Dagur - 28.09.1960, Blaðsíða 5

4
5
„NOKKUR TOF A
KJARABÓTUM“
MORGUNBLAÐIÐ hcrðir sig upp
í það á föstudaginn að skrifa hálfan
lciðarann um „kjarabætur“. Þar er
sagt, að íslendingar hafi ekki á und-
anfömwn árum öðlast sömu kjara-
bætur og nágrannaþjóðirnar, og hafi
þó sízt verið verr undir það búnir en
aðrir, að byggja upp blómlegt at-
vinnulíf. Svo kemur skýring Morgun-
blaðsins á því hvernig standi á þessu,
og hún er sú, „að við höfum búið við
ranga stjórnarhætti“, og allt var þetta
vinstri stjórninni að kenna, segir
blaðið.
Svo tók Sjálfstæðisflokkurinn við
og í tvö ár hefur vinstri stefnan
ekki verið hinni glæsilegu og há-
stemmdu íhaldsstefnu fjötur um fót.
Iiafa íslendingar þá fengið kjara-
bætur á tveggja ára valdatímabilinu?
Látum Morgunblaðið sjálft svara
þeirri spurningu. Það segir í sama
iloiðara og áður er vitnað ftil, „aði
nokkur töf verði á kjarabótum þeim,
sem viðreisninni fylgja.“
í febr. 1959 var allt kaup Iaunþega
lækkað með lagaboði um 13,4%. —
Þetta átti að stöðva verðbólguna. En
þegar búið var að lækka kaupið voru
þær ráðstafanir gerðar sem stórhækk-
uðu allt verðlag. Samkvæmt hinni lög-
festu vísitölu hafði verðlag almennt
hækkað um 13% að meðaltali, miðað
við 1. ágúst í sumar. Ef menn leggja
saman launalækkunina frá ársbyrjun
1959 og verðlagshækkunina, sem nú
er orðin, þarf engan sérfræðing, inn-
lendan eða útlendan til að sjá hverju
Sjálfstæðisflokkurinn hefur áorkað.
Spurningin er því alls ckki um það,
hvé seint gangi að bæta lífskjörin,
heldur hitt, hve íhaldinu tekst lengi
að níðast á fólkinu í landinu með
þeim stjórnarháttum, sem skerða lífs-
kjör þess um 11—1200 milljónir á
einu ári, þótt þjóðartekjurnar vaxi og
meira ætti að koma til skiptanna.
FISKVEIÐIDEILAN
FRAM ER nú komið, að íslenzka
ríkisstjórnin ætlar að semja við Breta
um landhelgismál. Samningaviðræður
eru svik og háskalegt undanhald. Um
hvað hafa íslendingar að semja?
spyrja menn. Svar hefur ekki fengist
við þeirri spumingu. Bretar hafa ein-
ir þjóða svívirt hin íslenzku lög um
fiskveiðitakmörkin með opinberum
þjófnaði og ofbeldi undir vernd her-
skipa í tvö ár. Fiskveiðar Breta inn-
an 12 mílnanna er vonlaus atvinnu-
vegiu: og viðurkennt af þeim sjálfum.
En ríkisstjóm Ólafs hefur lotið svo
lágt, að óska eftir sættum með ein-
hvers konar samningum við ofbeldis-
aðilann. Samningar um citt eða annað
í fiskveiðideilunni við Breta eða aðr-
ar þjóðir, ná ekki nokkurri átt. Is-
lenzk ríkisstjórn getur ekki samið við
neinn um íslenzk lög. Ríkisstjóm ís-
lands er komin út á liálan ís vegna
óskiljanlegs undirlægjuháttar við
Breta. Öll þjóðin mótmælir því harð-
lega að í nokkru verði hvikað frá
hinni íslenzku stefnu, eins og Alþingi
og allir stjórnmálaflokkar með ein-
huga þjóð að baki sér mótuðu hana
og framkvæmdu hinn 1. sept. 1958.
Trausti Jóhannesson á Hauganesi áttræður
Alltaf eru þau sannindi í
fullu gildi, að upp til fjalla og
á yztu nesjum er gróðurinn
kjarnmestur. Hitt vefst fyrir
mörgum, en er þó jafn víst og
satt, að margt bezta kjarnafólk
þjóðarinnar býr ýmist á hinum
svokölluðu útkjálkum eða hef-
ur öðlast sinn manndóm þar.
En allvíða, þar sem gróðurinn
kemur grænastur undan snjón-
um, fagnar fólkið honum ekki.
Það er burtu flutt og hovfið á
aðrar slóðir. Flateyjardalur,
Hvalvátnsfjörður og Þorgeirs-
fjörður eru nú í eyði. Þar var
áður mannmargt og tvíbýli á
sumum jörðum, og þar ólst upp
mikið af hinu mesta dugnaðar-
og mannkostafólki. Nú eiga ref-
ir greni í gömlum húsatóftum
í Fjörðum og Flateyjardal .En
það er bjart yfir þessum sveit-
um í minningum eldri manna,
sem þar slitu barnsskónum.
Trausti Jóhannesson á Hauga
nesi varð áttræður á laugardag-
inn. Hann er fæddur á Þöngla-
bakka í Þorgeirsfirði og er son-
arsonur Jóns prests Reykjalíns,
sem þar var þá prestur, og þar
var Trausti til 8 ára aldurs, en
fluttist þá með foreldrum og
systkinum að Kussungsstöðum
í Hvalvatnsfirði í sömu sveit og
var þar önnur 8 ár, eða þar til
Sigríður systir hans giftist Sæ-
mundi skipstjóra árið 1897. Sæ-
mundur fluttist þá að Stærra-
Ársskógi á Árskógsströnd og
Trausti með honum og hefur átt
heima þar í sveit álla tíð síðan.
Fæstir munti komast hjá
nokkuð erfiðum áföngum á 80
ára göngu, og víst er um það, að
oft var bratt fyrir fæti. En
Trausti Jóhannesson var af
góðu bergi brotinn, vel gerður
maður, fékk -það uppeldi í út-
kjálkasveit, sem vel hefur enzt
og er einn af fáum, gömlum
sveitungum mínum á Árskógs-
strönd, sem eg hef aldrei heyrt
að öðru en góðu getið. Og ef það
hefur aldrei verið erfitt fyrir
kappsaman og örgeðja mann að
lifa þannig og starfa í einu og
sama byggðarlagi á sjöunda
tug ára og halda þó fullri reisn
og virðingu, ásamt óskiptri vin-
áttu, þá er léttara að lifa á Ár-
skógsströnd en eg hélt að væri.
Sem unglingur man eg eftir
Traust Jóhanness., heyrði nærri
ótrúlegar sögur af skotfimi
hans og fengsæld á sjó, heyrði
hann syngja betur en aðra menn
við kirkjuna okkar, sá hann og
heyrði hafa gamanyrði á vör,
svo að allir komust f gott skap
í návist hans og fann, án þess
að hafa af því nokkur heilabrot
þá, að þessi maður var gleði-
gjafi hvar sem hann kom, mynd-
arlegur og vaskur maður og
kappsfullur, einarður, en óá-
leitinn og hafði eftirtektarverða
frásagnargáfu, þótt aldrei væri
hún í raups- eða ýkjustíl.
Sæmundur og Trausti „námu
land“ á Árskógsströnd. Sæ-
mundur er frægur maður orð-
inn og nafn hans mun lifa í sög-
unni. En spor Trausta munu
dýpri þar í sveit og ekki er eg
viss um, að á hann halli ef rak- ,
ið væri til hlítar.
Trausti var hér á ferðinni á
afmælisdaginn sinn og bað eg
hann að segja blaðinu eitthvað
frá liðinni tíð.
Þú varst með Sæmundi skip-
stjóra í gamla daga?
Já, eg var sjö ár vinnumaður
hjá honum, og var þá oft með
honum á sjó, meðal annars á
Hjalteyrinni, og svo oft á ára-
bátum við þorsk- og síldveiðar
með honum. Þá var mikil síld
og Norðmenn gáfu 10 krónur
fyrir síldarstrokkinn og greiddu
í skíru gulli.
Svo hefurðu gift þig og byrj-
að búskap.
Gifti mig 1902 Önnu Jóns-
dóttur, var eitt ár hjá Sæmundi
eftir það, flutti svo í Steinkot,
þaðan í Litla-Árskóg og á
Syðra-Kálfskinni var eg tvö ár.
Þá var eg búinn að fá nóg af
flækingnum og byggði mér torf-
bæ að Ytra-Ási og átti þar
heima þangað til jarðskjálftinn
1934 skemmdi hann. Síðan hef
eg átt heima á Hauganesi, eftir
að synir mínir byggðu þar.
Hvað áttu marga afkomend-
ur?
Þeir eru orðnir 30 og komnir
út um hvippinn og hvappinn,
eins og gengur. Eg er margfald-
ur afi og langafi. Sjálfur á eg
þrjá syni. Sá elzti fæddur ári
eftir að eg gifti mig, segir
Trausti og verður glettriislegur
á svipinn. Það var allt í réttri
röð í þann tíð.
Leiðir hafa verið ógreiðar úr
Fjörðum?
Ur Fjörðum' eru tvær leiðir
inn í Höfðahverfi. Leirdals-
heiði, sem er austar og oftast
farin nú, og Trölladalur vestar,
heldur styttri leið. Þar átti eg
mörg spor sem unglingur. Vest-
ur af svonefndu Skeiðarvaði á
Trölladal er harðvellisbali og
tveir litlir, kringlóttir hólar, er
sýniega eru mannaverk og
heita Dysjar. Þar segja munn-
mæli, að Höfðhverfungar og
Fjörðungar berðust. Dysjarnar
eru grasivaxnar og út úr þeim
standa steinnibbur, sem þar
hefur verið hlaðið. Þarna sat eg
oft og hugsaði um þennan
gamla atburð. Um þetta hef eg
talað við nokkra menn, en ekk-
ert hefur enn verið gert til að
rannsaka dysjar þessar, en þær
geyma sína sögu.
Fallegt þótti mér á Þröskuldi,
hálsinum milli Grenjárdals og
Trölladals. Undan hálsinum,
sitt hvoru megin, koma tvær
öflugar uppsprettur. Önnur
rennur inn af og nefnist Grenjá,
en hin rennur norður og nefn-
ist Gilsá. En þar sem vatnið
sprettur upp við upptök ánna,
er fagurt og sérkennilegt og það
er mikill þrýstingur á vatninu
og ólgar þar upp eins og væru
það hverir. Oft horfði eg lengi
á þessar kröftugu uppsprettur,
þegar eg var þarna á ferð og
stundum skýtur þessum mynd-
um upp í hugann.
Hvað hefurðu skotið marga
seli?
Veit það ekki, týndi því sem
eg skráði um það þegar eg
flutti á Hauganes frá Ytra-Ási
og hirti ekki um að halda því
saman hvað eg fékk marga eftir
það, en síðan eru liðin 26
ár. Marsvín skaut eg einu sinni,
það var 1000 pund, nokkra höfr-
unga skaut eg líka og dálítið af
hnísum og svartfugli. En nú er
eg hættur að fara með byssu.
Fór fyrir nokkrum árum á
hnísuskyttirí, komst í ágætt
færi, hleypti af, en hitti ekki.
Þá fann eg að tími var til kom-
inn að hætta. Síðan hef eg ekki
Trausti Jóhannesson.
snert byssu: En' byssúnni þakka
eg vellíðan okkar og barnanna
að miklu leyti. Selurinn á vor-
in, hnísurnar á sumrin og svart-
fuglinn á vetrum, og svo var
farið til rjúpna fram í Þorvalds-
dal.
Hvenær eignaðist þú sjálfur
bát?
Eg var tvö sumur landmaður
við bát og kunni því illa og
leiddist ófrjálsræðið. Þá bað eg
Þorstein á Rauðuvík að smíða
árabát handa mér og gerði hann
það, ártalið man eg ekki. Bát-
urinn kostaði 86 krónur með
árum, pöllum og stýri. Næsta
árabát smíðaði Vigfús Krist-
jánsson fyrir mig, og átti eg
hann lengi og reyndist hann vel
eins og sá fyrri. Svo reri eg
jafnt með línu og byssu og sá
fjölskyldu minni farborða, og
þar átti byssan sinn góða hlut.
Fórstu í hina nafntoguðu sela-
róðra frá Látrum?
Já, já, og líka frá Flatey og
Fjöi'ðum. Við voi'um þx-ír á.
Einn þeirra, sem oftast var með
mér á þessum árum og lengi
síðar, er nú 83 ára og heitir Sig-
urður Ki'istjánsson á Hauga-
nesi. Hann var allra manna
fljótastur6að sjá sel og þekkja
tegundina og bráðlaginn sjó-
maður. Hvílík handtök hjá hon-
um, bætti Trausti við. Sela-
róðrarnir voru spennandi og
kappið óstjórnlegt þegar margir
voru í'selaróðri. Stundum var
svo kalt, að maður gat ekki
fengið sér nestisbita öði’uvísi en
með vettlingum og gat í í-aun
og veru ekki haldið á byssu. En
einhvei-n veginn var það svo,
að manni hitnaði strax og selur
sást. Maðurinn er blóðþyrstur
og kappsfullur, bætir hann við,
og þá í'ann nú blóðið í manni
sjálfum. Og sár var maður, ef
maður missti skepnu.
Og stundum hefurðu komið
með góða veiði?
Já, stundum, en stundum
ekkert eins og gengur. Einn
daginn fengum við þrjá seli
væna og 7 hnísur yfir daginn.
Sigurður var með mér þá, eins
og oftar og sagði oft þann dag-
inn: Það er hola fyrir eina enn.
Stærsti selurinn?
Eg held það verði reiknað
mér til kai'lagrobbs, ef eg segi
frá því, þótt eg muni hvað hann
var þungur. En aðeins þann
eina sel hef eg ekki getað inn-
byrt, það var blöðruselur. Jón
Antonsson frá Hjalteyi'i var
ekki langt frá. Við settum upp
veifu og hann kom til okkar og
hjálpaði okkur. Hann sagði:
„Það er ekkert vit fyrir einn
bát að innbyrða svona skepnu.“
Og víst var þetta mikil og fall-
eg skepna. Já, byssan var oft
bjargvættur minn. Fyi'st átti eg
framhlaðna selabyssu, síðan
tvaér aðrar af nýrri gerð. Að-
eins hlaupið' er til af annarri
þeii-ra, svo átti eg auðvitað
minni byssur. Maður fékk oft
sel, bæði vöðusel, kamp og
blöðrung. En :það kom líka fýr-
ir að eg skaut skammarskot og
mjsstj , xnarks, þótt það væri
ekki "að jafnaði.
Manstu eftir fyrsta sclaróðr-
inum þínum? •
Hvoi-t eg man. En þá átti eg
éngan bát, en hafði dálítið farið-
með byssu. Eg var ákaflega
„nei‘vös“.'óg-þótti- í -mikiðTáðist
að taka tvo fullgilda menn með
mér út í þetta ævintýiú og var
logandi'hiæddur um að fá ekki
neitt: Eírtái' heitinn í Haga lán-
aði mér bát, en með mér voru
Sigurður, sá er fyi'r er nefndur,
og Ólafur Magnússon í Stein-
koti, sá er nýja skipið hans
Valtýs heitir eftir. Við sigldum
út Eyjafjörðinn í sunnangolu
og mér var ekki rótt í skapi,
enda fór eg í þessa ferð með
hálfum huga. Þegar við kom-
um austur úr Hríseyjarsundi
sáum við sel og felldum þá segl-
in í snati-i. Þá munaði litlu að
kjarkurinn bilaði. En selurinn
rak sig upp í sæmilegu skot-
færi og eg skaut hann. Þetta
var vænn selur og við snerum
þegar við og fórum með hann
inn á Hauganes og héldum svo
út aftur og skelltum alla leið út
hjá Kjálkanesi, sáum þar sel og
náðum honum líka. Þetta voru
nú fyrstu selskepnui'nar, sem
eg skaut. Og þetta gaf mér
kjai-k til að halda áfram. Eg var
adi-ei í mannahi-aki, hafði um
tíma traust á sjálfum mér og
var stundum heppinn.
Konxstu aldrei í hann krapp-
an?
Jú, það getux-ðu verið viss
um. Annars er það svo, að með-
an maður er á sjónum, stælist
maður upp þegar eitthvað bját-
ar á. Við vorum tvisvar hætt
komnir út af Vestfjörðum, er
eg var til sjós í gamla daga,
næri'i dauðir býst eg við. Mér
(Framhald á 7. síðu.)
Athyglisi erð nýjung
BÆNDAFÉLAG Þingeyinga
leitaði í sumar eftir samvinnu
við máningai'vei'ksmiðjur um
málun og fegrun sveitabæja í
héi'aðinu. Þær bi'ugðust vel við.
Hai'pa hét góðum verðlaunum
til þehra er fi-am úr sköruðu.
Leiðbeinandi fór um sýsluna
og árangurinn varð sá, að al-
mennt vaknaði óhugi fyi'ir
snyrtimennsku og að vei-ja
byggingar skemmdum með
málningu og fegi'a þær um
leið. Þar í héraði má víða sjá
hin fegui'stu sveitabýli, og sam-
keppni og tilsögn í meðferð ut-
anhússmálningar hafði sín áhrif.
Hér á Akureyri eru fram-
leiddar málningarvörur, sem
líka mjög vel. Þótt eyfirzkir
bændur séu um margt í
fremstu röð, eiga þeir sammei'kt
stéttarbi-æði'um sínum í öðrurn
héruðum, að því leyti að vera
meiri framkvæmdamenn en
hirðumenn og standa húsfreyj-
um að baki í snyrtimennsku og
fagurri umgengni. Samkeppni
um ytri fegurð sveitabæja vek-
ur umhugsun og metnað, opnar
augu manna fyrir því, hvernig
vel byggðir sveitabæir geta litið
út, ef notaðir eru smekklegir
litir á byggingar og ef bændur
fengju álíka áhuga fyx-ir ytra
útliti og konur þeii'ra fyrir
innri húsbúnaði. Eyfirzka
bændafélagið á hér þarft verk
að vinna, eða aðrir aðilar, sem
líklegir væru til að hafa áhuga
á þessu máli og bein í nefi til
að hrinda því fram á næsta'
sumri.
SKRITLUR
„Erpabbi þinn heima, dreng-
- Enskir sjóræningjar
ur minn c
9«
„Nei, hei-ra minn. Hann hefur
ekki komið heim síðan kvöldið,
sem mamma sá jólasveininn
vera að kyssa vinnukonuna."
Læknarnir segja okkur sífellt,
að það sé óhollt fyrir .okkur að
drekka.... Hvernig skyldi
standa á því, að það skuli vera
til svona mikið af gömlum
drykkjurútum en svona lítið af
gömlum læknum?
(Framhald af 8. síðu.)
um að minnsta kosti í 10 ár
ennþá. Þetta er gott fordæmi
gagnvai't öðrum þjófnaði!
Langvinnur orðrómur hefur
nú gengið um það, að ríkis-
stjórn íslands ætli að semja við
Englendinga um fiskveiðiland-
helgina, og nú eru blöðin búin
að fullyrða, að umræður milli
Englands og íslands eigi að
by'rja 1. okt. En engan hef eg
hitt, sem veit til þess að ríkis-
stjórn íslands hafi nokkurn rétt
til þess að semja um þetta mál
gegn eindregnum vilja þjóðar-
innar. Þegar Rússar færðu sína
landhelgi út í 12 mílur, hvað
gerðu Englendingar þá?
Þessu ætti einhver, sem því
er kunnugur að svai'a, svo að
þjóðin geti lesið það í einhverju
víðlesnu blaði. Þeii', sem hlust-
að hafa á útvarpsfréttimar kl.
rúmlega 8 um kveldð 25. sept.
sl., og heyrðu sagt frá vináttu-
hjali enska forsætisráðherrans,
hljóta að hafa hugsað á þá leið,
að maður sá væri mjög undai-
legui', eða jafnvel falskur. —
Framkoma Breta í landhelgis-
deilunni sýnir okkur hvernig
ensk vinátta er. ,— For-
sætisi'áðherra íslands talaði
einnig um< vináttu milli þjóð-
anna ,en et hann hefði vei'ið um
borð í einhverju af varðskipum
íslands um tíma og kynnt sér
vináttu Englendinga í verki,
hvernig ætli honum hefði þá
litist á?
Það er búið að ræða nóg við
Englendinga um landhelgis-
- málið og þeim er vel kunnugt
álit íslenzku þjóðarinnar á því.
. En hvaða pukur er þetta hjá
ríkisstj. íslands um samninga
við Englendinga? Ætlar ríkis-
stjói-nin, með forsætisráðherr-
ann í fararbroddi, að gerast ís-
lenzkur Kvistlingur? Eitt er
Virðulegur beltislaus
VETRARFRAKKI
(blár að lit og nokkuð við
aldur) glataðist í fyrri
viku. Þeir, er kynnu að
hafa orðið varir við hann
eru beðnir að láta afgr.
blaðsins vita.
KVENARMBANDSÚR
tapaðist á Oddeyrj fyrra
þriðjudag. Finnandi geri
vinsamlega aðvart í síma
1752 eftir kl. 5 e. h.
Lítill
GULLEYRNALOKKUR
með perlu, týndist fyrir
nokkrum dögum.— Finn-
andi snúi sér til
Ragnheiðar O. Bjömsson.
KVEN ARMB ANDSÚR
tapaðist 17. þ. m. á leið-
inni frá Glerárrétt að
Sundlauginni. — Skilist á
afgreiðslu Dags gegn góð>
um fundarlaunum.
ATVINNA!
Stúlka óskast til fram-
reiðslustarfa á Hótel KEA
Drengur, sem áhuga hefði
á slíkum störfum kemur
einnig til greina. Uppl.
á skrifstofu hótelsins.
ATVINNA ÓSKAST
Ungur, reglusamur piltur
með gagnfræðapróf, óskar
eftir atvinnu.
Uppl. í síma 1983.
RÆSTINGARKONUR
óskast strax.
K AFFIBREN N SL A
AKUREYRAR
RÁÐSKONA ÓSKAST
um lengii eða skemmri
tíma á gott sveitaheimili.
Afgr. vísar á.
STÚLKA ÓSKAST
á Hressingarskálann.
Sími 2445.
víst, að Guð almáttugur getur
ekki — vegna réttlætis síns —
þvegið þann ljóta blett af ensku
þjóðinni, sem stjórn hennar
hefur sett á hana með fram-
fei'ði sínu gagnvai't íslenzku
þjóðinni í landhelgisdeilunni.
SMABARNAKENNSLA
Kenni 5 o<> 6 ára börnum
O
næstkomandi vetur í
Flafnarstræti 73. — Nán-
ari upplýsingar í síma
1827 frá kl. 6-7 næstu
daga eða í Yanabyggð 2 B
Solveig Kristjánsdóttir.
KAUP - SALA
Standard Vangard ’50 til
sölu í góðu lagi.
VIL KAUPA ÍBÚÐ
rninnst 4 herbergi eða ein-
býlishús. — Enn fremur
til sölu 4 herbergja íbúð
í miðbænum.
Uppl. í síma 2114.
ÞÚ SEM TÓKST
Heklu karlinannsúlpuna
í Hafnarstræti 100 (Al-
mennar tryggingar) þar í
ganginum uppi á 4. hæð,
skalt gjöra svo vel og skila
henni tafarlaust þangað
aftur, ef þú vilt forðast
frekari óþægindi.
Það sást til þín!
HERBERGI
óskast. — Afgr. vísar á.
SKRIFBORÐ
Til sölu.
Uppl. í síma 1968.
Til sölu vegna brottflutnings
. 2 DJÚPIR STÓLAR,
BORÐ,
TAUSKAPUR,
ELDAVÉL og
TAURULLA.
Til sýnis kl. 2—3 á miðviku-
dag í Munkaþverárstræti 44.
TÆKIF ÆRIS VERÐ.
Til sölu er notuð handlaug
og bamavagn að Gleráreyr-
mn 13. (Eftir kl. 5.).
VÉL-REIÐHJÓL, NSU,
lítið notað, er til sölu. Er til
sýnis á Reiðhj.verkst. Hann-
esar Halldórssonar, og gefur
hann allar nánari upplýs.
BARNAVAGN
til sölu.
Uppl. í síma 1063.
REWERE
SEGULBANDSTÆKI
er til sölu.
Uppl. í súna 1771.
Til sölu er tvísettur
FATASKAPUR.
Uppl. í Mýrarvegi 122.
Sírni 2141.
Nýlegur og vel meðfarinn
BARNAVAGN
til sölu.
Uppl. í síma 2429.
Vil selja
ÞRJAR UNGAR,
VORBÆRAR KÝR.
Stigtryggur Bjarnason.
Syðritungu, Tjörnesi.
IIU SQvarna-S AU3IAVÉL
til sölu.
Ennfremur
GÓÐ FÖT
á 13—14 ára dreng.
Uppl. í síma 1854.
PLÖTUSPILARI
og
GRAMMÓFONN
til sölu.
Uppl. í síma 1746.
A Stokkahlöðum eru til sölu
STÓRAR REYNI- og
BIRKIPLÖNTUR.
Nokkur stykki af
KANlNUM
til sölu.
Uppl. í síma 2397.
SELPJUM FÆÐI.
Sími 1672.
FÆÐISSALA
Get tekið nokkra menn í
fæði.
Afgr. vísar á.
ELDHUSBORÐ
og
ELDHÚ SKOLL AR
til sölu.
Sími 2406.
Til sölu er
BARNAVAGGA
á hjóluin.
Uppl. í Steinholti 1,
Glerárhverfi.
Til sölu:
LANCHESTER ðlÓTOR
MEÐ GÍRKASSA.
CHEVROLET MÓTOR
MEÐ GÍRKASSA.
TVÆR HASINGAR
á stórum hjólum, hcntugar
undir vagn.
Uppl. í síma 2378
milli kl. 7—8 á kvöldin.
KVENREIÐHJÓL,
sem nýtt, til sölu ineð
tækifærisverði.
Uppl. á Reiðhjólaverkst.
Ilamiesar Halldórssonar.
BARNAVAGN
til sölu í Helgabagrastræti 6.
Uppl. í síma 2590.
SKÓLASTÚLKA
getur fengið herbergi með
húsgögnum, og fæði á
sama stað,
Afgr. vísar á.
HERBERGI
til leigu.
Gunnlaugur Kristinsson,
Norðurbyggð 1 B.
LÍTIL ÍBÚÐ
óskast til Ieigu sem fyrst. —
Stofa með aðgangi að eldhúsi
kenxur til greina.
A. v. á.
FIÚS TIL SÖLU.
Efri hæð liússins Munka-
þverárstræti 44 er til sölu.
Allar nánari upplýsingar
gefa
Heiður Jónsdóttir og
Jón Hallgrímsson,
sími 2424.
HERBERGI ÓSKAST
á Syðri-Brekkunni fyrir
menntaskólapilt. — Tilboð
leggist inn á afgr. blaðsins.
TVÖ HERBERGI.
Tvö lítil samliggjandi her-
bergi til leigu í Eiðsvalla-
götu 7 — að austan.
HERBERGI
til leigu.
Uppl. í síma 2026 kl. 7—8 e.h.
ÍBÚÐ
óskast til leigu nú þegar.
Uppl. í síma 2167
eftir kl. 7 e. h.
HERBERGI
til leigu. Reglusemi áskilin.
Uppl. í síma 1263.
TVÖ HERBERGI
til leigu. — Eldhúsaðgangur
kemur til greina.
Uppl. í síma 1279
eftir kl. 6 e. h.
HERBERGI
til leigu í miðbænum ásamt
hliðarkompu.
Uppl. í Oddeyrargötu 19.
HERBERGI
til Ieigu fyrir skólastúlku.
Uppl. í sírna 1826.
HERBERGI
til leigu. Sími 2357.
HÚSNÆÐI.
Tvö herbergi eða fleiri til
leigu í Brekkugötu 41.
Uppl. í súna 1363
kl. 7— 8e. h.
HERBERGI
til Ieigu nálægt Menntaskól-
anum. Hentugt fyrir tvo. —
Afgr. vísar á.