Dagur - 19.12.1953, Blaðsíða 24

24
JÓLABLAÐ DAGS
Frelsisstyttan i New York-höfn.
V iðkomus t aðir
á langri leið
Fitir Ólaf Ólafsson kristniboða
I»AÐ ÞYKIR ekki framar í frásögur færandi
þó að einhver bregði sér til Bandaríkjanna.
Ferðalagið sjálft er úr scigunni senr frásagnarefni,
svo fullkominn er sigur flugtækninnar yfir tíma
og torfærum langra leiða. Okkar ágætu flugmenn
skutla nú fólki yfir hafið á öllum árstíðum, frá
Reykjavík til New York, á mjög svipuðum tíma
og bíl er ekið milli Reykjavíkur og Akureyrar á
sumardcgi. í meðvitund almennings hafa Banda-
ríkin færst nær okkur. Við erum orðin kunnug
þar eins og á næsta bæ. Og með blámóðu fjar-
lægðarinnar cr horfinn ævintýraljóminn yfir
undralandinu í vestri, Ameríku vesturfaranna.
En nýir tímar skapa ný ævintýri. Og ný þekk-
ing er hverju ævintýri cftirsóknarverðari.
Fátt á okkar tímum er undursamlegra cn það,
að orðinn cr að vernleika hinn aklagamli óska-
draumur allra manna:
,,Á vængjum vildi eg berast
með vinda léttum blæ,
djarft um fjöll og dali,
og djúpan reginsæ."
Svifið er á breiðum vængjum vélflugunnar ofar
skýjum. Öðru hvoru grillir í hv'itfextar öldur
Norður-Atlahtshafs, siglingaleið gömlu vestur-
faranna, scm d jarfir sjómenn sigla enn.
Þegar við svo höfum liðið til jarðar og áfanga
er náð „over tlicre“, bcr ef til vill ekki margt
óvænt fyrir augu — fyrst í stað. Maður hefur svo
sem ýmislegt heyrt og lesið.
En lengi liefur maður sjálfur varla vcrið svo í
Bandaríkjaunum, að séð verði ekki að fyrri lutg-
rnyndir þurfi nokkurrar endurskoðunar með. Og
slík endurskoðun getur orðið íslendingum gagn-
leg. Framtíðarheill okkar þjóðar er nú ckki sízt
undir því komin, hversu tekst til um samskipti
okkar og Bandaríkjanna. En þau geta ekki vel
farið án þekkingar og skilnings af beggja hálfu