Dagur - 15.07.1964, Blaðsíða 4

4
5
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Simar 1166 og 1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERJLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
Landsbyggðin
er landvörn
í RÆÐU ÞEIRRI, sem Gísli Guð-
mundsson alþingismaður flutti í út-
varpsumræðum frá Alþingi 12. maí
s. l. bendir hann með ljósum rökum
á þýðingu landsbyggðarinnar og að
'ekki mætti vanrækja hana svo, að
við auðn lægi í byggilegum sveitum..
Hann sagði m. a. í þessu sambandi:
„Landsbyggðin er landvörn okkar
íslendinga. Af því að forfeður okkar
byggðu landið allt, eigum við það
nú. Af því að sjómenn okkar veiddu
fisk með ströndum þess, eigum við
landhelgina. Jafnvel smáþjóðir verja
20% af ríkistekjum sínum til þess að
vera við því búnir að verja land sitt
með vopnum, ef til kæmi. Við íslend
ingar erum lausir við slík útgjöld.
Með tilliti til þess ætti okkur ekki
að vaxa í augum, þó að við þyrftum
að verja einhverjum hundraðshluta
— jafnvel þótt hann væri hærri en
við Framsóknarmenn höfum nefnt
— til þess að efla hina friðsamlegu
landvöm byggðarinnar og skapa
verðmæti.
Framkvæmd þjóðmála er nú á
tímum skipt í sérgreinar, og ráðu-
neytum og ríkisstofnunum falin yfir-
umsjón þeirra og ábyrgð. Meðal sér-
greina þjóðfélagsstarfseminnar eru
t. d. dómgæzla og réttarfar, íræðslu-
mál, póst- og símaþjónusta, útvarp-
vega- og hafnargerð, málefni atvinnu
veganna, félagsmál o. s. frv. Þegar
ný viðfangsefni eða aðkallandi krefj-
ast þess, bætist við ný sérgrein, ný
aflstöð í ríkiskerfinu. Og nú vantar
einmitt slíka aflstöð, sérstaka þjóð-
félagsstofnun, sem hafi þá sérgrein
til umsjónar og til að bera ábyrgð á,
að landið okkar haldist í byggð og
eflist. Að þessu á hún að vinna með
aðstoð fjármuna í samstarfi við hlut-
aðeigandi byggðarlög, þannig að
frumkvæðisgeta þeirra njóti sín í
því samstarfi. Hún á einnig að stuðla
að dreifingu opinberrar starfsemi
um landið og hafa með höndum
leiðbeiningar- og hvatningarstarf-
semi. %
Með ýmiss konar löggjöf liefur á
þessari öld verið stuðlað að fram-
kvæmdum í landinu, þá löggjöf þarf
að efla, t. d. þarf að auka ríkisfram-
lag til hafna og vega víðsvegar um
land, jarðræktarframlög og margs
konar lánastarfsemi til almennrar
uppbyggingar. Og ljúka þarf rafvæð-
ingu dreifbýlisins sem fyrst. En þar
sem almenn löggjöf eða almenn
lánastarfsemi nægir ekki, þar sem
herzlumuninn vantar, t. d. til að
koma upp atvinnufyrirtæki eða fram-
kvæmd, sem (Framhald á bls. 7).
ÚR DAGBÓ K LÍFSINS
MIKILL áhugamaður í kennara
stétt, sem ekki sættir sig við að
þjóðfélagið vanræki skyldur sín
ar við þau ungmenni, er lenda
á villigötum, vinnur nú að
næsta verkefni. Hann tók sjálf-
ur kvikmynd, sem ber sannnefn
ið Úr dagbók lífsins og sýnir
hana víða um land þegar hann
hefur tima til.
Mynd þessi fjallar um vanda-
mál heimila og einstaklinga
þar sem hjálpar er þörf. Og
hver sá er sér hana hlýtur að
skilja, að ekki er sæmilegt, að
vita af drengjum og telpum á
sorphaugum mannlifsins án þess
að rétta hjálparhönd.
Kennarinn, sem myndina tók,
er Magnús Sigurðsson skóla-
stjóri í Reykjavík. Jólaleyfið
notaði hann til ferðalaga og
myndasýninga, einnig páska- og
hvítasunnufrí. Og nú eru kenn-
arar í sumarleyfi og Magnús er
kominn á stað með mynd sína
til að kynna þjóðinni staðreynd-
ir í myndum og máli, af sjúkum
þætti þjóðlífsins, sem þarf að
lækna. Mikið fé safnast á sýn-
ingarferðalögunum og á það að
renna til byggingar heimila fyr-
ir unglinga, sem hjálpar þurfa.
Almenningur hefur skilið mál-
ið mjög vel og er örlátur í þessu
efni.
Af ágóða af kvikmyndasýning
unum er myndaður sjóður, sem
ber nafnið Hjálparsjóður æsku-
fólks og er í vörzlu biskupsskrif
stofunnar. í stjórninni eiga sæti
Ingólfur Ástmarsson biskupsrit-
ari, Gunnar Guðmundsson og
Magnús Sigurðsson. 240 þús. kr.
hafa þegar safnást, auk þess
sem verulegur hluti kvikmynda-
tökukostnaðarins er þegar
greiddur.
Þess er að vænta, að kvik-
myndin Úr dagbók lífsins fái
hvarvetna góða aðsókn ,þar sem
hún verður sýnd. En áætlaðar
sýningar eru sem hér segir, og
aðeins ein sýning á hverjum
stað og getur slík áætlun að
sjálfsögðu eitthvað breytzt:
Sýningar í júlí.
18. Öræfum.
19. Mánagarði.
20. Höfn í Hornafirði.
22. Djúpavogi.
24. Breiðdal.
25. Stöðvarfirði.
26. Fáskrúðsfirði.
28. Reyðarfirði.
29. Eskifirði.
31. Neskaupstað.
Sýningar í ágúst.
1. Seyðisfirði.
3. Egilsstöðum.
4. Borgarfirði.
5. Fljótsdal.
7. Vopnafirði.
8. Þórshöfn.
10. Bakkafirði.
11. Raufarhöfn.
12. Skúlagarði.
14. Breiðamýri.
15. Mývatnssveit.
16. Köldukinn.
17. Fram í Eyjafirði.
18. Hrísey.
19 Dalvík.
Á sýningunum flytur Magnús
sjálfur stutt ávarp. Hér á Akur-
eyri drap hann m. a. á eftirfar-
andi, er hann sýndi myndina:
ÚR ERINDI SKÓLASTJÓR-
ANS.
Gamalt máltæki segir, að af
því læri börnin málið að það er
fyrir þeim haft. Gömul vísuorð
hljóma þannig:
Fyrrum átti ég falleg gull,
nú er ég búinn að brjóta og
[týna.
í þessu vísuorðum var átt við
leggi og skeljar og önnur leik-
föng, sem börn notuðu til að
líkja eftir hinum fullorðnu með
því að hafa dýr. Nú gætu menn
e. t. v. lagt bömum í munn, orð
á þessa leið:
Fyrrum átti ég hasarblöð,
byssur, hnífa og leikarablöð
Við, sem erum á miðjum aldri,
lékum ekki Indíánaleik. Enn
síður lærðu börn hann af blöð-
um, bíóum o. fl.
Heimili barnanna eru mjög
misjöfn. En við ætlumst samt
til að þau skili þjóðfélaginu góð-
um þegnum. Engu að síður er
það staðreynd, að mörg munað-
arlaus börn eru til og önnur svo
vanrækt, að þau þurfa hjálpar.
Kona ein dó frá 5 bömum.
Hennar síðasta ósk var sú, að
börnin yrðu ekki hjá föðurnum
eftir sinn dag, vegna þess að
hann var mikill óreglumaður.
Systkinin voru flutt á upptöku-
heimili Reykjavikurborgar, Sil-
ungapoll. En tvö voru síðar tek-
in til ættingja á Akranesi. Að
litlum tíma liðnum var þriðja
barnið tekið af góðu fólki. Eftir
var 5 ára drengur og 4 ára
telpa. Þá hætti drengurinn að
geta sofið. Hann gaf þessa skýr-
ingu: Ég þarf að passa, að litlu
systur sé ekki stolið. — Þannig
höfum við á undanfórnum árum
látið stela systkinunum frá þeim
börnum, sem hafa misst foreldra
sína.
Ég hef þá trú, að fjöldi af-
biota styðjist við eðlilegar or-
sakir og að þeirra sé að stund-
um lengra að leita en manni
kemur til hugar. Það er því
miður ekki ótítt, að foreldrar
viti um það, að börn taki hluti
ófrjálst og láti það afskiptalaust,
eða jafnvel örfi til þess. Þannig
var það fyrir nokkru um dreng,
sem lenti í þjófnaði, að þýfið
var geymt heima hjá honum.
Móðirin geymdi þýfið í eldhús-
skápnum
Móðir hnuplaði í kjörbúð. 11
ára dóttir hennar var með henni
og sá hún atferli móður sinnar.
Konan var staðin að verki. Hún
ætlaði þá að koma sökinni á
barnið.
Maður einn hitti mig á götu í
Reykjavík og talið barst að
tveim drengjum, sem sendir
voru á unglingaheimilið í
Breiðuvík. Hann taldi upp
óknytti þeirra, marga og ófagra,
sem rétt var, en ég benti hon-
um á eitt, sem í frásögn hans
vantaði. Þessum drengjum hafði
verið sagt að stela. Þar voru
fullorðnir að verki.
Blöðin skrifuðu um það fyrir
nokkru, að tíu til tólf telpur
hefðu verið staðnar að þjófnaði.
Nákunnugur maður sagði, að-
spurður, að af þessum stúlkum
væru aðeins tvær þjófar, en
hinar alls ekki og hefðu aðeins
látið tilleiðast af ytri aðstæðum.
Enginn okkar myndi óska, að
11. 12. eða 13. telpan væri dótt-
ir okkar eða af okkar fólkL En
hvað getum við gert til að af-
stýra því, að slíkt geti komið
fyrir? Síkilberarnir eru látnir
ganga lausir. Þeir taka með sér
nýja og nýja félaga, án þess
nokkuð sé að gert.
Áhugi fólks fyrir þessum mál-
um hefur ekki verið nógu mik-
ill, sem sjá má á því, að 17 ár
eru liðin síðan samþykkt var á
Alþingi að reisa afvegaleiddum
unglingum tvö heimili, annað
fyrir drengi, en hitt fyrir stúlk-
ur. Drengjaheimilið er hálf-
byggt, telpnaheimilið er enn
óbyggt. Féleysi er jafnan um
kennt. En haldið þið, að það
hefði tekið svo langan tíma að
byggja bankaútibú eða félags-
heimili? Með sama hraða yrði
telpnaheimilið komið upp eftir
árið 2000.
Um sparnað á fé til þessara
mála, má fullyrða, að það er
þjóðfélaginu miklu dýrara að
sjá fyrir drykkjumönnum og
öðru eyðilögðu fólki, heldur en
að byggja uppeldisstofnanir fyr-
ir unglingana, þar sem flestir
eru leiddir til betri vegar og
verða flestir nýtir borgarar.
Eða myndi nokkur óska þess í
dag, að Reykjalundur yrði lagð-
ur niður eða berklarannsóknir,
en í stað fengjum við berkla-
hælin full af fólki?
Hvað um það fé, sem varið
var til að útrýma sullaveiki og
holdsveiki? Var betra að spara
það fé og eiga hundruð eða þús-
undir fólks, sem þjáðist af þess-
um sjúkdómum Hættulegustu
berklar og holdsveiki nútímans
er vanræksla gagnvart því fólki
sem nú gengur á glapstigum.
Vífilsstaðir, Kristneshæli, Há-
skólinn og fleiri merkar stofn-
anir risu upp vegna þess, að
fólk tók höndum saman um það.
Nú verður þjóðin að sameinast
um það, að útrýma nútíma
holdsveiki, því meiri vanræksla
verður þjóðinni alltaf dýr.
Æskan er auðvitað að miklu
leyti eins og við gerum hana.
Hvaðan er áfengið komið, sem
æskumaðurinn neytir? Ekki
þykir mér trúlegt, að það sé allt
stolið. Æskufólk gat ekki gert
að því fyrir 150 árum þó það
gengi með skyrbjúg og það var
ekki æskunni að kenna, að hún
var óskrifandi og ólæs fyrir 100
árum, Það var ekki æskunni að
kenna, að hún var lúsug fyrir
50 árum. Það er heldur ekki
æskunni að kenna í dag ef feð-
urnir drekka og mæðurnar
storka.
Við stöndum frammi fyrir
(Framhald á blaðsíðu 7).
Vinnuaflið sfreymir úr landbúnaðinum
Akranes er emi efst
segir jón Friðriksson bóndi á Hömrum í Reykja-
dal í viðtali við blaðið
FYRIR nokkrum dögum mætti
ég á götu gömlum kunningja úr
Reykjadal, Jóni Friðrikssyni
bónda á Hömrum. Hann er enn
hinn karlmannlegasti, þótt tek-
inn sé að reskjast, herðabreiður
og holdskarpur. Hiklaus maður
í orði og v'erki. Tókum við til
saman.
Hvað segirðu um búskapinn
almennt, Jón?
Það ætti sízt að spyrja bónda
að því, því að það eru þeir,
sem ekki búa og aldrei hafa bú-
ið, sem taldir eru hafa meira vit
á búskap en bændurnir sjálfir,
bæði hvernig eigi að búa og
hvernig hagur okkar er.
Þú býrð í miðjum gamla
Helgastaðalireppi?
Já, það mun vera nálægt því.
Hreppurinn náði þá norður í
Sand og suður eða fram í Niða-
sel á Fljótsdalsheiði, þar sem
Baldvin skáldi bjó. Þá var
hreppurinn bæði stór og mynd-
arlegur og í honum bjó margt
fólk. Hinsvegar þarf Reykdæla-
hreppur ekkert að kvarta um að
hann sé smár, því hann nær
vestur að Skjálfandafljóti og
austur fyrir Laxá.
Vestan Fljótsheiðar voru Foss
sel og Glaumbæjarsel en eru nú
komin í eyði. Svo er Fljóts-
bakki og Ingjaldsstaðir nokkru
framar, einnig vestan Fljóts-
heiðar og á bökkum Skjálfanda-
fljóts og búið er að stofna ný-
býli á báðum jörðunum. En
nyrst er Vað.
Austap við Laxá er svo Kast-
hvammur og Árhvammur og
annað nýbýli er verið að byggja
úr Árhvammslandi. Ennfremur
eru Hólar og nýbýli þar einnig.
Af þessu sérðu, að víðáttan er
nokkuð mikil þótt hreppnum
væri á sínum tíma skipt og við
misstum norðurhlutann, sem nú
er Aðaldælahreppur.
Hreppnum er eiginlega skipt í
þrjá hluta, landfræðilega?
Já, í Laxárdal, Reykjadal og
bæina við Skjálfandafljót, og
ekki hægt að fara beinustu Ieið
milli bæja, ef nota á nútíma
farartæki. En þetta gefur líka
fjölbreytni.
Fjölgar fólkinu?
Breyting á íbúatölu er í rétta
átt og stafar af því, að upp er að
koma iðnaðarmiðstöð við Laug-
ar, bæði trésmíðaverkstæði og
vélaverkstæði og svo er þar í
smíðum verzlunarútibú frá
KÞ á Húsavík. Sjálfir þurfa
skólarnir fleira fólk með fastri
búsetu. Allt styður að fjölgun
fólks þar. Á sveitabæjum fjölg-
ar aftur á móti ekki, nema síð-
ur sé og ein jörð fór í eyði nú
fyrir skömmu, Stafnsholt. Hins
vegar eru Stafnsbæirnir traust-
ir útverðir og enn er búið í
Laugaseli.
Og menningarmiðstöð er að
Laugum?
Laugar eru menningarmið-
stöð, ekki aðeins fyrir hreppinn,
heldur sýslunnar allrar. Þar
gengur vel og aðsókn gífurleg.
Það er okkur mikils virði að
þetta mikla menntasetur er til
orðið og efalaust eiga Laugar
eftir að þjóna enn fjölþættara
hlutverki en nú er.
Segðu mér, Jón. Er það satt,
að grjót í skrautvegg þann hinn
mikla í útibúi KÞ nálægt Laug-
um, hafi verið sótt að Saurum?
Sú saga gengur. Víst er um
það, að eitthvað af grjótinu var
sótt vestur á Skaga, en ekki
veit ég um staðina. Sumir segja
jafnvel að það hafi verið tekið
úr gamalli dys, rétt áður en
Sauraundrin gerðust. Annars er
ýmsu logið. Líka heyrðist, að
ekki hefði þótt ráðlegt að sækja
meira grjót vestur. Var þá farið
norður á Reykjaheiði til grjót-
náms. En þar var litlu skárra,
því þar fórst hermaður á stríðs-
árunum. Með það var grjótnámi
einnig hætt þar. Og þá var far-
ið í Mýraröxlina því þar er ekki
vitað, að maður hafi hlunnfarið
sig á fingri hvað þá meira. Já,
það er margt skrýtið. Og nú er
skrautgrjótið úr öllum áttum
og' verður gott þegar það kemur
saman!
Hverjir eru sérkennilegustu
mennirnir, sem þú mannst í
Reykjadal?
Þeir eru nú margir og veit ég
varla hverja ég ætti helzt að
néfna. ÞóT vil ég þar fyrstan
telja Sören í Glaumbæjarseli.
Við þekktumst vel. Hann var
fluggáfaður og svo minnugur,
að hann gat farið orðrétt með
heila kafla úr því, sem hann
hafði lesið. Hann var líka flug-
mælskur, talaði ekki oft á mann
fundum, en af mikilli mælsku,
ef hann á annað borð kvaddi
sér hljóðs. Viðræðugóður var
hann líka með afbrigðum. Sem
ungur maður vann hann mikið
að landbúnaðarframkvæmdum
hér og þar, enda búfræðingur.
Sören var blindur síðustu árin
og var þá í skjóli Bjöms bónda
og oddvita á Brún, systursonar
síns, og hann andaðist þar.
Þá er mér Sigurjón Friðriks-
son, sem fyrst bjó á Einarsstöð-
um og síðar á Litlu-Laugum,
mjög minnisstæður maður og
reyndist hann mér vel. Hann
var sérstæður maður um margt
og vel gerður og mikið skáld.
Og svo ég nefni annan mann,
sem líka fékkst við að yrkja,
dettur mér í hug Baldvin Jóna-
tansson í hug. Hann hugsaði og
talaði í hendingum og kastaði
fram ótölulegum fjölda vísna,
hvar sem hann var staddur.
Margar vísur hans eru góðar,
jafnvel ágætar, en allt var látið
flakka. Baldvin bjó á Viðaseli,
fremsta bænum. Þar byggði
hann upp og bjó þar mörg ár.
Eftir að hann missti konuna,
1915, fór hann af jörðinni.
Ræktun og byggingar eru vel
á vegi í Reykjadal?
Á síðustu 15—20 árum hefur
orðið gjörbylting í þeim efnum.
Túnin stækkuðu ört og húsa-
kosturinn leynir sér ekki. Þessi
þróun heldur áfram. Kúm fjölg-
ar en sauðfé fækkar á síðustu
árum. Margir hafa þó meiri
áhuga fyrir sauðfé og þykir það
skemmtilegri búgrein.
Hvernig finnst þér að búa síð-
ustu árin?
Það er ekki gott. Það er erfitt.
Verstur er lánsfjárskorturinn.
Það fæst ekkert fé í reksturinn.
Og til jarðræktarframkvæmda,
sem alltaf taka einhver ár, þar
til þær skila einhverjum af-
rakstri, fæst ekki eyrir fyrir út-
an hið lögboðna. Þetta er fjötur
á framkvæmdunum. f bankana
þýðir ekkert að fara slíkra er-
inda, að biðja um lán til þeirra
framkvæmda. Nú vita allir það,
hvað vélavinna við ræktun kost
ar, ennfremur sáðvörur og
áburður. Þegar svo heyið er
fengið af nýrækt, þarf að gera
það verðmætt sem mjólk eða
kjöt. Allt þetta tekur langan
tíma, 2—3 ár eða lengur. Eða
hvernig ætli færi um annan at-
vinnurekstur, ef ekki fengjust
peningar til brýnustu fram-
kvæmda. Og þetta eru þó vissu
lega traustari framkvæmdir en
ýmsar aðrar og eru gerðar
fleiri en einni kynslóð til hag-
sældar. Mér finnst merkilegt að
heyra ráðandi menn, svo sem
landbúnaðarráðherra og aðra
leiðandi menn, tala fjálglega
um aukna ræktun og nauðsyn á
því að halda ræktunarfram-
kvæmdum áfram — án þes.s að
sjá grundvallaratriðin — þ. e.
að bændurnir verða að hafa
möguleika eins og aðrir til að
halda áfram á sömu braut og

rM * í
jhCr'r
KEPPENDUR á þessu sund-
móti voru frá Umf. Tindastóli á
Sauðárkróki og Knattspyrnufé-
laginu Vestra á ísafirði.
Úrslit í einstökum greinum:
50 m bringusund karla. sek.
Fylkir Ágústsson V 35,0
Birgir Guðjónsson T 39,2
Tryggvi Tryggvason V 42,4
100 m skriðsund karla. mín.
Birgir Guðjónsson T 1:10,2
Tryggvi Tryggvason V 1:10,3
Hilmar Hilmarsson T 1:15,5
50 m baksund karla. sek.
Birgir Guðjónsson T 39,3
Tryggvi Tryggvason V 40,1
Sveinn Marteinsson T 41,1
50 m flugsund karla. sek.
Fylkir Ágústsson V 33,4
Einar Einarsson V 41,5
3x50 m þrísund karla. mín.
Tindastóll 1:53,8
Vestri 1:54,8
50 m flugsund kvenna. sek.
Kolbrún Leifsdóttir V 40,8
Telpna met.
50 m bringusund kvenna. sek.
Kolbrún Leifsdóttir V 41,1
TVEIR knattspyrnuleikir fcru
fram í I. deild um helgina.
Fram vann Akranes 4:1 og
Valur og Þróttur gerðu jafn-
tefli 2:2.
Leiðinlegt atvik átti sér stað
í leik Fram og Akraness. Mark-
verði Fram og Ríkharði Jóns-
syni Akranesi lenti saman á
vellinum og framdi markmaður
inn gróft brot með því að slá ■
Ríkharð í höfuðið, svo hann féll
við, en hlaut ekki meiðsli. Mark
manninum var vísað af leikvelli,
en eftir er að taka mál hans til
dóms.
Akranes er enn efst í I. deild
með 10 stig, Keflavík er með 8,
Valur 7, KR 6, Fram 5 og Þrótt-
ur 4 stig. □
r r
SIGUKVEGARAR A 17. JUNI-MOTI H.S.Þ.
Jón Friðriksson bóndi á Hömr-
um í Reykjadal.
síðustu 15—20 árin, sem er mik-
ið framfaratímabil. Búin þurfa
að stækka verulega ennþá og
þau þurfa að geta keypt vinnu,
eins og aðrir atvinnuvegir. Við
eigum aldrei frí, a. m. k. ekki
kúabændur og það er þreytandi.
Hvað segir þú um margum-
talaðan fólksflutning úr sveit-
um?
Mér finnst hann mikil blóð-
taka. Við getum ekki greitt land
búnaðarverkafólki sambærilegt
kaup og aðrir. Sú leið er því
lokuð. Að stofna til nýbýlabú-
skapar er svo erfitt, að það er
þrekvirki að komast fram úr
því. Ekki sé ég eða heyri á það
minnst, að það sé að nokkru
metið hvað sveitirnar leggja
öðrum starfsgreinum mikið af
ungu og hraustu fólki, sem við
höfum komið á legg. Þetta
ágæta vinnuafl streymir árlega
í aðrar atvinnugreinar, segir
Jón Friðriksson bóndi að lokum
og þakar Dagur viðtalið. E. D.
100 m lilaup. sek.
Sigurður Friðriksson E. 11,7
400 m hlaup. sek.
Halldór Sigurðsson G. 63,6
Langstökk. m
Sigurður, Friðriksson E. 6,53
Kúluvarp. m
Guðm. Hallgrímsson G. 13,56
Spjótkast.
Kristján Yngvason M.
KONUR.
100 m hlaup.
Lilja Sigurðardóttir E.
Langstökk.
Lilja Sigurðardóttir E.
Sundmót í Sundlaug Sauðárkróks 22. júní 1964
Elín Jóhannsdóttir V 43,1
Helga Friðriksdóttir T 43,8
50 m skriðsund kvenna. sek.
Margrét Jónsdóttir V 37,2
Sigrún Halldórsdóttir V 37,3
Inga Harðardóttir T 39,1
50 m baksund kvenna. sek.
Helga Friðriksdóttir T 43,4
Inga Harðardóttir T 43,5
Guðmunda Jónsdóttir V 45,0
3x50 m þrísund kvenna. mín.
Vestri 2:03,0
Tindastóll 2:11,7
ATH. Enda þótt hér séu öll sund
skráð karla- og kvennasund,
voru keppendur flestallir á
drengja- og telpnaaldri. □
Kúluvarp (drengir). Kristján Yngvason M. m 9,95
Kúluvarp (sveinar). Páll Dagbjartsson M. ‘m 12,66
Kringlukast. Guðm. Hallgrímsson G. m 40,06
Kringlukast (drengir). Kristján Yngvason M. m 32,48
Kringlukast (sveinar. Páll Dagbjartsson M. m 41,20
r Urslit á Unglingamóti
Héraðssambands Suð-
ur-Þingeyinga
100 m hlaup. Jón Benónýsson E. sek. 11,7
Kúluvarp (sveinar). Páll Dagbjartsson M. m 13,24
Kúluvarp (drengir). Kristján Yngvason M. m 11,28
Kringlukast (sveinar). Páll Dagbjartsson M. m 41,64
Kringlukast (drengir). Kristján Yngvason M. m 27,30
STÚLKUR. 100 m hlaup. Þorbjörg Aðalsteinsd. G. sek. 13,5
Kúluvarp. Hanna Stefánsdóttir V. m 8,64
Langstökk. . Eva Jónsdóttir E. m 4,23
HVERAVELLIR
Húnvetningar á Akureyri ráðgera hópferð til Hvera-
valla \ ið Kjal-veg laugardaginn 25. þ. m. — til móts
við Húnvetningafél. í Rvík. o. fl. Upplýsingar um
ferðina gefnar í Söluturninum, Hafnarstræti 100 (sími
1170) og lijá Rósberg G. Snædal, sími 2196.
HÚNVETNINGAFÉL. Á AKUREYRI
m
37,80
sek.
13,7
m
4,65
m
Kúluvarp.
Helga Hallgrimsdóttir G. 8,62
Kringlukast. m
Kristjana Jónsdóttir V. 24,43
DANSLEIKUR
að Melum í Hörgárdal
n. k. laugardagskvöld 18.
þ. m. Hefst kl. 9 e. h.
Taktar og Hjalti leika
og syngja.
Ungmennafélagið.
ELDRI-DANSA
KLÚBBURINN
Dansað verður í Alþýðu-
húsinu laugardaginn 18.
júlí kl. 9 e. h.. Húsið opn-
að fyrir miðasölu kl. 8
sama kvöld.
Stjórnin.

Til sölu:
Tjögurra herberggja
í B Ú Ð
við Fjólugötu.
Haraldur Valsteinsson,
sími 2547.
Til sölu:
4 herbergja íbúð í góðu,
steinstevptu tvíbýlishúsi.
Áhvílandi lán 60 þús.
Útborgun rífleg.
Bílskúrsréttindi.
Nánari upplýsingar gef
ég í síma 1070.
INGVAR GÍSLASON.
HÚSNÆÐI
Vil selja nú þegar litla
þriggja herbergja íbúð.
Hagstætt verð.
Góðir greiðsluskilmálar.
Nánari uppl. gefur
Viktor A. Guðlaugsson
í síma 2910, miðvikud.-
og fimmtudagskvöld
kl. 20-22.