Dagur - 06.01.1965, Blaðsíða 8

8
Hin mikia umíeríV skapar hætíur fyrir fólk og iarariæki.
(Ljósmynd: O. B.)
T-'i?
a ,
r
Frumsýning 21. jan. - Leikstjóri Agúst Kvaran
LEIKFÉLAG AKUREYRAK æfir nú sjónleikinn Munkana á
Möðruvöllum eftir Davíð heitinn Stefánsson skáld frá Fagraskógi
og mun frumsýning verða á sjötugasta afmælisdegi skáldsins, hinn
21. janúar næstkomandi. Leikstjóri er Ágúst Kvaran, en hann og
formaður LA Jóliann Ögmundsson skýrðu blaðámönnum frá þessu
á mánudaginn og ýmsu öðru í sambandi við þessa fyrirhuguðu
leiksýningu og leildistarstörfin á Akureyri.
Formaður Leikfélags Akureyr-
ar, Jóhann Ogmundsson óskaði
þess á fundi með blaðamönnum
á mánudaginn að taka upp nán-
ara samstarf við blöð bæjarins
og ber að fagna því, ef verða
mætti til aukins, gagnkvæms
skilnings og leiklistarstarfi bæj-
arins til heilla. Formaðurinn
skýrði frá því, að í sumar hefði
verið ákveðið að sýna í vetur, á
fæðingardegi Davíðs skálds frá
Fagraskógi, fyrsta leikrit hans,
Munkana á Möðruvöllum. Leik-
félagið var svo heppið að fá
Ágúst Kvaran til að annast leik
stjórnina. En hann hefur tví-
vegis leikið í þessum sjónleik,
bæði í Reykjavík og á Akur-
eyri. Hafa nú æfingar staðið yf-
ir frá októberlokum. Verið er
að koma upp 11 munkakuflum
en hluta leikbúninga þurfti að
fá frá Englandi. Undirbúningi
frumsýningarinnar er liraðað
eftir föngum og ákveðið hefur
verið að frumsýna leikinn hinn
21. janúar n.k.
Þá minntist formaður þess,
að L.A. hefði nú starfað nálega
í hálfa öld hér á Akureyri og
sett á annað hundrað sjónleiki
á svið. Margt hefði verið miður
en annað vel um sýningar þess-
ar. Þó færi ekki milli mála, að
bærinn hefði verið fátækari án
Allir fjallvegir ófærir
Egilsstöðum 5. janúar. í dag er
hér logn, bjart veður og 10
stiga frost. Um áramótin setti
niður allmikinn snjó og teppt-
ust þá flestir akvegir á Héraði,
en nú eru aðalleiðirnar færar.
Mjólkurflutningar ganga með
nær eðlilegum hætti. Allir fjall-
vegir á Austurlandi munu lok-
aðir. Samkomuhald féll niður
um áramótin vegna ótíðar og
fresta varð brennum sem halda
átti. V. S.
starfa LA og margir minntust
enn ýmsra fyrri sýninga með
gleði. Hann þakkaði bæjarfé-
laginu fyrir góðan stuðning við
félagið, sagði frá frumvarpi því
á Alþingi, sem fyrir liggur og
kveður á um aukinn styrk til
leikfélaga landsins.
Ágúst Kvaran leikstjóri.
Ágúst Kvaran leikstjóri rifj-
aði upp atburðinn frá 1360, þeg-
ar hinir drukknu munkar frá
Möðruvöllum komu heim frá
Gásum, urðu valdir að eldsvoða
þar sem kirkja brann og klaust
ur. Um atburð þennan fjallar
sjónleikurinn og er deilt á
klausturlíf og innilokun þrátt
fyrir ritstörf og fræðiiðkanir og
dregnar fram ýmsar hinar
dekkri hliðar klausturlífsins. —
Höfundurinn vildi, að nýtt sá
orka hins frjálsa manns á ann-
an veg.
Munkarnir á Möðruvöllum
voru sýndir í Reykjavík 1926
og á Akureyri undir leikstjórn
Haraldar Björnssonar 1928. Það
eru því 36 ár síðan leikurinn var
sýndur hér og tími til þess kom
inn að hefja sýningar á ný.
Leikstjórinn lýsti vandkvæðum
á því, að fá menn til starfa.
Flestir hefðu langan vinnudag,
Jóhann Ognnmdsson, forxn. LA
jafnvel tvöfaldan og þá væri ó-
gerlegt að bæta á sig löngum og
tímafrekum æfingum. Hins veg
ar hefði þó sæmilega til tekist
að lokum, með því þó að leita
út fyrir bæinn eftir starfskröft
um. Leikarar eru yfir 20 talsins.
Með stærstu hlutverkin fara:
Jóhann Ogmundsson, sem leik-
ur príorinn og Ólafur Axelsscn,
(Framhald á blaðsíðu 7).
RONALD í’ANGEN rithöfund-
ur var fæddur á Vestfold í
Noregi í smábænum Krákey
(Krageröy) 1S95. Hann hóf rit-
höfundarferil sinn þegar í
æsku, og var m. a. árum saman
ritdómari ýmissa blaða og tíma
rita. Árin 1918—1921 var hann
norskur ritstjóri Norðurlanda-
tímai’itsins „Litteraturen", og
árin 1929—1935 var hann for-
maður Rithöfundafélagsins
norska.
Þessar eru helztu bækur hans
framan af ævinni: Skáldsögurn-
ar „De svake“ (1915), „Slegt
föder slegt“ (1916) og „En ro-
man“ (1918). Leikritið „Synde-
faldet“ (1920) var leikið í Björg
vin þegar um haustið og fékk
óveniu góðar viðtökur í þessari
höfuðbórg — og „vöggu“ —
norskrar leiklistar.
Síðan skrifaði Fangen leikrit-
in „Fienden" og „Den forjætt-
ede dag“, þar næst skáldsögurn
ar . „Tegn og gjerninger“ og
„Nogen unge mennesker“. Er
„Erik“, (Eiríkur Hamar) eins-
konar framhald af þeirri sögu,
þ. e. a. s. sumar sögupersónur
hinar sömu. Skáldsaga þessi
SMÁTT OG STÓRT
SINN ER SIÐUR í LANDI
HVERJU
Spartverjar hinir fornu gáfu
þrælum sínum vín einu sinni á
ári, svo mikið, sem þeir gátu
drukkið. Þegar vínið hafði unn
ið sitt verk og þrælamir voru
verst á sig komnir, sýndu hinir
frjálsu spartverjar sonum sín-
um viðurstyggðina til vamað-
ar og agt að hafi allvel dugað.
Rússnesk stjómarvöld taka
myndir af drukknu fólki og
stilla þeim út í auglýsinga-
glugga, mjög stækkuðum. Þetta
er liður í baráttunni gegn of-
drykkjunni.
Japanir taka orðræður drukk
inna nxanna á segnlbönd og
neyða hina ógæfusömu til að
lilusta á drykkjurausið þegar,
af þeim er runnin ölvíman.
Þetta er refsing til viðvörunar.
fslendÍRgar nota ljósmynda-
tæknina og blaðakost sinn til að
auka liróður Bakkusar og vín
dýrkenda hér á landi, með því
að birta myndir af skrautklædd
liefðarfólki með skál í hönd og
bros á vör við þau tækifæri, sem
að öðru leyti eru fagnaðarefni.
Shin er siður í landi hverju.
BÆJARHVERFI f KÓPAVOGI
FJARHITAÐ
Rétt fyrir jólin var ný kyndi-
stöð í Kópavogi með fjarhitun í
svonefnt Sigi’aldahverfi vígð
íneð promp og pragt. Hér er
um að ræða olíukynta stöð, sem
nýtir mun betur hitagiafann en
litlir katlar í húsum, frá lienni
er svonefnt Sigvaldaliverfi hit-
að. En kjarni þess hverfis er
fyrst og fremst 50 keðjuhús en
alls eru 70 hús hituð frá hinni
nýju kyndistöð. Franxkvæmd
þessi er gerð með tilliti til vænt
anlegrar hitaveitu í Kópavogi,
(1931) var tileinkuð eiginkonu
liöfundar, Solveig Fangen.
Ummæli í’itdómara um rit-
verk Ronalds Fangen voru yfir-
Itonaiu Fangen.
leitt mjög lofsamleg, og voru
ritdómarar Norðurlanda þar
óvenju sammála. Um eina af
bókum Ronalds Fangen kemst
prófessor A. W. Brögger m. a.
þannig að orði í „Tidens Tegn“:
„. . .. Hin eðlilega lipui’ð og
göfuga • ró, sem einkennir stíl
(Framhald á blaðsíðu 7).
en þá verður enginn kostnaður
við breytinguna. Stöðin brenn-
ir ódýrari olíu en fært þykir
að nota í venjulegum miðstöðv-
arkötlum.
NOKKUR VEÐURHARKA
UM ÁRAMÓTIN
Rétt fyrir jólin féll snjór á auða
jörð. Það var kærkomin jóla-
snjór. Milli jóla og nýárs gerði
svo norðlenzka stórhríð. Var þá
óvenju. mikil fannkoma og
dimrnt af kófi. Tæplega sást
milli liúsa á Akureyri. Þelta
norðanáhlaup gerði 29. desem-
ber. Þá bárust þær óvenjulegu
fréttir í útvarpinu, að alla vegi
landsins mætti kalla ófæra.
ðlunu það ekki hafa verið mikl-
ar ýkjur því norðanveðrið náði •
um land allt og var hvarvetna
mikil snjókoma.
FEVIMTÁN STIGA FROST
Á nýársdag var komið bjart veð
ur með 15 stiga frosti. Mjólkur-
bílarnir brutust áfrarn þótt veg-
ir væru illfærir og ófærir og
varð enginn liörgull á neyslu-
mjólk í höfúðstað Norðurlands.
Götur bæjarins voru smám
saxnan ruddar, þar senx leiðir
eru fjölfai-nastar, en unx síðustu
helgi voru ýnisar götur bæjar-
ins aðcins færar fótgangandi
mönnum.
FLUGIÐ FÉLL NIÐUR
Þykkt snjólag var á flugvell-
inum þegar upp birti og svo
saman barið, að jarðýtur þurftu
þar íil starfa. Unnið var að
lireinsun vallarins með mörg-
um tækjum og lxófst flngið á
föstudagskvöldið, en síðan hef-
ur fjöldi fólks notað flugferð-
irnar, enda leiðir tepptar á landi
Yfir því var kvartað, að tæp-
lega var bílfært um innbæinn,
eftir að flugvöllurinn var opn-
aður. Urðu af því tafir fyrir far
þegana.
BRENNUR VORU FÁAR
Á gamlárskvöld voru aðeins
5 eða 6 brennur. Þá var enn
norðanhríð og nijög kalt. En bál
kestir þeir, senx enn eru eftir,
sennilega 12 að tölu, loga vænt
anlega vel á þrettándanum, eig
endum sínum og öðrunx til verð
skuldaðrar gleði. Ýmsum varð
tíðlitið til Vaðlaheiðarinnar á
gamlársdagskvöld, unx það leiti
og flugeldarnir voru í algleynx-
ingi, og áttu þess von þar, að
sjá ártalið 1965. En að þessu
sinni urðu menn fyrir vonbrigð
um, því þar urðu engin slík und
ur eða stórixxerki.
NÝR SKEMMTANA-
SKATTUR
V-Þjóðverjar hyggjast nú ná 500
millj, marka í nýjunx skatti af
tekjunx gleðikvenna. Þessum
tekjuskatti, sem væntanlega
nær til 20 þúsunda skattgreið-
enda, hefur verið vel tekið og er
það nýtt í sögunni. En það er
haft fyrir satt, að málsvarar
gleðikvenna telji þeim á engan
hátt misboðið að deila tekjunx
sínum með skattayfirvöldunum
í Bonn.