Dagur - 22.12.1968, Síða 3

s
VEGNA VÖRUKÖNNUNAR VERÐA SÖLUBÚÐIR VORAR
LOKAÐAR
í JANÚAR1968 SEM HÉR SEGIR:
VEFN AÐARV ÖRUDEILD JÁRN- OG GLERVÖRUDEILD B YGGIN G A V ÖRU DEILD Fimmtudag, föstudag og laugar- dag 2., 3. og 4. janúar
VÉLADEILD Fimmtudag og föstudag 2. og 3. í janúar
HERRADEILD SKÓDEILD NÝLENDUVÖRUDEILD, Hafnarstræti 91 Fimmtudag 2. janúar
ÚTIBÚ NÝLENDUVÖRUDEILDAR við: Höfðahlíð 1, Grænumýri 9, Brekku- götu 1 og Byggðaveg 98 Fimmtudag 2. janúar til kl. 4,30 síðdegis
Kaupfélag I íyfirðinga
MEIRA EN FJORÐI
HVER MIÐIVINNUR
>
C
o
1
ÁRNI G. EYLANDS:
AUSTURLAND
TIL
Helga Valtýssonar
FRÁ NESI í LOÐMUNDARFIRÐI
ÚR AFMÆLISBRÉFI 25. OKTÓBER 1967
Mörg eru fyrir skildi skörð,
skömmtuð ráð til varnar.
Um Loðmundar- eyddan fjörð
eigra minningamar.
I.
Fjörðurinn fagri eyddur
að fullu, oss er tjáð.
Og þetta telur þjóðin
þrifnað og heillaráð!
Bændunum ber að fækka,
á bekkjum þings er sagt!
Æðimargt, áður en varir,
í eyði verður lagt.
t
Landið og lífið smækkar
við leiðtoganna ráð,
svo uppskera börn vor bráðum
þá „blessun“ sem til var sáð!
★- -
Eyddar og auðar sveitir,
við Austurvöll bankaráð
stumra yfir stórum víxlum,
og stærri verkföll háð!
IL
Loðmundarfjörður lagður í eyði,
lítill hreppur austur á landi.
Sagt er að stjórninni á sama
standi,
á sjálfu Alþingi hugann leiði
enginn að slíku, né fyrir því
finni,
fegnastir nýju hurðinni sinni!
Kirkjubær kominn í eyði,
— Á Loðfundarfjörðum er
lítil þurrð, —
og ljúf er vistin á bak við þá
hurð!
III.
Þverleiðis mjakast málin,
mikið er þjóðarsálin
orðin rifrildis-rík:
Tveir hreppar á ári í eyði,
áfram í fullu leiði
rambað í Reykjavík!
Samband sveitarfélaga
sér ekki nokkurn baga
við það, sem verða má,
taki hér enginn í tauma.
Trúin á hreppsstjóra-drauma
flýtur enn ofan á.
Engu á hér að breyta,
óefni fjölda sveita
viðlits ei virðir neinn
af þeim, sem eiga að ráða,
ættu að vekja til dáða,
heimskan er hörð sem steinn!
þar sem byggð átti að blómgasð
umhverfis orkuver.
— Á Alþingi ærnar ræður
um útigangshross og smjer!
* ' I
Muna skal Grímsárglæpinn, (
greylyndið kalt og bert!
Aldrei var Austurland
til óþurftar meira gert:
Lagarfoss-draumurinn drepinna
kjörin húsmennsku hert!
i
V.
Sameining sveitai'félaga
með sæmd og átaki laga !
ræða ekki ráðamenn.
Enginn á æðri stöðum
ér með hugann í tröðum l(
hreppa sem hrynja senn! ;
Óskin um eyðibýli,
andlegt graftrarkýli,
þjáir nú vora þjóð.
Alþingi ungar út lögum,
inn til dala, á skögum
grær yfir götu og slóð!
Ríkið kaupir svo kotin,
en kaupmenn byggja slotin,
syðra við Suðurlandsbraut.
Kalnefndin klórar bændum,
korpnuðum, sóma rændum,
heitir þeim gulli — og graut!
★
Hér má ei hugsa í heildum,
heldur í smáum deildum,
þingmönnum brátt er í bróks
engan í orði að styggja,
ógerð stórræðin liggja,
prangað með peð og hrók!
VI.
Bændur falla og bú í val,
búið að drepa trúna!
Eiríksstaðir á Efra-Dal
eru til sölu núna.
VII.
Sinusveitirnar auðar,
sviðið mannvirkjalaust:
Minningar um þá' er eitt sinn
áttu þar tún og naust.
En Drottinn leggur að lokurr:,
líkn með hverri þraut:
Byggðin rís eitt sinn aftur,
og islenzk holdanaut
< )
beita um breiðar hlíðar
og bryðja fóðurkáÍ, —
hvað sem þunnir menn þvæl;
á þingi — um búnaðarmál!
★
Þú kaupir auðvitað miða í
von um vinning. Fjórðungs-
líkur á miða. Happdrætti
SÍBS býður aðeins eina röð
og aðeins heilmiða og verð-
ið óbreytt. Og svo færðu
vinning og ert harla ánægð-
ur. Og jatnvel þótt þú vinn-
ir ekki, geturðu samt verið
ánægður og sagt við sjálf-
an þig: „Peningunum var
vel varið. Ég styð sjúka til
sjálfsbjargar."
AUKAVINNINGUR
1969 ERVOUfO 1800S
Fjöldinn með frjálsar hendur
að feigðarmálunum stendur:
eyðist sveit eftir sveit.
Hann vill hér engu hagga,
hreyfa ekki nokkurn bagga,
rugla hvergi neinn reit,
IV.
kostarýr Grímsár-stöð.
Æskan sem átti að byggja
Austfirði sigurglöð,
lítur enn Lagarfossinn
og litla skrefstutta menn
Júdasar koma með kossinn,
karpa og lofa í senn!
Kirkjubær kominn í eyði.
Landið og Lagarfoss
óvirt á æðstu stöðum,
ekkert sem hlífir oss.
Mörvuð mannpeð á ferðum:
margur kosninga-koss!
Aflið bíður og blundar,
búsetu lokið er,
VIII.
Karlskáli kominn í eyði,
Kreppir að austur þar,
á ströndu standa rústir,
sem stórbýli áður var!
Vaðlavík öll í eyði,
enginn þar við bú!
Margt er í Múla-þingi,
sem minnkar og lækkar nú!
Svo er um bændur og búskap,
bjargráðin orðin fá
víða, þegar þannig
er höggvið af hæl og tá!
★
Hafísinn heldur að ströndu,
heimskan um sveitir fer,
kal er komið í túnin
og karlana — því er nú veri
★
Smali fer að fé og kveður:
„Fækka hin auðu ból!
Landið verður numið að nýjvi
og nýtt við hækkandi sól!