Dagur - 11.10.1961, Blaðsíða 4

4
5
—““— ------— -----------------^
Baguk
BÆNDUR HART LEÍKNIR
AF STJÓRNARVÖLDUNUM
NÚVERANDI STJÓRNARSTEFNA á
fslandi er mjög óliagstæð bændastétt-
inni. Þetta er augljóst, þegar athugaðar
eru tekjur bænda og samanburður gerður
á þeim og tekjum þeirra stétta, sem sam
bærilegastar þykja. Enda er svo komið,
að aldrei hefur verið meiri vandkvæðum
bundið fyrir ungt fólk að hefja búskap
í sveit og verður tæplega um það deilt,
og erfiðleikar bænda yfirleitt of miklir
um þessar mundir til þess að ungu fólki
þyki fýsilegt að velja sér þá leið. Þótt
vaskir bændur vimii þrotlaust með nú-
tímatækni við búskapinn, bera þeir skarð
an hlut frá borði. Jarðir fara í eyði, að-
eins örfá nýbýli rísa af grunni og von-
leysi sprettur upp af þeim harkalegu
stjórnarráðstöfunum, sem leika bændur
landsins harðar en nokkra aðra stétt þjóð
félagsins.
Stéttarsamband bænda hefur birt
greinargerð um það, hversu hallað er á
bændur nú í haust í úrskurði um grund-
völl búvöruverðs í landinu. En eins og
kunnugt er af fréttum, varð sexmanna-
nefndin ekki á eitt sátt í þessum efnum,
svo yfirnefnd: fulltrúi framleiðenda, full
trúi neytenda og hagstofustjóri, ákvað
verðlagsgrundvöllinn.
í greinargerð Stéttarsambandsins er
m. a. þetta:
Meirihluti yfirnefndar fellir alveg nið
ur fyrningu útihúsa, og lækkar þannig
fyrningarliðinn um 4500 kr.
Meirihluti yfirnefndar lækkar veru-
lega eigið fé bónda í búrekstrinum, og
lækkar síðan vexti af þessu fé úr 5% í
3%%. Þetta lækkar vaxtaliðinn um 6800
krónur.
Meirihluti yfirnefndar hefur aukið af
urðamagn búsins frá því, sem framleið-
endur telja rétt og rök verða færð fyrir.
Þannig er kjöt eftir fóðraða kind hækkað
úr 14.68 kg í 15.3 kg og ull úr 1.7 kg í
2 kg. Kartöflur voru hækkaðar úr 10 tn.
í 15 tn. Tekjur af aukabúgreinum voru
hækkaðar úr 2.700 kr. í 10.900 kr.
Með því þannig annars vegar að fella
niður fyrningu útihúsa og lækka eigið
fé bónda í búrekstrinum og vexti af því,
og hins vegar með þvr að auka afurða-
magn búsins úr því, sem eðlilegt getur
talizt, þá tekst meirihluta yfimefndar
að koma því þannig fyrir, að Iiækkun á
búvöruverði til bænda verður ekki nema
tæpur helmingur þeirrar hækkunar, sem
orðið hefði, ef rökstuddar tillögur full-
trúa framleiðenda í sexmanna nefndinni
hefðu fengið að standa.
Þessi úrskurður yfirnefndar er bænd-
um því hinn óhagstæðasti og hlýtur að
Iiafa hin óheppilegustu áhrif fyrir land-
búnaðinn.
Það er nú verkefni bændasamtakanna
að ræða um og ákveða, hvemig brugðizt
skuli við þeim vanda, sem hér hefur skap
azt. Meðal annars hljóta þau að taka til
athugunar, hvort rétt sé að una því verð-
lagningarkerfi, sem nú hefur jafn hrapa-
lega brugðizt þeim, og hvernig tjón það
verður helzt bætt, sem hljótast mun af
framangreindum firskurði, ef hann er
látinn standa.
Bændur þurfa að mæta þessum vanda
með einbeitni og samheldni. Annars er
hætt við því, að haldið verði áfram að
ganga á hlut þeirra meira en þó þegar
er orðið. □
V_______________________________J
Bætt atviniiuskilyrði og dugnaður fólksins leggja grundvöll að ört vax-
andi útgerðarbæ við Eyjafjörð vestanverðan. Umhverfis blómleg byggð
MARGT bendir til þess, að Dal-
vík sé mikill framtíðarstaður.
Þar sameinast grösugar lendur
Svarfaðardals og þéttbýlið við
sjóinn, svo að örðugt er ennþá
sundur að greina. Sveitamenn
stunduðu sjóinn og ýmis önnur
störf í þorpinu og sjómenn,
verzlunarmenn og iðnaðarmenn
voru bændur að nokkru. Þannig
var það og er raunar enn, þótt
æ fleiri Dalvíkingar snúi baki
við búskap. Byggðin á Dalvík er
aðeins hálfrar aldar gömul, en
áður mur.u hafa verið þar ver-
búðir bænda, en stunduðu sjó-
inn haust og vor, eins og þá var
siður við Eyjafjörð. Síðan tóku
menn sér þar bólfestu og nú er
þar myndarlegt sjávarþorp
með á tíunda hundrað dugmik-
illa íbúa í sérstöku sveitarfélagi
allmörg síðustu árin. En innan
þess eru nokkrir sveitabæir,
Karlsá og Hóll, Háls, Hrisar,
Hrappsstaðir, Hrappsstaðakot
og Ytra-Holt. Innan hreppstak-
markanna er einnig landnáms-
jörðin Böggvisstaðir, sem nú er
bóndalaus, og nokkur býli, eins
og Upsir, Efstakot o. fl., sem
öðrum þræði eru bújarðir.
Dalvík er byggð í Böggvis-
staða- og Brimneslandi og var
áður oft kallað Böggvisstaða-
sandur. Brimasamt er við sand-
inn í norðanátt, en traustlegir
hafnargarðar veita gott skjól
bátum og skipum, og stutt er
þaðan oft á fengsæl mið.
Til Dalvíkur og út í Múla.
Þegar eg fyrir nokkrum dög-
um hringdi til hins örugga
fréttaritara Dags á Dalvík,
Stefáns Hallgrímssonar, og leit-
aði tíðinda, varðist hann allra
frétta, en benti mér á, að sjón
væri sögu ríkari. Skrapp eg þá
þangað og ræddi um stund við
hann og sveitarstjórann, Valdi-
mar Óskarsson, spurði margs
og fékk ýmsar upplýsingar um
staðinn, sem mér var að nokkru
kunnugur fyrr á árum. Auk
þess fylgdi sveitarstjórinn mér
um þorpið og síðan út í Ólafs-
fjarðarmúla, þar sem enn er
unnið að vegagerð hinni miklu,
sem styttir ökuleið milli Dal-
víkur og Ólafsfjarðar úr ca. 250
kílómetrum nður 18 kilómetra.
Við sjóinn.
Tveir 250 lesta togbátar og 5
bátar 50—100 lesta, auk 4
minni þilfarsbáta, sækja sjóinn,
ásamt mörgum trillum.
KEA hefur hraðfrystihús á
Dalvík. Nú er verið að stækka
það mjög mikið og vonir standa
til að það geti tekið á móti hrá-
efni um áramót. Þar verða 50
tonna afköst á dag, og miðað
við dagvinnu, og kæligeymslur
fyrir 35 þúsund kassa.
Frystihússtjóri er Tryggvi
Jónsson.
Rétt hjá er fiskimjölsverk-
smiðja, einnig fyrirtæki sam-
vinnumanna.
Á Dalvík eru 4 fiskverkun-
arstöðvar: Fiskverkunarstöð Að
alsteins Loftssonar, Egils Júlí-
ussonar, Vilhelms Sveinbjörns-
sonar og Fiskverkunarstöðin
s.f., sem Jón Stefánsson o. fl.
eiga.
Á þrem síldarsöltunarstöðv-
um voru í sumar saltaðar 19232
tunnur síldar og hefur áður
verið greint frá þeim sérstak-
lega hér í blaðinu.
Verkstæði.
Netjamenn h.f. annast neta-
gerð og viðgerðir, eins og nafn-
ið bendir til. Þetta fyrirtæki er
rekið undir stjórn Kristins
Jónssonar.
Bfreiða- og búvélaverkstæði
rekur KEA og veitir Jónas
Hallgrímsson því forstöðu. í
einstaklingseigu er bifreiðaverk
stæði Jóhannesar Árskóg. Tré-
smíðaverkstæði eru 4 talsins.
Útibú KEA á Dalvík.
Útibú Kaupfélags Eyfirðinga
annast mestan hluta verzlunar-
innar á Dalvík og nærsveitum.
Utibússtjóri er Baldvin Jó-
hannsson, en fulltrúi Stefán
Hallgrímsson og gjaldkeri
Tryggvi J. T. Kristinsson.
í mjög myndarlegu stórhýsi
eru þrjár aðal söludeildir úti-
búsins, þ. e. vefnðarvörudeild,
nýlenduvörudeild og búsáhalda
deild, sem aðskildar eru með
innréttingum. Þar er deildar-
stjóri Hilmar Daníelsson, í stað
Torfa Guðlaugssonar, sem nú
er fluttur til Akureyrar.
Kjötbúðarstjóri er Friðjón
Kristinsson. Hann er einnig
sláturhússtjóri í stað Jóhanns
Jónssonar, sem því starfi hafði
gegnt um fjölda ára.
Stjórn byggingavörudeildar
annast Frímann Sigurðsson. —
Veitingastofu annast Þóra Arn-
grímsdóttir og áður var nefnt
bifreiðaverkstæði og frystihús.
Þá hefur Útibú KEA á Dal-
vík bifreiðastöð, er einnig ann-
ast rekstur mjólkurflutninga-
bifreiða, undir stjórn Tryggva
Jónssonar.
Starfsmenn þessara deilda og
skrifstofufólk, sem hefur góð
vinnuskilyrði í aðalbygging-
unni, er 34 talsins.
Góðar verbúðir.
Hreppurinn hefur í sumar
látið byggja myndarlegt hús við
höfnina. Þar eru margar ver-
búðir undir einu þaki. Áður
átti hreppurinn annað verbúða-
hús, sem þar er örskammt frá.
Er þetta smekklegt og auk þess
þægilegra og þrifalegra en ein-
stakar verbúðir, eins og þær
tíðkast víðast og þurfa mun
minna lóðarrými.
Höfnin er rúmgóð.
Ennþá er unnið við hafnar-
framkvæmdir á Dalvík. Hinn
300 metra eldri hafnargarður
hefur verið styrktur í sumar
með stórgrýti, norðan garðsins.
Nýi grjótgarðurinn, sem mynd-
ar hina 40 þús. ferm. höfn, er
enn í byggingu. Straumar og
sjógangur hafa gert nauðsyn-
legt að lengja grjótgarðinn suð-
ur fjöruna. Þar verður mikil og
góð uppfylling. Dalvíkurhöfn er
rúmgóð, en framvinda tímans
fáum lögmálum háð, svo vel
gæti svo farið, að hafnarfram-
kvæmdir, sem í dag þykja
miklar og bera vott um bjart-
sýni, verði smáar í augum fram
tíðarinnar. Þá er umhugsunar-
Grjótnámið í Brinmcsgili, og á grjóti er engin þurrð til hafnargerða og húsbygginga. (Ljósm.: E.D.)
vert, hvort hinn nýi garður, sem
liggur mjög skáhallt við brim-
inu, geti orsakað landbrot suð-
ur með sandinum. Fari svo,
verður leitað til hins nærtæka
grjóts og landið varið. Öll ís-
lenzk skip, að undanteknu
Hamrafelli og Tröllafossi, geta
lagzt að hafnargarðinum á Dal-
vík. Hafnarbæturnar hafa gjör-
breytt allri aðstöðu til útgerðar
og nauðsynlegra flutninga.
íbúðir, póstur og sírni.
í byggingu eru nú 5 íbúðar-
hús, flest mjög skammt á veg
komin og 3 frá fyrra ári. Byrj-
að er einnig á stórri byggingu
fyrir póst og síma sunnantil í
þorpinu, við Hafnarbraut.
Atvinna hefur farið batnandi
með vaxandi útgerð og margir
eiga góðan sjóð eftir gjöfult sum
ar á síldarmiðunum.
Fjárbúskapur.
Þeim fækkar óðum sem kýr
eiga, svo í haust er ekki útlit
fyrir að neinir nautgripir verði
settir á í vetur. En fé eiga marg
ir ennþá, bæði sér til gamans og
til búrýginda. Síðasta vetur
voru 2 þús. fjár á fóðrum og er
sauðfjárbúskapur því veruleg
atvinnugrein á staðnum. Nokkr
ir eiga reiðhesta.
Framtíðarskógur.
í Böggvistaðahólum, ofanvert
við Dalvík, er nýbúið að girða
5 héktara larids, brjóta það,
herfa og sá grasfræi. Hinn
kunni Svarfdælingur, Zophon-
ías Þorkelsson, iðjuhöldur vest
an hafs, gaf nýlega hreppnum
fé til skógræktarmála og eru
þessar framkvæmdir gerðar fyr
ir gjafafé hans. Sami maður
hefur áður sýnt gömlum sveit-
ungum sínum frammi í dalnum
mikla rausn, svo sem þar er
hægt að sjá í ört vaxandi skógi
og raunar fleiri hlutum. Og enn
hefur Zophonías gefið heima-
byggð sinni mikið og gott safn
bóka. Verður þetta allt og hin
mikla vinfesta hins mæta Vest-
ur-íslendings, vart að fullu
þakkað. Að vori hefja Dalvíking
ar gróðursetningu trjáplantna í
Zóphoníusar-garði.
Göturnar á Dalvík.
Göturnar á Dalvík bera frem
ur myndarleg nöfn, en sjálfar
eru þær um of holóttar og
reyna á þolrif bifreiðanna. En
ekki hefur það heyrzt, að kettir
fótbrytu sig þar, eins og í höf-
uðstað Norðurlands. Götunöfn-
in eru þessi: Bárugata, Bjarkar
braut, Goðabraut, Grundargata,
Hafnarbraut, Karlsbraut, Skíða
braut, Karls-rauða-torg, Mímis
vegur, Sognstún, Sunnutún,
Smáravegur, Hólavegur og Stór
hólsvegur.
Framámenn.
Sóknarprestur Dalvíkinga er
séra Stefán Snævarr á Völlum,
héraðslæknir Daníel Daníels-
son, oddviti hreppsnefndar er
Jón Jónsson frá Böggvistöðum,
sveitarstjóri Valdimar Óskars-
son, kaupfélagsstjóri Baldvin Jó
hannsson, skólastjóri Helgi Þor
steinsson og hreppstjóri Krist-
ján Jóhannesson.
Skólasetning.
Barna- og unglingaskólinn á
Dalvík var settur miðvikudag-
inn 4. október með hátíðlegri at
höfn. Nemendur skólans eru
164 í vetur. Landsprófsdeild er
við skólann.
Heimildasöfnun.
Dalvíkingar og aðrir Svarf-
dælingar eru nú að safna heim
ildum að sögu sveitarinnar.
Myndum er safnað og raddir
manna teknar á segulband. Skrá
setning heimilda er mikið verk
og vandasamt, en mun hafa
ómetanlega þýðingu er fram
líða stundir, ef vandlega er að
, unnið.
Félagsheimilið.
Á svokölluðu Kaupfélagstúni,
sem er opið svæði, er ákveðið
að hefja byggingu félagsheimilis
að sumri. Kaupfélagið og eig-
endur Brimneslands hafa gefið
væntanlegri stofnun gott land
undir bygginguna. Verður fé-
lagsheimilið þá skammt frá
hinni nýju og veglegu kirkju og
óbyggt svæði á milli, hentugt
til margskonar fegrunar.
Samkvæmt teikningum að fé-
lagsheimilinu, verður það að
flestu mjög frábrugðið þeim fé-
lagsheimilum öðrum, sem hér
hafa verið byggð, og alger nýj-
ung í byggingu samkomuhúsa.
Verður mjög fróðlegt að sjá það
rísa af grunni. Iíi’eppurinn og
6 félög á Dalvík standa að bygg
ingunni.
Fimm bílar í boði.
Húsbyggingarnefnd, en for-
maður hennar er Jóhannes Har
aldsson, setti á laggirnar mynd
arlegt happdrætti, sem nú er í
fullum gangi. Vinningarnir eru
5 bílar: I Volvo, 2 Skoda og 2
Moskvitar. Dregið verður 15.
október.
Fyrir þá, sem styðja vilja að
því, að nýtt félagsheimili, með
tveim samkomusölum kvik-
mynda- og leikhússal og veit-
inga- og danssal, bókasafni,
tómstundastofum og aðstöðu til
reksturs sumarhótels, komist á
laggirnar, ættu ekki að draga
það að sýna vilja sinn í verki. Ef
svo ólíklega vildi til, að einhver
ætti eftir að fá sér bíl, er þetta
happdrætti ekki ólíklegra en
önnur slík til að veita verðug-
um eða óverðugum viðunandi
farartæki fyrir lítinn pening.
Múlavegurinn.
Frá Dalvík til Ólafsfjarðar
eru 18 km eftir þeim vegi, sem
verið er að leggja fyrir Ólafs-
fjarðarmúla. Vegurinn er mikið
mannvirki og veglagning norð-
an í Múlanum erfið og dýr.
,Vegurinn, Dalvíkurmegin, er
kominn á Sauðakot, en Ólafs-
fjarðarmegin út í Ófærugjá. En
Ófærugjá og Flagið eru verstu
staðirnir undir veg. Á milli Ó-
færugjár og Flags eru 900 metr
ar. Milli vegaendanna þar sem
þeir eru nú, mun vera 5—6 km
og enn eru jarðýtur að verki.
Múlavegurinn á að liggja ofan-
vert við Dalvík, suður hjá
Böggvistöðum og á Svarfaðar-
dalsárbrú, sunnan Árgerðis.
Hinn nýi Múlavegur mun valda
byltingu í samgöngum á stóru
svæði á Norðurlandi.
Þorpin og þjóðfélagið.
Sjávarþorpin á íslandi leggja
ríflegan skerf sjávarafurða í
þjóðarbúið. Þar er fátt um „fína
óþarfamenn“, en margir athafna
menn, sem leggja hönd að fram
leiðslunni og eiga allt sitt undir
henni. En þorpin og þjóðfélagið
þurfa að leggjast á eitt um að
búa vaxandi fólksfjölda viðun-
andi lífsskilyrði á hverjum stað,
og þar eru mikil verk að vinna.
,Daginn, sem ég skrapp til Dal-
víkur, var sveitarstjórinn búinn
að fara í fjallgöngu fyrir venju-
legan vinnutíma. Það þyrftu
fleiri sveitar- og bæjarstjórar
að gera, til að halda við líkams
þreki sínu og sjá „ríki sitt“ í
morgunsól.
Ég þakka þeim Stefáni Hall-
grímssyni og Valdimar Óskars-
syni fyrir upplýsingarnar. Ef
MANNHELGI
Margir lásu nýlega óvenju-
lega rætna grein í Reykjavík-
urblaði um Kristmann Guð-
mundsson skáld. Fjallaði hún
bæði um einkalíf skáldsins og
rithöfundarferil hans heima og
heiman og hann borinn þungum
sökum og svívirðilegum.
Rithöfundafélag íslands hefur
opinberlegS mótmælt þessum
rætnu skrifum. í mótmælunum
segir svo:
„í áðurnefndri grein er óhróð
ur um rithöfundinn persónulega
og verk hans. Þá mun það og
einsdæmi í íslenzkri blaða-
mennsku að einkalíf manns sé
gert að umræðuefni með jafn
siðlausum hætti og þarna er
gert.
Stjórn Félags íslenzkra rithöf
unda telur að víta beri slík
skrif, hver sem í hlut á, og vænt
ir þess, að íslenzk blöð virði svo
mannhelgi og almennt velsæmi.,
að rithöfundar landsins og aðr-
ir, megi vera óhultir fyrir æru-
meiðingum og atvinnurógi af
þessu tagi.“
ÍSLENZK FYRIRMYND
Skozkir bændur, sem hér
voru í sumar að skemmta sér
og kynna sér sauðfjárrækt,
voru hrifnir af grindafjárhúsun
um íslenzku. Einn úr hópnum,
James Kii’k Patrick, bóndi á
N.-írlandi, sendir íslenzkum
bændum eftirfarandi kveðju:
„Ég er viss um, að yður þykir
gaman að frétta, að ég er að
byggja fjárhús af þeirri gerð,
sem okkur var sýnd í íslands-
ferðinni. Ég held, að þau séu
hentug í jafn votri veðráttu og
er hjá okkur. Ferðalag okkar
var ekki aðeins mjög skemmti-
legt, heldur einnig fræðandi.
Gerið svo vel að skila kveðju
minni til íslenzkra kunningja.“
„HANN VAR FULLUR,
GREYIГ
Þótt hóflega drukkið vín
gleðji mannsins hjarta, leiðir
hófdrykkjan margan lengra en
æskilegt er.
Athugull og kunnugur maður
á Akureyri rifjaði nýlega upp í
einkaviðtali hversu margir bæj
arbúar hefðu látizt, ungir að ár
um eða á sæmilegum starfs-
aldri, af völdum drykkjuskap-
ar. Það var stór hópur á fáum
Dalvíkingar framtíðarinnar
skila jafn trúlega unnum störf-
um og sá fyrrnefndi og gefa
bjartsýnismönnum á borð við
sveitarstjórann tækifæri til á-
hrifa, verður mörgum þeim
árum og ekki einu orði á það
minnzt opinberlega, hverjar
dauðaorsakirnar voru, af hlífð
við hina látnu.
Rán, nauðganir, manndráp og
limlestingar eru ljótir, en of al-
gengir glæpir til þess að hægt
sé að þegja þá í hel. En furðu-
lega algeng er þessi afsökun:
„Hann var fullur, greyið“. Það
þykja næstum fullar málsbætur
í augum sumra borgara.
Maður drap nýlega konu sína
í ölæði og hefur verið sagt frá
því. í réttum vildi það til í
haust, að þar slógust ungir
menn heiptarlega. Að lokum lá
(Framhald af bls. 1)
Þrír fastir kennarar láta af
störfum við skólann: fröken
Freyja Antonsdóttir, frú Hólm
fríður Jónsdóttir og Jón Sigur-
geirsson, skólastjóri Iðnskólans,
sem þó mun gegna stunda-
kennslu við Gagnfræðaskólann
áfram. Yfirkennari í hans stað
er Ármann Helgason. Þessir
stundakennarar hætta starfi:
Frú Björg Ólafsdóttir, frk. Guð
rún Sigurðardóttir, séra Björn
O. Björnsson, Oddur Kristjáns-
son, Halldór Blöndal og Bern-
harð Haraldsson, sem nú er sett
ur fastakennari. Auk hans eru
settir nýir fastakennarar við
skólann þau frk. Sigrún Hösk-
uldsdó.ttir, Björn Bjarman, Guð
mundur Þorsteinsson og Rafn
Hjaltalín. Nýr stundakennari er
frú Jóna Aðalbjörnsdóttir.
Tónlistarskóli Akureyrar var
settur 3. október af skólastjór-
anum, Jakobi Ti’yggvasyni.
Innritaðir nemendur eru 60
talsins. Meiri hluti nemenda
leggur stund á píanóleik.
Kennaralið er óbreytt.
Við skólasetninguna ræddi
skólastjóri um hinn hraklega að
búnað skólans og lét þá skoðun
í ljósi, að fullnægjandi lausn
björgum velt úr vegi á næstu
árum, sem nú hamla örum vexti
og tryggri afkomu þegnanna í
sveitum og sjávarþorpum á ís-
landi.
E. D. j
annar blóðugur utan við réttar-
vegginn. Þó þótti ekki nóg að
gert, því eftir það var hann
handleggsbrotinn. Menn þeir,
er hér komu helzt við sögu
voru rnikið ölvaðir og komu á
rettina til að njóta hinnar marg
umtöluðu réttargleði. En sú
gleði fékk skjótan endi. Frá
þessu hefur ekki verið sagt áður
eða öðrum sóðalegum viðburð-
um er fullir menn eiga þátt í á
réttum.
Skeð getur, að íslendingar
læri hina gullnu hófdrykkju, en
löng verður sú leið — og yfir
mörg lík mun hún liggja. □
mundi ekki fást fyrr en tónlist-
arskólarnir, t. d. einn í hverjum
fjórðungi, yrðu ríkisskólar.
í skólum bæjarins, þeim sem
hér eru nefndir og í barnaskól-
um, eru í vetur nær 2300 nem-
endur. Er þá Iðnskólinn ótal-
inn, svo og smábarnaskólarnir.
Sést af þessu, að Akureyri er
í sannleika skólabær. □
- SOILÍ SAARI MEÐ-
AL SKÁTA
(Framhald af bls. 1)
og mæltu fram hinar einföldu
og fögru grundvallarreglur, sem
allir skátar tileinka sér.
Margrét Hallgrímsdóttir og
Sigríður Skaftadóttir skátafor-
ingjar túlkuðu mál gestsins,
sem talaði sænsku.
Kvöldvakan var sameiginleg
fyrir pilta og stúlkur.
Efalaust hefur það góð áhrif
á félagslíf skáta að fá góða
heimsókn, svo sem hér er frá
sagt. En starfsemin hlýtur þó
að hvíla á herðum heimamanna,
og sú starfsemi þarf að vaxa.
Og hér er orðið frjálst fyrir
leiðtoga norðlenzkra skáta, ef
þeir vilja kynna hugsjónir og
störf þessa félagsskapar. □
Frá höfniimi. Nýja verbúðaliúsið kemur í veg fyrir skúrabyggingar einstaklinga. (Ljósmynd: E.D.)
ÁEEir skóíar bæjarins yfirfulr