Dagur - 23.12.1967, Blaðsíða 4
4
Skrifstofur, Hafnarstræti 90, Akureyri
Símar 1-1166 og 1-1167
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
ERLINGUR DAVÍÐSSON
Auglýsingar og afgreiðsla:
JÓN SAMÚELSSON
Prentverk Odds Björnssonar h.f.
fyrir
fæti
VID lokaafgreiðslu fjárlaganna fyrir
árið 1968 fluttu þeir Gísli Guð-
mundsson, Ingvar Gíslason, Stefán
Valgeirsson og Björn Jónsson eftir-
farandi breytingartillögur, sem sér-
staklega varða Norðurlandskjör-
dæmi eystra:
1. Að veittar yrðtt 400 þús. kr. til
safnahússins á Húsavík.
2. Að heimilað yrði að veita ríkis-
ábyrgð fyrir 1.2 millj. kr. láni til
að koma lögreglustöðinni á Akur
eyri í nothæft ástand á árinu 1968
3. Að heimilað yrði að ábyrgjast 1
millj. kr. lán vegna undirbúnings
framkvæmda við Fjórðungssjúkra
húsið á Akureyri.
4. Að heimilað yrði að greiða úr
ríkissjóði vegna framkvæmda á
árinu 1968, eða sem geymslufé til
næsta árs, aukaframlag til skóla-
húsa í Eyjafjarðarsýslu, Norður-
Þingeyjarsýslu og Suður-Þingeyj-
arsýslu allt að 10 millj. kr.
5. Að heimilað yrði að greiða kostn-
að allt að 10 millj. kr. við búfjár-
skipti vegna hringskyrfis, ef
ákveðin verða á árinu 1968.
I umræðum lýsti f jármálaráðherra
því yfir, að hann mundi halda sig við
þann skilning á búfjársjúkdómalög-
unum, að greiða mætti kostnað við
búfjárskipti vegna hringskyrfis án
sérstakrar lagaheimildar — ef til
kæmi. — Akváðu flutningsmenn þá,
að láta tillögu sína ekki koma til at-
kvæða.
En hinar tillögurnar, sem lýst er
hér að framan voru allar felldar af
meirihluta þeim, sem að stjóminni
stendur og verður síðar vikið að því.
Síðar verður einnig sagt frá breyt-
ingartillögu, sem Stefán Valgeirsson
og fleiri fluttu við heimildagrein
fjárlagafrumvarpsins með það fyrir
augum, að rétta nokkuð lilut bænda
í verðlagsmálum og þá með sérstöku
tilliti til úrskurðar gerðardóms, svo
og tillögu sem Gísli Guðmundsson
og fleiri fluttu í því skyni að grynna
á skuldum ríkisins við hafnarsjóði
vegna framkvæmda undanfarin ár
víðsvegar um land. En þessar tillög-
ur náðu heldur ekki fram að ganga.
Verður nú látið staðar numið að
sinni.
Gleðileg jól!
Þuiisrt
- ÓVÆNT JÓLAGJÖF
(Framhald af blaðsíðu 8).
Bjöm bóndi ríður á undan —
traustur ferðamaður og ná-
kunnugur á þessum slóðum.
Næstur ríður Barði. Hann hafði
alls ekki fengist til að verða
eft-ir á Vaði, þótti skammar-
legt að koma ekki heim með
lækninum þótt ekki hefði hann
reynzt fullkominn sem fylgdar-
maður. Síðastur kemur svo
Óskar læknir og er í góðu
skapi. Hann raular fyrir munni
sér og klappar um makka
Grána og virðist allt vel horfa.
— Og nú er veðrið heldur hæg-
ara.-------
En í baðstofunni á Hamri er
baráttan hörð, baráttan við
þjáninguna, dauðann, vonleys-
ið. Hvað voru daglegir erfið-
leikar við búskap í sárri fátækt
hjá þessu?
Sveinn bóndi heyrir böm sín
tvö gráta í frambaðstofunni og
eldri systurma reyna að hugga
þau. Hann horfir á fölt og kvöl-
um merkt andlit konu sinnar.
Þórunn ljósmóðir er á stjái inni
og frammi en virðist nú ekkert
fá aðgert lengur. Hjálpin verð-
ur að koma fljótt — annars —
En er nokkur von að læknir
kömist inn að Hamri í þessu
veðri — og það með ekki öfl-
ugri fylgdarmanni en Barða
litla? Greindarleg augu bónd-
ans- hvarfla að glugganum —
fönn upp í gegn — að klukk-
rmni — nærri 9. — Þeir ættu
að vera komnir fyrir löngu að
öllu sjálfráðu — og að andlit-
inu á koddanum á ný — fallegu
andliti þrátt fyrir þjáningasvip-
inn. Aumingja Sigrún —
ósköp.-----
Snati er farinn að gelta í
ákafa. — Er það mögulegt, —
getur allt lagast enn. Guð minn
góður — hjálpaðu.------
Það er sópað frá efstu rúð-
unni. Sigrún hefir verið sem í
dvala, en opnar þó aðeins aug-
un, er maður hennar rís á fæt-
ur og læðist hratt til dyra.
Ljósmóðirin Þórunn lýtur að
sængurkonumii og hvíslar: „Nú
eru þeir komnir.“ „Guði sé
lof!“ sést fremur en það heyi'-
ist frá vörum Sigrúnar.
Einni stundu síðar heyrast
hljóðin í tveimur duglegum
drengjum í höndum Ijósmóður-
innar. Tæpara mátti það víst
ekki standa, en nú virðist allt í
lagi. Drengirnir hljóða hraust-
lega og þótt fölur sé vangi móð
urinnar leikur henni þó nú þeg
ar bros um varir og geisli í
auga.
„T-veir drengir", segir Björn
bóndi og kennir öfundar í rómn
um. Hann situr nú ásamt lækn-
inum og húsbónda yfir rjúk-
andi kaffibollum. Drengirnir
eru þagnaðir, hafa sofnað ofan
við móður sína. Eldri börnin
eru komin inn að stokknum —
feimin og undrandi í senn, en
glaðna við atlot móðurinnar, er
hún leggur máttvana hönd sína
á litlar hendur þeii'ra, sem grip
ið hafa um stokkinn eins og til
öryggis.
„Betra minna og jafnara
meinið þér víst“, sagði læknir-
inn íhugandi.
- 06, SEM LEIÐ AÐ JÓLUM
(Framhald af blaðsíðu 1).
hafði innkaup þá um daginn.
Mér var næsta óskiljanlegt
hvernig ég komst heim með
vagninum, svo fullur var
hann.
Ekki hafði vagninn ekið
lengi, er athygli mín beindist
að litlum dreng, sem stóð
skammt frá mér í þvögunni.
Hann hélt á litlu baðmullar-
húsi, illa gerðu og óhreinu af
öhreinum litlum höndum og
reyndi að verja húsið sitt
gegn troðningi og stympmg-
um fullorðna fólksins. Dreng-
urinn var óhreinn á að líta, en
svipur hans hreinn og bjartur
og bar vott um hið tæra sak-
leysi bai-nssálarinnar. Eitt var
víst, að litli drengurinn birtist
mér sem persónugervingur
horfinna bernskustunda við
undirbúning jólanna og gömlu
jólasagnanna í barnablöðun-
um. Ég reyndi að varpa af
mér þreytu dagsins og skyggn
ast inn í hugarheim barnsins,
setja mig í fótspor sálfræð-
ingsins: Langt mundi síðan,
að drengurinn litli fylltist
hjartans fögnuði og tilhlökk-
un til jólahátíðarinnar. Og,
sem leið að jólum hefur fögn-
uður hans aukizt og orðið að
fá útrás á vettvangi starfsins.
Verða virkur þátttakandi í
jólahátíðinni. Afleiðingin af
tilhlökkun drengsins til jól-
anna varð því þetta litla baðm
ullarhús. Stór og dýrmætur
hlutur í augum lítils bams,
sem bjó það til. Það stakk
undarlega í stúf við hina
mörgu og stóru böggla full-
orðna fólksins í vagninum.
Hér var jólaljósið sjálft. Það
Ijós, sem eitt getur lýst það
upp, sem önnur Ijós megna
ekki, hversu björt sem þau
eru. Hve hamingjusamur yrði
ekki sá maður, sem fengi hús
barnsins í jólagjöf, hús jóla-
gleðinnar. Hina stóru gjöf í
allri sinni smæð. — Fögnuður
jólanna ríkti í sál minni, er ég
kom heim í herbergiskytru
mína. Barnið hafði gefið mér
jólagjöf, lítið óhreint hús, sem
orðið var að stórri höll í hug-
borg sjáandans.
Við aftansöng í þorpskirkj-
unni tók ég eftir gömlum
manni. Hann söng jólasálm-
ana sterkari röddu en aðrir og
af svo miklum innileik, að það
var sem englasöngur. Við hlið
gamla mannsins stóð litli
drengurinn og hélt í hendi
hans. Þá skildi ég gkmla
manninn. Hann hafði hlotið
gjöf bamsins, sem ekkert átti
til nema viljann til að gleðja
aðra og hreint hjarta, gjöf
jólabarnsins sjálfs. □
„Einn drengur væri sú
stærsta jólagjöf, sem ég gæti
óskað mér nú“, svarar Björn
bóndi hljóðlega.
„Gefið honum annan dreng-
inn, Sveinn“, segir Oskar lækn
ir og lítur til húsbóndans. Hann
starir undrandi á þá á víxl og
hvarflar síðan augum yfir í
rúmið til konu sinnar. Hún veit
hvað verið er að segja og hann
les ótta og bæn um miskunn í
augum hennar.
„Hann skyldi eiga gott hjá
okkur, því mættuð þið treysta“,
segir Björn varlega eins og til
að reyna fyrir sér. Ljósmóðir-
in virðist ekki vilja blanda sér
í málin; hún setur bollann á
borðið og víkur sér framfyrir.
Þaðan heyrast nú hrotur frá
Barða litla. Hann hafði ekki
verið lengi að sofna er hann
kom í rúmið.
Læknirinn og Björn horfa
báðir spyrjandi á Svein bónda.
„Við — við getum það víst
ekki“, segir hann loks stam-
andi.
Enn bylur hríðin á húsunum
litlu vægari. Annað rífur ekki
þögnina um stund.
„Ljósið á gröf einkasonar
Björns bónda hefir sennilega
bjargað fimm mannslífum í
kvöld“, segir Óskar 'læknir eftir
nokkra þögn, — og síðan skýrir
hann greinilega frá ferð og
villu þeirra félaga, unz þeir sáu
ljósið. Þau hlusta öll undrast
og fagna. Síðan er þögn á ný. —
„Jæja“, segir Bjöm bóndi,
„er þá ekki bezt að fara að snúa
heimleiðis“? Læknir kveðst
verða tilbúinn mjög fljótlega.
Hann talar nokkur orð við
sængurkonuna og síðan Ijós-
móðurina.
Björn býs sig til ferðar í fram
baðstofunni og svo læknirinn
líka. Sveinn er sestur á rúm-
stokk konu sinnar, eftii" bend-
ingu hennar, og þau talast við
hljóðlega. Ákvörðun er tekin.
Bjöi-n á Vaði og kona hans
skulu eignast son. á ný þessa
jólanótt.
Með bindi fyrir augum og
leiddur af Ijósmóðurinni fær
Björn að koma inn að rúminu
og taka hvorn drenginn, sem
hann vill. Þakklæti hans og aug
Ijós gleði yfir jólagjöfinni léttir
móðurinni fómina mikið. „Guð
fylgi ykkur“, mælir hún að
lokum.
Þeir Óskar læknir og Björn
ríða greitt norður sveitina og
fylgjast að þótt úrleiðis sé fyrir
lækninn. Drengurinn sefur við
brjóst þessa nýja föður, vafinn
fátæklegum reifum og ríkri
ástúð hans. Veðrið hefir lægt
talsvert og sjást öðru hvoru
stjörnur tindra í skýjarofi.
Nokkru eftir kl. 2 um nótt-
ina ná þeir að Vaði. Óskar lækn
ir ætlar heim, vill fara einn, en
Björn aftekur það. Hann getur
vel látið mann fara með hon-
um. Hann ætlar bara að skjót-
ast inn með barnið, og vekja
svo Áskel vinnumann til að
fylgja lækninum.
Þeir hafa séð ljós loga í hjóna
húsi. Þar er vakað enn eins og
fleiri nætur. Björn hverfur inn
í bæinn. Óskar tekur hnakkinn
af hesti hans og sleppir honum
inn í hesthúsið norðan við bæ-
inn. Síðan bíður hann um
stund. — Vitlaust er nú þetta,
hugsar hann, ljómandi veður að
verða og gott færi. Hvað hefi ég
að gera með fylgd? Honum er
óljúft að fara án þess að kveðja
Björn bónda, en eftir stundar-
bið enn, ríður hann þó úr hlaði.
Honum er glatt í geði nú, þrátt
fyrir þreytuna. Honum hafði
allt vel tekizt í kvöld. Munu
ekki tvö heimili fagna? Og sjálf
ur hlakkar hann til að koma
heim og segjakonu sinni allt af
létta. En þegar hann á skammt
ófai'ið til þorpsins, heyrir hann
þeysireið að baki sér. Þar er
kominn Bjöm bóndi. Óskar
stöðvar Grána sinn: „Er nokk-
uð að“, hi'ópar hann til baka.
„Nei, en ég ætlaði ekki að
láta þig fara einan“. Þeir ríða
hlið við hlið áfram.
„Fyrirgefðu (biðina,“, íieldur
Björn áfram, „en jólin komu
svo óvænt til okkar hjónanna
og gjöf þeirra var svo stór að
við gleymdum öllu öðru um
stund“.
Þeir eru komnir ofan að þorp
inu. Himinninn er að verða heið
ur. Norðurljósin dansa. Enn er
friður á jörðu á jólanóttu.
Hestarnir nema staðar en
japla mélin, óþolinmóðir.
Sterkar hendur mætast
drengileg augu horfast á.
og
Þakka þér fyrh' og gleðileg
jól!
Hugmynd frá Sigr. Jónsd. Ak.
Skrifað af Jónasi Jónssyni.
Jan. 1945.
Handknatfleikslið ÍBA stóð sig vel
LEIKIR Vals og ÍBA um sl.
helgi voru mjög ánægjulegir, og
veittu Akureyringar Val harða
keppni í leiknum á laugardag.
Er 5 mín. voru eftir af leik var
staðan jöfn og Akureyringar
komust marki yfir og höfðu
tækifæri til að skora aftur, en
Stefán Tryggvason skaut
þrumuskoti í stöng og knöttur-
inn hrökk fram á völlinn til
Valsmanna og þeir jafna og
skora síðan 2 síðustu mörkin.
Leiknum lauk því með naum-
um sigri Vals 33:31. Akureyr-
ingar sýndu enn góðan leik,
Matthías beztur, Magnús Jóna-
tansson átti og góðan leik og er
alveg ómissandi fyrir hand-
knattleikslið ÍBA, þá átti Stefán
Tryggvason sinn bezta leik í
vetur. Yngri mennirnir áttu og
góðan leik, sérstaklega Þorleif-
ur, sem skoraði oft glæsilega af
línunni.
Á sunnudag léku liðin aftur,
og er engu líkara en ÍBA-liðið
þoli ekki að leika 2 daga í röð.
Leikurinn á sunnudag var slak
ur nema fyrstu 5 mín. er Akur
eyringar komust í 3 marka for-
skot. Valur sigraði í þessum
leik með 32:22 og var sá sigur
alltof stór.
Dómari á laugardag var Frí-
mann Gunnlaugsson, en á
sunnudag dæmdi Ái-ni Sverris-
son.
FJÓRÐUNGSSJÚKRAHÚS-
INU hafa borizt minningar-
gjafir frá N. N. kr. 1.000.00,
frá N. R. til minningar um
Ragnheiði Gísladóttur kr.
1.000.00. Áheit kr. 200.00 frá
N. N. — Með beztu þökkum.
Torfi Guðlaugsson.
Röskan, reglusáman
UNGLING, 14-16 ára,
vantar mig frá aramótum.
Óttar Björnsson,
Laugalandi.
Uppl. einnig gelnar í
Vinnumiðlunarskrifstofu
Akureyrar,
sfmar 1-11-69 og 1-12-14.
SKÍÐANÁMSKEIÐ
SKÍÐANÁMSKEIÐ hefst í Hlíðarfjalli 27. desember
og stendur til 7. janúar.
Kennarar verða Magnús Guðmundsson og Reynir
Pálmason.
Kennslan er fyrir keppendur S.R.A.
SKÍÐARÁÐ AKUREYRAR.
Þórsarar!
Bezta jólagjöfin er ÍÞRÓTTATASKA
frá ÞÓR. Fást í Kaupfélagi VerTamaniia.
ÍÞRÓTTAFÉLAGIÐ ÞÓR
NÝKOMNAR VÖRUR:
Marsípan
kr. 27.50 pk.
Niðursoðnir blandaðir ávexlir
kr. 55.50 dósin
Niðursoðnar perur
kr. 50.75 dósin
KJÖRBÚÐIR KEA
Sturlungasaga
(ú tgá fa Menn ingarsj óðs)
Bækur Pálma Hannes-
sonar
Saga mannsandans
(A. H. B.)
íslendingasagnaútgáfa
Ritsafn Gunnars Gunn-
sonar (Landnáma)
Verzlunin FAGRAHLÍÐ
TIL SÖLU:
Góð
SKUGGAMYNDAVÉL
Verð kr. 2.000.00.
Uppl. í Hafnarstræti 18 B
ÁVALLT FYRIRLIGGJANDI
vörur í fjölbreyttu úrvali
Á HAGSTÆÐU VERÐI
SENDUM GEGN PÓSTKRÖFU
Sendum félagsmönnum kaupfélagsins, starfsfólki þess,
og viðskiptavinum beztu óskir um
gleðileg jól og farsœlt nýtt ár
með þökk fyrir það, sem er að líða
Kaupfélag Eyfirðinga
Nýlenduvörudield
Vefnaðarvörudeild
Herrádeild
Jám- og Glervörudeild
Byggingavörudeild
Skódeild
Véladeild
Raflagnadeild
Olíusöludeild
Kjötbúð
Stjörnu Apótek
Gunmiíviðgerð
Þvottahúsið Mjöll
Vátryggingadeild
Hótel KEA
Matstofa
Útgerðarfélag
Brauðgerð
Efnagerðin Flóra
Mjólkursamlag
Kjötiðnaðarstöð
Rgykliús
Skipasmíðastöð
Smjörlíkisgerð
Sláturhús og frystiliús
Sameign SÍS og KEA:
Kaffibrennsla Akureyrar
Efnagerðin Sjöfn