram-
sóknarflokksins í sýslunni var
ákveðið, fór Stefán á flokksþing
Framsóknarflokksins til Reykja-
víkur. Ekki mun hann hafa tekið
þátt í umræðum þar ,en var með-
tlutningsmaður að tillögu um ör-
yggismál. Þar segir eftir nokkurn
formála m. a.: „.... Því telur
þingið.... að hérlendis dveljist
ekki herlið frá stórveldi á friðar-
tímum, heldur beri, ef Alþingi og
ríkisstjórn telja nauðsynlegt ör-
yggi landsiris vegna, að.nér dvelj-
valla, að fá þá með tilstuðlan Atl-
antshafsbandalagsins sveitir frá
einhverju hinna smærri banda-
lagsríkja, sem ekki hafa fjárhags-
lega aðstöðu til að hlutast til um
málefni ríkisins.“ (Gjörðabók
flokksþingsins). Þannig voru við-
horf 1. frambjóðanda Þjóðvarn-
arflokksins í Eyjafjarðai'sýslu
fyrir þrem mánuðum, og síðan
hefur ekkert gerzt, sem gæti gef-
ið tilefni til breyttra skoðana.
Auk þessa, sem hér er sagt, má
geta þess að vitað er, að Stefán
Halldórsson var ennþá trúnaðar-
maður í Framsóknarflokknum,
eftir að hann ákvað að vera í
framboð fyrir Þjóðvarnarflokk-
mn. Hann var búinn að ákveða
það, þegar hann hitti einn stjórn-
armeðlim úr stjóm F. U. F. E. og
fékk honum úrsögn úr flokknum.
Um afstöðu mína í öryggismál-
um þjóðarinnar vísa eg til yfir-
lýstrar stefnu Framsóknarflokks-
ins.
Stefán endar hugleiðingu sína
með því, að hann hafi annað þarf-
ara að gera, en fást við ritstörf.
— Eg álít honum miklu hollara
að sinna búskap sínum, en liggja
í rnönnum á götum og gatnamót-
um og biðjá þá að kjósa sig. Ey-
firðingar munu sjálfir meta menn
og málefni á sínuin tíma. Þeir
munu áreiðanlega ekki taka und-
ir með Stefáni um stuðning
handa Magnúsi Jónssyni.
Tómas Ámason.
Laust og fast
UM RADDSTYRK.
f síðasta Alþýðumanni er
mjög rætt um raddstyrk fram-
kjóðanda, sagt er, að rödd Jón-
asar Rafnar hcyrist varla og
Steingrímur Aðalsteinsson sé í
mútum.
Rétt mun það ,sbr. framboðs-
fundinn, að það er glymur og
gnýr í rödd Steindórs Stein-
dórssonar. En öllum er þó
ljóst, að málum Akureyrar
verður ekki komið fram á Al-
þingi með hávaðanum einurri.
Minnsti flokkurinn hefur ekki
mesta getu til þess að fá mál
samþykkt á Alþingi, jafnvel
þótt hávaðamenn gangi fram
fyrir skjöldu.
HAFÐI VALDEMAR MEÐ.
Bjarni Arason, ráðunautur,
fór fyrir fáum dögum í sæðing-
arför út á Hauganes. Hann
hafði Valdemar Jóhannsson
flokksformann með sér!
HERFRÆÐINGUM
GETUR SKJÁTLAST.
Frambjóðandi Þjóðvarnar-
manria ræddi mjög um það á
framboðsfundinum, að her-
fræðilega séð væri það
heimskulegt af Rússum að
hernema óvarið ísland. Hér
þyrftu því engar varnir að
vera. Þetta rökstuddi hann
meðal annars með einkabréf-
um frá sænskum herfræðingi
og ummælum einhverra Svía,
sem vér ekki þekkjum sporð á
né ugga. En benda má á það
þessu sambandi, að Hitler lét
hernema Noreg gegn vilja her
fræðinganna, og þótti þeim það
fásinna hin mesta. Hann gerði
það þó samt.
Það er ógerlegt að vita, hvað
hálfbrjáluðum einræðisherrum
dettur í hug að gera, ef til
stríðs kemur, og því er allur
varinn góður.
FRAMBOÐSFUNDUR Á
AKUREYRI.
Framboðsfundur var haldinn
hér á Akureyri í fyrravöld og
var fjölsóttur. Fór hann frið-
samlega fram, en þó var blekk-
ingamoldviðrið allmikið af
völdum andstæðinga Fram
sóknarflokksins og sást lítt til
sólar. Kristinn Guðmundsson
hélt vel á sínu máli og fékk
hinar beztu undirtektir.
EKKI VAR MUNURINN
MIKILL.
Þeir voru ekki sem heppn
astir Stcingrmur Aðalsteinsson
og Bárður Daníelsson á fram-
boðsfundmum. Þeim hafði
láðs( að bera sig saman, og hin-
ar skrifuðu frumræður þeirra
voru því nær nákvæmlega eins,
og sums staðar voru heiiar
málsgreinar hinar sömu, eink-
um er þeir ræddu um her
varnirnar.
Margt er líkt með skyldum.
HVAÐ KEMUR NÆST?
Alþýðumaðurinn birtir slúð
ursögu uin leigu til Banda
ríkjamanna á Hótcl Brúarlundi
í Vaglaskógi, og auðvitað kein-
ur svo Verkainaðurinn með
hana Iíka. En það er ekki allt
búið enn. Kommúnistar koma
með aðra slúðursögu í viðbót
að Laugaskóli verði leigður
herliðinu .Dagur þarf ekki að
svara fyrir Þingeyinga, þeir
geta svarað fyrir sig sjálfir á
kjördegi.
En hvaða Gróusögur koma í
næstu blöðurn? Ér ekki
óhyggilegt að bruðla svona
nokkrum dögum fyrir kosning
ar? Eða er meira í pokahorn-
inu? Og láðist ekki Verka
manninum að geta þess, að það
hefði verið KEA, sem ætlaði að
leigja Laugaskóla? !!
Fulltrúar templara
við akvæðagreiðslu um lokun
áfengissölunnar hér á Akureyri
verða til viðtals í Skjaldborg
fimmtudag ,föstudag og laugar
dag í þessari viku, kl. 4—7 og
8.30—10 síðdegis alla dagana. —
Þar verða gefnar upplýsingar um
þessi mál. Sjá annars blaðið sem
gefið er út í tilefni af atkvæða
greiðslunni.
Þjóðvörnin nýja
Nýr flokkur er upp risinn með-
al vor, Þjóðvarnarflokkurinn. —
Hann á rætur í Reykjavík en
hefur skotið greinum frá sér og
einni hingað í Eyjafjarðarsýslu.
Hér eru ungir menn á ferðinni,
fullir fjörs og framkvæmdaþrár,
eins og vera ber. — Eitt er það
verkefni, sem þeir hafa valið sér,
en það er að stökkva bandaríska
setuliðinu á brott. Ef það er
eitthvað fleira sem flokkurinn
vill, þá fellur það gjörsamlega í
skugga þessu eina verkefnis.
Nú er það svo, að annar flokk-
• á þetta sama áhugamál og
vinnur að því af allri alvöru að
brottflutningurinn nái fram að
ganga. Þetta er Sameiningar-
flokkur alþýðu, Sósíalistaflokk-
urinn. — En undir merki hans
vilja Þjóðvarnarmenn ekki fylkja
sér, þótt þeir séu samherjar í
þessu máli, og færa fyrir því rök,
Sem eg tel að vel megi við hlíta.
Þeir segja að kommúnistar séu
þjónar erlends stórveldis, og vilja
ekki bindast bræðralagi við þá.
Barátta kommúnista gegn setu-
liðinu sé ekki af þjóðlegum upp
runa, og þeim sé í engu treyst
andi.
Eg skal að svo stöddu taka það
trúanlegt að Þjóðvarnarmenn séu
ekki dulbúnir kommúnistar. En
það eitt endist ekki til þess að
sannfæra mig um að flokksstofn-
unin hafi verið þarfleg og að
Þjóðvarnarmenn séu þarna á
réttri leið,
Til þess að glöggva sig á þessu
máli, er bezt að þrengja hringinn
um það. Við skulum hugsa okkur
einhverja eina bújörð einhvers
staðar á landinu. En sú bújörð
táknar þá landið allt. Ottast er
um að túnið sé æði eftirsótt og
bæ og íbúum sé þá engan veginn
óhætt. Varnir eru engar til og
ábúandi telur sig ekki þess um-
kominn að verjast af sjálfsdáðum
með þeim tækjum og mannafla,
sem hann á yfir að ráða. Tvennt
er því til. Annað það, að láta
skeika að sköpuðu og hafa túnið
óvarið, en hitt, að þiggja hjálp til
þess að verja það. — Þetta er
ekki talið mannmargt heimili,
heldur smá kot. Sá háttur er þó á
hafður þar, að fólkið sjálft velur
sér varðmenn og varðmennirnir
kjósa sér húsbændur. Þannig er
stjórnin í höfuðdráttum á bænum
þeim.
En víðar en á Vökustöðum er
óttast um árás á túnið. Svo er
það á öllum næstu bæjum, en
alls staðar betur ástatt heldur en
þar um varnir. En þessum nó-
grönnum þykir mikið við liggja
að Vökustaðatún sé varið.
Að ráði húsbændanna í sveit-
inni er bundist samtökum um að
hver hjálpi öðrum, ef á hans garð
er ráðist, og að freista skuli þess
að verja Vökustaðatún með sér-
stökum hætti, fyrst heimamenn
eru þess ekki umkomnir. Það er
með því að flytja þangað hesta,
sem eru þeirrar náttúru að þeir
verja túnið fyrir öðruni kvikind-
um, eða reyna að minnsta kosti
að gera það. Og þetta er gert í því
trausti, að rétt sé máltækið:
Betri er hálfur skaði en allur.
Betri skemmd á túninu heldur en
eyðilegging þess, sem orðið gæti
ella. En þá rísa upp nokkrir
menn á heimilinu — auk komm-
únistanna — og upplýsa, að hest-
arnir skemmi túnið, og að þess
vegna sé heimilisnauðsyn að reka
þá þaðan þegar í stað, enda ekk-
ei't gagn í þeim til várnar og eins
líklegt, að aldrei verði árás gerð.
Þetta eru skoðanir Þjóðvarn-
armanna, eftir því sem eg kemst
næst. Þeir vilja engar varnir. En
því þá nafnið: Þjóðvarnarflokk-
ur? Jú, sú hugsUn býr sennilega
að baki, að þeir vilja verjast
vörnunum, en ekki árásunum, af
því að þær eru hugarburður að
þeirra dómi.
Um mat á hættunni fæ eg ekki
séð að Þjóðvarnarmenn séu dóm-
bærari heldur en aðrir, og hafi
engin skilyrði til þess að vera
það. Þeir munu telja sig lýðræð-
issinnaða. En þá verða þeir líka
að virða gildandi reglur í lýð-
ræðislandi. Þeir vita að fylgi
þeirra er lítið og að reglan er sú,
að meiri hlutinn ræður. Fulltrúar
þeir, sem þjóðin hefur valið til
þess að ráða fram úr vandamál-
unum, eru nær einhuga um að
hafa varnir — að kommúnistum
fráskildum — og samningur ver-
ið gerður þar um. Það hefur
aldrei þótt sómi að ganga á gerða
samninga, hvorki ungum né
gömlum, og því síður er það
vegsauki að bregðast trausti
félaga og samferðamanna, í þessu
tilfelli nágrannaþjóð okkar, sem
telja sér öryggi í því að varnir
séu hér. Við erum því minni
menn, ef við reynum ekki að þola
setuliðið, meðan það situr hér
ekki að ástæðulausu og án samn-
inga. Ef seta þess veldur óþörfum
óþægindum, þá er rétt að vanda
um og leita leiðréttingar eins og
frjálsbornir menn.
Mér þykir ólíldegt að stofria
þurfi til þess sérstakan flokk að
kjósa burtu héðan erlent herlið,
sem hyggst að sitja án tilefnis af
okkar hálfu, því að eg vona og
veit, að ÞÁ muni ísland eiga eina
sál.
Eg fæ ekki betur séð en að það
eitt vinnist með stofnun þessa
nýja flokks, að auka á glundroð-
ann, sem nægur var fyrir, þótt
vera megi að upphafsmenn hafi
ekki hugsað það svo. Hvet svo til
að kjósa hann ekki.
Hjalteyri 17. júní 1953.
Kristján Eggertsson.
DAGUR
Dagur kemur aftur út á laugar-
daginn kemur. — Auglýsingar
þurfa að berast fyrir kl. 2 á
föstudag. — Auglýsing í Degi
kemur fyrir augu mikils þorra
Akureyringa og Eyfirðinga,
auk fjölda manns í öðrum hér-
uðum.