Dagur - 04.09.1965, Síða 4

4
5
VEIK
STJÓRN
DÆMI UM magnleysi ríkisstjórnar-
innar eru að verða nokkuð mörg og
áberandi. í tíð vinstri stjórnarinnar
fannst framámönnum Sjálfstæðis-
flokksins það alveg ótækt — og raun-
ar þjóðarhneyksli — að stjórnarvöld
hefðu samráð við stéttasamtök um
fyrirhugaðar ráðstafanir í efnahags-
málum til að tryggja framkvæmd
þeirra. Trúlega eru þeir enn sömu
skoðunar, en allir vita hvað skeð hef-
ur. Það sem forsætisráðherrann gerði
í fyrra og aftur í vor, myndi hann á
árunum 1957—1958 hafa kallað að
flytja löggjafarvaldið „út í bæ“ (!)
svo notuð séu gömul ummæli úr
Mbl. Eitt af stefnumálum stjórnar-
innar 1960 var að banna kauptrygg-
ingu með lögum og trúlega telur
hún Jiað enn rétt. Nú er búið að taka
kauptrygginguna upp aftur. Enn er
flestum minnisstætt hvemig fór um
bráðabirgðaliigin síðustu. Þessi dæmi
og fleiri sýna ámátlega mynd af veik-
burða stjórn, sem langar til að gera
það, sem hún getur ekki.
Mbl. og ísafold segja, að stjórnin
hafi-aukið „frelsi“ í landinu, þessi
frelsisaukning hafi í öndverðu verið
megintilgangur „viðreisnarinnar“
sálugu og hafi viðleitni hennar í þá
átt borið árangur. „Viðreisnin“ sál-
uga sé Jiar af leiðandi enn á lífi! Lít
ið muna menn eftir frelsisyfirlýsing-
um, J>egar stjórnin var mynduð. Þá
var sagt, að meginstefnan væri að
halda uppi stöðugu verðlagi og kaup
mætti krónunnar. Um það er nú
minna talað, enda hafa vörur og
J>jónusta hækkað um 94% skv. út-
reikningi Hagstofunnar, og fjármála-
ráðherrann (G. Thor.) leit svo á í
vor, að krónan væri orðinn ónothæf-
ur gjaldmiðill. En ekki fór mikið
fyrir frelsisáhuganum, þegar bannað
var að semja um kauptryggingú, rað-
stöfunarvald yfir innlánsfé var tekið
af sparisjóðum og innlánsdeildum og
kjaramál voru útkljáð með gerðar-
dómum samkvæmt bráðabirgðalög-
um. Vera má, að heildsalar og fé-
sýslumenn í fjárfestingu telji sig eitt-
hvað frjálsari en fyrr, en veikleiki
stjórnarinnar nú, á ekkert skylt við
frelsisást. Frelsi og stjómleysi er
tvennt ólíkt og getuleysi einstaklinga
og ríkisvalds til að stjórna, einkenn-
ist af óskynsamlegri tilhneigingu til
frelsisskerðingar, sem ekki reynist
framkvæmanleg og hefur þveröfugar
afleiðingar við það, sem til var ætl-
azt. Það er margra mál, að núverandi
og ólæknandi veikleiki ríkisstjórnar-
innar sé að verulegu leyti af þessari
rót runninn. □
ógarplanfna gróðursell
Skipuleg skógrœkt í sambýli við sauðf járrækt
DAGANA 27. til 29. ágúst var
haldinn á Biönduósi aðalfund-
ur Skógræktarfélags íslands.
Formaður félagsins, Hákon
Guðmundsson, setti fundinn og
ávarpaði fulltrúa. Skógræktar-
stjóri, Hákon Bjarnason, flutti
yfirlitserindi um skógræktar-
störfin. Hann gat þess m. a. að
fræfall myndi verða með mesta
móti í haust. Hann skýrði einnig
frá afgreiðslu þeirra samþykkta
sem gerðar voru á síðasta aðal-
fundi. Hann kvað skemmdir
hafa orðið á lerki um land allt
á síðasta ári, en á þessu ári
hefði vöxtur trjágróðurs verið
góður yfirleitt. Þá gat skógrækt
arstjóri þess, að komið hefði í
ljós, að vaxandi menningar-
bragur væri hjá því fólki, sem
kæmi til skemmtanahalds eða
heimsókna á skógarsvæðin. —
Snorri Sigurðsson, erindreki fé-
lagsins, flutti síðan skýrslu um
starfsemi skógræktarfélaganna.
Á vegum félaganna hafa verið
gróðursettar 530 þús. plöntur,
mest hjá Skógræktarfélagi
Reykjavíkur, skógræktarfélög-
um Eyfirðinga, Borgfirðinga og
Suður-Þingeyinga. — Einar E.
Sæmundson, gjaldkeri, las upp
reikninga félagsins. Sýndu þeir
m. a. að á árinu höfðu félaginu
borist gjafir, sem nema 90 þús.
krónum samtals. — Á fundin-
um flutti Dr. Bjarni Helgason
erindi um jarðvegsmyndanir. —
Þá skýrði Hákon Bjarnason,
skógræktarstjóri, frá för sinni
um Vestfirði og lýsti árangri af
því starfi, sem þar hefur verið
hafið.
Fundurinn gerði ýmsar sam-
þykktir og var aðaltillagan frá
Skógræktarfélagi Austurlands,
sem hlaut einróma samþykki,
á þessa leið:
„Með hliðsjón af þeim athug-
unum, sem fram hafa farið og
áætlunum þeim, sem gerðar
hafa verið á vegum Skógræktar
félags Austurlands um skóg-
rækt sem þátt í búskap í Fljóts-
dalshreppi í Norður-Múlasýslu,
beinir aðalfundur Skógræktar-
félags íslands því til stjórnar fé-
lagsins og Skógræktar ríkisins,
ao þessir aðilar veiti því braut-
argengi, að stjórnarvöld lands-
ins veiti slíkri skógræktar- og
búskaparáætlun þann fjárhags-
grundvöll, að hún verði fram-
kvæmd með nauðsynlegum
hraða, og að hafist verði handa
þegar á næsta ári.
Er það álit fundarins, að að-
stæður í Fljótsdal samfara ná-
lægð hans við Hallormsstað,
með þeirri ágætu reynslu í
skógrækt, sem þar er fengin,
leiði styrk rök að því að Fljóts-
dalur sé öðrum stöðum ákjós-
anlegri til upphafs skipulegrar
skógræktar í búrekstri bænda
hér á landi.“
Tillagan byggist á rannsókn-
um, sem Skógræktarfélag Aust
urlands hefur látið gera. Rösk-
lega þriðjungur bænda í Fljóts-
dalshreppi ætlar að taka þátt í
áætluninni, sem miðast við 25
ára tímabil. Með áætlun þess-
ari er stefnt að því, að taka upp
skipulega skógrækt jafnhliða
sauðfj árræktinni, sem búskap-
ur í Fljótsdal byggist að mestu
leyti á.
Af öðrum tillögum, sem fund-
urinn samþykkti voru þessar
helztar:
Skógrækt á Vestfjörðum.
„Aðalfundur Skógræktarfé-
lags íslands fagnar góðum ár-
angri í ræktunarstarfsemi skóg-
ræktarfélaga á Vestfjörðum og
beinir því til Skógræktar ríkis-
ins, að athugaðir séu til hlítar
möguleikar á skógrækt þar í
stærri stíl, m. a. friðun alls
skóglendis Brjánslækjar í
Vatnsfirði. Telur fundurinn,
með hliðsjón af vaxandi verk-
efnum, að nauðsynlegt sé, að
skipaður verði skógarvörður
fyrir Vestfj arðakj ördæmi.“
i
Landgræðsla og gróðurvernd.
„Aðalfundur Skógræktarfé-
lags íslands fagnar setningu
nýrra laga um landgræðslu og
hvetur alla landsmenn til virkr-
ar samstöðu til viðnáms þeirri
eyðingu lands, er enn á sér stað.
Telur fundurinn nauðsynlegt
að lokið verði svo fljótt sem
unnt er rannsókn á beitarþoli
lands í byggðum og afréttum,
en niðurstöður hennar hljóti að
verða sá grundvöllur, s.em Land
græðsla ríkisins miðar við, er
ákvæði landgræðslulaganna
koma til framkvæmda.
Rækíun skjólbelta.
„Aðalfundur Skógræktarfé-
lags íslands lýsir ánægju sinni
yfir þingsályktun þeirri, er
samþykkt var á síðasta Alþingi
varðandi löggjöf um kerfis-
bundna ræktun skjólbelta hér á
landi, og áréttar enn á ný áskor-
un sína til fjárveitingavaldsins,
að skjólbeltaræktun verði
studd með ríflegum fjárframlög
um.
Jafnframt styður fundurinn
eindregið þingsályktunartillögu
þá, er samþykkt var á sama Al-
þingi um ræktun lerkis til að
fullnægja innlendri þörf fyrir
girðingarstaura, en telur hins
vegar að slík framleiðsla sé
eðlilegur hluti af sjálfsagðri
ræktun lerkiskóga hér á landi,
sem leggja beri sérstaka áherzlu
á, með tilliti til þess ágæta ár-
angurs, sem þegar er fenginn í
ræktun lerkis á Hallormsstað
og víðar.“
Stjórnarkjör.
Gengið var til stjórnarkjörs
og voru endurkjörnir þeir Her-
mann Jónasson og Haukur Jör-
undsson, en aðrir stjórnarmenn
eru þeir Hákon Guðmundsson,
Einar Sæmundsen og Sigurður
Bjarnason. í varastjórn voru
endurkjörnin þeir Jóhann Haf-
stein og Oddur Andrésson.
Viðurkenningar.
Á laugardagskvöldið efndu
fundarmenn að vanda til kvöld
vöku í hinu glæsilega félags-
heimili á Blönduósi, en þar var
fundurinn haldinn. Sóttu kvöld
vöku þessa margir héraðs-
menn.
Á kvöldvökunni afhenti for-
maður félagsins, Hákon Guð-
mundsson, þeim Steingrími
Davíðssyni, fyrrv. skólastjóra
(Framhald á blaðsíðu 7).
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
FjöSmenn hændaháfíð að Laugum
Laugum 30. ágúst. Búuaðarsam-
band Suður-Þingeyarsýslu hélt
hina árlegu bæhdahátíð sína að
Laugum í gær. Hófst hún með
guðsþjónustu og prédikaði sr.
Friðrik A. Friðriksson, sóknar-
préstur, Hálsi. Að guðsþjón-
ustu lokinni hófust skemmtiat-
riði og komu þar fram Guð-
mundur Guðjónsson, óperu-
söngvari og Omar Ragnarsson
við mikinn fögnuð áheyrenda.
Ræðu dagsins flutti Jón Gauti
Pétursson, oddviti, Gautlönd-
um. Kvenfélagasamband Suður-
Þingeyjarsýslu hafði samtímis
hátíðinni hlutaveltu til ágóða
fyrir orlofssjóð húsmæðra.
Um kvöldið var stiginn dans
og lék fyrir honum ný hljóm-
sveit, er nefnist „4x100“, en svo
vill til, að hljóðfæraleikarar þar
eru 4 af þekktustu íþróttamönn-
um héraðsins og skipa þeir all-
ir 4x100 m boðhlaupssveit Hér-
aðssambands Suður-Þingeyinga.
Fjöldi manna sótti samkom-
una, svo að húsrými nægði tæp1
lega til að allir gætu notið
skemmtiatriðanna.
Sumar það, sem nú er langt
liðið á, hlýtur að teljast eitt hið
blíðasta og veðurbezta, sem
komið hefur nú um árabil. Ekki
/
hefur þó heyskapur gengið að
öllu leyti jafn greiðlega og ætla
rnætti eftir tiðarfari og enn
munu margir bændur hér í sveit
eiga eftir að afla nokkurra
heyja. Veldur þar um einkum
tvennt: sláttur hófst með seinna
móti þar sem vorkuldar töfðu
grassprettu, og þurrkar hafa
verið fremur daufir þrátt fyrir
góð veður. Nú síðustu dagana
hefur brugðið til norðanáttar
með kalsaveðri og úrkomu.
Ekki hafa þó komið næturfrost
og horfir því vel með kartöflu-
uppskeru a. m. k. þar sem rækt-
að er við jarðhita. Kartöflur
hafa verið teknar upp til matar
úr slíkum görðum hér á Laug-
um siðan í byrjun þessa mán-
aðar og í dag kom upp úr garði
hér væn kartafla, rauð íslenzk,
er reyndist vega 340 gr. G. G.
- Mikil umferð um
Egilsstaðavöll
(Framhald af blaðsíðu 1).
Bændur hafa ekki slegið korn
akra sína til grænfóðurs og bíða
þeir þess, að kornið þroskist.
Mest er notað af tvíraða byggi.
Það þarf heldur lengri vaxtar-
tíma en sexraða byggið, sem
hér var áður notað, en þolir bet
ur illviðri. Töluverður mjölvi er
kominn í kornin, og ef tíð verð-
ur sæmileg ætti kornskurður-
inn að geta hafizt undir lok
þessa mánaðar.
Kartöflusprettan er fremur
rýr ennþá, en getur lagast ef
ekki koma næturfrost næsta
hálfan mánuð eða svo.
Fréttir herma, að búið sé að
ákveða næsta skólastjóra við
Héraðsskólann á Eiðum; muni
það vera Þorkell Ellertsson,
íþróttamenntaður maður úr
Hafnarfirði. V. S.
Heitar, óbeizlaðar vatnsæðar
(Framhald af blaðsíðu 1).
sal. Einnig var keypt ný flökun-
arvél, svo nú er miklu betri að-
staða til allrar vinnslu en áður.
Auk Hríseyjarbátanna leggj
nokkrir Árskógsstrandarbátar
upp afla sinn hér, og nokkrir
frá Grenivík. Frystihúsið tók
ekki til starfa fyrr en um miðj-
an júní, vegna lagfæringanna,
og hefir það þegar fryst 12 þús.
kassa af fiski á 2xk mánuði.
Eins og gefur að skilja, hefur
þetta skapað mikla atvinnu hér
og var oft unnið til kl. 10 á
kvöldin. Aflinn hjá bátunum,
sem stunda færaveiðar, hefur
verið tregur yfirleitt, en þó
fengu þeir sæmilegan afla fyrri
hluta sumarsins úti á Gríms-
eyjarsundi.
Ekkert hefur verið unnið að
hafnarframkvæmdum á árinu,
en aðkallandi er að byggja varn
argarð norðan við bryggjuna til
þess að hefta sandburð inn í
höfnina og til skjóls gegn norð-
anáttinni.
Þeir eru báðir fjarverandi,
fuglafræðingarnir Finnur og
Arnþór, og eru rjúpurnar nú
eftirlitslausar. Þær spranga hér
um í þorpinu í stórhópum, okk-
ur til augnayndis, — og éta
hænsnamat með hænunum. —
Þetta er að verða eins og á
ítalíu, en þar eru það ekkí rjúp-
ur, heldur dúfur. Mikil fjölgun
hefur átt sér stað frá síðasta
ári, að sögn fuglafræðinganna.
Hér hafa verið mikil vand-
ræði með neyzluvatn í sumar,
einkum eftir að frystihúsið tók
til starfa. Virðist eyjan vera
mjög þurr og mun það stafa af
snjóleysi hér undanfarna vetur.
Verður ekki komist hjá að gera
nýtt átak til vatnsöflunar. Á s.l.
ári var tekinn í notkun nýr
brunnur, sem álitinn var nægja
okkur fyrst um sinn, en hefur
reynst ófullnægjandi.
Þegar við höfum tryggt okk-
ur nægilegt neyzluvatn, þarf að
snúa sér að heita vatninu. Vissa
er fyrir því, að heitar vatnsæð-
ar liggja næstum eftir endi-
langri eyjunni. Koma þær upp
á norðausturenda eyjarinnar,
þar sem vatnið er 80 gráðu
heitt, og norðan við þorpið er
volgra með um 40 gráðu heitu
vatni. Hafa fróðir menn haldið
því fram, að með borun megi
beizla þetta.
Nýlokið er byggingu á all-
stóru verbúðarhúsi, sem hrepp-
urinn á, og tvö íbúðarhús eru í
smíðum.
Lítið var um síldarsöltun hér,
eins og víðar á Norðurlandi, að
eins 230 tunnur hafa verið salt-
aðar í sumar. Eru menn yfir-
leitt að missa trúna á þessum
atvinnuvegi, segir Þorsteinn að
lokum og þökkum við honum
greinargóðar upplýsingar. Q
ÆVINTÝRI DÝRÐLINGSINS ÆVINTÝRl"DÝRÐLTNGSINS ÆVINTÝRI DÝRÐLINGSINS
FJÓRÐI HLUTI
ÆVINTÝRI DÝRÐLINGSINS ÆVINTÝRI DÝRÐLINGSINS ÆVINTÝRI DÝRÐLINGSINS
„Við sofum í skóginum.“
Hún starði á hann vantrúuð.
„Eg skil þig ekki.“
„í skóginum,“ útskýrði Dýrðlingurinn. ,,Im ivald — dans
le bois — nnter den Linten — in the woods.“
„Þú hlýtur að vera vitlaus.“
„Alís ekki. Svínin gera það og Jrað kemur ekkert alvar-
legt fyrir Jrau. Ég hef oft gert það og mjög sjaldan drepizt
af því. Þú virðist ekki skilja aðstæðurnar. Svona, gangandi,
tekur Jrað okkur viku að komast til Innsbruck. A þessu
augnabliki erum við hinir stoltu eigendur að Jrrjátíu og
fimm mörkum. Það kostar fjögur mörk rúmið á veitinga-
húsi og þ;i verðum við líka að kaupa mat.“
Hún sá að maðurinn í horninu horfði á hana forvitnis-
lega. Hún varð að komast út úr jressu lierbergi með óskerta
virðingu sína. Utreikningar Símonar höfðu engin áhrif
á hana. Hún var aðeins í klónurn á kringumstæðum, sem
voru að kreinja hana Jiangað til hún hefði getað öskrað, en
hún gat ekki farið að rífast og lítillækka sig niður á það
svið, sem hún fyrirleit.
Hún stóð Joegjandi upp og gekk út. Símon elti hana. Það
var farið að skyggja. Fuglasöngur og pískur skógarins var
allt í kringum þau. Símon gekk í fararbroddi og raulaði
fyrir munni sér. Staðurinn, sem skógarvörðurinn hafði lýst,
var við litla Jrverá, er féll í ána, sem þau höfðu rétt farið
frá. Það var grasi vaxin laut, nokkurn spöl frá stígnum og
nokkur fet frá ánni. Símon leit yfir svæðið, en fann engan
galla. Hann lagði bakpokann á jörðina og byrjaði að leysa
frá honum.
„Viltu ná í vatn meðan ég kveiki eld?“ sagði hann.
Hann setti vatnsflöskuna við hliðina á henni og fór af
stað til Jress að safna Jmrrum sprekum. Innan skamrns tíma
hafði hann kveikt fjörugan eld og hún færði sig nær til
Jress að njóta hitans, af Jdví að það hafði kólnað eftir sól-
setur. Símon tók brauð, egg og srnjör upp úr pokanunr og
tók upp flöskuna. Hún var tóm.
„Ég bað þig um að ná í vatn,“ sagði hann.
Hún horfði fýlulega á hann yfir eldinn.
„Ég er enginn J)jónn,“ sagði hún.
„Ekki ég heldur,“ svaraði hann rólega. „Þú gerir það sem
J)ér er sagt eða færð ekkert að borða — J)ú ræður, hvort J)ú
vilt.“
Stúlkan staulaðist á fætur.
„Ég gæti drepið þig!“ æpti hún að honum og þreifaði sig
niður að ánni.
3. kafli
BELINDA SOFNAÐI strax vegna einskærrar Jrreytu, en
})að var enn dimmt, þegar hún vaknaði aftur. Eldurinn var
dáinn og lifði aðeins í glæðunum. Það var kalt í lofti og
hún skalf af kulda. Hún breiddi yfir sig teppið eins og
Símon hafði kennt henni ef Jrað kynni að rigna, en J)að var
of þunnt til })ess að halda á henni hita. Jafnvel sumarnæt-
urnar verða kaldar um klukkan tvö og þrjú. Vindsveipir
koma manni alveg að óvörum og næða gegnum þykkustu
teppi. Hiti Ííkamans, óvarinn af veggjum og þökum, hverf-
ur út í geiminn eins og reykurinn af eldinum gerði áður.
Grasið, sem virzt hafði vera svo slétt og nrjúkt, var nú
orðið að óteljandi hnútum og þúfum, sem mörðu hana inn
í bein. Rakinn steig upp úr J)ví og þegar hún hreyfði höf-
uðið á koddanum, sem Símon hafði útbúið nreð Jrví að
vefja sandalana hennar innan í handklæði, fann hún, að
lrann var rakur og kaldur. Stjörnuþakinn himinninn,
óendanlegar milljónir mílna af tónri beint yfir lröfði henn-
ar, skelldn hana nreð mikilfengleik sínum og hún fann sína
eigin smæð. Ó, blessaða menning og J)ið varnarveggir
dvergsmáTrar lrúsagerðarlistar, senr hefur gert okkur hrædd
við víðáttu og mikilfengleik hins fyrsta lreinrilis okkar! ....
Skógurinn í kringum hana var fullur af skuggunr á hreyf-
ingu og þruski frá litlum, tiplandi fótum, þys einhvers
smækkaðs lreims, þar senr íbúarnir veiddu, börðust og dóu.
Þyturinn frá ugluvængjum rétt við höfuðið á henni gerði
henni illt við. . . .
Hún lá þarna hrædd og beið Jress að himinninn gránaði
við dögun, lrataði Sínron, en var sanrt glöð yfir að lrann
skyldi vera þaríra hjá henni sofandi og rólegur hinum meg-
in við eldinn. Hún blundaði og vaknaði aftur stíf, köld og
aunr. Margar eilífðir liðu Jrar til Jrak veraldarinnar lýsti á
ný. Enn íleiri eilífðir liðu Jrangað til fyrstu geislar sólar-
innar gylltu efstu laul'in á trjánum. Þegar geislarnir skinu
á lrana kynnu Jreir að gefa lrenni einhverja hlýju og hún
gæti sofið aftur. Hópur af fuglunr flaug tístandi fram hjá
augum hennar. Gullin geislunin á trjátoppunum færðist
neðar svo lrægt, svo hægt....
Þegar augu lrennar opnuðust aftur var albjart af degi.
Eldurinn lrafði verið vakinn á ný. Hann snarkaði og hviss-
aði glaðlegá meðan Símojj-Tenrplar hallaði sér yfir hann
og dundaði með vátnskönnuna og rjúkandi steikarpönnu.
„Klukkan er átta og veðrið er fínt, Belinda,“ sagði hann.
Ilminn frá sjóðheitu kaffinu lagði fyrir vit hennar og
lrenni varð hálf óglatt af lrungri og svefnleysi. Hún dró sig
upp, og leitaði .ósjálfrátt að greiðu og spegli. Það sem hún
sá í speglinum fyllti hana. viðbjóði.
„Ég verð að þvo mér,“ sagði hún.
Hann rétti lrenni sápustykki.
„Baðið er ré.tt við bæjardyrnar og maturinn verður til-
búinn eftir fimrn mínútur.“
Kalt vatnið beit haria í andlitið og hendurnar, en henni
leið betur. Síðan gleypti hún í sig spæld egg, tvær samlok-
ur af grófa rúgbrauðinu og reykti sígarettu með kaffinu.
Þegar það var búið, rei.s Dýrðlingurinn á fæturna og teygði
sig. ^
„Ég skal búa um,“ sagði hann. „Þú þværð upp.“
Hún leit á pönnuna, slímuga af eggjarauðu og J)að fór
• hrollur um hana.
„Hvernig ætlast þú til að ég geri J)að,“ spurði hún snefsin.
„Það er enginn vandi. Ég skal sýna þér.“
Hann gekk á undan niður á árbakkann. Síðan tók hann
handfylli af mold, reif upp grasvisk með rótum og öllu
saman, setti moldina í pönnuna og rétti henni hvort tveggja.
„Nuddaðu moldinni um pönnuna með grasinu og endur-
taktu þetta þangað til pannan er hrein. Skola síðan og
J)urrka.“
Allt hatur hennar og viðbjóður kom upp í henni á ný,
en hún reyndi að halda aftur af sér. Ef hún ætlaði að grafa
undan óbifanlegu stjálfstrausti hans, J)á mátti hún ekki
rjúka upp.
„Það eru til takmörk,“ sagði hún eins rólega og hún gat,
„og ég held að þú hafir farið yfir þau.“
„Hefur J)ér aldrei dottið í hug, að það Jryrfti að þvo
diska?“
„Mér hefði aldrei dottið í hug, að nokkur maður myndi
biðja mig að stinga höndunum ofan í svona drullu. En
kannski ég hafi háldið. að J)ú ættir til einhvers staðar inn
við beinið einhvern örlítinn vísi að riddaramennsku. Það
hefur verið tóm vitleysa; ha?“
,,Rétt,“ sagði Dýrðlingurinn. „Sérstaklega eftir síðustu
nótt. Eins og ég útskýrði. fýrir þér er verkunum skipt í
tvenrit. Kannt þú að kveikja eld?“
„Ég hef aldrei. reynt J)að.“
„Þá er óhætt að fullyrða.að þú getur })að ekki. Kannt þú
að malla mat?“ ■ ! t .
„Því miður. yar‘ ég; ekki alin upp í eldhúsi."
„Fyrst svo er, þá getur-þú aðeins gert gagn með því að
sækja vatn og ]>vo upp. ,Ef þig langar til að éta spæld egg,
þá getur J)ú hjálpað til við að hreinsa upp eftir þau. Ef þú
vilt það ekki, þá getup þú lifað á vatni og brauði J)ví J)ar
þarftu ekki að Jrvo. Við. ákulum hafa J)etta alveg á hreinu.
Þú ákvaðst sjálf að ferðast syona ------.“
„Ég hef aldrei séð éftir neinu eins mikið.“
„Þér hefði kannski líkað betur að vera lokuð inni í þýzku
fangelsi. Ég er ekki á neinu ferðalagi nreð halarófu af þjón-
um og eldabuskum í eftirdragi. Þetta er aðeins réttlát verka-
skipting. Það eru sex dagar eftir svo þér er eins gott að
reyna að komast sómasamlega í gegnunr þetta.“
„Hvað heldurðu að ég sé,“ spýtti húri út úr sér. „Vinnu-
stelpa, eins og þessi á kránni?"
Augu lrans nrættu lrennar óhikað.
„Ég held að þú sért letingi, senr ætti að læra svolítið um
heiðarlega vinnu. Ég held að þú sért ræfill, sem hefur haft
það svo gott síðan þú fæddist, að þú þurfir að erfiða dálítið
til Jress að verða ekki að algjörum aumingja. Hvort tveggja
mun gerast áður en við komum til Innsbruck. Þú ert hætt
að halda Jrér til og nú verður Jrú eins og ósköp venjuleg og
nytsöm „vinnustelpa“ — og lætur þér líka Jrað vel.“
(Franrhald)ý íS