Dagur - 12.02.1964, Síða 1

ir~" *
NÝIR KAUPENDUR
fá framhaldssöguna,
„GULLNA BORGIN “
frá byrjun.
Hringið í síma
1166 eða 1167.
XLVII. árg. — Akureyri, miðvikudaginn 12. febrúar 1964 — 12. tbl.

VINSAMLEGA LÁT-
IÐ VITA EF VAN-
SKIL VERÐA Á
BLAÐINU.
Símar 1166 og 1167.
....J
Bóndi lælur léð ella sig,
í stað þess að reka það
1; Til hægri fellur Mígandi fram af Björgum, vegurinn liggur um Mígandahjalla. Sjá myndir og
!; grein um Múlaveginn á baksíðunni. (Ljósmyndimar tók J. B.)
BÆNDAKLÚBBSFUNDURINN
SPRENGDI HÓTEL KEA
300 manns hlýddu á málflutning Gunnars Guð-
bjartssonar, form. Stéttarsambands bænda
SAUÐFÉ má venja á margan
hátt, þótt fáum takist það svo,
að það létti fjármennskuna til
muna.
Á Litlu-Hámundarstöðum á
Árskógsströnd býr Jón Guð-
~~~~~~~~~~~~~~
JÓSAFAT
VEGNA mikillar aðsóknar að !;
sjónleiknum Jósafat, sem sýnd ;;
ur hefur verið í Laugarborg,;!
verður hann enn sýndur á
morgun, finuntudaginn 13.!;
febrúar, og hefst kl. 8,30. —!|
Þetta er allra síðasta sýning á I;
þessum vinsæla sjónleik. Á!;
siðustu sýningar var aðsókn ?
svo mikil, að nokkrir urðu frá;!
að hverfa. Aðgöngumiðasala !|
og sætaferðir eins og áður. □
Vorveður - Sumarfæri
NORÐANLANDS og austan er
snjólaust í byggðum og vorveð-
ur marga daga. Samgöngur eru
hinar ágætustu á landi, því bíl-
fært er sem bezt gerist á sumar-
degi. Er'það hið mesta hagræði
á meðan svo er.
mundsson, góður fjármaður og
áhugasamur um sauðfjárrækt.
Hann kallar á fé sitt úti og læt-
ur það elta sig hvert sem er. í
vetur missti hann féð á fjall og
fann það loks í myrkri um
kvöldið. Hann treysti sér ekki
til að reka það heim í myrkrinu,
en fór sjálfur á undan og allur
hópurinn á eftir, allt heim til
bæjar.
ÞETTA KOM SÉR VEL í
STÓRHRÍÐINNI.
Eitt sinn var fé Jóns úti, er
snögglega skall á hin versta
stórhríð. Hann fann fé sitt í svo
nefndum Grafarhólum en tókst
ekki að reka það heim á leið
móti veðri. Hann tók þá sjálf-
ur að sér forustuhlutvérkið og
féð fylgdi honum fast eftir.
Aldrei sá hann nema örfáar
kindur á heimleiðinni, þær sem
næstar honum voru, og óttaðist
hann að eitthvað yrði eftir. En
sá ótti reyndist ástæðulaus.
Þannig getur verið hagkvæmt
að venja sauðfé, auk ánægjunn-
ar, sem það veitir fjármannin-
um. □
GUNNAR Guðbjartsson form.
Stéttarsambands bænda var að-
alræðumaður á Bændaklúbbs-
fundi á Akureyri s.l. mánudag.
Oft hafa bændur fjölmennt á
slíkum fundum, en aldrei eins
og nú. Má segja að loksins hafi
Bændaklúbbsfundur sprengt
Hótel KEA. Aðalsalurinn var
þétt setinn og margir þurftu að
standa. Síðar voru sett borð og
stólar, allt fram að fatageymslu
og hrökk ekki til. Þarna voru
bændur úr öllum hreppum sýsl-
unnar og Þingeyjngar fjöl-
mcnntu einnig. Samtals voru
300 mánns á fundi þessum.
Gunnar Guðbjartsson flutti
óvenjulega vel rökstutt erindi
um ýmsa þætti landbúnaðarins,
einkum verðlagsmál og þróun
landbúnaðarmála. Gunnar sagði
m. a.: „Ég hef reynt að gera *nér
grein fyrir því hvað bændastétt
in hafi skilað miklu til þjóðar-
búsins, vegna aukinnar tækni,
af sinni framleiðsluaukningu
1947—1963. Ég hef komizt að
þeirri niðurstöðu, að neytand-
inn getur keypt 140 kg. af kjöti
og 140 kg. af mjólk sl. ár á móti
100 kg. kjöts og 100 kg. mjólkur
árið 1947. M. ö. o.: Bændurnir
skila 40% af framleiðsluaukn-
ingu til þjóðarbúsins án þess að
taka gjald fyrir. Geta aðrar at-
vinnugreinar sýnt jafngóða út-
komu?“
Á öðrum stað ræðunnar
sagði ræðumaður: „Hver bóndi
skilar að meðaltali sl. ár um
250 þús. kr. verðmæti. Hver
sjómaður skilar sl. ár 300 þús.
GUNNAR GUÐBJARTSSON.
kr. verðmæti komið á land.
Heildarframleiðsla landbúnað-
arins fyrir verðlagsárið 1963—
1964 er áætluð 1570 millj. kr.
Heildarverðmæti sjávarafurð-
(Framhald á blaðsíðu 2).
-N
Hjá gömlu Glerárstöðinni má taka Glerá úr farvegi sínum.
(Ljósmynd: E. D.)
Ef Glerá liyrfi af Gleráreyrum
fengjust 15-18 dagsl. dýrmætra byggingarlóða
AKUREYRINGAR hafa ekki um áratugi sýnt áhuga á því að
nota orku Glerár, sem rennur um kaupstaðinn. En áin er þó á
dagskrá, nú sem stórt vandamál. Glerá skóp Oddeyri og fellur
þar fram til sjávar, og nú er hún „Þrándur í Götu“ allra fram-
fara á hinu dýrmæta landi hins norðlenzka höfuðstaðar.
Rætt hefur verið, svo sem
getið var í síðasta tbl. , um að
grjótfóðra nýjan árfarveg 1200
til 1300 metra langan, nokkru
norðar en hún rennur nú á
leiðinni frá neðstu Glerárbrú og
fram í sjó.
Nýr farvegur með fyrrnefnd-
um hætti kostar 8 milljónir kr.
Það er e. t. v. ekki mjög dýr
framkvæmd fyrir öflugt bæjar-
félag. En þótt horfið yrði að
þessu ráði, er Glerá hin óþarf-
asta á þessum stað og notar
sjálf 15—18 dagsláttur af verð-
miklum byggingarlóðum síðasta
1200—-1300 m spottann að sjó.
Ennþá er rúmt um byggingar
meðfram Glerá á þessu svæði.
En það líða ekki mörg ár þar
til hver fermetri þessa lands
þykir gulls ígildi. Hvað þá 15—
18 dagsláttur af slíku landi.
Einmitt þetta land þarf bær-
inn að fá. Hann getur að vísu
ekki sagt við Glerá, að nú megi
hún ekki lengur renna. En
hann getur veitt ánni úr farvegi
(Framhald á blaðsíðu 7).
Ólafsfirði, 11. febrúar. Nú er
sumartíð og óvenjulegt þorra-
veður. í síðustu frostum kom
góður ís á Vatnið og skólamir
gáfu nemendum frí til að fara
á skauta.
Ennþá er aflatregða, en vegna
sæmilegra gæfta er nær alltaf
róið. Guðbjörg hefur mest feng
ið 5—6 lestir í róðri og sótt
lengra en minni bátar. Sjómenn
álíta að hin þráláta vestanátt
eigi sinn þátt í aflatregðunni, en
afli glæðist eftir stex-ka norðan-
átt.
Vegirnir eru eins og á sumar-
degi, hér innansveitar. Yfir
Lágheiði hefur verið ekið á
hjarni, en vegurinn er óruddur.
Auk þeirrar atvinnu sem sjáv
araflinn veitir, er töluverð bygg
ingarvinna. B. St.