Dagur - 11.10.1953, Qupperneq 2

2
D AGUR Miðvikudaginn 14. október 1953
Frá FjórSnngsþingi Austíirðinga í s. 1. raánuði
Oskir æskuaranna eru mikilvægir
lífsförunautar
Þeir, sem eru heiðarlegir og eiga starfsgleði,
fá óskirnar uppfylltar
Ávarp Þorsteins M. Jónssonar til nemenda við
setningit Gagnfræðaskóla Akureyrar 1. október
Kæru nemendur!
Eileíta ársþing Fjórðungs-
þings Austfirðinga var haldið
að Egilsstöðum dagana 19. og
20. september s. 1. Voru þar
mættir fulkrúar allra sýslu- og
bæjarfélaga á Austurlandi, 14
að tölu. Fundarstjóri var Þor-
steinn Sigfússon, bóndi, Sand-
brekku og ritari Sigurður Vil-
hjálmsson, bóndi Hánefsstöð-
um.
Helztu gcrðir þingsins, auk af-
greiðslu ársreikninga og fjárhags-
áætlanir, voru þcssar:
Raforkumálin.
I. Raforkumál Austurlands voru
að þessu sinni aðalviðfangsefni
þingsins. Varðandi þau var eftir-
farandi ályktun gerð með sam-
þykki allra fundarmanna:
Fjórðungsþing Austfirðinga tclur,
að of lengi hafi dregizt, að hefjast
hailda um sameiginlega vatnsvirkj-
un til rafmngnsframleiðsfu fyrir
Austurfand og álítur einsýnt að
slík virkjun eigi nú að sitja í fyrir-
rúmi fyrir öðrum virkjunum í land-
inu, þar sem fjórðungurinn hcfur
fram að þessu verið afskiptur um,
fjárfrámlög til slíkra framkvæmda.
Ríkisstjórnin hefur nú gefið fyr-
irheit um mikil fjárframlög til raf-
virkjana á næstu árum og lækkun
á rafmagnsverði jrar sem það er
iiæzt. — Jaffiírftmt því sem Jiingið
fagnar þessum fyrirheitum og lýs-
ir tráusti sínu á jrví, að við þau
'verði staðið, væntir þess, að ríkis-
:>tjórnin láti jregar á næsta ári byrja
að reisa sameiginlega orkustöð fyr-
ir miðbik Austurlands. Samkvæmt
áreiðaníegurn heimildum liggja mi
iyrif allar hauðsynlegar verkfræði-
legar atlniganir og áætlanir um
vatnsvirkjtm fyrir nefnt svæði, og
virðist Jhnginu Jjví með öllu ástæðu
’laus frekari dráttur á framkvæmd-
um en orðinri er.
Fjórðungsjringið leggur áherzlu á,
að haldið sé áfrarn og hraðað rann-
sóktíunt á möguleikum til rafvirkj-
unar fyrir önnur austfirzk byggðar-
'l(ig við sjó og í sveit, og að hafizt
verði hánda um framkvæmdir þeg-
ar niðurstöður af Jjessum rannsókn-
•um liggja fyrir. Telur þingið ann-
að óviðunandi, en að þessai' raf-
virkjanir komist í framkvæmd á
næstu 5-10 árum.
Jafnframt Jtessu vill Jjingið að
:iratn fari atliugun á því, hver úr-
:ræði séu tiltækilegust til Jjcss, að
gera hlut þeirra sveitabæja, sem
ekki geta í náinni framtíð fengið
rrku frá sameiginlegri virkjun,
/egna Jiess hve áfskekktir Jteir eru,
iambærilegan við hlut þeirra, sem
fá rafmagn frá slíkri veitu, m. a.
neð því að slíkum aðilum verði séð
fyrir hagkvæmum lánum til að
eignast tæki til JVess að bæta úr
ddsneytis- og hitunaiþörf.
Fjórðtingsþingið telur nauðsyn-
(egt, að nefnd fari héðan að aust-
in til Reykjavíkur Jiegar í næsta
nánuði til Jjess, að vinna að J)ví
'ið þing og stjórn, að orðið verði
/ið óskum ])ingsins um raforku-
tramkvæih'dir. 1‘ingið safnþykkir því
tð fara Jiess á leit við aðila ])á, sem
tð þinginu standa, að þeir tilnefni
!iver um sig cinn mann í nefnd, er
íari í þessa sendiför og vinni að
tramgangi málsins og að hver að-
iii beri kpstnað af ferð og starfi
sins fulltrtia.
I'ingið fc!ur fulltrúiun samstarfs-
aðilanna hér á þinginu, að f:i þvi
framgengt við sýslunefndirnar og
bæjarstjórnirnar, sem hlut eiga að
málþ að Jjær. tilnefni incnn í þessa
fyrirhuguðu séndinéfnd.
Samgöngumál.
Ií. Um samgöngumál Austurlands
var eftirfarandi ályktun samþykkl
í einu hljóði:
Fjórðungsþing Austfirðinga legg-
ur áherslu á það, að póst- og síma-
málastjórnin skipuleggi áætlunar-
bílferðir þannig um Austurland, að
þ:er standi í betra samræmi hver
við aðfa eh vériö hefur. Sérstaklega
verði áætlunarferðir milli Atist-
fjarða og Egilstaða skipulagðar í
sambándi V.ið [iugsamgöngtir um
flugvöllinn á Egilstöðum.
Fjórðungsþing 'Aúsffirðinga ,'lýs-
ir ánægju sinni yfir þeirri ráðstölun
að hafa strandferðaskipið Hefðu-
IjreiiT að staðalch'i í förum frá
Reykjavík til AuSturlands. Hins-
vegar telur Jiingið, óviðunnandi,
vegna samgangna innan fjórð-
ungsins, að skipið komi ekki við á
hverri höfn í báðum leiðum. Osk-
ar Jjingið Jjcss eindregið, að skipa-
útgerðin lireyti Jressu og láti Herðu-
breið framvegis koma við á öllum
Ausþfjarðahöfnunum í báðum léið-
um.
FjórðungsJjing Austfirðinga í-
trekar samþykkt síná frá Jringinu
1952, um athuganir og mælingar
á vegastæði um Oxarheiði.
Fjórðungsþing Austlirðingar tel-
ur brýna nauðsvn bera til Jjess. að
Jiegar verði hafizt handa um end-
urbyggingu Fagradalsvegaj, með
tilliti til vetrarumferðar.
Fjórðungsþing Austfirðinga vill
vekja athygli á Jieirri slysahættu,
sem dráttur á endurbyggingu Lag-
arfossbrúar lilýtur að hafa í för með
sér. Skornr Jiingið á Alþingi/ að
veita fé til endurhyggingar brúar-
innar og hefja framkvæmdir þegar
á næsta sumri.
Fjórðungsþing Austfirðinga tel-
ur, að brú á Hofsá í Álftafirði sé
nú mest áðkaílandi umhót á vega-
sambandi Austur-Skaptafellssýslu
við Austurland.
Fjórðungsþing Austfirðinga í-
trekar fyrri óskir uni ílugvelli í
liinum ýmsu byggðarlögum austur-
lands.
Ú tibú fi á Búnaðarbankanum.
Um útibú frá Búnaðarbankanum
var samþykkt svofelld ályktun með
öllum atkvæðum:
Fjórðungsþing Austfirðinga, hald
ið að Egilsstöðum 19. sept. 1953,
skorar á Jhngmenn Austfirðinga, að
vinna að Jjví, að sem allra fyrst
verði stofnsett útibú á Austurlandi
frá Búnaðarbankanum.
Útflutningsverðmæti
Austfirðinga.
Eftirfarandi tillaga um rannsókn
á útfhitningsverðmætum hér á Aust-
urlan'di var sajnJjykkt samhljóða:
Fjórðungsþing Austfirðinga sam-
þykkir, að kjósa þrjá mcnn í nefnd,
cinn frá Seyðisfirði, einn úr Nes-
kaupstað og einn af Eskifirði. Hlut-
verk nefnda'r þessarar skal vera, að
safna skýrshmi um verðmæti út-
f I u t n i ngsfra mleiðsl u Au st f j arða,
með það m. a: í'yrir auðum, að
komnst að raun um, hver cr hlutur
Austfirðinga í útflulningsfram-
leiðslunni rniðaff við aðra lands-
menn, og að hafa mcð höncluvii á-
um önnur atriði varðandi hlutdeild
Austfirðinga í framleiðslu Jijóðar-
innar.
Birt var á þinginu úrslit skoð-
anakönnunar um stjórnarskrármál-
ið, sem fjórðungsþirtgið hafði ákveð
ið, að láta fram fara á Austurlandi.
Verður Niðurstaða jressarar skoð-
á'nakönnunar birt almenningi í sér-
stakri fréttatilkynningu til útvarps
og blaðn.
í stjórn fjórðungsþingsins voru
kosnir: Bjarni Þórðarson, Nesi,
Gunnlaugur Jónasson, gjaldkeri,
Scyðisfirði, Kristján Benediktsson,
bóndi, Einholti, Lúðvík Ingvarsson,
sýslumaður, Eskifirði og Þorsteinn
Sigfússon, bóndi, Sandbrekku. For-
seti Jhngs var kosinn: Gunnlaugur
Jónasson.
Einhugur og bezta samkomtilag
ríkti á Jiinginu um málefni Austur-
lands.
Flugvallargerð fyrir-
lniguð á Húsavík
I sl. viku kom Agnar Kofoed-
Hansen ffugvallarstjóri til Húsa-
víkur og að beiðni forráðamanna
bæjarins þar athugaði hann flug-
vaflarstæði í grennd við kaupstað-
inn, en til þessa hafði verið talið
ógerlegt að koma þar upp flugvelli,
þótt leikmönnum virðist það undar
legt. Flugvallarstjóra leizt mjög
vel á flugvallarstæði í landi Héð-
inshöfða og Bakka, um 3 km. frá
kaupsiaönum, og er nú mikill
áhugi meðal Húsvíkinga og fleiri
Þingeyinga að hafizt verði handa
um flugvallargerð eins fljótt og
kostur er, því að það mundi gjör-
breyta aðstöðu héraðsisn til sam-
gangna, einkum á vetrum. Þá skoð-
aði flugvallarstjóri flugvallarstæði
í Flatey og leizt það ákjósanfegt.
JEPPI,
í góðu lagi, til söiu.
Afgr. vísar á.
Öll munið þið hafa heyrt sagnir
um óskasteina og óskastund. Ef
maður hafði óskastein í hendi sér,
þá gat hann óskað sér hvers, er
hann vildi. Sömuleiðis gat hann
óskað sér hvers er hann vildi, ef
hann hitti óskastundina. — En
óskasteinar voru jafnan mjög fá-
gætir og erfitt var að hitta óska-
stundina. Þá sögðu þjóðsög-
urnar, að hver sá, er kæmist und-
ir regnbogafóí, þannig, að hon-
um sýndist bogaendinn standa of-
an í hvirfli sér, ætti ráð á hverri
þeirri ósk, sem hanfi vildi, meðan
hann stæði þar. En þetta heíur víst
engum tnanni tekizt. En sagnir
þessar sýnast sprottnar upp af
þeirri skoðun manna, að sjaldan
rætist óskir þeirra. Öll þráum við
svo margt, óg oft höfum við sagt,
það vildi eg, að eg gæti þetta og
þetta eða þetta og þetta yrði. Þrár
okkar og óskir eru systur, nátengd-
ar hvor annarri, þær eru föru-
nautar okkar gegnum allt lífið. Og
það er ekki svo lítið undir þessum
förunautum komið. Eg vil segja,
að á þeim velti að mestu hamingja
okkar og óhamingja.
En ef rétt er sú .skoðun þióð-
trúarinnar, að óskir manna rætist
sjaldan, eru þær þá nokkuð annað
en þýðingarlaus hugarburður? En
við skulum aðgæta, að þessi skoð-
un, er speglast gegnum þjóðtrúna
er frá þeim tíma, er þjóðin, að
minnstar kosti allur almenningur,
átti fárra úrkosta völ. Þá gat ekki
stúlka, hversu greind sem hún
var, eða þótt hún óskaði, fengið að
læra að skrifa. Fyrir fátækan pilt
var nærri því eins örðugt að kom-
ast í skófa eins og komast undir
friðarbogann. En á þessu, sem á
ótal mörgu öðru, hefur orðið stökk-
breyting á tiltölulega fáum áratug-
um Nú er ekki eins erfitt, að fá
óskir sínar til þess að rætast eins
og áður. Nú getum við samþykkt
það, sem þýzka stórskáldið Göthe
sagði: „Það sem menn óska sér í
æsku fá þeir ríkulega uppfyllt á
elliárum." Við getum nú gengið
lengra í þessari skoðun, og sagt
fullorðnisárum í stað elliárum.
Eg sagði áðan, að óskirnar
Væru okkar lífsförunautar. Þær
hjólpa okkur til þess að grípa
tækifærin, þegar þáu gefast og full-
nægja þrám vorum.
En eins og aðrir félagar og lífs-
förunautar eru misjafnir, sumir
góðir aðrir síðri, þannig er það og
líka með óskirnar. Féiagar og föru-
nautar hafa mikil hrif á líf okkar,
en þó hafa engir félagar eða föru-
nautar meiri óhrif á líf okkar, en
okkar eigin óskir og éigin þrár. En
eins og margar óskir manna vefða
driffjöðrin í lífi þeirra til þess að
hefja þá á hærri meniiingarsíig og
til meiri og meiri þroska, þá geta
og óskir sumra manna verið svo
lágsigldar, að þær hefti framgang
þeirra og lífsvelgengni.
Eg vil nú nefna til skýringar fá
dæmi um óskir manna:
Sumir óska* sér að þurfa sem
minnst á sig að leggja og fá sem
mesta hvíld. Þó óska margir sér
mikilla skemmtana og fjöl-
breyttra. Aðrir óska sér að hafa
jafnan næga vinnu. Einn vill
verða bóndi, annar sjómaður, þriðji
iðnaðarmaður, fjórði lcennari, og
svo mætti lengi telja. Þá eru marg-
ir sem þrá að verða efnalega sjálf-
stæðir, hvaða-stöðu,- sem þeir ann-
ars óska sér. A.llmargir vilja verða
vel menntaðir og vita margt. Og þá
eru og margir, ér viija verða vel
metnir, og enn éru fóeínir, er ;þrá
að láta sem mest gott af sér leiða x
lífinu og hjálpa þeim mönnúm,
sem eru hjólparþúrfar.
En óskir manna geta verið
óteljandi, svo margbreytilegar eru
þær. Þessar óskir, er eg nefndi,
eru nokkuð misjafnar, en það er
sameiginlegt þeim öllum, að í
flestum tilfellum geta þær rætzt,
undir því þjóðskpulagi, er við
búum við.
En þær eru misjafnlega heppi-
legar.
Sá, sem óskar sér mikillar hvíldar
og lítillar áreynslu, á mjög auð-
velt með að láta þá ósk rætast. En
hann verður letingi, oftast févana
og lítils metinn. Sá, er þráir
miklar skemmtanir, fær sömuleiðis
óskir sínar til að rætast með auð-
veldu móti. En honum er hætt við
að lenda inn á refilstigu skemmt-
analífsins, teiga þar bikara með
göróttum drykkjum, sem Sinfjötli
forðum.
En eg bið ykkur að misskilja
mig ekki. Eg er ekki á móti hóf-
legum saklausum skemmtunum,
heldur sjúklegri skemmtanafýsn.
Sá maður, sem er vinnugefinn,
mun jafnan geta fengist við eitt-
hvað. Hann fær óskir sínar upp-
fylltar.
Það, sem þið óskið ykkur að
verða, getið þið flest orðið, ef ósk-
irnar eru nógu ákveðnar. Sá er
þráir að verða athafnamaður
verður það, ef heilsa hans leyfir.
Sá, sem þegar í æsku vill verða
efnalega sjálfstæður venur sig á
hófsemi, sparsemi cg skynsamlega
meðferð fjór. Nógar eru til bækur
og skólar til að fræða þá, er vilja
vita mikið. Og sá er óskar sér.að
verða vel metinn, fær óskir sínar
(Framhald á 11. síðuj.