Dagur - 24.08.1955, Side 2

Dagur - 24.08.1955, Side 2
D AGUR Miðvikudaginn 24. ágúst 1955 £IN AFLEIÐING hins nýja og irosandi andlits á rússneskum 'aldhöíum, er stóraukin ferðalög eriendra blaðamanna til Rúss- ands. Margir kunnir blaðamenn rafa farið austur nú í sumar og íaia átt greiðan aðgang að vald- löfunum og ýmsum stofnunum, iem vestræn augu máttu aldrei augum líta í tið Stalíns. Meðal pessara blaðamanna er annar ainna kunnu Alsop-bræðra, Ste- vart. Hefur hann ferðast víðs veg- jr um Rússaveldi að undanförnu, Jg birt greinar í blaði sínu. Meðal peirra er grein, er hann ritar í <harkov, og fjallar um verksmiðj- jr, íðnaðarverkamenn og lífskjör jimennings. Er það fróðlegur pist- 11 og harla lærdómsrikur, og fer iðaiefni hans hér á eftir: pAÐ VÆRI ekki amalegt að eiga 'erksmiðju, sem hefði á að skipa :tarf smönnum, sem aldrei gætu arið í verkfall, kepptust við starf- ð 8 klst. á dag, mættu aldiei yfir- •efa vinnustaðinn nema vinnukort teirra væri fyrst áritað af um- roðsmanni verksmiðjustjórnarinn- ir. og yrðu að auki að vinna sér nn lágmarkskaupið með ákvæðis- /innu, þar sem afköst og vinnu- traðí réðu upphæðinni. Þessar forhertu kapítalísku hugs- mir sóttu ákaft á mig, er eg skoð- jði tvær verksmiðjur hér nú á dög- mum, stálverksmiðju í Dnieprope- rovsk og dráttarvélaverksmiðju íér í Kharkov. Stálverksmiðjan •av eins og hugmynd frá Víti, egilegur hiti frá opnum brenrslu- jfnum og sífelldur hljómur frá ams.lætti málma. Dráttarvéla- .miðjan var þrifalegur staður og •ei ur garði gerður. En fleira var .amt iíkt með þessum tveimur roðum en ólíkt. —o— : FYRSTA LAGI átti allt það, .ern upp er talið i upphafi þessar- iv irásagnar jafnvel við báðar •erksmiðjurnar, og það á við allar •e.ksmiðjur í Sovét-Rússlandi. Eg eyíði mér að spyrja verksmiðju- .tjorann 5 dráttarvélasmiðjunni, ivort starfsmenn hans hefðu ekki huga að gera verkfall til að knýja ram 40-klst. vinnuviku til dæmis. .vlaöurinn virtist í raun og sann- eika hissa. „Hvers vegna í ósköp- jnuin skyldu þeir fara að gera /erkiall?“ spurði hann. „Ef þeir .iara yiir. einhverju að kvarta, geta jeir ævinlega rætt málið við 'erksmiðjustjórnina.“ —o— *. >ÐRU LAGI var mikill og mgsyniiegur munur á hinni til- ölulega nýju stétt verksmiðju- stjóra og verkstjóra og hinum •enjulegu iðnaðarverkamönnum. iffirmennirnir voru vel og snyrti- egá klæddir, og munurinn var neii í en þetta. Þeir voru nær allir /erkfræðingar og flokksfélagar, og ramkoma þeirra og talsmáti var illur annar en hinna óbreyttu. „Parna geturðu sér,“ sagði einn íl yfirmönnunum, „hér ganga /erkamennirnir ekki bukkandi og jeygjandi, þó þeir sjái yfirmann,“ eti ems og slikt væri nýstárleg ,jon tynr mann frá landi kapítal- : srnans. Meöalkaupgjald í báðum þessum erksmiðjum var 800 til 900 rúbl- u. a manuði, að því verksmiðju- stjórnin upplýsti, og þetta mun vera meðal-kaup iðnaðarverka- manna í Rússlandi. Ef maður breytir þessu kaupi í dollara, koma í ljós undarlegir hlutir. Hið opin- bera gengi er 4 rúblur í dollarn- um. Þetta er að vísu tilbúið gengi, en látum okkur samt taka það sem giída vöru í þessari röksemda- færzlu: Með þeim reikningi er meðalkaup 225 dollarar á mánuði (3690 kr.). Þetta er ekki hátt kaup, miðað við kaup amerískra verkamanna, en þó engan veginn fráleitt. En lítum svo á verðlagið, sem rússneski verkamaðurinn verður að búa við. Hugsum okkur þá, að amerískur verkamaður, með 225 dollara mánaðarkaup yrði að greiða 250 dali fyrir léleg föt, 60 dollara fyr- ir verkamannaskó, 214 dollara fyrir 450 grömm af kjöti, (þegar hægt er að fá það), og 114 dal fyr- ir eina gúrku. ÞEGAR MAÐUR því lítur á kaupmátt launanna, má kalla það furðuefni í sjálfu sér, að sovét- verkamaðurinn skuli yfirleitt draga fram lífið. Satt er að vísu, að hann býr við lága húsaleigu og greiðir enga sjúkrahjálp. Satt er líka, að ekki er gert ráð fyrir að hann haldi uppi fjölskyldunni nema að nokkru leyti, því að kon- an vinnur oftast úti og er að kalla jafngildur kaupþegi og maðurinn. En enda þótt allt þetta sé tekið með í reikninginn, blasir sú stað- reynd eigi að síður við, að rúss- neski verkamaðurinn lifir við kjör, sem í Bandaríkjunum eru talin neðan við mannsæmandi líf. Þrátt fyrir þetta væri heimskulegt að draga þá élyktun af þessum stað- reyndum, að verkamaðurinn þar ej'stra sé líklegur til að gera upp- reist gegn ástandinu, eða að fram- leiðslukerfi Rússa sé að falli komið. Það er sennilegt, að þær verk- smiðjur, er mér var leyft að skoða, séu þær beztu á þessu svæði. En þær voru engan veginn byggðar til þess eins að vekja aðdáun útlend- inga. Og þær framleiddu augsýni- lega mikið af stáli og dráttarvél- um. Verkamennirnir voru kraftalegir karlar og hraustlegir, og þeir virt- ust leggja hart að sér. Þeir, sem eg átti tal við, virtust alveg eins ákaf- ir og aðrir Sovét-borgarar að reka áróður fyrir hinni torskildu dýrð. Sovét-skipulagsins. Aróður er í raun og sannleika ekki ómerkur þáttur í framleiðslukerfi Sovét- ríkjanna. —o— í BÁÐUM þessum verksmiðjum voru uppi stórir borðar með áletrunum, sem teknar voru úr bókum spámanns Marxismans, og slagorðum sem þessu: „Ef þú hefur lofað að auka afköst þín, verðurðu að standa við það!“ Umsjónarmaður útskýrði, hvað lægi að baki þessum særingum um að leggja harðar að sér. Hann ját- aði þvi, að verkamennirnir hunds- uðu oftast tilmælin, en hins vegar væru áskoranirnar jafnan í huga þeirra, jafnvel þótt þeir geri sér ekki fulla grein fyrir því. Og um það verður ekki deilt, að rússneski verkamaðurinn færist sífellt í auk- ana á framleiðslusviiðinu. Framleiðslumagnið á verka- mann er að vísu langtum minna en í Bandaríkjunum, og einnig stend- ur það að baki því, sem gerizt í löndum Vestur-Evrópu. En það er rétt, sem hagskýrslur sýna, að framleiðslumagnið í Ráðstjórnar- ríkjunum hefur stóraukizt eftir stríðið, og heldur áfram að aukast. Heimsóknin í þessar verksmiðjur, og tækifærið að sjá þar hina dug- legu, illa launuðu, áróðursmettuðu og stranglega öguðu verkamenn, varð til þess að gera þessar hag- skýrslur lifandi fyrir sjónum blaðamannsins.11 Gaslampar Járn og glervönideild Járn og glervörudeild Járn og glervörudeild Járn og glervörudeild Járn og glervörudeild Járn og glervörudeild Ung kýr er ber í september, til sölu. Ennfremur kvíga, burðar- tírni í febrúar. Afgr. vísnr á. Gott einbýlishús óskast í skiptum fyrir nýlegt og vandað hús — compl. 2 íbúðir með öllum þægind- um. Ajgr.visará. fbúð til sölu í Lækjargötu 18, ásamt eign- arlóð. Góðir kartöflugarðar. Tilboðum í eignina sé skil- að fyrir 20. september n. k. Jóhanna Benediktsdóttir

x

Dagur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.