Dagur - 11.07.1964, Blaðsíða 4

4
5
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1166 og 1167
Ritstjóri og ábyrgðarma'ður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
Er borgin á verði?
í HÖFUÐBORGINNI eru margar
varðstöðvar, sem eiga að sinna þörf-
um landsbyggðarinnar. ‘Margar af
þessum varðstöðvum eru ríkisstofn-
anir, stjórnar- og framkvæmdamið-
stöðvar, póst- og símamála, vegamála,
hafnar- og vitamála, raforkumála,
opinberra bygginga o. s. frv, auk
fjölmargra annarra þjóðfélagsstofn-
ana á ýmsum sviðum, sem hér verður
ekki vikið að. Stjórn landsins og lög-
gjafarvald hefur samkvæmt gamalli
venju eða að yfirlögðu ráði staðsett
allar þessar varðstöðvar syðra.
Landsbyggðin á oft mikið undir
því, einkum um há-bjargræðistím-
ann, að allur þessi fjöldi varðstöðva
á vegum þjóðfélags og einstaklinga á
einum stað, sé samvizkusamlega á
verði, hvenær, sem þess gerist þörf,
og þá alveg sérílagi byggðarlög, sem
eru langt frá borginni og eiga ekki
annarra kosta völ en að leita þangað.
Algengt hefur þó verið að víkja af
verðinum á helgum dögum, og er
ekki að því fundið. Nú auglýsa rnarg-
ar ríkisstofnanir að auki, að þar sé
enginn á verði á laugardögum. Og
hver veit nema verzlunarfyrirtæki
fari að gera það líka? Þau eru þegar
lokuð eftir hádegi þann dag. Lang-
ferðamaður, sem kemiur til höfuð-
borgarinnar síðdegis á föstudag, get-
ur þurft að bíða þess að ná tali af
hlutaðeigandi varðstöð þangað til kl.
9—10 á mánudasgmorgun.
Þessi háttur málsins skal ekki nán-
ar ræddur hér. En varðstöðvar höfuð-
borgarinnar verða að gera sér Ijóst,
að hlutverk þeirra er mikilsvert fyrir
þá, sem í fjarlægð eru. Að með trúrri
varðstöðu, fyrirhyggju og árvekni er
hægt að gera mikið gagn. Með lé-
legri varðstöðu og sinnuleysi mikið
tjón og oft óbætanlegt. Það er alvöru-
mál fyrir bóndann eða sjómanninn
að bíða eftir varahlut í vél, og að fá
að lokum skakka afgreiðslu, eða hlut-
urinn sé ekki til í landinu, þegar
hans er þörf. Það er mikilsvert, að
opinberar framkvæmdir, hvort sem
er í vegi, höfn, raforkulínu eða síld-
arverksmiðju, séu unnar á réttum
árstíma. Það er dýrt fyrir þá, sem
byggja og hafa gert sínar ráðstafanir,
að fá .ekki sementið eða timbrið fyrr
en eftir dúk og disk. Það ætti ekki að
koma fyrir, að áburður sé ekki kom-
inn í verzlunarstað, þegar tími er
kominn til að nota hann, eða pönt-
uð heyvinnuvél fyrir slátt. Það ætti
ekki að koma fyrir, að það vanti salt
eða umbuðir um gjaldeyrisvörur.
Stofnanir, sem leggja landsbyggðinni
til ráðunauta eða sérfræðilega að-
stoð, verða að gæta þess, að þjónustu
þarf að veita á réttum tíma og að það
verður að vera boðleg þjónusta, líka
fyrir norðan Hvalfjörð og austan
Hellisheiðar.
Frélfir af sfarfsemi HSÞ
HÉRADSSAMBEAND Suður-
Þingeyinga hélt 50. aðalfund
sinn í barnaskóla Reykdæla hjá
Litlu-Laugum hinn 13. júní s.l.
Fundinn sóttu 28 fulltrúar frá
öllum félögum innan sambands-
ins auk stjórnarmanna og gesta.
Aðalviðfangsefni fundarins voru
íþrótta- og félagsmál á sam-
bandssvæðinu og auk þess 50
ára afmæli sambandsins, en það
var stofnað á Breiðumýri 31. okt
óber 1914. Samþykkt var, að af-
mælishóf skyldi haldið að Laug-
um 23. ágúst n.k. en einnig
samkoma fyrir héraðsbúa á af-
mælisdaginn 31. október í haust.
Undanfarin ár hefur verið
unnið að samningu myndarlegs
afmælisrits, sem koma mun út
á þessu ári.
Núverandi formaður HSÞ er
Óskar Ágústsson, íþróttakenn-
ari, Laugum.
Hinn 17. júní stóð HSÞ fyrir
héraðshátíð í tilefni af 20 ára
afmæli lýðveldisins. Samkoma
var í íþróttahúsi Laugaskóla,
þar sem til skemmtunar voru
ræðuhöld, upplestur og einsöng-
ur. Ræðumenn voru sr. Sigurð-
ur Guðmundsson, prófastur,
Grenjaðarstað og Tryggvi Stef-
ánsson, Hallgilsstöðum, kvæði
fluttu Jón Jónsson, Fremstafelli
og Þórólfur Jónasson, Hraun-
koti og Jóhann Konráðsson söng
einsöng með undirleik sr. Arn-
ar Friðrikssonar, Skútustöðum.
Að því loknu fór fram íþrótta-
mót, Lúðrasveit Húsavíkur lék
úti undir stjórn Reynis Jónas-
sonar og dansleikur var um
kvöldið. Samkoman fór vel
fram og margt fólk sótti hana,
þrátt fyrir fremur óhagstætt veð
ur.
18. júní hófst að Laugum
æskulýðs- og íþróttanámskeið á
vegum HSÞ og stóð til 28. júní.
Þátttakendur voru 50 piltar og
stúlkur á aldrinum 12—16 ára,
allir úr Suður-Þingeyjarsýslu
nema einn. Kenndar voru frjáls
ar íþróttir, fimleikar, hanaknatt
leikur, knattspyrna, kórfuknatt-
leikur og dans. Á kvöldin voru
kvöldvökur, þar sem þátttakend
ur sjálfir sáu um undirbúning
dagskrár.
Erindi á námskeiðinu fluttu
sr. Sigurður Guðmundsson, pró
fastur, um æskulýðsmál og sr.
Friðrik A. Friðriksson, sóknar-
prestur, Hálsi, um bindindismál.
Kennarar á námskeiðinu voru
hjónin Kristjana Jónsdóttir og
Stefán Kristjánsson, íþróttakenn
arar úr Reykjavík og Arngrím-
ur Geirsson, íþróttakenr; ari,
AJftagerði, Mývatnssveit, og for
stöðumaður Oskar Ágústsson,
Laugum.
Námskeið sem þetta er ný-
breytni í starfsemi sambandsins
og þótti gefa góða raun, svo að
ætlunin er, að framhald verði
á þessari starfsemi. Að loknu
námskeiðinu þann 28. júní var
haldið. íþróttamót fyrir ung-
lir.ga úr Suður-Þingeyjarsýslu
bæði þátttakendur námskeiðs-
ins og aðra. Veðar var mjög ó-
hagstætt og tókst því ekki að
Ijúka keppni í öllum greinum.
Héraðsmát HSÞ í frjálsum í-
þ’óttun; — hið 41. i röðinni —
og knattspyrnu fór frain að
Laugum helgina 4. og 5. júlí.
Mótsstjóri, eins og á hinum
fyrri mótum, var Stefán Krist-
jánsson, íþróttakennari. íþrótta-
keppni hófst báða dagana kl. 16,
og áður en keppni hófst seinni
daginn, flutti Sigurður P.
Björnsson, bankaútibússtjóri,
Húsavík, ávarp um skaðsemi
reykinga, Dansleikir voru bæði
kvöldin og barnaskemmtun á
sunnudaginn kl. 14.30. Þar
skemmtu þeir Ómar Ragnarsson
og Grétar Ólason úr Reykjavík
og einnig á dansleikjunum. Þar
að auki keppti Ómar sem gestur
í 100 m og 400 m hlaupum á í-
þróttamótinu og bar sigur úr
býtum í báðum greinum. Mar-
inó Eggertsson frá Ungmenna-
sambandi Norður-Þingeyinga
keppti einnig sem gestur og
varð hlutskarpastur í 1500 m og
3000 m hlaupum. Veður var hið
bezta báða dagana og fjöl-
menntu bæði áhorfendur og í-
þróttafólk til mótsins.
Á héraðsmótum þessum er
keppt um verðlaunagripi bæði
í frjálsum íþróttum og knatt-
spyrnu. Hinn fyrrnefnda hlýtur
það félag, er hæst verður í stiga
keppni innbyrðis milli sambands
félaga og vai-ð Umf. Efling,
Reykjadal, að þessu sinni hæst
með 57% stig. Sigurvegari í
knattspyrnumótinu hlýtur
seinni gripinn, en aðeins tvö fé-
lög tóku þátt í því að þessu
sinni: Umf. Mývetningur og íf.
Völsungur, Húsavík, og báru
Völsungar sigur úr býtum með
3:2.
Segja má, að íþróttalíf á sam-
bandssvæðinu standi með
blóma. — Knattspyrnuþjálfari
starfar nú á vegum sambands-
ins og næsta verkefni frjáls-
íþróttamanna er væntanleg
keppni við UMSE. En það við-
fangsefni, sem hæst ber í fram-
tíðinni, er Landsmót UMFÍ að
Laugarvatni á komandi ári og
í sambandi við það undankeppni
í knattspyrnu og handknattleik.
Þegar rætt er um grózkumik-
ið íþróttalíf á vegum sambands-
ins, skai ekki gleymt að geta um
ágætt starf hjónanna Kristjönu
Jónsdóttur og Stefáns Kristjáns
sonar, sem undanfarin 4 sumur
hafa þjálfað íþróttafólk héraðs-
ins. Eiga þau, að öðrum ólöstuð-
uðum, vafalaust drýgstan þátt
í góðu gengi þingeyskra íþrótta-
manna og kvenna undanfarin
ár. □
SKÍÐAHÓTELIÐ HLÍÐAR-
FJALLI. Opið daglega fyrir
gistingu og greiðasölu. Borð
og matpantanir í síma um 02.
— Hótelstjóri.
Héraásskóli Eyfiráinga
Lárus Pálsson og Ævar kvaran í hlutverkum í Sardasfurstinnunni.
S A R D A SFURSTINNAN
ÓPERETTA í þrem þáttum.
Tónlist eftir Emmerich Kálmán.
Leikstjóri og hljómsveitarstjóri
István Szalatsy.
Röng afgreiðsla er ekki ný
undir sólinni og hefur oft og
einatt vakið mönnum kátínu. Á
þessum björtu vordögum hefur
íslenzka þjóðleikhúsið orðið fyr
ir þeirri gráglettu stjórnarskrif-
stofu austur í Ungverjalandi, að
því hefur verið send allfullorðin
kona, sem ekki verður heyrt
eða séð að hafi náin skipti við
Þalíu. Samið hafði verið um að
senda hingað unga óperettusöng
konu.
Unnið mun nú vera að því eft
ir því sem unnt er, að fá þessi
mistök leiðrétt og er því ráðlegt
fyrir þá, sem vilja sjá Tatjána
Dubnovszky að gera það heldur
fyrr en síðar. Slík gtvik, sem
koma hennar upp á leiksvið
Þjóðleikhússins hljóta að verða
einsdæmi, svo ekki er vert að
láta spaugið fara fram hjá sér.
Sardasfurstinnan er ein af
þessum skemmtilegu óperett-
um, sem ekki hafa annan til-
gang en vekja kátínu hjá fólki,
en sá tilgangur er í góðu sam-
ræmi við hækkandi sól, grænar
grundir og blómskrúð á bala.
Leik- og hljómsveitarstjórn
Ungverjans István Szalatys er
til mikillar fyrirmyndar og má
segja, að ekki sé um veikan
hlekk að ræða í allri sýningunni
að undanskilinni áðurnefndri
konu.
Bessi Bjarnason er bókstaf-
lega óborganlegur í hlutverki
Boni. Það er eins og þessi ágæti
leikari hafi magnazt af lífsgleði
og lífsfjöri við að sjá mistökin á
næsta leiti og ekki spillir mót-
leikari hans, Herdís Þorvalds-
dóttir neinu. Segja má að Her-
dís, Bessi og Lárus Pálsson geri
sýninguna minnisstæða, þótt
efni hennar sé ekki mikið.
Herdís leikur Stasi, stúlkuna,
sem átti að giftast einum en
varð ástfangin í öðrum eins og
gengur.
Lárus Pálsson er þjónninn,
sem kann að gera gott úr öllu,
og hefur Lárus ekki um langa
hríð skapað eins skemmtilega
persónu eins og að þessu sinni.
Erlingur Vigfússon leikur Ed-
win, elskhuga og síðar eigin-
mann Sylviu, sem ungverska
konan leikur.
Erlingur hefur fallega söng-
rödd, en um leik hans væri ekki
sanngjamt að dæma fyrr en
hann fær sambærilegan mótleik
Valur Gíslason leikur Leo-
pold Mariu fursta, sem er farinn
að kalka og endar með því að
vera gerður ambassador, svo
einn æðsti maður ríkisins Fer-
dinand Salvator (Ævar Kvar-
an) eigi hægara með að gamna
sér við furstinnuna Ceceliu, sem
er leikin af Guðbjörgu Þorbjarn
ardóttur. Þessir þremenningar
standa fyrir sínu og vel það,
einkum skapar Valur Gíslason
skemmtilega fígúru úr gamla
furstanum, sem alltaf fær í mag
ann þegar á móti blæs.
Enda þótt ágæt leikmeðferð
myndi út af fyrir sig endast til
að gera leikhúsgestum kvöld
með Sardasfurstinnunni ánægju
legt, þá munu þó hin aðlaðandi
lög, sem flestir kunna, ásamt
léttum, velæfðum dönsum, eiga
eigi alllítinn þátt í því, að þrátt
fyrir mistökin, og jafnvel að ein
hverju leyti vegna þeirra, muni
óperettan standa vel fyrir sínu
sem liður í listahátíð í tilefni af
20 ára afmæli lýðveldisins.
Ólafur Gunnarsson.
Eyjafjörður finnst oss er
fegurst byggð á landi hér.
Þannig kvað höfuðskáldið Matt
hías Jochumsson fyrir fleiri tug
um ára. Og við Eyfirðingar tök-
um undir með honum og syngj-
um af hjartans lyst hið fagra
kvæði hans.
Og þó deila megi um hvar
finnist fegurst byggð á landinu,
þá er það víst, að Eyjafjörður
er mjög fögur og blómleg sveit
og afar farsæl. Og okkur Eyfirð
ingum er sveitin kær og heldur
áfram að vera það.
LEITAÐ
STUÐNINGS
í S. L. febrúarmánuði var stofn-
að ungmennafélag í Hrísey og
voru stofnendur 20, en síðan hef
ur félagatalan meir en tvöfald-
azt.
Nú hefur Narfi, en það er
nafn ungmennafélagsins, ráðizt
í það að efna til happdrættis og á
ágóðinn að renna til byggingu
félagsheimilis í Hrísey. Strax í
upphafi var félögum Narfa ljóst
að stærsti þröskuldurinn fyrir
virku félagslífi væri skortur á
húsnæði sem sómasamlegt gæti
talizt. Var því einróma sam-
þykkt á félagsfundi, að leita
samstarfs við verkalýðsfélag og
Kvenfélag eyjarinnar um þetta
mál. Var málaleituninni vel tek
ið og kosin framkvæmdanefnd
•frá öllum félögunum. Eins og að
líkum lætur á nýstofnað félag
ekki gilda sjóði, en af bjartsýni
æskunnar og í trausti á skilning
og velvilja borgara landsins, leit
ar það stuðnings þeirra er eigi
hafa dæmt alla æsku íslands
eftir atburðunum frá Þórsmörk
og Hreðavatni. Æska Hríseyjar
er staðráðin í því, að sýna í
verki að stuðningur sá er veitt-
ur verður, er eigi á glæ kastað.
Við erum ekki að leita styrkjar
um byggingu svall- og drykkju-
heimilis í Hrísey, heldur vist-
legs samastaðar fyrir heilbrigða
æsku til hollrar tómstundaiðju,
þar sem athafnaþrá og starfs-
orka æskunnar verður beizluð
til hins jákvæða en eigi til
niðurrifs og til minnkunnar
landi og þjóð.
Saggafullt, gamalt fiskhús,
það er athvarfið, sem æska Hrís
eyjar á við að búa. Þeir, sem
trúa á framtíð lands og þjóðar
rétta æsku Hríseyjar hjálpar-
hönd er þeim verður boðinn
miði í happdrætti þess. Hrís-
eysk æska mun þakka fyrir á
þann hátt, er heil drenglund
þakkar að verðleikum. Ég heiti
sérstaklega á ungmennafélaga
um allt land, um traustan stuðn
ing. Æska íslands er sakfelld
um margt, sem er sök okkar
eldri. Ég treysti æsku Hríseyj-
ar, og í því trausti hvet ég alla
að veita umf. Narfa liðveizlu
með því að kaupa happdrættis-
miða félagsins.
Með fyrirfram þakklæti fyrir
veittan stuðning.
Sigurjón Jóhannsson.
Með hverju ári sem líður
eykst fegurð héraðsins. Rækt-
uðu löndin halda áfram að
stækka. Ný hús, bæði íbúðar-
hús og peningshús rísa árlega
af grunni og prýða ræktuðu
löndin. Og skógarreitir, bæði við
bæi og á bersvæði stækka og
gera sitt til að gera sveitina hlý-
legri og fegurri.
Og á dimmum vetrarkvöldum
lýsa rafljósin upp bæina og úti-
ljósin skína eins og stjörnur og
varpa ljóma á héraðið.
En það, sem er þó mest um
vert er það, að Eyfirðingar eiga
fallegt og þróttmikið æskufólk.
Þó einstaka ungling hendi
það slys á samkomum að bera
foreldrum sínum og uppalend-
um slæmt vitni með leiðinlegri
framkomu sinn, þá er það svo
lítill hluti, að varla er orð á ger
andi. Leiðinlegt fyrir unghnginn
sjálfan og aðstandendur hans,
sem kennt hafa honum hvernig
hann á að koma fram.
Langsamlega mesti hluti Ey-
firzkra æskumanna eru heil-
brigðir og drenglundaðir og
gera sér far um að koma vel
fram.
Þó framfarir hafi orðið mjög
miklar í ræktun og byggingum
hjá okkur Eyfirðingum, erum
við á eftir ýmsum öðrum sveit-
um í skólamálum. Okkur vantar
héraðsskóla fyrir æskufólkið.
En nú er að koma allmikil hreyf
ing á það mál og er vonandi að
skólinn rísi af grunni áður en
langt um líður. Og farið er að
ræða um hvar eigi að setja skól
ann. Er nauðsynlegt að þar komi
sem flest sjónarmið fram til at-
hugunar, því hér er vandamál
á ferðinni, því miklu skiptir að
staðarvalið takizt vel, og þá
ekki einungis fyrir nútíðina,
heldur umfram allt sé reynt að
sjá fram í tímann. Við verðum
að gera okkur ljóst að Eyja-
fjörður er vaxandi byggð og á
mikla framtíð fyrir sér, þess
vegna verður að ætla skólanum
nægilegt landrými. Verðum Við
að varast það, sem fram er kom
ið á skólastöðum víða á land-
inu, að ekki hefur verið tekið
nægilegt tillit til þeirrar byggð-
ar er óhjákvæmilega fylgir
skóla í vaxandi byggðarlögum.
Það er ekki aðeins um skólann
sjálfan að ræða, heldur einnig
hús fyrir kennarana og annað
starfslið skólans og aðstoðar-
menn. Þá verður og að gera ráð
fyrir góðu íþróttasvæði við skól
ann.
Nú er ýmsum góðum skóla-
mönnum að verða ljóst, að
breyta þarf um kennslufyrir-
komulag í skólunum. Skólarnir
hafa ofboðið sálunni með þýð-
ingarlítilli staglkennslu í ýms-
um greinum, en vanrækt líkam
ann, svo herfilega, að sumir
skólagengnir menn hafa ekki
lært að ganga uppréttir eins og
frjálsbornir menn. Má telja víst
að meiri áherzla verði í fram-
tíðinni lögð við íþróttirnar, sér-
staklega útiíþróttir. Verður því
að ætla rúm fyrir gott íþrótta-
svæði í nálægð skólans. Þá er
og þess að gæta að hafa nægi-
legt rúm fyrir útisamkomur hér
aðsins í nálægð skólans, því
sjálfsagt er a ðfara þar að dæmi
Þingeyinga, er vegna hins ágæta
húsakosts að Laugum hefur tek
izt að koma á skemmtilegum
héraðs- og landssamkomum að
Laugum. Má t. d. nefna lands-
mót ungmennafélaga, er þar fór
fram og varð Þingeyingum til
ánægju og mikils sóma. En þó
kom þar í ljós, að landrýmið
mátti ekki minna vera og tæp
lega nógu samfellt. Enda munu
fyrirmenn þeirrar stofnunar
ekki hafa dreymt um að skólinn
yrði jafnmikil stofnun og hann
er orðinn. En þó nú sé svo kom-
ið að landrýmið við Laugaskóla
megi ekki minna vera, mun þó
víðast á landinu vera þrengra
um skólana.
Af reynslu annarra verðum
við að læra að sníða skóla okkar
ekki of þröngan stakk, strax í
upphafi. Manna á milli og í blöð
um hafa ýmsir staðir verið til-
nefndir bæði á heitum stöðum
og köldum. Það mun vera svo,
að fleiri skólar hér á landi eru
á köldum stöðum en heitum.
Ekki minnist ég þess að hafa
séð eða heyrt þess getið að mik-
ill munur væri á reksturskostn-
aði þessara skóla. Og sennilegt
þykir mér að ekki líði langir
timar þar til við hitum upp öll
híbýli okkar með raforkui Einn
af þeim stöðum, sem hafa verið
tilnefndir, eru Möðruvellir í
Hörgárdal. Á Möðruvöllum er
mjög fallegt og sólríkt. Hinn
góðkunni skóla- og fræðimaður,
Steindór Steindórsson, hefur
skrifað og gefið út ágrip af sögu
Möðruvalla. Og munu fáir er
lesa þann bækling telja æskilegt
að héraðsskóli Eyfirðinga verði
reistur á þeim óhappastað. Enda
varð reynslan af þeim skóla, er
þar var, hin ömurlegasta. Lá við
að skólinn leýstist alveg upp á
öðru ári, og eftir aðeins 21 ár,
á útlíðandi vetri, hrökklaðist
skólinn þaðan, eftir að skólahús-
ið brann til kaldra kola. En þrá-
látir húsbrunar er ein af þeim
óhöppum, sem virðast fylgja
Möðruvöllum. En sjálfsagt er
fyrir ráðamenn að athuga þann
stað eins og aðra staði, sem bent
er á. Ég vil benda á og ræða um
Einn stað er ég álít að mörgu
leyti heppilegan. Það eru Mel-
gerðismelar.
Á stríðsárunum tók herinn
sér þar bækistöð og reisti þar
marga herskála. Munu hermenn
er þar dvöldu hafa skipt fleiri
hundruðum, er þeir voru þar
flestir. Var það haft eftir einum
er búinn vara að fara víða um
landið, a ðhann kynni hvergi
eins vel við sig og á Melgerðis-
melum. Þarna kom herinn upp
flugvelli, er notaður var af Flug
félagi íslands í mörg ár. Er því
mörgum stáðurinn kunnur. Sól-
ríkt er á Melgerðismelum og
veðursæld eins og bezt gerist í
Eyjafirði. Er oft riiikill munur
á hvað veðrið er betra þar en á
Akureyri og þar fyrir norðan.
Nú hefur verið rætt um það
í blöðum að breyta þurfi sveita-
stjórnarlögunum og meðal ann-
ars að stækka sveitafélögin, þá
myndu þrír hreppar sunnan Ak
ureyrar verða eitt sveitarfélag.
Þá yrðu Melarnir í miðju þess
nýja sveitarfélags og í 20 km
fjarlægð frá Akureyri.
Landrýrni er nægilegt á Mel-
unum fyrir stóran og vaxandi
skólastað. Þar eru stórir og sjálf
gerðir íþróttavellir upp á Melun
um. Og austan í Melunum er
afbragðs íþróttasvæði. Þar er
hvammur einn mikill og geta
setið þar í grasi grónum halla
þúsundir áhorfenda. Og í og við
hvamminn er stór og sléttur
grasigróinn völlur, er þar ágæt-
ur staður fyrir frjálsar íþróttir,
og áhorfendur er sætu í hvamm
inum gætu séð og fylgzt með
öllu, er þar færi fram. Er því
víst, að þegar búið væri að reisa
skólahúsin á þessum stað, muni
verða ágætasta aðstaða til ð
halda þar glæsilegar samkomur
vegna landrýmis og veðursæld-
ar. Því eins og öllum er Ijóst,
er veðrið stórt atriði á útisam-
komum og því mikils virði að
hafa stað, sem er nokkuð viss
með að geta boðið gott veður.
Sjálfsagt væri að gera þarna
skógarreiti, einn eða tvo, 10—20
hektara að stærð. Færi vel á því
að ungmennafélög og kvenfélög
héraðsins ættu þar hvert og
eitt sinn blett. Og ekki færi illa
á því að nemendur skólans gróð
ursettu hver eina eða tvær hrísl
ur. Þá væri og sjálfsagt að gróð-
ursetja tré við skólann og aðra
bústaði er þarna yrðu reistir.
Vel hirtir skógarreitir mundu í
framtíðinni auka mjög á fegurð
staðarins og gera þar enn hlý-
legra.
Margt fleira kemur hér til
greina, sem ég sé ekki ástæðu
til að ræða að svo stöddu. En
ég vona að þeir, sem koma til
með a ðráða því hvar skólinn
verður settur, géri sér ljóst að
skólinn á að byggjast fyrir blóm
legt og vaxandi hérað, eins og
Eyjafjörður er og verður, og
þess vegna verða þeir að láta
víðsýni og framsýni ráða gerð-
um sínum og ályktunum.
M. H. Áraason.
- Golfmótið
(Framhald af blaðsíðu 1)
núverandi íslandsmeistari,
Magnús Guðmundsson, A, með
eitt högg yfir par, eða 71 högg.
Annar var Óttar Ingvarsson, R,
með 72 högg. Síðan komu jafnir
með' 76 högg þeir Pétur Björns-
son, R, Gunnar Konráðsson, A,
og Hafliði Guðmundsson, A. □
- Heyskapur ,
(Framhald af blaðsíðu 1).
sér nógir hvað snerti kjöt og
mjólk. Nú er sú breyting á orð-
in, síðan mjólkurstöðin tók til
starfa, að kýrnar hurfu, nema
á tveimur stöðum, þar sem fólk
stundar mjólkurframleiðslu. En
það er á Hóli, þar sem Sigtrygg-
ur Fl. Albertsson býr og í Kald-
bak, en þar býr Guðbjörg Jóns-
dóttir. — Hinsvegar eiga margir
fé, eins og alltaf hefur verið, en
Gunnar Maríusson er eini sauð-
fjárbóndinn og hefur fé sitt á
Bakka. □
6. VIÐAUKI VIÐ
B ARÐSTÚN SMÁLIÐ
Ef til vill finnst ýmsum, að nú
sé nóg komið af þessu þusi um
hið margnefnda Barðstúnsmál,
en ég er nú það einfaldur að
ríghalda mér í þá trú, að ein-
hver af þeim mönnum, sem hér
eiga hlut að máli, — verði til
þess, að þvo þann blett af, sem
óhjákvæmilega á þá fellur, ef
þeir ekki svara, þegar þeir eru
kurteislega ávarpaðir. Einnig
væri fróðlegt, að fá úr því skor-
ið, hvort forráða- og starfsmeníi
bæjarins telja sig yfir það hafna
að gera almenningi grein fyrir
verkum sínum — ef þess er ósk-
að. Ef svo illa skyldi vilja til, að
þeir, sem svara ætla, væru bún-
ir að týna spurningunum, mun
ritstjóri Dags geta útvegað þær
með stuttum fyrirvara.
Mér finnst ekki óeðlilegt, að
taka fleiri mál til atliugunar, í
þessum viðaukum, því mér virð
ist Barðstúnsmálið ágætur sam-
nefnari fyrir það siðferðisleysi,
sem ríkir í afgreiðslu ýmissa
mála, bæði í bæjarstjórn og hjá
ýmsum bæjarstofnunum. Skyldi
það vera rétt, sem ég heyrði ný
lega, að bæjarskrifstofurnar
yrðu ábyggilega komnar í sitt
nýja húsnæði fyrir árslok 1980
og það sama ár yrði umferða-
vika, sennilega um haustið.
Einn vinur minn benti mér á
afbragðslausn á togaraútgerðar
vandamálum okkar, en það er
að leigja togarana útlendingum
til gistingar, þeim þætti vafa-
laust matur í því að geta sagt
frá því að hafa verið á togara.
Nokkuð hefur verið rætt um
götusópun og sýnist sitt hverj-
um. Fyrir nokrum laugardögum
síðan, voru nokkrir menn að
verki, við sópun, nyrzt í Skipa-
götu, á mesta umferðartímanum
fyrir hádegi. Stinningsgola var
og mun minnst af rykinu hafa
lent í þar til ætlaðar kerrur,
heldur í og á þó vegfarendur,
sem ekki voru nógu fljótir að
hlaupa. Fer nú ekki að nálgast
það, að við sjáum eitthvað á-
hald, sem notað. verður, í það
minnsta, með kústunum.
Ný fjárrétt var tekin í notkun
um síðustu helgi, hér rett ofan
við bæinn. Gamla réttin við
Glerá, sem flestir bæjarbúar
•munu kannast við, varð að víkja
fyrir hinum nýja tíma, og er
það ekki nema eðlilegt, en marg
ir munu eiga góðar endurminn-
ingar frá Glerárréttinni. Margt
er vel um hina nýju rétt, en þó
eru þar gallar, svo sem vöntun
á sérinngangi fyrir fólk og vönt
un á heppilegum ofaníburði eða
annarri úrlausn á moldarflagi
því, sem þarna er. Þessum göll-
hefði verið hægt að komast hjá,
ef þeir, sem um sáu, hefðu haft
samráð við þá, sem þessum mál-
um eru kunnugir, eins og t. d.
Fj áreigendafélagið.
Með beztu kveðju.
Dúi Björnsson,