Dagur - 17.12.1966, Blaðsíða 5

4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Bjömssonar h.f.
Röng efnahagsstefna ógnar
sjávarútveginum
ÚTFLUTTAR sjávarafurðir hafa
um langt árabil skapað 90% .eða
meira af gjaldeyristekjum þjóðár-
innar. Án þeirra væri þjóðin illa
stödd með sína fábreyttu framleiðslú
og miklu innflutningsþörf.
Frá því 1960 hefur verðlag út-
fluttra sjávarafurða hækkað mjög í
verði fram á yfirstandandi ár. Fryst-
ur fiskur hækkaði t. d. um 45,4%,
ísfiskur um 34,4%, saltfiskur um
64,6%, skreið um 20,3%, lýsi um
45%, saltsíld um 31,3%. Þetta svar-
ar til 45% hækkunar, að meðaltali
á árunum 1960—1965. Að sjálfsögðu
er þetta óvenju hagstæð þróun og
kemur þó fleira til. Magnaukning
sjávarafurða hefur á sama tíma orð-
ið rúmlega 50%.
Nú í sumar brá svo við, að nokk-
urt verðfall varð á mjöli og lýsi, en
lýsisverðið er óstöðugt síðan. Slík-
ar verðsveiflur eru algengar, þótt
hin Iiagstæða þróun á erlendum
mörkuðum hafi annars verið óslitin
á umræddu tímabili.
En hvemig er svo umhorfs í þess-
um atvinnuvegi Islendinga, — eftir
þetta einstæða góðæristímabil?
Bjarni Benediktsson orðaði þetta
svo í haust, að við værum „á tíma-
mótum velgengni og vandræða".
Orð hans voru táknræn og hittu í
mark. Aflagóðærin hvert af öðru og
hagstæðustu markaðirnir sköpuðu
einstök tækifæri. En hvers konar
vandræði var Bjarni að tala um?
Togaraútgerðin er á heljarþröm,
bátaútgerðin einnig, ýmis hrað-
frystihús á barmi stöðvunar eða þeg-
ar lokuð og jafnvel síldarverksmiðj-
ur líka. Hinn mikli atvinnuvegur
var svo illa staddur eftir metafla ár
eftir ár og hagstætt verðlag, að hann
þoldi ekki ofurlitla verðsveiflu á
síldarlýsi og mjöli. Verðbólgan hafði
holgrafið þennan atvinnuveg á þessu
tímabili, mitt í öllu góðærinu —
heimatilbúið þjóðarmein, — sem
ríkisstjórnin lofaði að lækna fyrir 7
árum, en hefur ekki gert það, jafn-
vel sjálf magnað verðbólguna. Verð-
bólgan hefur lagzt með fullum
þunga á sjávarútveginn og er að
koma honum á kné. Þetta er það,'
sem við blasir nú „á tímamótum vel-
gengni og vandræða“.
Svo er einnig um aðra höfuðat-
vinnuvegi landsmanna og *er það að
koma betur og betur í Ijós. Þar er
höfuðmeinsemdin hin sama — heima
tilbúin verðbólga og meiri verð-
bólga og óreiða í fjármálum og við-
skiptamálum en í nokkru öðru ná-
lægu landi.
(Framliald á blaðsíðu 7).
FRAMSÝNI OG FORSPÁR
R. Montgomery ritar um
Jeane Dixon. Séra Sveinn
Víkingur íslenzkaði.
Bókaútgáfan Fróði.
ÞETTA er bók um hina merku
spádóma frú Jeane Dixon, en
hún hefur farið sigurför um
Bandaríkin.
Þessi kona hefur dulræna
hæfileika, sem sýna henni fram
í tímann. Hún sér margar þess-
ar sýnir í kristallskúlu sinni og
ræður þær. Stundum kemur
fyrir að hún ræður þær ekki
rétt, en það er sjaldgæft. Hún
hefur sagt rétt til um forseta-
kosningar í Bandaríkjunum
mörgum sinnum og aðeins einu
sinni skeikað. Hún sagði fyrir
um morðið á Kennedy forseta,
þó að ekki tækist að koma þeim
órðsendingum til hans. Næsti
forseti Bandaríkjanna segir
hún að verði repúblikani.
En lýsingin á þessari konu er
ekki síður merkileg en spádóm
arnir. Hún virðist vera góð
kona og göfuglynd. Hún er
katólskrar trúar og rækir trú
sína vel. Hún fer til bæna í
kirkju sinni á hverjum morgni.
Hún sinnir mikið ýmiskonar
hjálparstörfum og tekur stund-
um ógæfusamar stúlkur að sér.
Aldrei tekur hún neina greiðslu
fyrir spádóma sína og segist
trúa því, að guð taki þessa með
fæddu gáfu frá sér, ef hún fari
að nota hana sér til fjárfram-
dráttar.
í bókinni er skýrt frá fjölda
af spádómum frú Dixon. Marg-
ir fjalla þeir um heimsmálin en
aðrir um einstaklinga. Hér skal
aðeins drepið á tvo þeirra, sem
eru í síðari hluta bókarinnar.
Hún telur að fæðzt hafi nýr
trúarleiðtogi í Austurlöndum
nær 5. febrúar 1962. Áhrifa
hans verði farið að gæta veru-
lega undir næstu aldamót. Slík
um spádómum ber ætíð að taka
með varúð, svo oft hafa þeir
komið áður.
Þá spáir hún heimsstyrjöld
1980 og eigi Rauða Kína og
skoðanabræður þess í Asíu og
Afríku sök á upphafi hennar.
Öll er bókin mjög læsileg, þó
rétt sé að taka öllum spádóm-
um með varúð. En bók þessi
lýsir merkilegri konu, sem
gædd er undraverðum hæfi-
leikum.
BREIÐFIRZKAR
SAGNIR HI.
eftir Bergsvein Skúlason.
Bókaútgáfan Fróði.
HÉR birtist þriðja bindið af
Breiðfirzkum sögnum eftir
Bergsvein Skúlason. Hefur
hann bjargað mörgu frá
gleymsku af atburðum og þjóð-
háttum í Breiðafirði.
Eru sumar frásagnirnar í
þessu bindi ritaðar eftir reynslu
höfundar sjálfs, en þó fleiri eft-
ir öðrum. Þá eru nokkrir þætt-
ir teknir upp úr handritum í
Landsbókasafninu, einkum stök
ur og bundið mál.
Bókin er svipuð að efni og
hin bindin. í henni er sagt frá
slysförum, draumum, álaga-
blettum og örnefnum. Allt girni
legt til lestrar fyrir þá, sem
þjóðlegum fróðleik unna.
Þarna eru sagnir úr ýmsum
eyjum eins og Huldufólkssög-
ur úr Purkey, og annar kafli
um örnefni og sagnir, sem við
þau eru bundnar. Skemmtileg
frásögn er þarna um Strandið
á Skarfakletti.
Bók þessi er læsileg og skráð
á góðu máli. Skrá yfir manna-
nöfn allra bindanna er aftast
í bókinni.
E. S.
BARNABÆKUR
EKKI þarf að lýsa því, hvílík
þörf er á góðum barnabókum,
bæði til að efla lestrarkunnáttu
og lestrarlöngun barna, auka
skilning þeirra og áhuga fyrir
margvíslegum efnum. — Mega
barnabækur engu síður en bók
menntir aðrar teljast með lífs
nauðsynjum.
Helztu kostir barnabóka eru
þeir, að þær séu ritaðar á fögru
og hreinu máli, efnið sé við
barna hæfi, ævintýrilegt og
forvitnilegt í senn, án of mik-
illa málalenginga, því að barn-
ið kann bezt einfaldri frásögn.
Sagan má ekki vera of flókin
og æskilegt er, að hún hafi
göfgandi áhrif án þess að í
henni gæti beinna pi’endikana.
Þessa kosti höfðu t. d. dæmi-
sögur Esóps og ævintýrin í
Þjóðsögum Jóns Ámasonar um
karlssoninn í Garðshorni og
Helgu í öskustónni, börnin sem
urðu fræg af dugnaði sínum og
mannkostum.
Ymiss konar bækur koma
hér í góðar þarfir vegna þess,
að börn hafa ólík áhugamál og
upplag og líka af hinu, að hvert
aldursskeið krefst sérstaks les-
efnis. Og það er ógrynni af les-
máli, sem bókhneigð börn geta
drukkið í sig og lestrarefnið á
alltaf drjúgan þátt í að móta
hugmyndaheim þeirra og efla
andlegan þroska, þekkingu og
málfar. Er því útgefendum
barnabóka mikil ábyrgð og
vandi á höndum.
Hér á landi, sem annars stað-
ar, kemur út árlega mikill ara-
grúi af bókúm handa börnum
og unglingum og eru þær eins
og við er að búast misgóðar. Að
öðru jöfnu ber að taka bækur
frumsamdar af íslenzkum höf-
undum fram yfir þær, sem
þýddar eru, einungis af því, að
erfitt er að lesa erlenda bók
það vel, að hún verði barninu
jafnaðgengileg að hugsun og
efni. Segja má að vísu, að barn
ið þurfi einnig að fá útsýn yfir
framandi lönd og menningu
þeirra og má' benda á sígildar
barna- og unglingabækur eins
og t. d. Grimms ævintýri og
Ævintýri Andersens, eða Þús-
und og ein nótt, sem Stein-
grímur Thorsteinsson íslenzk-
aði af svo mikilli snilld. En
ákaflega er það vandasamt að
fá verulega íslenzkulegan blæ
á bækur, þar sem úir og grúir
af erlendum heitum, sem böm
kunna ekki að bera fram, og er
æskilegt, þegar um barnabæk-
ur er að ræða, að erlendu heit-
in séu annað hvort gerð sem
íslenzkulegust eða þýdd eins
hægt er. Þetta gerðu þeir Hall-
dór Briem í Hróa hetti (Robin
Hood) og Þorsteinn Gíslason í
ívar hlújám (Cedric: Siðríkur,
— betra hefði þó verið Heið-
rekur eða Jörmunrekur. —
Brian: Brjánn, De Bracy:
Breki, Waldemar Fitzurse:
Valdimar Orrason, Alicia: Álf-
heiður, o. s. frv.)
VALSAUGA OG INDÍÁNA-
SKÓRINN SVARTI.
Ég hef hér á borðinu fyrir fram
an mig fyrirtaks drengjabók
með þessu heiti, gefin út af
Bókaforlagi Odds Björnssonar
á Akureyri og íslenzkuð af
Sigurði Gunnarssyni. Einhvern
tímann hefði manni þótt gam-
an að lesa þessa bók, þó að hún
fjalli um skærur milli Hvít-
skinna og Rauðskinna á land-
námsárum vestra, mikið sé
barizt og Rauðskinnar trylltir
að ná í höfuðleður hinna hvítu.
Bókin er þýdd á prýðilega
vandað íslenzkt mál að öðru
leyti en því, að ég hefði talið
æskilegra samkvæmt því, sem
vikið er að hér á undan, að
meira hefði verið gert af því
að íslenzka Indíánanöfnin eins
og gert er með sum þeirra, svo
sem: Valsauga, ísauga og Öm
hinn rauði. Daniel Boone hefði
t. d. getað heitið Daníel góði
(Boone: góður), Simon Girty:
Símon Gyrðir, Ahrowa: Áróva,
Danville: Daníelsbær eða Dan-
þorp, og s. frv. Börn hika við,
er þau koma að mjög fram-
andlegum nöfnum og kunna
ekki að bera þau fram. Vita-
skuld er það alltaf efasamt,
hversu langt mó ganga í slík-
um nafnaþýðingum og mæli ég
ekki með þeim, nema helzt á
barnabókum.
ÓLI OG MAGGI MEÐ GULL-
LEITARMÖNNUM.
Ármann Kr. Einarsson er ágæt-
ur barnabókahöfundur, einkum
fyrir stráka. Hann hefur ljóm-
andi góða frásagnargáfu og er
hugkvæmur og fundvís á æsi-
leg söguefni.
Svo bar við haustið 1667, að
hollenzkt Austur-Indíafar, sem
villzt hafði hingað, brotnaði
við Skeiðarársand hjá Ölæfum
austur, í myrkri og stormi og
komst ekki nema um það bil
þriðjungur skipshafnarinnar
lífs af. Skipið flutti bæði gull
og perlur, silfur og kopar,
kattún, silki og léreft yfirfljót-
anlegt og margs kyns dúka og
ábreiður. Var mælt, að aldi-ei
hefði skip komið til íslands með
svo dýrmætan farm, sem met-
inn var á 43 tunnur gulls. Mik-
ið fordjarfaðist af góssinu. Hald
ið var, að margur yrði þá
fingralangur þar um slóðir,
enda notað silki til undirgyrð-
inga og heftinga á hross.
Höfundurinn gerir ráð fyrir,
að skipið hafi grafizt í sand
með þessum geysilegu auðæf-
um og lætur hinar ungu sögu-
hetjur taka þátt í leiðangri, þar
sem leitað er með vísindatækj-
um að gullskipinu með öllum
fjársjóðunum. Verður þetta hið
ævintýralegasta ferðalag og vef
ast í söguna alls konar smá-
ævintýri unga fólksins. En rétt
þegar vonh’ standa til að dala-
dyngjan sé fundin, glatast stað
urinn aftur vegna náttúruham-
fara, en krakkarnir finna ann-
að skip nýrra, skríða niður um
reykháfinn og finna þar dálít-
inn fjársjóð við mikla lífshættu.
BÍTLAR OG BLÁKLUKKUR.
Barna- og unglingabækur
þeirra Jennu og Hreiðars Stef-
ánssonar hafa verið einkar vin-
sælar á undanfarandi árum og
kemur það meðal annars í ljós
í því, að ýmsar þeirra hafa ver-
ið endurprentaðar. Einkum eru
það Öddu-bækumar, sem not-
ið hafa vinsælda og hafa nú
flestar eða allar komið út í 2.
útgáfu og sumar í þriðju. Þess-
ar bækur eru gott lesefni fyrir
unglinga. Málið á þeim er lip—
urt og létt og höfundarnir setja
sig einkarvel inn í hugsunar-
hátt barna á gelgjuskeiðinu,
einlægni þeirra og þörf fyrir
félagsskap, sem stundum getur
leitt á glapstigu, ef illa tekst
með félaga.
Nýjasta saga Jennu og Hreið
ars heitir: Bítlar eða Bláklukk-
ur og er hún gefin út af Bóka-
útgáfu Æ.S.K. í Hólastifti. Hún
fjallar um unga stúlku á ferm-,
ingaraldri, sem flyzt utan af
landsbyggðinni til höfuðborgar
innar. Þetta er ágætisstúlka, en
vegna auðtryggni sinnar og ein
manaskapar munar litlu, að
hún lendi í slagtogi með óþrosk
uðum og trassafengnum ungl-
ingum, er hugsa mest um að
kenna henni ósiði, sem hún er
þó innst inni of heiðvirð til að
geta lært. Henni líður ekki vel
fyrr en hún er búin að losa sig
við þetta fólk og játa yfirsjónir
sínar fyrir prestinum og for-
eldrum sínum. Aftur á móti
kynnist hún greindri og góðri
stúlku, sem hún hefur andlegt
og þroskandi samneyti við.
Hér er komið inn á það,
hvernig góðir unglingar geta
farið afvega meðan þeir eru
milli vita, vegna hrifnæmis og
gagnrýnisleysis, ef ekki er haft
á þeim vakandi auga. Án efa
er þetta góð bók og þroskandi
fyrir unglinga á þessu aldurs-
skeiði og er óhætt að mæla
með henni eins og öðrum bók-
um þessara höfunda.
HANNA MARÍA
Mér þótti gaman að lesa þessa
hressilegu barnabók Magneu
frá Kleifum um villiköttinn
Hönnu Maríu, hundinn Neró og
Hörpu heimalning og viðskipti
þeirra við veröldina. Hanna er
tíu ára, dálítið einræn sökum
uppeldis, og eru tiltekjur henn
ar stundum með ólíkindum. En
þetta er dugnaðarstúlka og ger
ist alltaf mikið í kringum hana.
Sagan er fjörlega skrifuð og
ber vitni um talsvert næma
athyglisgáfu og skopskyggni.
Ég er viss um að börnum mun
þykja gaman að þessari bók.
Benjamín Kristjánsson.
Kastað í Flóanum
r
Upphaf togveiða við Island
Ungiingakennsla í Skagafirði
SVO HEITIR nýútkomin bók
Ásgeirs Jakobssonar og hefur
Ægisútgáfan í Reykjavík gefið
hana út. Þetta er önnur bók
höfundar, en hin fyrri kom á
bókamarkaðinn fyrir ári síðan
og heitir Sigling fyrir Núpa. —
Auk þess hefur Ásgeir ritað í
tímarit og vakti sérstæður frá-
sagnarhæfileiki hans þar at*
hygli mína.
Ásgeir Jakobsson færist mik
ið í fang með þeim bókaflokki,
sem hefst með hinni nýju bók,
Kastað í Flóanum — Upphaf
togveiða við Island. En á hlífð-
arkápu bókarinnar segir Ægis-
útgáfan á þessa leið: Það er
ætlun útgefenda, að þessi bók,
sem hér kemur fyrir augu les-
enda, sé upphaf á miklu verki
um togveiðar okkar íslendinga.
Hver bók á þó að vera sjálf-
stætt verk.....
Höfundurinn er Vestfirðing-
ur og var sjómaður fram á full-
orðinsár. Hann þekkir því við-
fangsefnið vel og af eigin reynd.
En það er sitt hvað að vera
sjómaður og að skrifa bók um
einn þátt fiskiveiðanna á svo
skemmtilegan og fróðlegan hátt
að um heimildarrit geti verið
að ræða.
Höfundur sýnir, að annar
höfuðtilgangur bókarinnar er
honum ekki ofvaxinn, þ. e. að
skrifa skemmtilega um óskáld-
legt efni. Um hina fræðimann-
legu hlið er ég ekki dómbær,
þótt mér, við hraðan yfirlestur
bókarinnar, sýnist hún byggð á
öruggum heimildum.
Sumum kann að þykja kæru-
leysislega til órða tekið á stöku
stað, en mál og stíll er með
ferskum blæ. Sjálfur er maður-
inn léttur í máli, einlægur og
góður sögumaður í vinahópi.
Mér hefur alltaf fundizt Ásgeir
vera sjómaður í landi, sem lít-
ur á hin ýmsu blæbrigði lífsins
með sjómannsaugum. Og í
landlegunni hefur hann öðlazt
hærri sjónarhól, en á meðan
hann enn stóð á dekki. Og ég
held líka, að þessi vestfirzki
sjómaður sé hér á réttri leið og
valdi hinu erfiða viðfangsefni
Bókin skiptist í 4 kafla. Er
of langt að rekja efni þeirra,
en frásögnin nær til þess tíma,
að Jón forseti og Marz komu
til sögunnar á íslenzkum fiski-
miðum. Kastað í Flóanum er
ekki aðeins bók sjómanna, því
að hún er einnig bók allra
þeirra, sem fræðast vilja um
einn merkasta þátt. íslenzkrar
atvinnusögu — og vilja láta
góðan sögumann segja frá.
E. D.
Frosíastöðum 12. desember. —
S.l. haust var hafin unglinga-
kennsla í Varmahlíð. Eru þar
nú 19 nemendur. Skólastjóri og
jafnframt eini fasti kennari er
Eiríkur Hansen frá Sauðár-
króki. Stundakennarar eru Jón
Björnsson á Hafsteinsstöðum,
sem kennir söng, Ingimundur
Ingimundarson kennir íþróttir
og Ásbjörg Jóhannsdóttir handa
vinnu. Nemendur hafa sameig-
inlegt mötuneyti og er Þóra
Þorkelsdóttir á Fjalli ráðskona.
Kennsla fer fram í hinu nýja
félagsheimili, en nemendur, —
ásamt skólastjóra og ráðskonu
— búa í húsi skógarvarðar.
Þéttbýlt er umhverfis Vanna
hlíð og nemendur þar úr ná-
grenni sækja skólann heiman-
að frá sér, en allir fara nem-
endur heim til sín seinnipart
föstudags og mæta aftur í skól-
ann á sunnudagskvöld.
Þessi byrjun hefur gengið
mjög vel og er ánægja almenn,
bæði meðal nemenda og að-
standenda þeirra.
Heyrzt hefur, að fræðsluyf-
irvöld séu andsnúin þessari
starfsemi í Varmahlíð og hafi
jafnvel þrjóskast við að greiða
fyrir henni fjárhagslega. Geti
þeir, sem vilja hafa skóla í
Varmahlíð, sjálfir borið þann
kostnað, sem af því leiðir. Ekki
skal því trúað, að svo komnu
að hér sé rétt skýrt frá afstöðu
Frélfabréf úr Hrunamannahreppi
Hrunamannahreppi 25. nóv. —
Síðastliðinn vetur var mjög
frostharður hér á Suðurlandi,
en snjór var sama og enginn
hér í uppsveitum Árnessýslu.
Nokkrum sinnum kom aðeins
snjóföl, en það tók alltaf fljótt
aftur. Vegna frostanna, og lítill
MOTMÆLA AUKNUM TOGVEIÐUM INNAN
FISKVEIÐILANDHELGINNAR
Á FUNDI sem haldinn var í
bátafélaginu „Verði“ Akureyri
föstudaginn 9. desember 1966
voru gerðar eftirfarandi sam-
þykktir:
1. Fundurinn mótmælir ein-
dregið þeirri tillögu, sem fram
er komin um stórauknar tog-
veiðar innan fiskveiðilandhelg-
innar. Fundurinn litur svo á, að
vandræði togaraútgerðarinnar
verði á engan hátt bætt eða
leyst með auknum togveiðum
- Verðbólgufjárlögin
mifelu fyrir 1967
(Framhald af blaðsíðu 1).
47 mUlj. kr. árlegt framlag í
vegasjóð. Sömulciðis var felld
tillaga þeirra, um að heimila
allt að 50 millj. kr. lántöku til
að standa skil á lögbundnu
framlagi ríkissjóðs til skóla-
liúsa. Aðrar breytingartillögur
flutti flokkurinn ekki við fjár-
lögin að þessu sinni. □
innan fiskveiðilandhelginnar,
en mundi aftur á móti bitna
hart á smábátaútvegi lands-
manna og þá ekki sízt við Norð
urland þar sem aflatregða fær-
ist sífellt í aukanna. Telur fund
urinn að slíkt mundi leggja smá
bátaútveg Norðlendinga í rúst,
ef togveiðar yrðu leyfðar innan
fiskveiðilögsögunnar fyrir Norð
urlandi.
2. Þá beinir fundurinn þeim
tilmælum til réttra aðila, að
veiði með dragnót verði ekki
leyfð í Eyjafirði. Til stuðnings
þessu máli má m. a. benda á að
sumar- og haustfiskur hefir á
þessu ári algerlega brugðizt á
innanverðum Eyjafirði, eftir að
veiði með dragnót hófst þar á
ný, og er því afkoma þeirra
manna, sem hafa fiskveiðar á
innanverðum Eyjafirði að at-
vinnu, hin bágasta. Full ástæða
er til að þeii’ra hagsmuna sé
gætt svo sem annarra fiski-
manna í sjávarplássum lands-
ins. □
ar úrkomu, vai’ð allvíða vatns-
skortur m. a. á nokkrum bæj-
um hér í Hrunámannahreppi.
OIli það miklum erfiðleikum
þar sem flytja þurfti vatn, sums
staðar um alllangan veg, bæði
til innanbæjarnota og í skepnu-
hús.
Sagt er að klaki hafi ekki far
ið úr jörðu sumsstaðar hér á
Suðurlandi, fyrr en seint í
ágúst, eða byrjun séptember.
Þrátt fyrir fremur kalt sumar,
sannar þetta þó að klakinn í
jörðinni hefur verið orðinn
geysiþykkur.
Þegar fram á vorið kom fór
að rigna. Segja langminnugir
menn að í maí og júní hafi rignt
svo mikið að síðustu áratugi
hafi rigning í þessum mánuð-
um ekki orðið meiri á sama
tíma, en e. t. v. eins. Vegna rign
inganna var því víða ógerlegt
að bera á túnin á eðlilegum
tíma, og þar sem hægt var að
fara um með dráttarvél og bera
á, skolaðist áburðurinn að
meira eða minna leyti bui’t.
Sjálfur sá ég þess glöggt
dæmi, að þar sem borið var á
10. júlí, var stórum meii-a og
grænna gras, á helmingi af tún
spildu heldur en á þeim helm-
ingi sem boi’ið var á um 3 vik-
um fyrr.
Vegna bleytu, kulda og klaka
í jörð, spruttu tún mjög seint,
og urðu því aðeins einslegin.
Hér í hreppi byrjaði sláttur
yfirleitt á tímabilinu 10.—20.
júlí. Heyfengur er ' því talinn
fræðslumálastjómar. En ef svo
óh’klega skyldi samt sem áður
reynast, þá mætti spyrja:
Er þeim unglingum, sem
þarna njóta nú kennslu, ekki
ætlað að Ijúka lögboðnu skyldu
námi, svo að ekki sé nú um
meira tálað?
Ef svo ei’, hvar var þeim þá
ætluð skólavist? Einhvei-sstað-
ar hlýtur þeim að hafa verið
ætlað rúm, því að trauðla verð-
ur því trúað, að „velferðarrík-
ið“ ætli börnum sínum að búa
við tvenns konar rétt til ménnt-
unar, eða öllu heldur: ætli
öðrum rétt en hinum réttleysi?
ndig —
undir meðallagi, en nýting
heyja mátti teljast góð.
Eitthvað tapaðist af heyi í
ofsai-okinu 23. júlí, og er talið
að a. m. k. einn bóndi hér í
sveit hafi oi'ðið fyrir verulegu
tjóni af völdum þess.
Dilkar reyndust yfirleitt rýr-
ir hér í haust, og aðalástæðan
talin hinar miklu og langvinnu
rignmgar í vor og fyrri hluta
sumai's. Það má til tíðinda telj-
ast, að við fyrstu haustsmölun
hér fékk einn bóndi 5 vetui'-
gamlar ær nýbornar.
Haustið var gott, rigningar
litlar, en tvisvar gerði allhörð
frost, vikutíma í senn. Ær voru
yfirleitt teknar i hús um miðj-
an nóvember, en lömb 2—3 vik
um fyrr.
Byggingarframkvæmdir voru
töluvei’ðar hér í hreppnum í
sumar. T. d. er í smíðum 4—5
íbúðai-hús. Einnig voru byggð-
ar hlöður, verkfærahús og a. m.
k. eitt fjós.
Síðastliðin 3 ár hefur vei'ið
unnið að byggingu heimavistar
barnaskóla. Kennsla hófst í
honum 21. nóv., en fram að
þeim tíma var kennt í félags-
heimilinu á Flúðum, og einnig
sl. vetur. Enn er eftir að ganga
frá öllum heimavistarhei'bei'gj-
um í skólanum, og hafa því
skólabílar flutt böi-nin. íbúð
skólastjóra er í skólanum,
henni var lokið fyrir ári síðan
og flutti hann þá inn. Unglinga
deild er í skólanum í vetur.
S. V.
TIL JÓLAGJÁFA:
Barnafatnaður:
DRENGJAFÖT
TELPUKJÓLAR
PEYSUR
HÚFUR
VETTLINGAR
Nýjar vörur
daglega til jóla.
Verzlunin Rún
Hafnarstræti
TIL JOLAGJAFA:
GREIÐSLU SLOPPAR
NYLONNÁTTKJÓLAR
KJÓLAEFNI
í fallegu úrvali
NÝ EFNI
tekin upp í dag.
Verzlunin Rún
Skipagötu — Sími 1-13-59
Stór og vandaður
Radionette
Stereo ÚTVARPSFÓNN
til sölu. — Einnig
SÓFASETT, ódýrt.
Kjartan Magnússon,
Mógili.
TIL SÖLU:
Þrísettur stofuskápur,
Raflia-eldavél og tveir
eldhússkápar.
Uppl. í síma 1-11-27.
TIL SÖLU:
Tvíbreiður
SVEFNSÓFI
vel með farinn.
Uppl. í sírna 1-14-89.-
RITVÉL
í ágætu lagi, mjög lítið
notuð, er til sölu fyrir
tækifærisverð.
Halldór Ólafsson,
Grenivellir 12,
sími 1-27-64.
S
Nýkomið:
POTTAPLÖNTUR
J ÓLARÓSIR:
ASALÍA,
HYPPOKITRA,
KÓNGAVÍNVIÐUR
o. II.
Blómabúðin LAUFÁS sf.
Sími 1-12-50
TIL JÓLAGJAFA:
EYRNALOKKAR,
nýjasta tízka
NÆLUR
Svissneskar BLÚSSUR
HERÐASJÖL
HÁLSKLÚTAR
Samkvæmis-HANZKAR
Leður-HANZKAR
BLÚNDU-CREPE-
SOKKAR, '4 litir
TÍZKUVERZLUNIN
KAUPIÐ KJÖT í
KJÖTBÚÐ
HANGIKJÖT:
LÆR
LÆR, beinskorin
FRAMPARTAR
FRAMPARTAR,
beinskomir
BRINGUKOLLAR
MAGÁLAR
SVÍNAKJÖT:
KÓTELETTUR
KARBONODE
HAMBORGARHRYGGUR
HRYGGSTEIK
SVÍNAKAMBUR, reyktur
SVÍNAKAMBUR
LÆRSTEIK, með beini
BAYONNE SKINKA
LÆRSTEIK, beinlaus
SÍÐU-STEIK
GRÍSASCHNITZEL
BACON
SPEKK
LÉTT SALTAÐUR
SVÍNAKAMBUR
ALIKÁLFAKJÖT:
BUFF, barið og óbarið
GULLASH
VÍNARSNITTUR
BEINLAUSIR FUGLAR
STEIK, beinlaus
NAUTATUNGA, söltnð
^VKJÖTBÚÐ
M KEA
SÍMAR: 2-14-00
1-17-17 - 1-24-05